Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.83.2017.1.DR
z 31 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni pod swoim NIP i REGON prowadzi gospodarstwo rolne (dalej: Przedsiębiorstwo rolne), z którego przychody uzyskiwane z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowywane są na podstawie ksiąg rachunkowych, tzw. podatkiem liniowym. Podstawowym przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa rolnego jest produkcja jednodniowych piskląt indyczych (tj. wylęgarnia drobiu), która odbywa się na podstawie jaj wylęgowych nabywanych częściowo od innych podmiotów a częściowo produkowanych we własnym zakresie w oparciu o własne fermy, w których odchowywane są stada rodzicielskie. Ubocznym przychodem Przedsiębiorstwa rolnego jest zbywanie z ferm do uboju indyczek i indorów wyłączonych z produkcji (tj. fermowa hodowla i chów drobiu).

W dniu 30 listopada 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie, że będzie rozliczać działy specjalne produkcji rolnej na podstawie ksiąg rachunkowych i jednocześnie wybrała formę opodatkowania dochodu podatkiem liniowym.

W 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie, że dochód uzyskiwany za pośrednictwem spółek osobowych z działów specjalnych produkcji rolnej będzie ustalać według norm szacunkowych i nie będzie w tym zakresie prowadzić ksiąg, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PIT.

Przychody netto Wnioskodawczyni ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za 2017 r. przekroczą kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. W 2017 r. Wnioskodawczyni przystąpi do nowoutworzonej spółki jawnej (dalej: Spółka). Obrót Spółki w 2017 r. nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Wspólnikami w Spółce poza Wnioskodawczynią będą członkowie jej najbliższej rodziny (Mąż oraz Synowie). Po uzyskaniu niezbędnych zgód od Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych, najprawdopodobniej na początku 2018 r., do Spółki zostanie wniesione Przedsiębiorstwo rolne.

Pomiędzy Wnioskodawczynią a jej Małżonkiem panuje ustawowa wspólność majątkowa, wniesienia Przedsiębiorstwa rolnego do Spółki małżonkowie dokonają więc razem.

Wniesienie opisanego wyżej aportu wynika z planu formalnego włączenia dwóch synów Wnioskodawczyni do Przedsiębiorstwa rolnego. Dzięki aportowi synowie uzyskają uprawnienie do majątku i dochodu Przedsiębiorstwa rolnego, będą też mogli jako wspólnicy spółki jawnej prowadzić jej sprawy oraz reprezentować ją wobec podmiotów trzecich.

Spółka będzie prowadziła działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej w takim samym przedmiocie jak Przedsiębiorstwo rolne. Możliwe, że przychód Spółki w kolejnych latach, osiągnięty ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych przekroczy kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochód za 2018 r. uzyskiwany przez Wnioskodawczynię ze Spółki może być ustalany przy zastosowaniu norm szacunkowych?
2. Według jakich zasad w roku 2019 oraz w latach kolejnych Wnioskodawczyni powinna ustalać dochód uzyskiwany ze Spółki?

Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie pytania pierwszego – dochód generowany za pośrednictwem Spółki, który będzie przychodem ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, czyli z działów specjalnych produkcji rolnej może zostać ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o PIT, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o PIT dział specjalny produkcji rolnej stanowi m.in. wylęgarnia drobiu.

Spółka osobowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spółka osobowa stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych, za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi działalność, w tym dział specjalny produkcji rolnej.

Zatem przychody uzyskiwane przez wspólnika spółki osobowej będącego osobą fizyczną z działu specjalnego produkcji rolnej prowadzonego przez spółkę osobową podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a źródłem przychodu takiego wspólnika są działy specjalne produkcji rolnej.

Ze względu na fakt, że w 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie, że dochód uzyskiwany za pośrednictwem spółek osobowych z działów specjalnych produkcji rolnej będzie ustalać według norm szacunkowych i nie będzie w tym zakresie prowadzić ksiąg, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PIT, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej osiągnięty za pośrednictwem Spółki powinna ustalić zgodnie z art. 24 ust 4 ustawy o PIT, tj. wg. norm szacunkowych i opodatkować na zasadach ogólnych.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o PIT przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o PIT w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Przepis art. 24 ust. 4 ustawy o PIT stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów, a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o PIT - osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z art. 24a ust. 2 pkt 2 tej ustawy o PIT obowiązek prowadzenia ksiąg dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Oceny, czy spółka ma obowiązek prowadzić księgi rachunkowe należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Spółka w 2017 r. nie przekroczy przychodów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w konsekwencji przez cały 2018 r. Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Reasumując dochód za 2018 r. uzyskiwany z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych przez Spółkę Wnioskodawczyni będzie mogła ustalić przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2015 r., sygn. ITPB1/4511-955/15/MW;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 maja 2016 r., sygn. IPPB1/4511-211/16-2/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy¬ – w zakresie pytania drugiego – w 2019 r. i w latach kolejnych będzie mogła ustalać dochód uzyskiwany przez Spółkę przy zastosowaniu norm szacunkowych, pod warunkiem, że przychód netto Spółki ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, podmiotowość prawnobilansową, a zatem również obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych o których mowa w tej ustawie, posiadają spółki jawne osób fizycznych lub spółki cywilne osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie wspólnicy tych spółek, co oznacza, że limit o którym mowa w tym przepisie ustalany jest odrębnie dla każdej spółki.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że o ile Spółka, w świetle przepisów ustawy o rachunkowości, nie będzie zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych to jako wspólnik tej Spółki Wnioskodawczyni będzie miała możliwość opodatkować dochód z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Reasumując w kolejnych latach Wnioskodawczyni będzie mogła ustalać dochód uzyskiwany przez Spółkę na podstawie norm szacunkowych, jeżeli przychód netto Spółki ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 maja 2016 r. , sygn. ITPB1/4511-1170/15/MPŁ;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2015 r. , sygn. ITPB1/4511-954/15/MW;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2015 r. , sygn. ITPB1/4511-955/15/MW;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 grudnia 2015 r., sygn. IPPB1/4511-1140/15-2/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.