Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.235.2017.3.ASz
z 31 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) uzupełniony pismem z 10 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów własnych – jest prawidłowe,
• opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów powierzonych przez zleceniodawcę – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów własnych oraz powierzonych przez zleceniodawcę. Wniosek uzupełniono pismem z 10 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 28 kwietnia 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.235.2017.2.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe uzupełnione pismem z 10 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.):

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą – usługi krawieckie. W styczniu 2017 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej. Wniosek jest jeszcze w trakcie rozpatrywania. Przy prowadzeniu działalności Wnioskodawczyni korzysta z usług osoby zatrudnionej przez siebie na podstawie umowy o pracę. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej szyje odzież na miarę z materiałów własnych i powierzonych na indywidualne zamówienie. Wyroby są przeznaczone dla osób fizycznych oraz prawnych m.in. klubów sportowych, związków sportowych, stowarzyszeń, fundacji, gmin lub urzędów miast. Wnioskodawczyni rozważa również sprzedaż wyrobów kontrahentom zagranicznym – wyroby byłyby dostarczane przesyłką kurierską lub odbierane w siedzibie Wnioskodawczyni.

W piśmie z 10 maja 2017 r. (data wpływu 18 maja 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w następujący sposób: Wnioskodawczyni dokumentuje swoją sprzedaż przez wystawianie faktur na żądanie klienta (nie są to faktury VAT). Przedmiotem umowy jest usługa uszycia odzieży. Obecnie Wnioskodawczyni szyje odzież wyłącznie z materiałów własnych, ale zamierza szyć również z materiałów powierzonych przez zleceniodawcę. Obecnie, jeszcze nie wystąpiła sytuacja, że Wnioskodawczyni szyje odzież w części z materiału powierzonego a w części z własnego. We wszystkich sytuacjach odzież szyta jest na miarę i na indywidualne zamówienie. Wnioskodawczyni nie klasyfikowała swoich usług pod kątem symbolu PKWiU i nie potrafi teraz wskazać prawidłowego symbolu PKWiU. W ewidencji przedsiębiorców CEIDG działalność Wnioskodawczyni zgłoszona jest pod kodami PKD 14.19.Z, 14.13.Z, 14.14.Z.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 2):

Czy opis wyrobu na fakturze sprzedaży Wnioskodawczyni powinien zawierać opis wykonanej usługi np. uszycie kostiumu gimnastycznego albo wykonanie kostiumu gimnastycznego, czy może zawierać jedynie nazwę wyrobu np. kostium gimnastyczny?

Zdaniem Wnioskodawczyni, opis sprzedawanego wyrobu na fakturze nie musi zawierać nazwy usługi tj. wykonanie albo uszycie – wystarczy zamieścić nazwę wyrobu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów własnych;
• nieprawidłowe w zakresie opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów powierzonych przez zleceniodawcę.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy wskazać, że przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy stanowi, że faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą – usługi krawieckie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej szyje odzież na miarę z materiałów własnych i powierzonych na indywidualne zamówienie. Wyroby są przeznaczone dla osób fizycznych oraz prawnych m.in. klubów sportowych, związków sportowych, stowarzyszeń, fundacji, gmin lub urzędów miast. Wnioskodawczyni dokumentuje swoją sprzedaż przez wystawianie faktur na żądanie klienta. Przedmiotem umowy jest usługa uszycia odzieży. Obecnie Wnioskodawczyni szyje odzież wyłącznie z materiałów własnych ale zamierza szyć również z materiałów powierzonych przez zleceniodawcę. Obecnie, jeszcze nie wystąpiła sytuacja, że Wnioskodawczyni szyje odzież w części z materiału powierzonego a w części z własnego. We wszystkich sytuacjach odzież szyta jest na miarę i na indywidualne zamówienie.

W kontekście przedmiotowej sprawy konieczne jest rozstrzygnięcie czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług. Należy wskazać, że o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenia przesądzać będzie zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, proporcja między udziałem materiałów własnych, a udziałem materiałów powierzonych przez kontrahenta, obowiązki stron, sposób wzajemnego rozliczenia, pozwoli określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa na ruchomym majątku rzeczowym, czy też jako dostawa towarów.

Przenosząc powyższe na grunt podatku VAT należy stwierdzić, że w przypadku w którym Wnioskodawczyni szyje odzież na miarę na zlecenie osób fizycznych oraz prawnych m.in. klubów sportowych, związków sportowych, stowarzyszeń, fundacji, gmin lub urzędów miast wyłącznie z materiałów własnych – to czynność ta stanowi dostawę towarów. W tym bowiem przypadku istotą transakcji jest przekazanie prawa do dysponowania towarem z Wnioskodawczyni na zleceniodawcę. Zdaniem Organu zleceniodawca w tym przypadku oczekuje dostarczenia mu gotowego towaru (odzieży) wyprodukowanego z materiałów będących własnością Wnioskodawczyni, a tym samym do przekazania mu władztwa ekonomicznego nad tym towarem.

Zatem w przypadku szycia odzieży z materiałów własnych, Wnioskodawczyni winna zamieszczać wystawionej fakturze nazwę wyrobu (towaru).

Wnioskodawczyni zamierza także szyć odzież z materiałów powierzonych. Mamy tutaj do czynienia ze świadczeniem usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Pojęcie to nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. W przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym są one wykonywane na rzeczach ruchomych należących do nabywcy usługi.

Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny spełniający wymagane kryteria.

W przypadku gdy Wnioskodawczyni szyje odzież wyłącznie z materiału zleceniodawcy brak jest elementu przeniesienia na zleceniodawcę prawa do dysponowania towarem jak właściciel, a zatem na gruncie podatku VAT świadczenie to ma charakter jednorodny klasyfikowane jako świadczenie usługi.

W przypadku szycia odzieży z materiałów powierzonych, Wnioskodawczyni winna zamieszczać w wystawionej fakturze nazwę usługi.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest:

• prawidłowe w zakresie opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów własnych;
• nieprawidłowe w zakresie opisu sprzedaży (nazwy) w fakturze w przypadku szycia odzieży z materiałów powierzonych przez zleceniodawcę.
  
  

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu opisu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.