Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.7.2017.1.LG
z 5 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lutego 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia warunku o którym mowa w art. 127 ust. 6 ustawy o VAT w odniesieniu do obrotów za 2016 rok – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia warunku o którym mowa w art. 127 ust. 6 ustawy o VAT w odniesieniu do obrotów za 2016 rok.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Do X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka, Wnioskodawca) został wniesiony z dniem 3 lutego 2017 r. przez wspólnika - komandytariusza Firmę Handlową X Spółka jawna A, B aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej ZCP) w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej produktów elektrycznych. Wkład ten jako niepieniężny w postaci ZCP stanowił organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, pod nazwą „Dział Sprzedaży”, przeznaczonych i służących do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej produktów elektrycznych, obejmujący w szczególności wszelkie środki trwałe, wyposażenie, pojazdy mechaniczne wykorzystywane w działalności gospodarczej ZCP, zapasy, należności od kontrahentów, prawa z umów związanych i wykorzystywanych w działalności ZCP, prawa do korzystania z powierzchni magazynowo - biurowych, tj. składniki szczegółowo opisane w umowie przeniesienia ZCP z dnia 3 lutego 2017 r. Wkład niepieniężny stanowiło zatem przedsiębiorstwo w rozumieniu z art. 55(1) Kodeksu cywilnego (z wyłączeniem nieruchomości).

W ramach przeniesienia w drodze aportu przedsiębiorstwa nastąpiło zatem przeniesienie zorganizowanego zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań. Zorganizowana część przedsiębiorstwa spółki jawnej wniesiona aportem stanowiła całość przedsiębiorstwa w zakresie prowadzonej działalności. Wniesione zostały zatem wszystkie składniki do prowadzenia w Spółce komandytowej całej wcześniejszej działalności główniej spółki jawnej.

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznaczał, że składniki tworzące ZCP posiadły cechę zorganizowania. Cecha ta występowała w wydzielonej części przedsiębiorstwa, a więc w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę jawną i dotyczyła określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Aspekt finansowy wyodrębnienia oznaczał, że jest możliwe przypisanie przedmiotowi aportu, w strukturach najpierw spółki jawnej a kolejno Wnioskodawcy, określonych wskaźników finansowych, w tym zwłaszcza przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań realizowanych przez przedmiot aportu. Takie przypisanie ww. wielkości jest możliwe w szczególności przy wykorzystaniu komputerowego systemu wspomagającego zarządzanie przedsiębiorstwem lub systemu księgowo-rachunkowego. ZCP spółki jawnej wniesiony aportem na rzecz Wnioskodawcy osiągnął obroty za poprzedni rok obrotowy powyżej 400.000 zł. Spółka jawna nie prowadzi od stycznia 2017 r. działalności w zakresie wniesionego aportu tj. działalności polegającej na sprzedaży hurtowej i detalicznej produktów elektrycznych. Wnioskodawca stał się quasi jej następcą prawnym wstępując we wszelkie prawa i zobowiązania związane z wniesionym ZCP spółki jawnej. Spółka komandytowa bez zbędnych przerw i płynnie przejęła prowadzenie działalności wniesionego ze spółki jawnej ZCP poprzez kontynuację realizacji umów, zamówień i wypełniania zobowiązań. Na powyższe Wnioskodawca uzyskał zgody i akceptacje kontrahentów i dostawców a także dokonał wymaganych prawem zawiadomień m.in. w stosunku do pracowników zgodnie z art. 23(1) Kodeksu pracy.

