2017.06.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.78.2017.1.PC
z 7 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia dla usług budowlanych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz inwestora oraz objęcia mechanizmem odwróconego obciążenia usług budowlanych nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia dla usług budowlanych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz inwestora oraz objęcia mechanizmem odwróconego obciążenia usług budowlanych nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka GmbH (dalej Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w sektorze budownictwa, polegającą na świadczeniu szeroko rozumianych usług budowlanych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Spółka świadczy swoje usługi bezpośrednio na rzecz inwestora, z którym to zawiera umowy. Inwestorzy, z którymi Spółka współpracuje, to przede wszystkim firmy produkcyjne, które w ramach swojej działalności budują nowe hale produkcyjne lub obiekty biurowe bądź też rozbudowują obiekty już istniejące.

Świadczone przez Spółkę usługi mają charakter ogólnobudowlany. Umowy zawierane z inwestorami dotyczą kompleksowych usług budowy czy przebudowy określonych obiektów bądź też konkretnych usług budowlanych (np. wykonanie posadzki w hali produkcyjnej). Wynagrodzenie za świadczone usługi wypłacane jest Spółce na podstawie faktury VAT po zrealizowaniu określonej w umowie części projektu. W skład świadczonych kompleksowych usług budowy czy przebudowy obiektów, wchodzą zarówno szeroko pojęte prace inżynieryjne, projektowe, prace związane z zagospodarowaniem gruntu i prace ogólnobudowlane. Faktury dokumentują wykonanie poszczególnych prac, w których zakres wchodzą m.in. usługi zawarte w załączniku 14 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (dalej jako ustawa o VAT) takie jak:

roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków mieszkalnych, PKWiU 41.00.30.0
roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę, z wyłączeniem robót ziemnych, PKWiU 43.12.11.0
roboty ziemne: roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz z przemieszczaniem ziemi, PKWiU 43.12.12.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, PKWiU 43.21.10.2
roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających, PKWiU 43.22.11.0
roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, PKWiU 43.22.12.0
roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych, PKWiU 43.22.20.0
roboty związane z zakładaniem izolacji, PKWiU 43.29.11.0
roboty związane z wykładaniem posadzek i oblicowywaniem ścian, PKWiU 43.33.10.0
roboty malarskie, PKWiU 43.34.10.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, PKWiU 43.39.19.0
roboty związane z wykonywaniem konstrukcji dachowych, PKWiU 43.91.11.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych prac dekarskich, PKWiU 43.91.19.0
roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań, PKWiU 43.99.20.0
roboty związane z fundamentowaniem, włączając wbijanie pali, PKWiU 43.99.30.0
roboty betoniarskie, PKWiU 43.99.40.0
roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych, PKWiU 43.99.50.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, PKWiU 43.99.90.0.

W celu wykonania zobowiązań umownych wobec inwestora, Spółka wynajmuje podwykonawców. Podwykonawcy są podatnikami VAT, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Prace wykonywane przez podwykonawców zasadniczo dotyczą poszczególnych elementów projektu, np. wykonanie posadzek w hali, wykonanie instalacji. Każdorazowo podpisywana umowa z podwykonawcami określa szczegółowy zakres wykonywanych prac. W skład usług świadczonych przez zleceniobiorców wchodzą zarówno roboty stricte budowlane, wymienione w Załączniku 14 do ustawy o VAT, jak i związane z nimi usługi planowania czy też projektowe. Wnioskodawca sam nie wykonuje zleconych robót budowlanych, tylko podejmuje prace planistyczne i koordynacyjne.

Zgodnie z zawartymi umowami z podwykonawcami wykonywane roboty rozliczane są na podstawie częściowych protokołów odbioru, według procentowego stanu zaawansowania prac na koniec danego czasookresu - fakturami częściowymi, a po ostatecznym (końcowym) odbiorze robót, wystawiana jest faktura końcowa. Podobny sposób fakturowania występuje w odniesieniu do umów zawieranych z inwestorami.

