Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.296.2017.2.BM
z 6 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2017 r. (data wpływu 17 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na dalszą rozbudowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• nieuznania czynności polegającej na dostawie wody oraz odbiorze ścieków na rzecz własnych jednostek organizacyjnych Gminy za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,
  

• prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na utrzymanie oraz na dalszą rozbudowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej,
  

• możliwości ustalenia prewspółczynnika liczonego jako proporcję ilości m3 wody dostarczanej odpłatnie użytkownikom i mieszkańcom do ilości m3 wody wprowadzonej do instalacji wodociągowej w całym okresie oraz w stosunku do wydatków na utrzymanie kanalizacji – prewspółczynnika ustalonego jako proporcja ilości m3 ścieków odebranych odpłatnie od mieszkańców i lokali użytkowych do ilości m3 ścieków odprowadzonych do oczyszczalni w całym okresie.
  
  

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina …. (zwana dalej „Gminą”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 roku dokonuje rozliczenia podatku VAT wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina posiada własną infrastrukturę wodociągową za pomocą której wydobywa wodę ze źródeł głębinowych i dostarcza ją mieszkańcom oraz podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Gminy (do lokali użytkowych). Dodatkowo Gmina posiada własną sieć kanalizacyjną, za pomocą której odbiera ścieki od domów i innych budynków podłączonych do sieci i odprowadza je do oczyszczalni ścieków. Oczyszczalnia ścieków nie jest własnością Gminy, jest prowadzona przez odrębny od Gminy podmiot gospodarczy. Powyższe działania wykonywane są na podstawie umów zawartych z mieszkańcami i podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie Gminy. Za świadczone usługi Gmina wystawia faktury, na których wykazuje VAT w wysokości 8%. Jednostki organizacyjne Gminy obciążane są kosztami dostarczanej wody i odbieranych ścieków na podstawie not obciążeniowych, przyjmując iż jest to dostawa na wewnętrzne potrzeby podatnika, poza zakresem ustawy o VAT.

Część wody zużywana jest na własne potrzeby podatnika, woda dostarczana jest bowiem do budynku Urzędu Gminy, szkół, budynku GOPS-u, wiejskich hydrantów. Część wody wydobyta ze źródła wykorzystywana jest do płukania instalacji wodociągowej w punkcie poboru (płukanie instalacji to standardowy proces wykonywany cyklicznie, niezbędny do utrzymania urządzeń i zachowania ich sprawnego funkcjonowania).

Również budynek Urzędu Gminy oraz szkoła mieszcząca się w …. są podłączone do sieci kanalizacyjnej, w związku z czym część sieci wykorzystywana jest przez Gminę na jej własne potrzeby.

Wszyscy odbiorcy wody (zarówno mieszkańcy, lokale użytkowe jak i budynki, w którym mieszczą się jednostki organizacyjne Gminy) posiadają własne liczniki poboru wody oraz odprowadzanych ścieków. Na instalacji wodociągowej zainstalowany jest licznik mierzący ilość wody wprowadzanej do wodociągu. Gmina jest w stanie określić jaka ilość wody jest dostarczana poprzez posiadaną infrastrukturę do poszczególnych odbiorców, jaka część wody stanowi ubytek podczas przesyłu, jaka część wody jest dostarczana do hydrantów, itp.

Podobnie przy odbiorze ścieków, na podstawie zainstalowanych liczników w punktach odbioru ścieków ustala się, ile ścieków wprowadza do kanalizacji każdy użytkownik. Dodatkowo zakład prowadzący oczyszczalnię ma licznik ilości ścieków wprowadzanych do instalacji na punkcie styku kanalizacji należącej do Gminy i infrastruktury oczyszczalni. Ilość ścieków wprowadzana do oczyszczalni jest zawsze większa od sumy ilości ścieków odebranych od wszystkich użytkowników kanalizacji, a wynika to z przecieków wody gruntowej oraz wody opadowej, która dostaje się do systemu kanalizacji.

Gmina ponosi wydatki na bieżące utrzymanie instalacji wodociągowej oraz kanalizacyjnej (prąd do zasilania urządzeń wodociągowych, środki chemiczne do odkażania urządzeń, wydatki związane z bieżącą konserwacją urządzeń, wydatki związane z utrzymaniem budynków, w których znajdują się pompy i inne urządzenia wodociągowe oraz kanalizacyjne) oraz koszty ścieków odprowadzanych do oczyszczalni. Wszystkie powyższe wydatki dokumentowane są fakturami, i pozostają tylko i wyłącznie w związku z dostawą wody i odbiorem ścieków. Wydatki te nie mają związku z inną działalnością gospodarczą Gminy lub prowadzonymi przez nią działaniami statutowymi.

Dodatkowo w najbliższej przyszłości planowana jest rozbudowa sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej na terenie Gminy, co wiąże się z koniecznością ponoszenia wydatków. Do nowych odcinków infrastruktury zostaną podłączone wyłącznie gospodarstwa domowe mieszkańców gminy. Efekty planowanej inwestycji będą służyły wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług - sprzedaż wody i ścieków. Wydatki na rozbudowę infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez wykonawcę na Gminę i zostaną opisane jakich prac dotyczą.

W piśmie z dnia 18 maja 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

• we wniosku przedstawiono zarówno aktualny stan faktyczny, jak i stan przyszły. Aktualny stan faktyczny dotyczy możliwości odliczania VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z funkcjonowaniem obecnie istniejącej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na terenie Gminy. Do sieci tej podłączone są zarówno podmioty, dla których Gmina świadczy usługi odpłatnej dostawy wody i odbioru ścieków, opodatkowane podatkiem VAT - prywatne domy mieszkalne, lokale użytkowe, zakłady przemysłowe jak i budynki użyteczności publicznej należące do Gminy (szkoły, budynek Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, budynek Urzędu Gminy). W związku z powyższym istniejąca sieć wodociągowa służy Gminie zarówno do świadczenia usług opodatkowanych VAT, jak i na własne potrzeby podatnika - zużycie wody, które nie podlega opodatkowaniu.
  

• jednostki organizacyjne Gminy zużywają wodę na własne potrzeby. Również produkcja ścieków związana jest z bieżącym funkcjonowaniem i użytkowaniem budynków. W przypadku szkół – w budynkach prowadzona jest działalność edukacyjna, zwolniona z VAT, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej świadczy usługi opiekuńcze zwolnione z VAT, w budynku Urzędu Gminy pracują urzędnicy, którzy zajmują się zarówno działalnością opodatkowaną VAT (np. rozliczenie dostawy wody i odbioru ścieków z mieszkańcami), działalnością zwolnioną z VAT (np. najem gruntów rolnych, sprzedaż nieruchomości), jak i działalnością statutową, poza VAT.
  

• zdaniem Gminy wykorzystanie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej następuje wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zużycie wody oraz odprowadzanie ścieków na własne potrzeby nie powinno być traktowane z punktu widzenia definicji art. 15 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług jako inna działalność.
  

• w powyższym zakresie Gmina nie jest w stanie podzielić ponoszonych wydatków na związane z działalnością opodatkowaną oraz wydatków związanych z utrzymaniem sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w zakresie świadczenie usług na jej własne potrzeby.
  

• przyszły stan faktyczny zaprezentowany we wniosku dotyczy wydatków na planowaną inwestycję rozbudowy już istniejącej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w obrębie sołectw i terenów do tej pory nieskanalizowanych. Na terenach tych nie znajdują się budynki użyteczności publicznej. Dostawa wody oraz odbiór ścieków za pośrednictwem nowych nitek wodociągów i kanalizacji będą dokonywane wyłącznie na rzecz mieszkańców i osób prowadzących działalność gospodarczą (domy jednorodzinne, lokale użytkowe, zakłady przemysłowe, gospodarstwa rolne, itp.) Usługi będą świadczone odpłatnie.
  

• w zakresie wydatków ponoszonych na nową planowaną inwestycję Gmina będzie w stanie przyporządkować je wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. Żaden z ponoszonych wydatków nie będzie związany z działalnością zwolnioną lub statutową wykonywaną nieodpłatnie.
  
  

Wnioskodawca wskazał, że w złożonym wniosku występują 2 stany faktyczne, do których zadano pytania w następujących kwestiach:

• kwalifikacji na gruncie ustawy o VAT dostawy wody i odbioru ścieków na wewnętrzne potrzeby podatnika (zaistniały stan faktyczny),
  

• możliwość pełnego odliczania podatku VAT w zakresie ponoszonych obecnie wydatków na utrzymanie istniejącej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej (zaistniały stan faktyczny),
  

• jeśli odpowiedź na powyższe pytanie będzie negatywna - możliwości ustalania prewspółczynnika w oparciu o faktyczną ilość zużytej wody (zaistniały stan faktyczny
  

• możliwości odliczania 100% VAT naliczonego w zakresie wydatków poniesionych w przyszłości na nową infrastrukturę wodno-kanalizacyjną (przyszły stan faktyczny).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku jako nr 2 i 3).

