Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.26.2017.2.MD
z 9 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu – 6 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym 2 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny udziału we współwłasności gospodarstwa rolnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny udziału we współwłasności gospodarstwa rolnego. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 24 maja 2017 r., znak: 0111-KDIB4.4015.26.2017.1.MD, wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 2 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 44 hektary. Udział Wnioskodawcy wynosi 1/6 całości (tj. około 7,3 ha). Wnioskodawca nabył ten udział około 5 lat temu po zmarłym wuju (bracie mamy) w wyniku spadku. Analogiczny udział 1/6 całości nabył kuzyn Wnioskodawcy, R. M. (zmarły wuj, który miał 1/3 gospodarstwa zapisał swój udział Wnioskodawcy i kuzynowi Wnioskodawcy). Właścicielami pozostałej części gospodarstwa są: M. M. – udział w wysokości 1/3 oraz Ma. M. (zmarła w październiku 2016 r.) – udział w wysokości 1/3. Trwa postępowanie spadkowe na rzecz kuzyna R. M.

Wuj, M. M., zamierza w formie darowizny przepisać Wnioskodawcy swój udział (1/3 całości gospodarstwa). Po sfinalizowaniu tego przepisania, Wnioskodawca zostanie właścicielem 1/2 całego gospodarstwa rolnego (22 hektary). Gospodarstwo jest objęte jedną księgą wieczystą i jest prowadzone.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

• Nabyty udział we współwłasności nieruchomości rolnej będzie stanowił gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
• Na przedmiotowych gruntach prowadzona będzie wyłącznie działalność rolnicza. Nie będzie prowadzonej innej działalności.
• Gospodarstwo rolne powstałe w wyniku nabycia udziału w nieruchomości rolnej będzie prowadzone co najmniej przez okres 5 lat od dnia nabycia.
• Pozostały współwłaściciel (R. M.) nieruchomości rolnej, w której udział jest nabywany, będzie prowadzić gospodarstwo rolne co najmniej przez okres 5 lat od dnia nabycia.
• Nabywca nie planuje zbyć w ciągu 5 lat od nabycia gruntu rolnego tegoż gruntu. Nie planuje również zaniechania prowadzenia gospodarstwa rolnego, w tym wydzierżawienia lub prowadzenia działalności innej niż rolnicza.
• Kwota podatku od spadków i darowizn naliczonego od opisanej we wniosku umowy wynosić będzie około 50.400,00 zł (nabywca zaliczony do II grupy podatkowej według art. 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn) i będzie się mieścić w kwocie (limicie) pomocy de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9) przysługującej nabywającemu oraz w kwocie ogólnokrajowego limitu (nabywca w przeciągu ostatnich 3 lat kalendarzowych poprzedzających nabycie przedmiotowej nieruchomości nie korzystał z jakiejkolwiek pomocy de minimis).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nabycie 1/3 własności gruntów rolnych, stanowiących gospodarstwo rolne, podlega zwolnieniu z podatku, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są przesłanki do zwolnienia podatkowego (pomoc de minimis w rolnictwie), pod warunkiem prowadzenia gospodarstwa przez okres 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 tejże ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

W myśl art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Na podstawie art. 14 ust. 1 powyższej ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Art. 14 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie art. 14 ust. 3 cyt. ustawy, do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej:

• do 10.278 zł – 7%,
• od 10.278 zł do 20.556 zł – 719 zł 50 gr i 9% od nadwyżki ponad 10.278 zł,
• powyżej 20.556 zł – 1644 zł 50 gr i 12% od nadwyżki ponad 20.556 zł.
  
  

Natomiast z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że zwalnia się od podatku nabycie własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku nabycia zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego

w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa

w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Definicja gospodarstwa rolnego, dla celów prawa podatkowego, została zamieszczona w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 617, ze zm.). Zgodnie z jej brzmieniem, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o którym mowa

w art. 1 tej ustawy – tj. sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza – o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się

w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W świetle analizowanej powyżej definicji art. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne.

Z analizy art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że warunkiem do zastosowania zwolnienia jest m.in., aby:

• przedmiotem nabycia była własność (współwłasność) gruntów stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym,
  
• w wyniku nabycia powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego była nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha,
  
• gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia, a ponadto
  
• kwota zobowiązania (podatku) mieściła się w limicie indywidualnym i krajowym pomocy de minimis w rolnictwie; kwota tego limitu, to stosownie do treści art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9), 15 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych. W myśl art. 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku, tj. 225.700.000 EUR.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 44 hektary. Udział Wnioskodawcy wynosi 1/6 całości (tj. około 7,3 ha). Wuj, M. M., zamierza w formie darowizny przepisać Wnioskodawcy swój udział (1/3 całości gospodarstwa). Po sfinalizowaniu tego przepisania, Wnioskodawca zostanie właścicielem 1/2 całego gospodarstwa rolnego (22 hektary). Nabyty udział we współwłasności nieruchomości rolnej będzie stanowił gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Na przedmiotowych gruntach prowadzona będzie wyłącznie działalność rolnicza. Nie będzie prowadzonej innej działalności. Gospodarstwo rolne powstałe w wyniku nabycia udziału w nieruchomości rolnej będzie prowadzone co najmniej przez okres 5 lat od dnia nabycia. Pozostały współwłaściciel (R. M.) nieruchomości rolnej, w której udział jest nabywany, będzie prowadzić gospodarstwo rolne co najmniej przez okres 5 lat od dnia nabycia. Nabywca nie planuje również zaniechania prowadzenia gospodarstwa rolnego, w tym wydzierżawienia lub prowadzenia działalności innej niż rolnicza. Kwota podatku od spadków i darowizn naliczonego od opisanej we wniosku umowy wynosić będzie około 50.400,00 zł (nabywca jest zaliczony do II grupy podatkowej według art. 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn) i będzie się mieścić w kwocie (limicie) pomocy de minimis w rolnictwie (nabywca w przeciągu ostatnich 3 lat kalendarzowych poprzedzających nabycie przedmiotowej nieruchomości nie korzystał z jakiejkolwiek pomocy de minimis).

W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro powierzchnia darowanych Wnioskodawcy na dalszą współwłasność gruntów wraz z prowadzonym już przez Wnioskodawcę udziałem w gospodarstwie rolnym przekroczy 11 ha oraz będzie mniejsza od 300 ha, a – jak wskazuje Wnioskodawca – gospodarstwo to będzie prowadzone przez okres dłuższy niż 5 lat, to w sytuacji, gdy kwota zobowiązania (podatku) będzie się mieściła w limicie indywidualnym oraz krajowym pomocy de minimis w rolnictwie, nabycie przez Wnioskodawcę opisanego we wniosku udziału będzie korzystało ze zwolnienia z art. 4 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.