Od dnia 1 maja 2014 r. Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę dwóch pracowników na stanowisku kierownika projektu.

Zatrudniani przez Wnioskodawcę pracownicy są odpowiedzialni za planowanie przebiegu prac i ich koordynację. Pracownicy Spółki sami bezpośrednio nie wykonują robót wymienionych w Załączniku 14, jednak koordynują ich wykonywanie przez podwykonawców.

Na Wnioskodawcy również spoczywa obowiązek prawidłowego wykonania prac na mocy umowy z inwestorem. Końcowy odbiór gotowego obiektu odbywa się pomiędzy Spółką a inwestorem, to Spółka odpowiada wobec inwestora za prawidłowe wykonanie usług. Wnioskodawca również udziela inwestorowi gwarancji na wykonane prace.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa zmieniająca) Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w świetle przepisów ustawy o VAT może być traktowany jako generalny wykonawca i w związku z tym - rozliczać świadczone przez siebie usługi budowlane na rzecz inwestora na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w odniesieniu do usług z załącznika 14 do ustawy o VAT świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz inwestora za pośrednictwem podwykonawców zastosowanie znajdą zasady ogólne?
Czy Wnioskodawca, mimo iż sam nie wykonuje usług budowlanych, może być traktowany jako generalny wykonawca i przy rozliczeniach z podwykonawcami zastosować należy zapisy art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy VAT, tj. Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia i odliczenia podatku VAT w ramach mechanizmu „odwrotnego obciążenia”?

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja pomiędzy Spółką, a głównym inwestorem będącym podatnikiem VAT w zakresie usług z Załącznika 14 ustawy o VAT nie będzie podlegała regulacjom art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. W konsekwencji Wnioskodawca wystawi fakturę VAT z właściwą dla usługi stawką.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W ocenie Spółki, w sytuacji, kiedy zawiera ona umowę na usługi budowlane z inwestorem, mimo iż samodzielnie nie wykonuje zleconych usług budowlanych, lecz wynajmuje w tym celu inne firmy budowlane, podwykonawców, powinna być traktowana jako generalny wykonawca. Status Wnioskodawcy bowiem należy wywodzić nie na podstawie świadczonych przez niego usług, lecz na podstawie łączących go umów z innymi podmiotami. Z charakteru stosunków, które łączą go z inwestorem wprost wynika, iż Wnioskodawca jest wykonawcą głównym - to on zawiera umowę bezpośrednio z inwestorem i wobec niego odpowiada za świadczone usługi. Wprawdzie samodzielnie nie wykonuje usług budowlanych, lecz na podstawie umów zawartych z podwykonawcami, czynnymi podatnikami VAT, zleca ich wykonanie innym podmiotom, to sam koordynuje proces wykonywania ww. robót i końcowo odpowiada przed inwestorem. W związku z powyższym powinien zostać uznany za wykonawcę głównego i wystawić inwestorowi fakturę na zasadach ogólnych, tj. z podatkiem VAT.

Podobne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 7 marca 2017 r., Sygn. 1061-IPTPP2.4512.626.2016.2. IR. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazuje, iż „w myśl art. 647 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z poźn. zm.) przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

W umowie o roboty budowlane, o której mowa w art. 647, zawartej między inwestorem a wykonawcą (generalnym wykonawcą), strony ustalają zakres robot, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców (art. 647 1 § 1 Kodeksu cywilnego)”. Przytoczone przepisy Kodeksu Cywilnego wyraźnie wskazują, iż status generalnego wykonawcy jest konstytuowany przez charakter umowy, którą zawiera z inwestorem, niezależnie od tego, czy osobiście, czy też za pomocą podwykonawców będzie wykonywał czynności umowne.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, iż w odniesieniu do umów zawieranych przez nią z inwestorem art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania. Spółka świadczy usługi na rzecz inwestora w roli generalnego wykonawcy. Bez znaczenia w tym kontekście jest fakt, iż Wnioskodawca samodzielnie nie świadczy usług budowlanych, tylko w celu ich wykonania wynajmuje podwykonawców. Kwestią decydującą jest tutaj podpisana umowa - dotyczy ona wykonania usług z Załącznika 14 ustawy o VAT, a zawierana jest bezpośrednio z inwestorem. To na zlecenie inwestora Wnioskodawca wykonuje dalsze czynności zmierzające do realizacji zobowiązań umownych.

