Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-431/12-2/KS
z 9 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, reprezentowanej przez Zarządcę, przedstawione we wniosku z dnia 03 października 2012 r. (data wpływu 11 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zwróconej nadpłaty z tytułu rozliczenia kosztów utrzymania części wspólnych oraz rozliczenia mediów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zwróconej nadpłaty z tytułu rozliczenia kosztów utrzymania części wspólnych oraz rozliczenia mediów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Spółka z o.o. na podstawie podpisanej umowy w dniu XX.XX.XX jest Zarządcą nieruchomości i zajmuje się między innymi zarządzaniem, rozliczaniem części wspólnych oraz mediów dostarczanych do poszczególnych lokali.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o własności lokali, prowadzona jest ewidencja księgowa dla nieruchomości, w której rozliczane są:

• koszty i należne zaliczki dotyczące utrzymania nieruchomości wspólnej,
• koszty i należne zaliczki dotyczące utrzymania lokali w zakresie mediów do lokali poprzez instalacje będące częścią nieruchomości wspólnej (dotyczy wyłącznie mediów, gdzie urządzenia pomiarowe zainstalowane są na zasilaniu budynku, np. zimna woda z uwagi na brak możliwości zawarcia umowy przez właścicieli bezpośrednio z dostawcami),
• koszty i przychody dotyczące pożytków,
• koszty i należne zaliczki dotyczące remontów - fundusz remontowy.
  
  

Właściciele lokali wpłacają zaliczki w formie bieżących opłat na pokrycie:

• bieżącego utrzymania nieruchomości wspólnej,
• opłaty na fundusz remontowy,
• opłaty w zakresie dostawy mediów poprzez instalacje stanowiące nieruchomość wspólną.
  
  

Na koniec roku kalendarzowego należne zaliczki z tytułu: utrzymania części wspólnych oraz mediów porównywane są z rzeczywistymi kosztami zgodnie z otrzymanymi dokumentami od dostawców.

Nadwyżka zaliczek nad kosztami stanowi dochód, który jest zwolniony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Osiągnięty dochód przez wspólnotę jest wg poszczególnych tytułów, tj.: utrzymanie części wspólnych, rozliczenie mediów rozksięgowywany na kartoteki poszczególnych właścicieli we Wspólnocie Mieszkaniowej i zostaje przeznaczony na poczet opłat w kolejnych miesiącach.

Jednym z właścicieli we Wspólnocie jest Gmina, która po rozliczeniu rocznym zwróciła się o wypłacenie nadpłat z tytułu:

• rozliczenia kosztów utrzymania części wspólnych,
• rozliczenia mediów

i przekazanie środków z rachunku bankowego Wspólnoty Mieszkaniowej na rachunek bankowy Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wspólnota Mieszkaniowa od kwoty nadpłaty wypłaconej jednemu z Właścicieli z tytułu:

1. rozliczenia kosztów utrzymania części wspólnych,
2. rozliczenia mediów,

powinna odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata nadpłaty nie korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i od kwoty wypłaconej właścicielowi (bez względu czy nadpłata wynika z rozliczenia części wspólnych czy rozliczenia mediów) powinien zostać odprowadzony podatek dochodowy od osób prawnych, ponieważ dochody uzyskane z gospodarki zasobem mieszkaniowym nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Z powyższego wynika, że właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.

W art. 14 powyższej ustawy ustanowiono, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Z kolei, w art. 15 ust. 1 tej ustawy wskazano, że na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.)). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest – co do zasady – dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Podkreślić także należy, iż ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od powszechności opodatkowania stąd też norma wynikająca m.in. z pkt 44 artykułu 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

W konsekwencji należy wskazać, iż opodatkowaniu podlegać będą:

1. dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,
2. dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
   
   

Z powyższego wynika, że istotne jest nie tylko źródło pochodzenia dochodu ale także cel, na jaki ma być przeznaczony dochód: winien dotyczyć utrzymania zasobów mieszkaniowych. A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi a także dochód pochodzący z tej gospodarki jeżeli będzie przeznaczony na inny cel niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że właściciele lokali Wspólnoty Mieszkaniowej wpłacają zaliczki w formie bieżących opłat na pokrycie bieżącego utrzymania nieruchomości wspólnej, opłaty na fundusz remontowy oraz opłaty w zakresie dostawy mediów poprzez instalacje stanowiące nieruchomość wspólną. Na koniec roku kalendarzowego nadwyżka zaliczek nad kosztami stanowi dochód, który jest rozksięgowywany na kartoteki poszczególnych właścicieli i zostaje przeznaczony na poczet opłat w kolejnych miesiącach. Jednemu z właścicieli (Gmina), po zwróceniu się o wypłacenie nadpłat z tytułu rozliczenia kosztów utrzymania części wspólnych oraz rozliczenia mediów, Wspólnota Mieszkaniowa wypłaciła nadwyżkę środków z Jej rachunku bankowego na rachunek bankowy właściciela (Gminy).

Biorąc pod uwagę powyższe, w przedmiotowej sprawie, dochód Wspólnoty mieszkaniowej pochodzący z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części w jakiej został wypłacony jednemu z właścicieli (Gminie) nie został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, gdyż został przekazany z rachunku bankowego Wspólnoty Mieszkaniowej na rachunek bankowy Gminy.

Wobec powyższego, dochód stanowiący nadpłatę z tytułu:

• rozliczenia kosztów utrzymania części wspólnych,
• rozliczenia mediów

wypłacony jednemu z właścicieli nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, od przedmiotowego dochodu Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.