Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.128.2017.1.EW
z 25 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 7 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) oraz pismem z 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 8 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi za pomocą kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą opłatę, a także pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. z prośbą o zwrot nienależnie wpłaconej kwoty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Środowiskowy Dom Samopomocy dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi (ośrodek wsparcia) jest jednostką organizacyjną Powiatu realizującą zadania z zakresu administracji rządowej w postaci świadczenia usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Koszty realizacji tego zadania są finansowane z budżetu państwa. Możliwość korzystania z ww. usług i odpłatność za te usługi (lub zwolnienie z niej) ustalona jest w indywidualnej decyzji administracyjnej dla każdego uczestnika, wydawanej przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie o pomocy społecznej). Odpłatność wpływa na konto bankowe ośrodka w 100% i w tej kwocie przekazywana jest na konto Powiatu w celu dalszego przekazania jej do urzędu wojewódzkiego. W sprawozdaniu (sprawozdanie kwartalne z wykonania planu dochodów związanych z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami) w Danych uzupełniających do sprawozdania jednostka wykazuje 95% kwoty odpłatności jako dochód budżetu państwa, a 5% jako dochód własny powiatu. Powiat rozdziela kwotę przekazaną przez ośrodek na 95% i 5% (i te 95% przekazuje do urzędu wojewódzkiego) – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że :

1. Odpłatność za świadczenie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi w całości wnoszą uczestnicy, ich rodzice lub opiekunowie na rachunek bankowy ośrodka. W decyzjach administracyjnych przyznawane są wszystkim uczestnikom usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze określane w jednej kwocie zgodnie z kryterium dochodowym. Nie ma odrębnych wpłat za usługi opiekuńcze i odrębnych wpłat za specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi, ponieważ nie ma możliwości rozdzielenia tych usług – są świadczone dla uczestników zajęć kompleksowo.
2. Decyzja administracyjna wydana przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie na rzecz każdego uczestnika kieruje na dzienny pobyt w ośrodku wsparcia, ale miesięczną odpłatność ustala za usługi świadczone w ośrodku, w tym jej wysokość (co stanowi 5% kwoty dochodu na osobę w rodzinie). Nie określa odpłatności za pobyt.
3. Wcześniej nie powstał wobec Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, przy zastosowaniu kasy fiskalnej.
4. Wnioskodawca wykonuje usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi tylko na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
5. Opłaty w całości są wpłacane za pośrednictwem poczty, banku na rachunek bankowy ośrodka. Z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy i na czyją rzecz została dokonana. Dotyczy to zarówno usług opiekuńczych, jak i specjalistycznych usług opiekuńczych.
6. Środowiskowy Dom Samopomocy dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi świadczy usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania świadczone osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym (Dział 88 symbol PKWiU z 2008 – 88.10, w PKWiU 2015 bez zmian). W celu prawidłowego określenia stawki podatku VAT dokonano analizy, z której wynika na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), że usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze (czyli usługi pomocy społecznej) wykonywane przez ośrodki wsparcia są zwolnione od podatku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

W związku z centralizacją VAT od 1 stycznia 2017 r. nasuwa się pytanie:

Czy jest konieczność ewidencjonowania usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych za pomocą kasy rejestrującej, jeśli zapłata za ww. usługi zostaje w całości dokonana za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy ośrodka?

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność jednostek pomocy społecznej stanowi działalność o charakterze organu władzy publicznej (poza VAT). Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w wyroku WSA w Krakowie z dnia 6 czerwca 2013 r. (I SA/Kr 462/13, wyrok nieprawomocny) w odniesieniu do domów pomocy społecznej – jest środowiskowym domem samopomocy świadczącym usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze (usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych – wg PKD 2007 dział 88). Oznacza to brak konieczności ewidencjonowania ww. usług za pomocą kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., zgodnie z którym, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 1a ustawy do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r.:

1. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
2. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
3. podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej „udziałem procentowym obrotu”, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%;
4. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika udział procentowy obrotu:
   1. za okres pierwszych sześciu miesięcy wykonywania tych czynności,
   2. za okres do końca roku, w przypadku gdy okres wykonywania tych czynności w roku podatkowym jest krótszy niż sześć miesięcy
‒ będzie wyższy niż 80%;
5. jednostki samorządu terytorialnego w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 i 1948):
   1. które na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej ustawy, albo
   2. jeżeli ich jednostki organizacyjne na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 5 września 2016 r., do dnia 31 grudnia 2016 r. zwalnia się jednostki samorządu terytorialnego z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, jeżeli te jednostki organizacyjne w dniu poprzedzającym dzień podjęcia wspólnego rozliczania z jednostką samorządu terytorialnego korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Stosownie do § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Wskazać należy, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Wyżej wymienione zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

Jak stanowi § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

I tak w poz. 39 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Środowiskowy Dom Samopomocy dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi (ośrodek wsparcia) jest jednostką organizacyjną Powiatu realizującą zadania z zakresu administracji rządowej w postaci świadczenia usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Koszty realizacji tego zadania są finansowane z budżetu państwa. Możliwość korzystania z ww. usług i odpłatność za te usługi (lub zwolnienie z niej) ustalona jest w indywidualnej decyzji administracyjnej dla każdego uczestnika, wydawanej przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie o pomocy społecznej).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on obowiązek ewidencjonowania przedmiotowych usług za pomocą kasy rejestrującej, jeśli zapłata za te usługi zostaje w całości dokonana za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo -kredytowej na rachunek bankowy ośrodka.

Jak również wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca wykonuje usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi tylko na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Powiat za pośrednictwem ośrodka wsparcia zobowiązuje się wykonać określone decyzją administracyjną ww. czynności na rzecz konkretnej osoby (uczestnika), która za te czynności dokonuje opłaty w określonej wysokości bądź też opłaty tej dokonują jej rodzice lub opiekunowie. Skoro jest możliwe zidentyfikowanie konkretnego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę na rzecz określonego podmiotu (nabywcy), należy uznać je za świadczenie usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Opłaty w całości są wpłacane za pośrednictwem poczty, banku na rachunek bankowy ośrodka. Z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy i na czyją rzecz została dokonana. Dotyczy to zarówno usług opiekuńczych, jak i specjalistycznych usług opiekuńczych.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2017 r. nr 0112-KDIL2-2.4012.128.2017.1.EW tut. organ stwierdził, że świadczenie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Wnioskodawca świadcząc usługi pomocy społecznej na mocy decyzji administracyjnych wraz z ustaleniem odpłatności za te usługi działa jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym świadczenia te podlegają opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT dokonujący (po centralizacji rozliczeń) świadczenia usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, za które opłaty w całości wpłacane są za pośrednictwem poczty, banku na rachunek bankowy ośrodka, a z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy i na czyją rzecz została dokonana, będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży tych usług za pośrednictwem kasy rejestrującej.

Wobec tego, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania przedmiotowych usług za pomocą kasy rejestrującej. Usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi, korzystają w przedmiocie sprawy ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym działalność jednostek pomocy społecznej stanowi działalność o charakterze organu władzy publicznej i w konsekwencji brak konieczności ewidencjonowania usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych za pomocą kasy rejestrującej uznano za nieprawidłowe.

W pozostałym zakresie wniosku dotyczącym opodatkowania świadczonych przez jednostkę pomocy społecznej usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ wskazuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.