2017.06.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.12.2017.2.MK
z 5 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 8 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 5 maja 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.12.2017.1.MK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 maja 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 maja 2017 r.). W dniu 17 maja 2017 r. (nadano w dniu 16 maja 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

W dniu 22 lipca 2000 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z …, urodzonym w dniu 3 grudnia 1976 r. …. Małżonkowie mają dwoje dzieci:

…, urodzonego w dniu 28 grudnia 2000 r., …, PESEL ….,

…, urodzonego w dniu 10 listopada 2009 r., PESEL …..

W dniu 21 września 2016 r. wyrokiem w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej Sąd Okręgowy … Wydział XVIII Cywilny Rodzinny rozwiązał małżeństwo …..

Wykonywaniem władzy rodzicielskiej zajmuje się wyłącznie matka. Zajęciami dodatkowymi, codzienną opieką, zakupieniem niezbędnych materiałów, zagospodarowaniem czasu wolnego, rozrywką dla dzieci czy wyjazdami na wakacje oraz opieką w czasie choroby, obarczona jest matka. To ona codziennie zawozi młodszego syna przed pracą do szkoły (godzina 6³⁰ rano) i odbiera po 15⁰⁰ lub 16⁰⁰. Dziecko kończy lekcje o godzinie 11³⁰ i do ww. godziny przebywa w świetlicy. Ojciec dziecka pracuje w systemie zmianowym i nieraz mógłby odebrać dziecko ze świetlicy, jednak tego nie robi. Ojciec dziecka, mimo próśb ze strony starszego syna (kontakt syna przez SMS-a), nie płaci nic więcej poza zasądzonymi alimentami (prośba o pokrycie połowy kosztów wycieczki szkolnej do …), nie finansuje kosztów nauki, dodatkowych zajęć czy nadobowiązkowych płatnych badań w szkole. Nie interesuje się nimi, czy są chore, potrzebujące. Nie chodzi na wywiadówki, nie interesuje się ich wynikami w nauce, nie kontaktuje się ze szkołą w przypadku obu synów. Jego wykonywanie władzy rodzicielskiej ogranicza się wyłącznie do odbierania młodszego syna.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że wyrok rozwodowy uprawomocnił się w dniu 13 października 2016 r.

Dzieci uczęszczały w 2016 r. do następujących szkół:

… do klasy „0” Przedszkola Publicznego Nr …. (do czerwca 2016 r.), od września 2009 r. uczęszcza do klasy pierwszej Szkoły Podstawowej Nr ….;

…., do klasy III Zespołu Szkół Nr 2 …. (gimnazjum), od września 2016 r. uczęszcza do klasy pierwszej Powiatowego Zespołu Szkół Nr … im. …. (technikum).

W 2016 r. i obecnym 2017 r. ojciec dzieci, mimo pełnej władzy rodzicielskiej, ogranicza się jedynie do znikomych kontaktów wyłącznie z młodszym synem: do połowy 2016 r. kontakt ojca z …. w pierwszy i trzeci weekend miesiąca w następujący sposób: sobota od godziny 10⁰⁰ do godziny 19⁰⁰, niedziela od godziny 10⁰⁰

do godziny 19⁰⁰, dodatkowo jeden tydzień ferii i pierwszy dzień świąt: Bożego Narodzenia i Wielkanocy, oraz miesiąc wakacji. Ze starszym synem nie utrzymywał praktycznie żadnych kontaktów (starszy syn jeździł do dziadków na Święta i wtedy widział się z ojcem).

Od sprawy rozwodowej, tj. od września 2016 r., kontakty zostały ściśle określone wyrokiem Sądu i dotyczyły wyłącznie ….: w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku wieczora do niedzieli, w każdy pierwszy dzień Świąt Wielkanocnych i w każdy pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia od godziny 10⁰⁰ do godziny 20⁰⁰, tydzień ferii zimowych, w okresie wakacyjnym od 15 lipca do 31 lipca oraz od 15 sierpnia do 31 sierpnia, oraz w latach parzystych od 31 grudnia od godziny 10⁰⁰ do 1 stycznia do godziny 18⁰⁰ poza miejscem zamieszkania dziecka, bez obecności matki.

Były mąż, poza systematycznym płaceniem alimentów w wysokości 500 zł na syna … i 500 zł na syna …., nie troszczył się o rozwój fizyczny i intelektualny dzieci – wszystko to realizowała matka dzieci.

Między byłym mężem a Wnioskodawczynią, nie zostało zawarte żadne pisemne porozumienie, dotyczące korzystania z ulgi prorodzinnej w roku podatkowym 2016 ani w 2017, w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W 2016 r. dzieci nie osiągnęły dochodów opodatkowanych za zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym. Dzieci są na utrzymaniu matki. W stosunku do dzieci, jak i Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Wnioskodawczyni posiada wyłącznie dochód z tytułu umowy o pracę. W 2016 r. nie przekroczył on kwoty 85 528 zł, i wyniósł 73 691 zł 88 gr (przychód), składki na ubezpieczenia społeczne wyniosły kwotę 8 505 zł, na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 4 270 zł 01 gr, zaś zaliczka pobrana przez płatnika wyniosła kwotę 6 666 zł. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za 2016 Wnioskodawczyni złożyła w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowania dzieci w pełnej wysokości na każde dziecko w roku podatkowym 2016 i 2017, zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga z tytułu wychowania dzieci w pełnej wysokości na każde dziecko za lata podatkowe 2016 i 2017, powinna przysługiwać wyłącznie matce. Ulga ta została wprowadzona po to, by pomóc rodzicom w wychowywaniu dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Jednakże do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Jeżeli rodzic dziecka, pomimo posiadania praw rodzicielskich, nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne, należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi. Zatem, tylko matce przysługuje prawo skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską,
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka,
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 22 lipca 2000 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Małżonkowie mają dwoje dzieci. W dniu 21 września 2016 r. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo, a wyrok uprawomocnił się w dniu 13 października 2016 r.

Wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi Sąd powierzył obojgu rodzicom, z ustaleniem ich miejsca pobytu przy matce. Uregulował również kontakty ojca w stosunku do młodszego syna, nie orzekając o kontaktach ze starszym synem. Ojciec dzieci, widuje się wyłącznie z młodszym synem w wyznaczone sądownie dni. Jego opieka nad nim ogranicza się jedynie do odebrania syna ze stałego miejsca pobytu i przewiezienia go do domu rodzinnego, gdzie nie zajmuje się nim. Dziecko zostaje pod opieką dziadków, ojca przy nim przeważnie nie ma. Wykonywaniem władzy rodzicielskiej zajmuje się wyłącznie matka. Zajęciami dodatkowymi, codzienną opieką, zakupieniem niezbędnych materiałów, zagospodarowaniem czasu wolnego, rozrywką dla dzieci czy wyjazdami na wakacje oraz opieką w czasie choroby, obarczona jest matka. Ojciec dziecka nie płaci nic więcej poza zasądzonymi alimentami, nie finansuje kosztów nauki, dodatkowych zajęć czy nadobowiązkowych płatnych badań w szkole. Nie chodzi na wywiadówki, nie interesuje się ich wynikami w nauce, nie kontaktuje się ze szkołą w przypadku obu synów. Jego wykonywanie władzy rodzicielskiej ogranicza się wyłącznie do odbierania młodszego syna. Młodszy syn uczęszcza do klasy pierwszej szkoły podstawowej, starszy syn jest uczniem pierwszej klasy technikum.

W 2016 r. i 2017 r. ojciec dzieci, mimo pełnej władzy rodzicielskiej, ogranicza się jedynie do znikomych kontaktów wyłącznie z młodszym synem. Poza systematycznym płaceniem alimentów w wysokości po 500 zł na każdego z synów, nie troszczy się o rozwój fizyczny i intelektualny dzieci.

Między byłym mężem a Wnioskodawczynią, nie zostało zawarte żadne pisemne porozumienie dotyczące korzystania z ulgi prorodzinnej w roku podatkowym 2016 ani w 2017.

Wnioskodawczyni posiada wyłącznie dochód z tytułu umowy o pracę. W 2016 r. nie przekroczył on kwoty 85 528 zł. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za 2016 Wnioskodawczyni złożyła w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie).

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 ww. ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do małoletniego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, należy przyjąć, iż podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców. Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest natomiast wymagane w przypadku, gdy tylko jeden z rodziców spełnia warunki do zastosowania odliczenia.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo do ulgi przysługuje rodzicowi, który w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską. Dla nabycia praw do ulgi prorodzinnej nie wystarczy więc posiadanie władzy rodzicielskiej. Prawo takie daje dopiero wykonywanie takiej władzy.

Powyższe potwierdza stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2360/15, w którym Sąd stwierdził, że wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka (nierzadko wymuszonych orzeczeniem sądowym), czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, w którym wskazano, że były mąż w okresie, którego dotyczy wniosek, nie wywiązywał się z podstawowych obowiązków rodzicielskich jakie na Nim ciążą, nie partycypował w dodatkowych kosztach utrzymania dziecka, nie uczestniczył w wychowywaniu synów, stwierdzić należy, że wykonywania obowiązku alimentacyjnego oraz spotykania się z synem w ramach kontaktów wyznaczonych przez Sąd, nie sposób uznać za wystarczającego dla przyjęcia, że wykonywał on władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym bardziej, że obowiązek alimentacyjny nie jest uzależniony od wykonywania, czy nawet posiadania takiej władzy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, uznać należy, że skoro w stosunku do małoletnich dzieci tylko Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego z rodziców – to wówczas tylko Ona ma możliwość skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci w całości. Zatem, w przedmiotowej sprawie uznać należy, że w 2016 r. Wnioskodawczyni przysługiwało wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci.

Wskazać również należy, że wyłączne prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej przysługiwać będzie Wnioskodawczyni także w 2017 r., jeśli wyłącznie Wnioskodawczyni wykonywać będzie władzę rodzicielską nad małoletnimi synami.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. W konsekwencji, dokumenty dołączone do wniosku z dnia 7 marca 2017 r. nie podlegają weryfikacji i analizie tutejszego Organu.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będzie różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin