Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-1.4515.59.2017.2.MD
z 24 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U., poz. 1948, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2017 r. (data wpływu – 21 lutego 2017 r.), uzupełnionym 8 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania nabycia gospodarstwa rolnego lub jego części w drodze zasiedzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia z opodatkowania nabycia gospodarstwa rolnego lub jego części w drodze zasiedzenia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 20 kwietnia 2017 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4515.59.2017.1.MD, wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 8 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym będącym właścicielem gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny w dniu 10 grudnia 1998 r. od swoich rodziców, którzy również byli rolnikami indywidualnymi. Przekazane Wnioskodawcy gospodarstwo rolne, od daty przekazania do chwili obecnej, spełnia warunki, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej.

W chwili przekazania gospodarstwa rolnego rodzice Wnioskodawcy przekazali mu również posiadanie nieruchomości, których sami byli w posiadaniu. Z uwagi na okres posiadania, Wnioskodawca wystąpił o stwierdzenia nabycia własności tych nieruchomości przez zasiedzenie, przy określeniu daty zasiedzenia na dzień 1 października 2005 r. Są to następujące nieruchomości:

1. część działki gruntu o numerze 220/1 – po wydzieleniu działka o numerze 368/1 o pow. 1,3176 ha (cała działka ma pow. 1,8210 ha), położona w M., niezabudowana, sklasyfikowana w Ewidencji Gruntów i Budynków jako grunty orne (RIIIb). Formalnym właścicielem nieruchomości jest Skarb Państwa. Część działki, o której zasiedzenie wniósł Wnioskodawca była i jest do dnia dzisiejszego wykorzystywana przez niego na cele rolnicze jako pole uprawne. Z działki 220/1 w postępowaniu o zasiedzenie została wydzielona część działki, którą posiada Wnioskodawca i oznaczona numerem 368/1. Na rzecz Wnioskodawcy zostanie stwierdzone zasiedzenie wskazanej części działki. Wnioskodawca, po stwierdzeniu zasiedzenia, przez okres co najmniej 5 lat, będzie wykorzystywał działkę na cele produkcji rolniczej;
2. działki 323/9 o pow. 1,3218 ha i 312/9 o pow. 0,1265 ha – zapisane w jednej księdze wieczystej, położone w W., niezabudowane, bezpośrednio do siebie przylegające, ponadto działka 323/9 bezpośrednio przylega do gruntów stanowiących własność Wnioskodawcy, na których prowadzi swoje gospodarstwo rolne. Działka 323/9 została w Ewidencji Gruntów i Budynków sklasyfikowana: 0,1720 ha jako grunt orny (RIVa), 1,1498 ha jako nieużytki (N). Działka 312/9 została w Ewidencji Gruntów i Budynków sklasyfikowana jako grunty orne (RIVa). Faktycznie działki wykorzystywane były i nadal są przez Wnioskodawcę na cele produkcji rolniczej – część jako łąka (poprzednio pastwisko) część jako pole uprawne. Część działki jest zadrzewiona. Wnioskodawca, po stwierdzeniu zasiedzenia, przez okres co najmniej 5 lat, będzie wykorzystywał działkę na cele produkcji rolniczej;
3. działka 310/9 o pow. 0,3471 ha, położona w W. jest zapisana w odrębnej księdze wieczystej, bezpośrednio przylega do działek 312/9 i 248/9 oraz gruntów stanowiących własność Wnioskodawcy, na których prowadzi swoje gospodarstwo rolne, niezabudowana, sklasyfikowana w Ewidencji Gruntów i Budynków jako grunt orny (RIVa). Faktycznie działka wykorzystywana była i nadal jest przez Wnioskodawcę na cele produkcji rolniczej

– jako łąka (poprzednio pastwisko). Wnioskodawca, po stwierdzeniu zasiedzenia, przez okres co najmniej 5 lat, będzie wykorzystywał działkę na cele produkcji rolniczej;

4. działka 248/9 o pow. 0,6850 ha jest zapisana w odrębnej księdze wieczystej, bezpośrednio przylega do działki 310/9 i 323/9 oraz do działek stanowiących własność Wnioskodawcy, na których prowadzi swoje gospodarstwo rolne, niezabudowana, sklasyfikowana w Ewidencji Gruntów i Budynków: 0,5480 ha jako grunty orne (RIVa), 0,1170 ha jako nieużytki (N) i 0,02 ha jako droga (dr). Faktycznie działka wykorzystywana była i nadal jest przez Wnioskodawcę na cele produkcji rolniczej – część jako łąka (poprzednio pastwisko), część jako pole uprawne. Część działki jest zadrzewiona. Wnioskodawca, po stwierdzeniu zasiedzenia, przez okres co najmniej 5 lat, będzie wykorzystywał działkę na cele produkcji rolniczej.
   
