2017.06.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB4.4511.69.2017.2.SK
z 1 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 17 lutego 2017 r. (data wpływu 27 luty 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 kwietnia 2017 r., nr 1061 IPTPB4.4511.69.2017.1.SK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 6 kwietnia 2017 r. (data doręczenia 20 kwietnia 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 27 kwietnia 2017 r.

We wniosku złożonym przez: Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana …; Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana …; przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawcy wraz z jeszcze jedną osobą fizyczną byli współwłaścicielami nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …. Nieruchomość ta została zabudowana budynkiem usługowym, wybudowanym w latach 60-tych minionego wieku. Wszyscy współwłaściciele (w tym Wnioskodawcy) wynajmowali przedmiotową nieruchomość w ramach najmu prywatnego, rozliczanego na zasadach ogólnych na rzecz spółki jawnej. Wnioskodawcy dokonywali amortyzacji nieruchomości, a odpisy amortyzacyjne zaliczone były do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu. W listopadzie 2016 r. wszyscy współwłaściciele (w tym Wnioskodawcy) sprzedali swoje udziały w opisanej powyżej nieruchomości.

Zainteresowani nabyli prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz ze znajdującymi się na nim budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego zawartego w dniu 4 marca 1993 r. Następnie w drodze decyzji z dnia 8 lipca 2002 r. Prezydenta Miasta … doszło do przekształcenia za opłatą prawa użytkowania w prawo własności udziałów w 1/3 części dla każdego ze współwłaścicieli. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami wynajmował przedmiotową nieruchomość spółce jawnej. Wnioskodawca był i jest do chwili obecnej jednym ze wspólników ww. spółki jawnej. Zainteresowani nie prowadzą indywidualnej pozarolniczej działalności gospodarczej podlegającej obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zainteresowani obecnie prowadzą działalność w formie spółki jawnej, stąd też uzyskują jako jej wspólnicy przychody z udziału w tej spółce. Zainteresowani od roku 1990 prowadzili działalność w formie spółki cywilnej. W 2001 r. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną. Data rejestracji spółki jawnej w KRS to 14 listopada 2001 r. Zainteresowani są wspólnikami tej spółki jawnej do chwili obecnej. Spółka jawna prowadziła i prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej napojów alkoholowych, artykułów spożywczych i przemysłowych. Działalność prowadzona jest przez Zainteresowanych w formie spółki jawnej i przychody z tytułu udziału w spółce jawnej opodatkowują podatkiem liniowym. Spółka jawna prowadzi księgi rachunkowe oraz prowadzi pełną rachunkowość, zaś koszty ujmowane są memoriałowo. Siedziba spółki jawnej do chwili sprzedaży nieruchomości znajdowała się na ul. …, …. Obecnie główna siedziba spółki znajduje się pod adresem: …. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej zainteresowanych prowadzonej w formie spółki na podstawie umowy najmu i nie stanowiła ona środka trwałego w spółce.

Sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawcy nadmienili również, że nabycie nieruchomości będącej przedmiotem najmu nie nastąpiło w ramach prowadzonej przez nich działalności w formie spółki jawnej, jak również nie nastąpiło w ramach wcześniej prowadzonej przez zainteresowanych działalności w formie spółki cywilnej. Nieruchomość będąca przedmiotem najmu, nigdy nie stanowiła również środków trwałych spółki jawnej, ani środków trwałych spółki cywilnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości spowoduje u Wnioskodawcy konieczność opodatkowania powstałych z tego tytułu przychodów podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz rozliczenie tego przychodu w deklaracji PIT-39?

Zdaniem Zainteresowanych, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest ona źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przedstawionej sytuacji istotne znaczenie dla ewentualnego powstania obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment nabycia udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę. Udział ten został nabyty w 1993 r., jako prawo wieczystego użytkowania nieruchomości wraz ze znajdującymi się na niej budynkami stanowiącymi odrębny przedmiot własności. W 2002 r. w drodze decyzji Prezydenta Miasta doszło do przekształcenia prawa wieczystego użytkowania we własność za opłatą.

W niniejszej sprawie, biorąc pod uwagę datę nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowego udziału w nieruchomości oraz fakt, że zbycie tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stąd też, nie stanowi ono źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia deklaracji PIT-39 z tego tytułu.

Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro przedmiotowa nieruchomość była wynajmowana spółce jawnej, w której pozostaje wspólnikiem, to nie ma w niniejszej sprawie znaczenia dla oceny, czy sprzedaż udziału w tej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. jako przychód z działalności gospodarczej. Wnioskodawcy osiągnęli więc przychody, które w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznawane są jako przychód z działalności gospodarczej. Spółka jawna, której Zainteresowani są wspólnikami, wynajmowała od Nich przedmiotową nieruchomość i wykorzystywała ją w swojej działalności. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła jednak majątek prywatny Zainteresowanych. Nieruchomość nie została zakupiona w ramach prowadzonej przez Zainteresowanych działalności gospodarczej oraz nigdy nie stanowiła przedmiotu aportu do spółek Zainteresowanych (cywilnej i jawnej), a tym samym nieruchomość nie stanowiła środków trwałych spółki jawnej ani poprzedzającej jej spółki cywilnej.