1. Czy w powyższym stanie faktycznym Gminie przysługuje prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na utrzymanie oraz dalszą rozbudowę sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej?
2. Gdyby odpowiedź na powyższe pytanie była negatywna, to czy na podstawie art. 86 ust. 2h ustawy o VAT Gminie przysługuje prawo do ustalenia prewspółczynnika liczonego jako proporcję ilości m3 wody dostarczanej odpłatnie użytkownikom i mieszkańcom do ilości m3 wody wprowadzonej do instalacji wodociągowej w całym okresie? Czy ta sama zasada kalkulacji prewspółczynnika może być stosowana w stosunku do wydatków na utrzymanie kanalizacji – tzn. prewspołczynnik ustalony jako proporcja ilości m3 ścieków odebranych odpłatnie od mieszkańców i lokali użytkowych do ilości m3 ścieków odprowadzonych do oczyszczalni w całym okresie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie wody oraz wprowadzenie ścieków przez Gminę, na jej wewnętrzne potrzeby nie jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Gminy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ponoszone przez nią wydatki związane z rozbudową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą a więc Gminie przysługuje 100% prawo odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rozbudowy ww. infrastruktury. Ponoszone wydatki na towary i usługi związane z utrzymaniem i konserwacją urządzeń sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej, pozostają w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą, ponieważ zużycie na jej wewnętrzne potrzeby nie jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Gminie przysługuje 100% prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących powyższe wydatki.

Część dostarczanej wody zużywana jest na własne potrzeby podatnika, ale w związku z wykonywaną odpłatną działalnością gospodarczą (woda zużyta do przepłukiwania instalacji).

Również zużycie wody na potrzeby własne Gminy (woda dostarczana do budynków szkół, GOPS-u, urzędu Gminy) następuje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą VAT. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. W tym konkretnym przypadku jako działalność gospodarczą należy pojmować świadczenie polegające na dostawie wody i odbiorze ścieków. Gdyby tożsame czynności wykonywał podmiot niebędący organem administracji publicznej to nie byłoby wątpliwości, ze fakt użycia wody przez jego pracowników we własnych budynkach nie byłby traktowany jako działanie wykraczające poza zakres prowadzonej działalności gospodarczej. Jest to bowiem czynność towarzysząca prowadzonej działalności gospodarczej. Nie jest to czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, bo zgodnie z normą prawną wyrażoną w tym przepisie, opodatkowaniu podlega wykorzystanie towarów lub usług do celów innych niż działalność gospodarcza.

Należy również zwrócić uwagę, że działalność statutowa Gminy i jej jednostek organizacyjnych jest i była prowadzona niezależnie od faktu, czy woda do budynków była dostarczana wodociągiem czy czerpana z własnych studni. Fakt dostawy wody wodociągiem oraz odbiór ścieków w ogóle nie pozostaje w związku z działalnością statutową tych jednostek. Dlatego, zdaniem Gminy, ponoszone przez nią wydatki na utrzymanie instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej oraz dalszą jej rozbudowę nie pozostają w związku z jej działalnością statutową. Są to wydatki wyłącznie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, polegającą na odpłatnej dostawie wody i odbiorze ścieków, a tym samym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z faktur dokumentujących ich poniesienie.

Gdyby jednak stanowisko podatnika okazało się nieprawidłowym (choć Gmina zakłada że tak się nie stanie) i Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uzna, że w powyższym zakresie występuje działalność statutowa, to Gmina pragnie uzyskać interpretację indywidualną w zakresie metody wyliczania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć jeżeli:

• zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
  

• obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, (…).
  
  

Jednocześnie w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT ustawodawca wskazał przykładowe metody, którymi podatnik może się posłużyć wyliczając prewspółczynnik. Na podstawie treści tego przepisu oraz ust. 22 Minister Rozwoju i Finansów wydał rozporządzenie w zakresie sposobu kalkulacji prewspółczynnika metodą dochodową. Ale należy pamiętać o art. 86 ustęp 2h ustawy o VAT, który stanowi, że jeśli podatnik uzna, że sposób określenia proporcji wskazany w Rozporządzeniu nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Zdaniem Gminy, w przypadku wydatków ponoszonych w związku z utrzymaniem i dalszą rozbudową sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz wydatków z tytułu odprowadzania ścieków, najlepszą metodą oddającą specyfikę prowadzonej działalności jest proporcja oparta o ilość m3 wody wprowadzonej do infrastruktury wodociągowej oraz ilość m3 ścieków wprowadzonych do infrastruktury kanalizacyjnej.