   

Działki 323/9, 312/9, 310/9 i 248/9 przylegają do siebie i bezpośrednio do gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Formalnym właścicielem nieruchomości jest Skarb Państwa, na którego rzecz działa Agencja Nieruchomości Rolnych. Sprawa o zasiedzenie działek 323/9, 312/9, 310/9 i 248/9 prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w M. łącznie w jednym postępowaniu. Na skutek rozpoznania wniosku dojdzie do stwierdzenia, że Wnioskodawca z dniem 1 października 2005 r. nabył na skutek zasiedzenia działki, względnie ww. Sąd stwierdzi zasiedzenie niektórych działek lub ich części. Odrębnie toczy się postępowanie sądowe przed Sądem Rejonowym w M. o stwierdzenie zasiedzenia części działki 220/1. Na skutek rozpoznania wniosku dojdzie do stwierdzenia, że Wnioskodawca z dniem 1 października 2005 r. nabył na skutek zasiedzenia ww. część działki, a to działkę 368/1.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• grunt opisany w ww. wniosku pod literą a), w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, stanowi grunt sklasyfikowany w Ewidencji Gruntów i Budynków jako użytek rolny (grunt orny) – gospodarstwo rolne,
• grunty opisane w ww. wniosku pod literą b), w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, nie stanowią gospodarstwa rolnego, gdyż użytek rolny (grunt orny) stanowi jedynie grunt o pow. 0.2985 ha (część działki 323/9 i cała działka 312/9), z tym że zdaniem Wnioskodawcy te użytki rolne stanowią część gospodarstwa rolnego, gdyż zasiedzeniem objęte są nieruchomości b)-d) i wszystkie nieruchomości (zapisane w różnych księgach wieczystych) stanowią łącznie gospodarstwo rolne, gdyż łącznie przekraczają 1 ha użytków rolnych; ewentualnie użytki rolne opisane pod literą b) stanowią część gospodarstwa rolnego, gdyż Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, a skoro grunty opisane pod literą b) są w jego posiadaniu i wykorzystywane są przez niego w ramach tego gospodarstwa rolnego, to stanowią jego część,
• grunt opisany w ww. wniosku pod literą c), w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, nie stanowi gospodarstwa rolnego, gdyż powierzchnia użytków rolnych (grunt orny) wynosi 0,6850 ha, z tym że zdaniem Wnioskodawcy ten użytek rolny stanowi część gospodarstwa rolnego, gdyż zasiedzeniem objęte są nieruchomości b)-d) i wszystkie nieruchomości (zapisane w różnych księgach wieczystych) stanowią łącznie gospodarstwo rolne, gdyż łącznie przekraczają 1 ha użytków rolnych; ewentualnie użytek rolny opisany pod literą c) stanowi część gospodarstwa rolnego, gdyż Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, a skoro grunt opisany pod literą c) jest w jego posiadaniu i wykorzystywany jest przez niego w ramach tego gospodarstwa rolnego, to stanowi jego część, 
• grunt opisany w ww. wniosku pod literą d), w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, nie stanowi gospodarstwa rolnego, gdyż powierzchnia użytków rolnych (grunt orny) wynosi 0,5480 ha, z tym że zdaniem Wnioskodawcy ten użytek rolny stanowi część gospodarstwa rolnego, gdyż zasiedzeniem objęte są nieruchomości b)-d) i wszystkie nieruchomości (zapisane w różnych księgach wieczystych) stanowią łącznie gospodarstwo rolne, gdyż łącznie przekraczają 1 ha użytków rolnych; ewentualnie użytek rolny opisany pod literą d) stanowi część gospodarstwa rolnego, gdyż Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, a skoro grunt opisany pod literą d) jest w jego posiadaniu i wykorzystywany jest przez niego w ramach tego gospodarstwa rolnego, to stanowi jego część,
• zdaniem Wnioskodawcy, mimo że pojedyncze nieruchomości opisane w punktach b)-d) są zapisane w odrębnych księgach wieczystych, to powinny być rozpatrywane łącznie, jako że wszystkie razem, w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, tworzą gospodarstwo rolne i jako takie były wykorzystywane (bez rozgraniczania w terenie konkretnych nieruchomości). Tym samym winno uwzględnić się, że suma tych nieruchomości stanowi gospodarstwo rolne (jako że przekracza 1 ha użytków rolnych), a poszczególne nieruchomości, co do których stwierdzone zostanie zasiedzenie, stanowią cześć gospodarstwa rolnego. Tym samym stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości, dla których prowadzone są poszczególne księgi wieczyste, jako części gospodarstwa rolnego, podlega zwolnieniu podatkowemu,
• Wnioskodawca, w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, jest właścicielem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i posiada jako właściciel grunty rolne o powierzchni przekraczającej 1 ha. Tym samym, w razie stwierdzenia zasiedzenia jedynie niektórych nieruchomości opisanych w ww. wniosku w punktach b)-d), winny być one rozpatrywane jako części gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne to gospodarstwo Wnioskodawcy, zaś jego części to nieruchomości nabyte w drodze zasiedzenia. Tym samym stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości, dla których prowadzone są poszczególne księgi wieczyste, jako części gospodarstwa rolnego, podlega zwolnieniu podatkowemu,
• na gruntach opisanych we wniosku pod literami a)-d) w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, nie znajdowały się budynki mieszkalne, budynki zajęte na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami i ze stadem hodowlanym lub urządzenia do prowadzenia upraw specjalnych, jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie zwolniony od podatku od nabycia własności w drodze zasiedzenia nieruchomości opisanej w punkcie a) powyżej – części działki 220/1 (działki 368/1), w związku ze stwierdzeniem przez Sąd zasiedzenia na dzień 1 października 2005 r.?
2. Czy Wnioskodawca będzie zwolniony od podatku od nabycia własności w drodze zasiedzenia nieruchomości opisanych w punktach b)-d) powyżej, w części jakiej stanowią użytki rolne, w związku ze stwierdzeniem przez Sąd zasiedzenia na dzień 1 października 2005 r.?
3. Czy w razie gdyby Sąd stwierdził zasiedzenie przez Wnioskodawcę na dzień 1 października 2005 r. jedynie niektórych nieruchomości lub części nieruchomości opisanych w punktach b)-d) powyżej, czy każda z tych nieruchomości, w części jakiej stanowią użytki rolne, będzie zwolniona od podatku od nabycia własności w drodze zasiedzenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwymi przepisami dla oceny zdarzenia przyszłego będą przepisy ustawy obowiązujące w dacie, na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie, to jest w dniu 1 października 2005 r.

