Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.82.2017.1.DP
z 13 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozpoznawania przychodów z nieodpłatnych świadczeń z tytułu wybudowania zjazdu z nieruchomości przed jej nabyciem przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe;
  

• kwalifikacji inwestycji w postaci zjazdu z nieruchomości jako inwestycji na cudzym gruncie – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznawania przychodów z nieodpłatnych świadczeń z tytułu wybudowania zjazdu z nieruchomości przed jej nabyciem przez Wnioskodawcę oraz kwalifikacji inwestycji w postaci zjazdu z nieruchomości jako inwestycji na cudzym gruncie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w grudniu 2016 roku zakupiła od spółki Z. s.c. grunt niezabudowany wraz z infrastrukturą (oświetlenie, kanalizacja deszczowa, ogrodzenie). W akcie notarialnym wyszczególniono cenę za działkę w wysokości 539 000,00 zł netto oraz cenę za infrastrukturę w wysokości 11 000,00 zł netto (oświetlenie, kanalizacja deszczowa, ogrodzenie). Infrastruktura ta znajduje się na terenie gruntu. W sierpniu 2016 (31.08.2016) została podpisana w formie aktu notarialnego umowa przedwstępna w której warunkiem zakupu działki za w/w cenę było spełnienie łącznie kilku warunków przez Sprzedawcę (Z. s.c.) m.in.:

• zdjęcie hipoteki ustanowionej na działce,
  

• przeprowadzenie czynności formalnych związanych z uzyskaniem warunków zabudowy,
  

• wybudowanie wjazdu na działkę z ulicy powiatowej zgodnie z pozytywną opinią Miejskiego Zarządu Dróg i Komunikacji,
  

• uporządkowanie działki oraz usunięcie z niej drzew na podstawie uzyskanej uprzednio pozytywnej decyzji od właściwych władz.
  
  
  

Ponadto w grudniu 2016 r. Spółka R. zleciła firmie Z. s.c. budowę drugiego zjazdu z drogi powiatowej, na którą otrzymała fakturę w wysokości 12 310,71 zł netto i która zakończyła się w grudniu 2016 r.

Prace związane z wykonaniem obu wjazdów obejmowały ułożenie nawierzchni z kostki brukowej wraz z krawężnikami (po uprzednim zagęszczeniu podłoża i wykonaniu podbudowy z kruszywa naturalnego).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy spółka uzyskała przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu pierwszego zjazdu w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy spółka prawidłowo zakwalifikowała drugi zjazd jako inwestycję na cudzym gruncie, która podlega amortyzacji (art. 16a ust. 2 pkt 2)?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zdaniem spółki, spółka nie uzyskała przychodu z nieodpłatnych świadczeń z tytułu pierwszego zjazdu. Przychodem podatkowym jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. W przepisach prawa podatkowego brak jest legalnej definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” oraz „częściowego odpłatnego świadczenia”. NSA w wyroku z dnia 22 marca 2001 r. sygn. akt I SA/Gd 2027/98, publ. LEX nr 49226 uznał, iż: „nieodpłatnym świadczeniem (...) jest takie zdarzenie, którego następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, tj. takim, w którym korzyść majątkową ma otrzymać tylko jedna strona”. Zgodnie z praktyką organów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku tej osoby, mający konkretny wymiar finansowy. Jednocześnie w doktrynie przyjmuje się pogląd, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, w którym korzyść majątkową ma otrzymać tylko jedna strona.

W przypadku pierwszego zjazdu nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu ponieważ warunki takie (podobnie jak zdjęcie hipoteki czy uporządkowanie działki) spółka wynegocjowała podczas zawierania umowy przedwstępnej. Zakup gruntu uwarunkowany był przede wszystkim zrealizowaniem dodatkowych warunków przez Sprzedawcę. Podstawowym kryterium zakupu gruntu był fakt, że działka posiada dojazd z drogi publicznej oraz zdjęcie hipoteki. Niekorzystnym byłby zakup działki, która nie posiada dojazdu lub z obciążeniami hipotecznymi. Spółka zapłaciła ustaloną w umowie cenę, którą zaakceptowały obie strony, więc nie może być mowy o braku poniesienia kosztów. Gdyby powyższe warunki nie zostały spełnione negocjowałby znacznie niższą cenę zakupu gruntu lub w ogóle odstąpiłaby od zakupu.

Pierwszy zjazd nie stanowi również dla spółki środka trwałego. Aby dany składnik rzeczowych aktywów mógł być uznany za środek trwały, równocześnie musi spełniać poniższe warunki:

1. stanowić własność lub współwłasność podatnika,
2. być nabytym lub wytworzonym we własnym zakresie,
3. być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
4. mieć przewidywany okres używania dłuższy niż rok,
5. być wykorzystywanym przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo
6. oddanym do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
   
   

Wjazd jest wybudowany na gruncie należącym do MZDIK na podstawie uprzednio uzyskanej zgody na jego wybudowanie. Zgodnie z art. 48 i 191 Kodeksu Cywilnego wszystko co zostaje trwale z gruntem połączone (budynki, budowle i urządzenia trwale z gruntem połączone, drzewa i rośliny) stanowi własność właściciela gruntu. Zjazd ten nie jest wybudowany na gruncie należącym do spółki, znajduje się podobnie jak chodniki, jezdnia czy oświetlenie uliczne poza granicami jej własności zatem nie spełnia podstawowego warunku środka trwałego jakim jest własność lub współwłasność, nie powinien być zatem ujęty w ewidencji środków trwałych spółki.

Ad. 2. Zadaniem spółki drugi dodatkowy zjazd został przez nią prawidłowo zakwalifikowany do inwestycji na cudzym gruncie. Budynki i budowle wzniesione na gruncie należącym do osób trzecich (MZDIK) na potrzeby amortyzacji podatkowej klasyfikowane są jako odrębna grupa składników majątku, które podlegają amortyzacji niezależnie od okresu ich używania zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 2. Zjazd ten będzie odrębnym obiektem inwentarzowym zakwalifikowanym do grupy 2 KŚT a ponieważ jego wartość wynosi 12 310,71 zł będzie podlegał amortyzacji wg stawki 4,5% począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia budowli jako środka trwałego do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.