Ad. 2)

Zdaniem Spółki transakcja z podwykonawcą będącym podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, będzie opodatkowana na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy VAT, tj. Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego oraz naliczonego.

Kluczową kwestią przy ustaleniu, czy w danym wypadku powinna zostać zastosowana procedura reverse charge jest stwierdzenie, czy dany podmiot wykonuje swoje usługi w charakterze podwykonawcy.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, wobec czego w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie językowa definicja tego pojęcia, zgodnie z którą: „podwykonawca jest to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”. Ponadto Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 17 marca 2017 r. w zakresie stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowlanych (dalej jako: broszura informacyjna) wskazuje, iż „jeżeli "generalny/główny wykonawca" zleci wykonanie usług w ramach swojej umowy zawartej z inwestorem kolejnemu podatnikowi - wówczas ten podatnik staje się jego podwykonawcą. Każdy kolejny podatnik w takim szeregu zleceń staje się podwykonawcą w stosunku do "generalnego/głównego wykonawcy", niezależnie od liczby dalszych podzleceń usługi.”

Powołane wcześniej przepisy oraz interpretacje wyraźnie wskazują, w jaki sposób należy ustalić, który z podmiotów w łańcuchu wykonawców powinien zostać uznany za podwykonawcę. W przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji, to Wnioskodawca zawiera umowę z inwestorem i tym samym staje się wykonawcą głównym. W związku z tym każdy kolejny podmiot sprzedający swoje usługi będzie podwykonawcą, który przy spełnieniu przesłanek z art. 17 ust. 1 pkt 8 będzie obowiązany do zastosowania procedury reverse charge.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, w myśl art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zatem, w przypadku gdy usługodawca będzie świadczył usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jako podwykonawca generalnego wykonawcy, zastosowanie będzie miał mechanizm odwrotnego obciążenia, a tym samym zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie nabywający usługę, tj. generalny wykonawca. Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, które realizowane są przez wykonawcę/generalnego wykonawcę na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę/generalnego wykonawcę, natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zetem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Natomiast, przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Ponadto, fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany podatnik VAT prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu szeroko rozumianych usług budowlanych. Wnioskodawca świadczy swoje usługi bezpośrednio na rzecz inwestora, z którym zawiera umowy. Umowy zawierane z inwestorami dotyczą kompleksowych usług budowy czy przebudowy określonych obiektów bądź też konkretnych usług budowlanych (np. wykonanie posadzki w hali produkcyjnej). W skład świadczonych kompleksowych usług budowy czy przebudowy obiektów, wchodzą zarówno szeroko pojęte prace inżynieryjne, projektowe, prace związane z zagospodarowaniem gruntu i prace ogólnobudowlane. Faktury dokumentują wykonanie poszczególnych prac, w których zakres wchodzą m.in. usługi zawarte w załączniku 14 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., takie jak:

roboty budowlane związane z wznoszeniem budynków mieszkalnych, PKWiU 41.00.30.0
roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę, z wyłączeniem robót ziemnych, PKWiU 43.12.11.0
roboty ziemne: roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz z przemieszczaniem ziemi, PKWiU 43.12.12.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, PKWiU 43.21.10.2
roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających, PKWiU 43.22.11.0
roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, PKWiU 43.22.12.0
roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych, PKWiU 43.22.20.0
roboty związane z zakładaniem izolacji, PKWiU 43.29.11.0
roboty związane z wykładaniem posadzek i oblicowywaniem ścian, PKWiU 43.33.10.0
roboty malarskie, PKWiU 43.34.10.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, PKWiU 43.39.19.0
roboty związane z wykonywaniem konstrukcji dachowych, PKWiU 43.91.11.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych prac dekarskich, PKWiU 43.91.19.0
roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań, PKWiU 43.99.20.0
roboty związane z fundamentowaniem, włączając wbijanie pali, PKWiU 43.99.30.0
roboty betoniarskie, PKWiU 43.99.40.0
roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych, PKWiU 43.99.50.0
roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, PKWiU 43.99.90.0.