Art. 4 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu aktualnym na dzień 1 października 2005 r., stanowił że zwalnia się od podatku nabycie własności i prawa użytkowania wieczystego gospodarstwa rolnego lub jego części oraz innych praw do takiego gospodarstwa lub jego części, jak również działki przyzagrodowej, z wyjątkiem:

1. budynków mieszkalnych,
2. budynków zajętych na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami ze stadem hodowlanym,
3. urządzeń do prowadzenia upraw specjalnych, jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców,
4. (skreślona).
   
   

Art. 4 ust. 5 ww. ustawy stanowił, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, w brzmieniu aktualnym na dzień 1 października 2005 r., za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 ustawy, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Artykuł 1 ww. ustawy stanowił, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Nieruchomość opisana w punkcie a), co do której zostanie stwierdzone zasiedzenie sklasyfikowana jest w Ewidencji Gruntów i Budynków jako grunt orny (RIIIb), zaś jego powierzchnia wynosi 1,3176 ha. Zasiedziana część działki znajdowała się i dalej znajduje w posiadaniu Wnioskodawcy. Tym samym stanowi gospodarstwo rolne – z uwagi na powierzchnię i przeznaczenie, jako gospodarstwo rolne podlega zaś zwolnieniu od podatku od nabycia własności w drodze zasiedzenia.