Przychód z tytułu najmu nieruchomości dla spółki cywilnej stanowił więc dla Zainteresowanych przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Ponieważ sprzedaż udziału w nieruchomości przez Zainteresowanych nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej, przychód uzyskany ze sprzedaży udziałów w nieruchomości stanowił dla Nich przychód ze sprzedaży ich majątku prywatnego. Co prawda, zgodnie z przepisami art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących m.in. środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, co oznacza że przychodem z działalności gospodarczej jest więc przychód z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi, które podlegają wpisaniu do ewidencji środków trwałych. W niniejszej sprawie mamy jednak do czynienia z udostępnieniem spółce jawnej na podstawie umowy najmu prywatnej nieruchomości jej wspólników. Nieruchomość nigdy nie stanowiła składnika majątku przedsiębiorstwa Zainteresowanych, który podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych spółki jawnej, czy poprzedzającej ją spółki cywilnej. W przypadku najmu nieruchomości prywatnej wspólników spółki dla tej spółki, nie ma bowiem możliwości, aby spółka taka przejęła prawo własności nieruchomości. Poza tym nieruchomość nigdy nie została wniesiona aportem do firmy. Sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz jako sprzedaż z majątku prywatnego. Tym samym, sprzedaż udziałów w nieruchomości, po spełnieniu przesłanek, mogłaby jedynie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile sprzedaż ta zostałaby dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości.

Źródłem przychodu jest bowiem m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Biorąc pod uwagę, że Zainteresowani posiadali przedmiotowe udziały w nieruchomości przez okres dłuższy niż wskazany w tym przepisie, z tego też powodu sprzedaż udziałów w nieruchomości przez Zainteresowanych nie skutkuje dla Nich powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia, że przedmiotowa nieruchomość była długo wynajmowana spółce jawnej, w której są wspólnikami, bowiem nieruchomość nigdy nie była uznana jako środek trwały w tej spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z pozostałymi osobami był współwłaścicielem nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta została zabudowana budynkiem usługowym, wybudowanym w latach 60-tych minionego wieku. Udział w nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawcę i pozostałych dwóch współwłaścicieli w częściach równych w 1993 r., jako prawo wieczystego użytkowania nieruchomości wraz ze znajdującymi się na niej budynkami stanowiącymi odrębny przedmiot własności, do majątków odrębnych. W 2002 r. w drodze decyzji Prezydenta Miasta, doszło do przekształcenia za opłatą prawa użytkowania w prawo własności udziałów w 1/3 części dla każdego ze współwłaścicieli. Wszyscy współwłaściciele (w tym Wnioskodawca) wynajmowali przedmiotową nieruchomość w ramach najmu prywatnego, rozliczanego na zasadach ogólnych na rzecz spółki jawnej. Wnioskodawca dokonywał amortyzacji nieruchomości, a odpisy amortyzacyjne zaliczone były do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu. W listopadzie 2016 r. wszyscy współwłaściciele (w tym Wnioskodawca) sprzedali swoje udziały w opisanej powyżej nieruchomości. Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność w formie spółki jawnej, stąd też uzyskuje jako jej wspólnik przychody z udziału w tej spółce. Wnioskodawca od 1990 r. prowadził działalność w formie spółki cywilnej. W roku 2001 nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną. Spółka jawna prowadzi księgi rachunkowe. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzonej w formie spółki na podstawie umowy najmu i nie stanowiła ona środka trwałego w spółce. Sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie nieruchomości będącej przedmiotem najmu nie nastąpiło w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w formie spółki jawnej, jak również nie nastąpiło w ramach wcześniej prowadzonej przez zainteresowanych działalności w formie spółki cywilnej. Nieruchomość będąca przedmiotem najmu, nigdy nie stanowiła również środków trwałych spółki jawnej, ani środków trwałych spółki cywilnej.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy ustawy).

Z opisu stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami wynajmował przedmiotową nieruchomość w ramach najmu prywatnego, rozliczanego na zasadach ogólnych na rzecz spółki jawnej i dokonywał amortyzacji tej nieruchomości, zaś odpisy amortyzacyjne zaliczone były do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzonej w formie spółki jawnej na podstawie umowy najmu i nie stanowiła ona środka trwałego w spółce. Nabycie przedmiotowej nieruchomości będącej przedmiotem najmu nie nastąpiło w ramach prowadzonej przez wspólników działalności w formie spółki jawnej.

Zatem, skutki podatkowe odpłatnego zbycia ww. nieruchomości należy rozpatrywać na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w 1993 r. Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości stanowiącej prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującymi się na tym gruncie budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności. W 2002 r. nastąpiło przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Natomiast sprzedaż całej nieruchomości została dokonana w 2016 r.

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem, zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i art. 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako Tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Zasady i tryb takiego przekształcenia reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 r., poz. 83, z późn. zm.). Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w dniu zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania.

Wobec powyższego, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego – z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 tego Kodeksu).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

Znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt, że dokonano przekształcenia prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności, co oznacza, że przedmiotem przeniesienia własności nieruchomości będzie prawo własności nieruchomości wraz z budynkiem, a nie prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności znajdującego się na nim budynku, dla których termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczy się oddzielnie od daty nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i od daty wybudowania na tym gruncie budynku.

Wnioskodawca dokonał przekształcenia wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności, przez co budynek stał się częścią składową gruntu w myśl art. 48 Kodeksu cywilnego. Dlatego za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek, tj. w przedmiotowej sprawie datą nabycia nieruchomości będzie 1993 r.

Z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości, tj. od końca 1993 r., upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2016 (PIT-39).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin