Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.71.2017.1.IM
z 31 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z faktem iż mąż Wnioskodawczyni będący alkoholikiem, przestał łożyć na potrzeby rodziny złożyła wniosek o alimenty do Sądu Rejonowego. Zgodnie z Protokołem została zawarta sądowna ugoda o treści: „A zobowiązuje się płacić na rzecz B alimenty w kwocie po 1000,00 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie (...), do rąk B tytułem zaspokajania potrzeb rodziny”.

Wnioskodawczyni z mężem są emerytami i jedynym ich przychodem jest emerytura. Są małżeństwem, nie są w separacji i mają ustawową wspólność majątkową małżeńską.

W związku z niewywiązywaniem się z obowiązku płacenia alimentów, Wnioskodawczyni zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o potrącanie z emerytury męża zasądzonych kwot na swój rachunek bankowy. Od maja 2016 r. ZUS potrąca z emerytury męża należne Wnioskodawczyni alimenty.

W lutym tego roku Wnioskodawczyni otrzymała z ZUS PIT-8C wykazujący w części „D Informacja o wysokości przychodów o których mowa w art. 20 ust. 1 Ustawy”, kwotę 2400,00 zł, co stanowi nadwyżkę powyżej 700 zł miesięcznie alimentów otrzymanych od maja 2016 roku. ZUS uzasadnia wystawienie PIT-8C art. 21 pkt 127 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Otrzymanie PIT-8C zobligowało Wnioskodawczynię do rozliczenia tej kwoty jako przychód i do zapłaty podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym kwota alimentów, płaconych przez męża w wysokości 1000 zł miesięcznie będących świadczeniami na zaspokojenie potrzeb rodziny, objętych wspólnością majątkową małżeńską, są wyłączone z zakresu stosowania ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 2 ust. 1 pkt 7 ww., a zatem są nieopodatkowane w całości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, alimenty w całości nie są przychodem do opodatkowania zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Wnioskodawczyni wraz z mężem są małżeństwem, nie są w separacji jak i mają ustawową wspólność majątkową małżeńską.

Zgodnie z art. 27 i art. 28 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.) mąż Wnioskodawczyni ma obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny i sądownie zostało mu to nakazane.

Wystawienie przez ZUS Informacji PIT-8C Wnioskodawczyni uważa za bezpodstawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2031, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł, do których kwalifikuje się przychód danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu – „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z „innych źródeł”. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, iż przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wyłącznie świadczenia na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objęte wspólnością majątkową małżeńską.

Stosunki majątkowe między małżonkami uregulowane zostały w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami powstaje z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie natomiast do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Obowiązek ten – jako wynikający z przepisu powszechnie obowiązującego – powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależą od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny.

Jak wynika z treści wniosku z dniem 9 listopada 2015 r. została zawarta sądowna ugoda, zgodnie z którą mąż zobowiązuje się płacić na rzecz Wnioskodawczyni alimenty w kwocie po 1000,00 zł, tytułem zaspokajania potrzeb rodziny. Wnioskodawczyni z mężem są emerytami i jedynym ich przychodem jest emerytura. Są małżeństwem, nie są w separacji i mają ustawową wspólność majątkową małżeńską. Od maja 2016 r. ZUS potrąca z emerytury męża należne Wnioskodawczyni alimenty.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt, czy kwota alimentów tytułem zaspokajania potrzeb rodziny jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawczyni, należy przywołać uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2011 (sygn.. akt III CZP 39/11), w której Sąd wskazał, iż pomiędzy obowiązkiem ustanowionym w art. 27 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy a obowiązkiem alimentacyjnym (art. 128 i nast. oraz art. 60 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) istnieje pewne podobieństwo, jednak o tożsamości tych obowiązków nie może być mowy; można mówić co najwyżej o „alimentacyjnym charakterze” obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, konstatacja ta nie upoważnia jednak do formułowania tezy, że między małżonkami – w czasie trwania małżeństwa – istnieje obowiązek alimentacyjny sensu stricto.

Skoro zatem nie można mówić o alimentach w trakcie trwania związku małżeńskiego, to niewątpliwie, mimo określenia przez Wnioskodawczynię zasądzonego świadczenia mianem „alimentów”, jest to w istocie świadczenie tytułem zaspokojenia potrzeb rodziny.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwota alimentów, płaconych przez męża w wysokości 1000,00 zł miesięcznie będących świadczeniami na zaspokojenie potrzeb rodziny, (o którym mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), objętych wspólnością majątkową małżeńską, są wyłączone z zakresu stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 2 ust. 1 pkt 7 ww., a zatem są nieopodatkowane w całości.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ wskazuje, że nie odniósł się do bezpodstawnego, zdaniem Wnioskodawczyni, wystawienia przez ZUS Informacji PIT-8C ponieważ nie było to przedmiotem pytania zawartego w przedmiotowym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.