Nieruchomości opisane w punktach b)-d) winny być rozpatrywane łącznie jako gospodarstwo rolne, mimo że składają się na nie działki zapisane w różnych księgach wieczystych. Za zasadnością tego stanowiska przemawia okoliczność, że ustawodawca posłużył się terminem „obszar gruntów” nie ograniczając go do nieruchomości wpisanych do jednej księgi wieczystej. Ponadto Wnioskodawca posiadał wszystkie nieruchomości łącznie i wykorzystywał do produkcji rolniczej. Łączna powierzchnia użytków rolnych na wszystkich zasiadywanych działkach opisanych w punktach b)-d) wynosi 1,1936 ha. Tym samym stanowi gospodarstwo rolne z uwagi na powierzchnię i przeznaczenie, jako gospodarstwa rolne podlega zaś zwolnieniu od podatku od nabycia własności w drodze zasiedzenia.

Nieruchomości opisane w punktach b)-d) rozpatrywane odrębnie jako działki gruntu czy też nieruchomości wpisane do poszczególnych ksiąg wieczystych winny być traktowane jako części gospodarstwa rolnego. Za gospodarstwo rolne jako całość winno zostać uznane gospodarstwo rolne, którego właścicielem jest Wnioskodawca. Część gospodarstwa stanowiłyby zaś nieruchomości – działki lub ich części, co do których stwierdzono nabycie przez zasiedzenie przez Wnioskodawcę, jako że były one w jego posiadaniu i wykorzystywane były jako użytki rolne. Tym samym stanowią one części gospodarstwa rolnego i podlegają zwolnieniu od podatku od nabycia własności w drodze zasiedzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ pragnie zaznaczyć, iż ponieważ opisane we wniosku nabycie, nastąpi – jak zostało wskazane we wniosku – w dacie 1 października 2005 r., w niniejszej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 222, poz. 1629, ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem:

1. spadku;
2. darowizny;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w postaci powołania do spadku albo w postaci zapisu.
   
   

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze zasiedzenia – z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego zasiedzenie.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Stosownie do regulacji zawartych w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności w drodze zasiedzenia podlega opodatkowaniu w wysokości 7% podstawy opodatkowania. W tym przypadku nie stosuje się przepisu dotyczącego kwoty wolnej od opodatkowania na podstawie zaliczenia nabywcy do odpowiedniej grupy podatkowej, bowiem art. 9 ust. 1, który stanowi o tejże kwocie wolnej nie ma – na mocy powołanego art. 15 ust. 2 ww. ustawy – w tym przypadku zastosowania.

Zgodnie z art. 17a ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „zasiedzenie”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459).

Stosownie do treści art. 172 Kodeksu cywilnego, posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

W myśl art. 176 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli podczas biegu zasiedzenia nastąpiło przeniesienie posiadania, obecny posiadacz może doliczyć do czasu, przez który sam posiada, czas posiadania swego poprzednika. Jeżeli jednak poprzedni posiadacz uzyskał posiadanie nieruchomości w złej wierze, czas jego posiadania może być doliczony tylko wtedy, gdy łącznie z czasem posiadania obecnego posiadacza wynosi przynajmniej lat trzydzieści. Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy obecny posiadacz jest spadkobiercą poprzedniego posiadacza (art. 176 § 2 Kodeksu cywilnego).

Zasiedzenie jest tzw. instytucją dawności, służącą korygowaniu rzeczywistego stanu posiadania ze stanem prawnym. Prowadzi ono do nabycia przez posiadacza własności na skutek długotrwałego posiadania przez niego rzeczy, czemu towarzyszy utrata własności przez dotychczasowego właściciela, który w przeszłości utracił posiadanie rzeczy. Poprzez zasiedzenie można nabyć własność rzeczy ruchomych i nieruchomych, udziału we współwłasności, prawa użytkowania wieczystego, służebność gruntową.

Zasiedzenie jest instytucją prowadzącą do nabycia prawa na skutek upływu czasu. Umożliwia ono, sankcjonując stan faktyczny, usunięcie długotrwałej niezgodności między stanem prawnym a stanem posiadania. Na skutek zasiedzenia, które następuje ex lege, dotychczasowy uprawniony traci swoje prawo, a nabywca uzyskuje je niezależnie od niego; jest więc ono pierwotnym sposobem nabycia prawa podmiotowego.

Skutkiem zasiedzenia jest zatem pierwotne nabycie własności przez posiadacza, który może wystąpić do sądu z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia. Samo nabycie własności następuje z mocy samego prawa, a orzeczenie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie ma jedynie charakter deklaratywny.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym będącym właścicielem gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny w dniu 10 grudnia 1998 r. od swoich rodziców, którzy również byli rolnikami indywidualnymi. Przekazane Wnioskodawcy gospodarstwo rolne, od daty przekazania do chwili obecnej, spełnia warunki, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. W chwili przekazania gospodarstwa rolnego rodzice Wnioskodawcy przekazali mu również posiadanie nieruchomości, których sami byli w posiadaniu. Z uwagi na okres posiadania, Wnioskodawca wystąpił o stwierdzenia nabycia własności tych nieruchomości przez zasiedzenie, przy określeniu daty zasiedzenia na dzień 1 października 2005 r. Wnioskodawca wskazał, iż nabywane przez zasiedzenie grunty stanowiły na dzień 1 października 2005 r. (przewidywaną datę nabycia) gospodarstwo rolne lub też jego części. Na gruntach opisanych we wniosku pod literami a)-d) w dacie na którą zostanie stwierdzone zasiedzenie – tj. 1 października 2005 r. oraz w dacie prawomocności postanowienia stwierdzającego fakt zasiedzenia, nie znajdowały się budynki mieszkalne, budynki zajęte na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami i ze stadem hodowlanym lub urządzenia do prowadzenia upraw specjalnych, jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców.

Wnioskodawca wskazał, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż spełniony jest warunek nabycia nieruchomości, która stanowiła gospodarstwo rolne bądź część gospodarstwa rolnego.

Odnosząc się do przedstawionego wyżej stanowiska Wnioskodawcy w pierwszej kolejności zauważyć należy, iż skoro jak wskazuje Wnioskodawca opisane we wniosku nabycie tytułem zasiedzenia nastąpi na dzień 1 października 2005 r., to w niniejszej sprawie, jak zostało już wyżej wskazane, znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., zwalnia się od podatku nabycie własności i prawa użytkowania wieczystego gospodarstwa rolnego lub jego części oraz innych praw do takiego gospodarstwa lub jego części, jak również działki przyzagrodowej, z wyjątkiem:

1. budynków mieszkalnych,
2. budynków zajętych na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami i ze stadem hodowlanym,
3. urządzeń do prowadzenia upraw specjalnych, jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „gospodarstwa rolnego”, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 1993 r., Nr 94, poz. 431, ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Jak wynika z treści powołanego art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, aby móc skorzystać z tego zwolnienia, nabywana nieruchomość winna stanowić gospodarstwo rolne lub jego część.

W opisie zdarzenia Wnioskodawca wskazał, iż grunt opisany pod literą a) stanowi gospodarstwo rolne. Również grunty opisane we wniosku pod literami b)-d) łącznie stanowią gospodarstwo rolne. Natomiast każda z działek z osobna stanowi część gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w przypadku gdy zostanie stwierdzone zasiedzenie nieruchomości opisanej pod literą a), to nabycie to, jako nabycie gospodarstwa rolnego, będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ze zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie korzystało również nabycie nieruchomości opisanych pod literami b)-d), niezależnie od tego, czy Sąd stwierdzi zasiedzenie wszystkich działek łącznie, czy tylko niektórych, jeżeli istotnie jak wskazuje Wnioskodawca, działki te stanowią łącznie gospodarstwo rolne bądź jego części.

Końcowo wskazać należy, iż Organ interpretacyjny nie jest uprawniony by rozstrzygać, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne bądź jego część. Definicja gospodarstwa rolnego zawarta jest w przepisach, do interpretacji których Organ nie jest uprawniony. Wydając niniejszą interpretację Organ oparł się jedynie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym w treści wniosku i wskazaniach Wnioskodawcy, iż opisane nieruchomości stanowią gospodarstwo rolne bądź jego część.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.