Dla wydatków związanych z utrzymaniem wodociągów prewspółczynnik powinien być kalkulowany jako proporcja ilości m3 wody dostarczonej odpłatnie odbiorcom do ilości m3 wody wprowadzonej do wodociągu. Kalkulację powinno oprzeć się o dane liczbowe za poprzedni rok podatkowy, zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 d ustawy o VAT. Przyjmując powyższy mechanizm kalkulacji Gmina uwzględnia w liczniku wartość świadczeń wykonywanych odpłatnie podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w mianowniku zaś wartość wszystkich świadczeń związanych z dostarczaniem wody, niezależnie od tego na jaki cel woda została zużyta. Tym samym uzyskany współczynnik pozwoli ustalić proporcję w jakiej ponoszone wydatki na utrzymanie i rozbudowę sieci wodociągowej pozostają w bezpośrednim związku z działalnością opodatkowaną VAT stawką w wysokości 8%. Należy tu zaznaczyć, że Gmina jest w stanie wyodrębnić faktury dokumentujące ponoszone wydatki wyłącznie na utrzymanie, funkcjonowanie i rozbudowę infrastruktury i sieci wodociągowej. Wydatki te nie pozostają w związku z innymi rodzajami działalności podejmowanych przez Gminę.

Dokładnie analogicznie wygląda sytuacja dla wydatków ponoszonych w związku z utrzymaniem, funkcjonowaniem i dalszą rozbudową sieci kanalizacji oraz odprowadzaniem ścieków. Zdaniem Gminy, podział wydatków pozostających w związku z odbiorem odpłatnym ścieków zapewni prewspółczynnik kalkulowany jako proporcja ilości m³ ścieków wprowadzonych do kanalizacji przez jej użytkowników odpłatnie do ilości m³ ścieków odprowadzonych przez Gminę do oczyszczalni.

Należy pamiętać, że podstawową przesłanką przy ustalaniu metody kalkulacji prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a, jest oddanie specyfiki wykonywanej przez podatnika działalności ponoszonych przez niego wydatków.

Powyżej przedstawiona metoda kalkulacji prewspółczynników zapewnia odliczanie podatku naliczonego od ponoszonych wydatków wyłącznie w części, w jakiej pozostają one z odpłatną działalnością opodatkowaną stawką 8%. Tym samym wypełniona jest przesłanka art. 86 ust. 2b ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tut. Organ zaznacza, iż niniejszą interpretacją załatwił wniosek odnośnie części pytania nr 1 (we wniosku oznaczonego jako nr 2) dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na dalszą rozbudowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że w najbliższej przyszłości planowana jest rozbudowa sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej na terenie Gminy, co wiąże się z koniecznością ponoszenia wydatków. Do nowych odcinków infrastruktury zostaną podłączone wyłącznie gospodarstwa domowe mieszkańców gminy. Efekty planowanej inwestycji będą służyły wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług - sprzedaż wody i ścieków. Wydatki na rozbudowę infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez wykonawcę na Gminę i zostaną opisane jakich prac dotyczą.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia zostanie spełniony, gdyż efekty projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi dalszej rozbudowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, o której mowa we wniosku.

Mając na względzie obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego związanego z rozbudową sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, o której mowa we wniosku, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – efekty planowanej inwestycji będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Sposób sformułowania pytania nr 2 (we wniosku oznaczonego jako nr 3) wskazuje, że odpowiedź na nie jest uzależniona od negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 (we wniosku oznaczone numerem 2), czyli uznaniem, że Gminie nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na dalszą rozbudowę sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej. Z uwagi na sposób sformułowania pytania nr 2 oraz uznanie stanowiska w zakresie pytania nr 1 w części dotyczącej rozbudowy sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej za prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zaznacza, iż niniejszą interpretacją załatwił wniosek odnośnie części pytania nr 1 (we wniosku oznaczonego jako nr 2) dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na dalszą rozbudowę sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Natomiast w zakresie części pytania nr 1 (we wniosku oznaczonego jako nr 2) dotyczącej prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na utrzymanie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz możliwości ustalenia prewspółczynnika liczonego jako proporcję ilości m3 wody dostarczanej odpłatnie użytkownikom i mieszkańcom do ilości m³ wody wprowadzonej do instalacji wodociągowej w całym okresie oraz w stosunku do wydatków na utrzymanie kanalizacji – prewspółczynnika ustalonego jako proporcja ilości m³ ścieków odebranych odpłatnie od mieszkańców i lokali użytkowych do ilości m³ ścieków odprowadzonych do oczyszczalni w całym okresie oraz w zakresie nieuznania czynności polegającej na dostawie wody oraz odbiorze ścieków na rzecz własnych jednostek organizacyjnych Gminy za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) i w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków dotyczących utrzymania sieci wodociągowej i kanalizacyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Z okoliczności sprawy nie wynika, że odcinki rozbudowanych sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej będą wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności innej niż działalność gospodarcza. W przypadku niewykorzystywania rozbudowanych sieci wodociągowej oraz kanalizacyjnej przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności gospodarczej wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.