W celu wykonania zobowiązań umownych wobec inwestora, Spółka wynajmuje podwykonawców. Podwykonawcy są podatnikami VAT, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. W skład usług świadczonych przez zleceniobiorców wchodzą zarówno roboty stricte budowlane, wymienione w Załączniku 14 do ustawy o VAT, jak i związane z nimi usługi planowania czy też projektowe.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca powziął wątpliwości czy do usług z załącznika 14 do ustawy o VAT świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz inwestora za pośrednictwem podwykonawców zastosowanie znajdą zasady ogólne, oraz czy przy rozliczeniach z podwykonawcami zastosować należy mechanizm odwrotnego obciążenia.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę. Dla zastosowania odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadczy usługi bezpośrednio na rzecz Inwestora, z którym zawiera umowy. W celu wykonania zobowiązań umownych wobec Inwestora, Spółka wynajmuje podwykonawców. Jednocześnie usługi świadczone przez Wnioskodawcę umieszczone zostały przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy o VAT jako te, do których ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie posługuje się pojęciem podwykonawcy czy inwestora. Status podmiotów biorących udział w danym przedsięwzięciu budowlanym (inwestor, generalny wykonawca, podwykonawca) wynika z całokształtu okoliczności i charakteru wykonywanych usług. Należy zatem ocenić faktycznie dokonane czynności pomiędzy występującymi w sprawie podmiotami.

Przy tym, wskazać należy, że kwestii uznania danego podmiotu za inwestora, wykonawcę generalnego bądź podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy nie można wywodzić na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego oraz ustawy Prawo budowlane. Tym bardziej o uznaniu danego podmiotu za inwestora, wykonawcę generalnego bądź podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy nie może przesądzać samo „nazewnictwo” jakim posłużono się w zawartej umowie. Jak wskazano w niniejszej interpretacji dla prawidłowego rozumienia pojęcia „podwykonawca” wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. O statusie inwestora, wykonawcy generalnego czy też podwykonawcy świadczą postanowienia umowy dotyczące zakresu usług, warunków ich świadczenia bądź okoliczności jakie mają miejsce w danym przypadku i charakter wykonywanych usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jak i podmiot od którego Wnioskodawca nabywa przedmiotowe usługi są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Wnioskodawca nabywa od wybranego usługodawcy usługi mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy, związane z wykonaniem świadczenia które było przedmiotem umowy zawartej z inwestorem. Zatem Wnioskodawca działa względem inwestora w charakterze generalnego wykonawcy, natomiast usługodawcy, którzy świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, są podwykonawcami Wnioskodawcy, o których mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wymienione wyżej usługi mieszczące się w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy nabyte przez Wnioskodawcę – będącego głównym wykonawcą – od podwykonawców będących podatnikami, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, będą objęte mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia. W konsekwencji Wnioskodawca jako nabywca ww. usług, będzie odpowiedzialny za rozliczenie podatku VAT od tych usług.

Natomiast gdy Wnioskodawca będący podatnikiem, wykonuje usługi wskazane w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz inwestora, mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie zastosowania ponieważ Wnioskodawca dla transakcji na tym etapie nie będzie podwykonawcą, lecz generalnym wykonawcą usług. W konsekwencji transakcja pomiędzy Wnioskodawcą a inwestorem będzie opodatkowana właściwą do tej usługi stawką podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji świadczonych przez Wnioskodawcę usług do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. Wskazać należy, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem świadczonych usług. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji usług będących przedmiotem wniosku, przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin