Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.23.2017.2.JO
z 25 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2017 r. (data wpływu 11 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wystawionych w roku 2016 i w roku 2017 związanych z wykonaniem inwestycji pn. „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wystawionych w roku 2016 i w roku 2017 związanych z wykonaniem inwestycji pn. „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 maja 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2016 Miasto zrealizowało inwestycję polegającą na adaptacji pomieszczeń dotychczas zajmowanych przez MOPS na pomieszczenia dla nowego oddziału Żłobka Miejskiego. Budynek żłobka powstał w technologii szkieletu prefabrykowanego – technologii cechującej się dużymi stratami ciepła – i od daty swego powstania, tj. od lat 80 XX wieku, nie przechodził żadnych większych modernizacji.

Inwestycja na podstawie wskazań audytu energetycznego objęła kompleksową termomodernizację budynku w tym ocieplenie przegród zewnętrznych obiektu, wymianę starej, nienormatywnej stolarki okiennej, wymianę węzła cieplnego z instalacją c.o. oraz wymianę instalacji oświetleniowej wewnętrznej i opraw na LED. Wskutek wdrożenia projektu zapotrzebowanie na energię końcową zmniejszy się do 64,1% a zapotrzebowanie na ciepło dla ogrzewania budynku spadnie do 66,81%. Miasto wystąpiło do urzędu marszałkowskiego z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji ze środków RPO W na lata 2014-2020, w ramach Poddziałania 4.3.1. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej – ZIT. Poniesione wydatki na realizację inwestycji zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Żłobek Miejski działający w formie jednostki budżetowej.

Zaznaczyć należy, że do dnia 31 grudnia 2016 r. Żłobek Miejski nie był podatnikiem VAT, a centralizacja rozliczeń podatku VAT w gminie nastąpiła od dnia 1 stycznia 2017 r. i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem jest Miasto. Miasto złożyło oświadczenie o kwalifikowalności VAT, że nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona w kategorii wydatków kwalifikowanych we wniosku o dofinansowanie.

W piśmie z dnia 8 maja 2017 r. stanowiącym uzupełnienie Wnioskodawca wskazał, że:

• faktury zakupowe dotyczące przedmiotowej inwestycji były wystawione w roku 2016 wyłącznie na jednostkę budżetową, tj. Żłobek Miejski, który do końca roku 2016 nie był podatnikiem VAT. W roku 2017 zostaną jeszcze poniesione wydatki na audyt energetyczny i reklamę projektu. Wydatki te zostaną udokumentowane fakturami, lecz w związku z centralizacją rozliczeń VAT w gminie, faktury te będą wystawione na Miasto.
• inwestycja nosi nazwę „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)”;
• inwestycja jest realizowana w ramach zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.):
  • utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 15),
  • ochrona środowiska (art. 7 ust. 1 pkt 1).
  
  

Ponadto, na podst. art. 8 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r., poz. 157) do zadań gminy należy również zakładanie i utrzymanie żłobków, działających w formie gminnej jednostki budżetowej, której celem jest zapewnienie dzieciom opieki pielęgnacyjnej, edukacyjnej i wychowawczej.

• nabyte towary i usługi, udokumentowane fakturami wystawionymi w roku 2016 na Żłobek Miejski (jednostkę budżetową) oraz wystawione w roku 2017 na Miasto, nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a jedynie służą do zadań polegających na zapewnieniu opieki i wyżywienia dzieciom, realizowanych odpłatnie, przy czym na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) usługi te są zwolnione z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 8 maja 2017 r.).

Czy Miastu przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wykonaniem przedmiotowej inwestycji, wystawionych w roku 2016 na Żłobek Miejski oraz wystawionych w roku 2017 na Miasto?

Zdaniem Wnioskodawcy, miasto wykonało zadanie polegające na termomodernizacji budynku użyteczności publicznej będącego własnością Miasta na podstawie ustawy o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 w powiązaniu z art. 9 pkt 4 oraz art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).

Do zadań własnych gminy należy m.in. utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Do zadań należą również ochrona środowiska i przyrody, a zgodnie z decyzjami wydanymi dla przedmiotowej inwestycji przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska, inwestycja przyczyni się do poprawy stanu środowiska naturalnego. Do zadań gminy należy także zakładanie i utrzymanie żłobków. Żłobek utworzono na podstawie art. 8 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r., poz. 157) miasto utworzyło żłobek w formie gminnej jednostki budżetowej. Podstawowym celem żłobka jest zapewnienie dzieciom opieki pielęgnacyjnej, edukacyjnej i wychowawczej. Usługi świadczone przez żłobek prowadzony przez Miasto w zakresie opieki nad dzieckiem i wyżywieniem są realizowane odpłatnie, przy czym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), usługi te zwolnione są z podatku VAT.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wykazano powyżej, inwestycja służy przede wszystkim do wypełnienia zadań publicznoprawnych gminy, dla których nie występuje w charakterze podatnika. Powstała w wyniku inwestycji infrastruktura nie jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Nie można więc przyjąć, że dokonując nabyć towarów i usług związanych z termomodernizacją obiektu użyteczności publicznej, tj. termomodernizacją żłobka, Wnioskodawca zamierzał je wykorzystać do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu nie będą miały w żadnym zakresie związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto, faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu były wystawione na Żłobek Miejski, który do końca roku 2016 nie był podatnikiem podatku VAT. Tym samym nie został spełniony podstawowy warunek art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż to nie Wnioskodawca był nabywcą towarów i usług.

W roku 2017 w ramach projektu poniesione zostaną wydatki na audyt energetyczny po zakończeniu inwestycji oraz na promocję projektu, związane z zakupem tablicy informacyjnej, za które, w związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT w gminie, faktury zostaną wystawione na Miasto. Również z tych faktur Wnioskodawca nie będzie mógł odliczyć podatku VAT, gdyż zakupione towary i usługi nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”. Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tę ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

Jak wynika z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 4 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązku jednostek organizacyjnych.

Organ podkreśla, że centralizacja rozliczeń dotyczy wszystkich jednostek organizacyjnych Gminy oraz wszystkich transakcji dokonywanych przez Gminę i jej jednostki organizacyjne.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• pkt 1 – ochrony środowiska;
• pkt 15 – utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.
  
  

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy). Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r., poz. 157), żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić gminy. Ponadto, Gmina tworzy żłobki i kluby dziecięce w formie gminnych jednostek budżetowych – w myśl art. 8 ust. 2 cyt. ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 2016 Miasto zrealizowało inwestycję polegającą na adaptacji pomieszczeń dotychczas zajmowanych przez MOPS na pomieszczenia dla nowego oddziału Żłobka Miejskiego. Inwestycja na podstawie wskazań audytu energetycznego objęła kompleksową termomodernizację budynku, w tym ocieplenie przegród zewnętrznych obiektu, wymianę starej, nienormatywnej stolarki okiennej, wymianę węzła cieplnego z instalacją c.o. oraz wymianę instalacji oświetleniowej wewnętrznej i opraw na LED. Wskutek wdrożenia projektu zapotrzebowanie na energię końcową zmniejszy się do 64,1%, a zapotrzebowanie na ciepło dla ogrzewania budynku spadnie do 66,81%. Miasto wystąpiło do urzędu marszałkowskiego z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji ze środków RPO W na lata 2014-2020, w ramach Poddziałania 4.3.1. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej – ZIT. Poniesione wydatki na realizację inwestycji zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Żłobek Miejski działający w formie jednostki budżetowej. Do dnia 31 grudnia 2016 r. Żłobek Miejski nie był podatnikiem VAT, a centralizacja rozliczeń podatku VAT w gminie nastąpiła od dnia 1 stycznia 2017 r. i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem jest Miasto. Miasto złożyło oświadczenie o kwalifikowalności VAT, że nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona w kategorii wydatków kwalifikowanych we wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca wskazał, że faktury zakupowe dotyczące przedmiotowej inwestycji były wystawione w roku 2016 wyłącznie na jednostkę budżetową, tj. Żłobek Miejski, który do końca roku 2016 nie był podatnikiem VAT. W roku 2017 zostaną jeszcze poniesione wydatki na audyt energetyczny i reklamę projektu. Wydatki te zostaną udokumentowane fakturami, lecz w związku z centralizacją rozliczeń VAT w gminie, faktury te będą wystawione na Miasto. Inwestycja nosi nazwę „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)”. Inwestycja jest realizowana w ramach zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, tj. utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz ochrony środowiska.

Ponadto, na podst. art. 8 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, do zadań gminy należy również zakładanie i utrzymanie żłobków, działających w formie gminnej jednostki budżetowej, której celem jest zapewnienie dzieciom opieki pielęgnacyjnej, edukacyjnej i wychowawczej. Nabyte towary i usługi, udokumentowane fakturami wystawionymi w roku 2016 na Żłobek Miejski (jednostkę budżetową) oraz wystawione w roku 2017 na Miasto Czeladź, nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a jedynie służą do zadań polegających na zapewnieniu opieki i wyżywienia dzieciom, realizowanych odpłatnie, przy czym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te są zwolnione z podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wykonaniem inwestycji pn. „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)” wystawionych na Żłobek Miejski oraz na Wnioskodawcę.

Jak wskazano na wstępie obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić wyłącznie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Aby faktury umożliwiły zrealizowanie prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. W analizowanej sprawie faktury dokumentujące nabywane na potrzeby realizacji inwestycji towary i usługi, były wystawiane na Żłobek Miejski.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy stwierdzić. że w sytuacji gdy Wnioskodawca w roku 2016 nie dokonał nabycia żadnych towarów i usług udokumentowanych fakturami VAT, w których figuruje jako nabywca, nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących zakupów towarów i usług związanych z ww. inwestycją. Ustawodawca stworzył bowiem podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych (zakupionych) towarów i usług, a zatem podatnik nie może odliczać podatku naliczonego innych nabywców.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że z chwilą dokonania centralizacji rozliczeń jednostki samorządu terytorialnego – w przedmiotowej sprawie – Wnioskodawca wchodzi w prawa swoich jednostek organizacyjnych, przykładowo zachowane zostają zrealizowane w przeszłych rozliczeniach VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikające z faktur wystawionych na jednostki organizacyjne.

Faktury otrzymane przez Wnioskodawcę od dnia centralizacji, dokumentujące dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi przed dniem centralizacji, wystawione jeszcze na jej jednostkę organizacyjną, uprawniają Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego (z uwzględnieniem zasad wynikających z ustawy).

Od dnia dokonania centralizacji rozliczeń to Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT (wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi), stroną we wszystkich czynnościach i postępowaniach prowadzonych przez organy podatkowe. W związku z tym wszystkie obowiązki wynikające z ustawy ciążą na Wnioskodawcy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

Natomiast przechodząc do prawa do odliczenia z faktur wystawionych w roku 2017 na Wnioskodawcę należy wskazać, że w odniesieniu do inwestycji pn. „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)”, warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jakim jest związek zakupów towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, nie będzie spełniony. Z treści wniosku wynika, że nabyte towary i usługi nie są wykorzystywanie do czynności opodatkowanych, a jedynie służą do zadań polegających na zapewnieniu opieki i wyżywienia dzieciom, które są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych w roku 2017 dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wykonaniem przedmiotowej inwestycji.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wykonaniem inwestycji pn. „Niskoenergetyczne budynki użyteczności publicznej – Termomodernizacja budynku Żłobka Miejskiego (…)” wystawionych w roku 2016 na Żłobek Miejski oraz wystawionych w roku 2017 na Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.