Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.80.2017.1.KM
z 26 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka jako wynajmujący wynajmuje innym podmiotom nieruchomości. Najemcy zlecają Spółce wykonanie robót budowlanych, które mieszczą się w załączniku nr 14 do Ustawy VAT. Spółka sama nie wykonuje robót budowlanych, lecz zleca ich wykonanie innym firmom budowlanym. W związku z wykonaniem usługi na rzecz Spółki, firma budowlana wystawia na Spółkę fakturę. Następnie Spółka wystawia fakturę na rzecz najemcy. Do wynagrodzenia należnego Spółce od najemcy z tytułu wykonanej usługi doliczona jest marża.

Firmy budowlane, którym Spółka zleca usługi, określone w załączniku nr 14, są to podatnicy czynni podatku VAT.

Tym samym przyjąć należy, że Spółka dokonuje refakturowania usług, którego podstawę prawną stanowi art. 8 ust. 2a Ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy faktury VAT od firm budowlanych, które świadczą dla Spółki usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy VAT w sytuacji, gdy Spółka jako zamawiający refakturuje dalej te usługi na najemców, powinny być wystawione na zasadzie odwrotnego obciążenia i Spółka powinna wykazać obowiązek podatkowy jako podatnik VAT (nabywca usług)?

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury od firm budowlanych, które świadczą dla Spółki usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy VAT w sytuacji, gdy Spółka jako zamawiający refakturuje dalej te usługi na najemców, powinny być wystawione na zasadzie odwrotnego obciążenia i Spółka powinna wykazać obowiązek podatkowy jako podatnik VAT (nabywca usług).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 zdanie wstępne Ustawy VAT – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jednocześnie na podstawie art. 8 ust. 2a Ustawy VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Wskazany przepis stanowi podstawę prawną tzw. refakturowania usługi, które polega na tym, że w przypadku gdy nabywca usługi nabywa ją na rzecz innego podmiotu przyjmuje się, że to on sam zakupił daną usługę i dokonał jej odsprzedaży.

Według art. 15 ust. 1 Ustawy VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 stycznia 2017 r., zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy (z zastrzeżeniem ust. 1h), jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 Ustawy VAT – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Jak wynika z art. 17 ust. 1h Ustawy VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm odwrotnego obciążenia podatkiem od towarów i usług, który stanowi odstępstwo od generalnej zasady (zgodnie z którą osobą zobowiązaną do rozliczenia VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę.

Biorąc pod uwagę powołany wyżej art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy VAT, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. usługi zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy,
4. usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (w odniesieniu do pozycji 2-48 załącznika).
   
   

W przeciwnym przypadku, tj. gdy którykolwiek z wyżej wymienionych warunków nie jest spełniony, obowiązek rozliczenia podatku w związku z danym świadczeniem spoczywa na usługodawcy.

Jak wskazała Spółka w opisie zaistniałego stanu faktycznego, Spółka na zlecenie najemców lokali (które wynajmuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) zleca innym podmiotom wykonie robót wymienionych w zał. nr 14 do Ustawy VAT. Zarówno nabycie usług jak ich sprzedaż są dokumentowane fakturami wystawianymi przez firmę budowlaną na Spółkę, a następnie przez Spółkę na rzecz najemcy. W związku z tym, w ocenie Spółki, w niniejszej sytuacji spełnione są wszystkie warunki zobowiązujące Spółkę do rozliczenia podatku należnego z otrzymanej faktury, a mianowicie:

1. usługodawcą jest podatnik podatku od towarów i usług, a sprzedaż usługi nie jest zwolniona z tego podatku;
2. usługobiorcą jest Spółka – zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług;
3. usługi będące przedmiotem świadczenia są wymienione w zał. nr 14 do Ustawy VAT;
4. w ocenie Spółki, usługi świadczone przez usługodawców Spółki należy uznać za usługi świadczone przez podwykonawców. Prawidłowa interpretacja tego zapisu ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii sposobu opodatkowania świadczonych usług budowlanych.
   
   

Ustawa VAT nie określa wprost, kiedy i jaki podmiot powinien zostać uznany za podmiot świadczący usługi jako podwykonawca. W związku z tym, w ocenie Spółki, w celu określenia znaczenia tego pojęcia należy sięgnąć do definicji obowiązującej w języku potocznym. I tak, zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

Oznacza to, że wszelkiego rodzaju usługi wymienione w poz. 2-48 zał. nr 14 do Ustawy VAT, które są świadczone na rzecz wykonawcy, będą podlegały rozliczeniem dla celów VAT na zasadach tzw. odwrotnego obciążenia. Tym samym, podmioty świadczące tego rodzaju usługi, na rzecz podmiotów je zlecających w imieniu innych podmiotów, również powinny zostać uznane za podwykonawców.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w Objaśnieniach podatkowych z dnia 17 marca 2017 r.: „Stosowanie mechanizmu odwróconego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowlanych”, w których czytamy:

„Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu »podwykonawca« wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego: »podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy«.

Należy mieć na uwadze, że jeżeli »generalny/główny wykonawca« zleci wykonanie usług w ramach swojej umowy zawartej z inwestorem kolejnemu podatnikowi – wówczas ten podatnik staje się jego podwykonawcą.

Każdy kolejny podatnik w takim szeregu zleceń staje się podwykonawcą w stosunku do »generalnego/głównego wykonawcy«, niezależnie od liczby dalszych podzleceń usługi. (…)

Przykład 4

Podatnik A (podatnik VAT czynny) i podatnik B (podatnik VAT czynny) działają bezpośrednio na zlecenie właściciela budynku biurowego (podatnik VAT czynny). Przedmiotem zawartych umów jest remont lokali użytkowych, znajdujących się w budynku biurowym. Właściciel na podstawie zawartych umów z najemcami (najemcy są zobowiązani m.in. do ponoszenia kosztów remontów ich lokali ale do przeprowadzenia tych remontów na rzecz najemców jest zobowiązany właściciel), będących podatnikami VAT czynnymi, wystawia faktury dokumentujące świadczenie usług budowlanych (remontowych) w części dotyczących wynajmowanych lokali.

Rozliczenie podatku VAT w takim scenariuszu gospodarczym będzie następujące:

• usługi świadczone przez A na rzecz właściciela – przy zastosowaniu mechanizmu odwróconego obciążenia → podatek VAT zostanie rozliczony przez właściciela
• usługi świadczone przez B na rzecz właściciela — przy zastosowaniu mechanizmu odwróconego obciążenia → podatek VAT zostanie rozliczony przez właściciela
• usługi świadczone przez właściciela na rzecz najemców → przy zastosowaniu zasad ogólnych → podatek VAT zostanie rozliczony przez właściciela, ponieważ działa on w tej konkretnej sytuacji na rzecz najemców jako wykonawca usług”.
  
  

W związku z powyższym, zdaniem Spółki wystawione na jej rzecz faktury dokumentujące nabycie usług opisanych w stanie faktycznym powinny być wystawione z adnotacją „odwrotne obciążenie”, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT będzie Spółka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.