Wnioskodawca został wpisany do rejestru przedsiębiorców KRS w dniu 1 grudnia 2016 r. Aport został wniesiony 3 lutego 2017 r. Zatem za poprzedni rok podatkowy Wnioskodawca jako nowy podmiot nie uzyskiwał przychodu i obrotu. Spółka zamierza przekroczyć obrót 400.000 zł w obecnym roku podatkowym. Jednakże już obecnie chciałaby dokonywać samodzielnego zwrotu VAT o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT tj. dla osób fizycznych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwanych dalej „podróżnymi”, które mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nowo powstała Spółka komandytowa po otrzymaniu aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) spółki jawnej który to stanowi całość działalności spółki jawnej w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej produktów elektrycznych ma prawo przyjąć do analizy limitu dla samodzielnego zwrotu podatku VAT podróżnym w procedurze TAX-FREE przez te spółkę komandytową zgodnie z art. 127 ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług obrotu osiągniętego przez wniesione aportem ZCP za poprzedni rok podatkowy który to obrót osiągnięto powyżej 400.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT), ilekroć w przepisach ustawy o VAT jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Natomiast art. 55(1) Kodeksu cywilnego (dalej KC) wskazuję, iż przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne praw i rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Art. 55(2) KC. Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zgodnie z art. 126 ustawy o VAT osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128 ustawy o VAT. Zwrot podatku jest możliwy w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy: są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz prowadzą ewidencją obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu. Art. 127 ust. 4 ustawy o VAT wskazuje, iż Sprzedawcy są obowiązani: poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami; zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim; oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku; poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 127 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług warunkiem dokonywania samodzielnie zwrotu podatku VAT podróżnym w stosunku do sprzedanych przez ten podmiot towarów jest, aby sprzedawca będący Podatnikiem od towarów i usług osiągnął obroty za poprzedni rok podatkowy powyżej 400.000,00 zł.

W przedmiotowym przypadku, gdy podmiot został zarejestrowany w grudniu 2016 roku, mimo, spełniania pozostałych warunków nie mógłby samodzielnie dokonywać zwrotu podatku VAT „podróżnym” „na własny rachunek” gdyż nie został spełniony warunek o osiągnięciu odpowiedniej wysokości obrotów za poprzedni roli podatkowy. Jednakże skoro Spółka komandytowa bez zbędnych przerw i płynnie przejęła prowadzenie działalności wniesionego ze spółki jawnej ZCP poprzez kontynuację realizacji umów, zamówień i wypełniania zobowiązań na co Wnioskodawca uzyskał zgody i akceptacje kontrahentów i dostawców a także dokonał wymaganych prawem zawiadomień m.in. w stosunku do pracowników zgodnie z art. 23(1) kodeksu pracy można uznać działalność Spółki komandytowej za nieprzerwana kontynuację działalności wniesionego ZCP spółki jawnej. Spółka komandytowa stała się quasi następca prawnym wniesionego aportem przedsiębiorstwa jako ZCP spółki jawnej.

Oznacza to, że Spółka, po otrzymaniu aportu w postaci przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) spółki jawnej który to stanowi całość działalności spółki jawnej w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej produktów elektrycznych ma prawo przyjąć do analizy limitu dla samodzielnego zwrotu podatku VAT podróżnym w procedurze TAX-FREE przez te spółkę komandytową zgodnie z art. 127 ust 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług obrotu wniesionego aportem ZCP za poprzedni rok podatkowy w którym to osiągnięto obroty powyżej 400.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Warunki, które musi spełnić sprzedawca aby dokonywać zwrotu podatku na rzecz podróżnych zostały wymienione w art. 127 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016, poz. 710 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami", którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.
   
   

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu – art. 127 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 127 ust. 3 ustawy o VAT, sprzedawcami nie mogą być podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Art. 127 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że sprzedawcy są obowiązani:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.
   
   

Na podstawie art. 127 ust. 5 ustawy o VAT, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 000 zł oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy – art. 127 ust. 6 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 127 ust. 7 ustawy o VAT, przepis ust. 6 stosuje się również w przypadku, gdy sprzedawca nie spełnia warunku dotyczącego wysokości obrotów, o którym mowa w tym przepisie, jednakże wyłącznie w odniesieniu do sprzedaży dokonanej podróżnemu w roku podatkowym, w którym spełniał ten warunek.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej regulują przepisy Działu III, Rozdział 14 – Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowe, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Art. 93 § 2 ww. ustawy stanowi, że przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

W myśl art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Z kolei art. 93a § 2 ww. ustawy określił, że przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   
   
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
      
   2. spółki kapitałowej;
   
   
2. (uchylony);
   
3. stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.

Spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej – art. 93a § 5 O.p.

Na podstawie art. 93c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2).

Należy zauważyć, że wskazane przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy lex generali. Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specjalis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami Ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specjalis derogat legi generali.

W sprawie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej (Wnioskodawcy) został wniesiony przez wspólnika – komandytariusza spółkę jawną aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016, poz. 710 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy, opcja wyłączenia z opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa wymaga zatem uznania, że w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia.

W konsekwencji, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, istnieje szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych, w sytuacji dotyczącej dostawy przedsiębiorstwa. Unormowanie to, zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo i nadal je prowadzi jest następcą prawnym zbywcy tego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinien być traktowany jako następca prawny zbywającego. Wprawdzie przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczegółowej regulacji w tym zakresie, jednakże jako przepis implementujący kwestie następstwa prawnego można wskazać przepis dotyczący korekty podatku naliczonego (art. 91 ust. 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust, 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Regulacje zawarte w art. 6 pkt 1 i art. 91 ust. 9 ustawy o VAT mają na celu zachowanie zasady neutralności VAT, tj. w każdym przypadku odbiorca będzie traktowany jako prawny następca przekazującego, w szczególności co do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur uzyskanych przez poprzednika. Oznacza to, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabywca powinien być traktowany jako następca prawny.

W szczególności art. 91 ustawy o VAT stanowiący w ust. 9 ustawy o kontynuacji korekty podatku naliczonego przez nabywcę przedsiębiorstwa, wprowadza zasadę sukcesji nabywcy przedsiębiorstwa w zakresie podatku VAT po podmiocie, który wcześniej zbył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przedmiotem wniosku jest prawo przejęcia przez Wnioskodawcę, po otrzymaniu aportu w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, limitu dla samodzielnego zwrotu podatku VAT podróżnym w procedurze TAX FREE zgodnie z art. 127 ust. 5-6 ustawy VAT obrotu osiągnięto, przez wniesioną aportem zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki jawnej, za poprzedni rok podatkowy.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne, spółka komandytowa staje się następcą prawnym w podatku VAT spółki jawnej niezależnie od następstwa określonego przepisami ustawy Ordynacja podatkowa. Tym samym dochodzi do sukcesji podatkowej, w wyniku której spółka komandytowa jest beneficjentem czynności spółki jawnej, następuje przeniesienie na spółkę komandytową (nabywcę) zasad dotyczących opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę (spółkę jawną), gdyby do zbycia nie doszło. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo (jego zorganizowaną część) i nadal je prowadzi, może korzystać w zakresie podatku od towarów i usług z uprawnień służących zbywcy tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Należy przy tym zauważyć, że nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa co do zasady nabywa prawa i obowiązki jakie powstały w tym przedsiębiorstwie lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa na dzień przejęcia. Z opisu sprawy wynika, że obrót w wysokości powyżej 400.000 zł został osiągnięty przez spółkę jawną jako podatnika, zatem fakt, że pozbywa się ona części majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie może powodować, że obrót ten przestaje być obrotem spółki jawnej, której część przedsiębiorstwa wchodzi aportem do Wnioskodawcy i z mocy prawa staje się obrotem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Innymi słowy, obrót powyżej 400 000 zł jest wpisany w działalność gospodarczą spółki jawnej (podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą) i nawet część tego obrotu proporcjonalnie do osiągniętego przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie przechodzi w ramach sukcesji praw i obowiązków do Wnioskodawcy.

Zatem skoro poprzednik prawny (spółka jawna) nie był sprzedawca, który sprzedawał towary w systemie TAX FREE a podmiot nadal istnieje jako podmiot gospodarczy, tym samym następca prawny (spółka komandytowa) zorganizowanej części jego przedsiębiorstwa nie ma prawa przyjąć do analizy limitu dla samodzielnego zwrotu podatku VAT podróżnym obrotu (powyżej 400.000 zł) osiągniętego przez spółkę jawną za poprzedni rok podatkowy. Zatem Wnioskodawca nie może tylko „skorzystać” z obrotów spółki jawnej w celu nabycia prawa do procedury TAX FREE.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.