Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.84.2017.1.DR
z 31 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca w 2017 r. zamierza rozpocząć prowadzenie działalności (dalej: Przedsiębiorstwo rolne) w zakresie fermowej hodowli i chowu indyków obejmującej produkcję jaj wylęgowych indyków (dalej: Fermowa hodowla indyków). Fermowa hodowla indyków będzie prowadzona w oparciu o zakup piskląt indyczych od innych podmiotów. Ubocznym przychodem Przedsiębiorstwa rolnego będzie zbywanie do uboju indyczek i indorów wyłączonych z produkcji.

Fermowa hodowla indyków będzie przekraczać rozmiary wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy o PIT. Wcześniej Wnioskodawca nie prowadził pod swoim numerem NIP i REGON działalności związanej z działami specjalnymi produkcji rolnej. Działalność gospodarczą oraz przedsiębiorstwo rolne, w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej prowadzi Małżonka Wnioskodawcy. Małżonka prowadzi działalność pod swoim numerem NIP i REGON oraz rozlicza się w tym zakresie z podatku dochodowego od osób fizycznych według podatku liniowego oraz podatku od towarów i usług. W małżeństwie panuje ustawowa wspólność majątkowa.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg wykazujących przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Nie dokonał i nie będzie dokonywał zgłoszenia zamiaru prowadzenia ksiąg, o którym mowa w art. 15 ustawy o PIT. W dniu 30 listopada 2015 r. Małżonka Wnioskodawcy złożyła w urzędzie skarbowym oświadczenie, że dochody z działów specjalnych produkcji rolnej będzie opodatkowywać na podstawie ksiąg, podatkiem liniowym. Złożone oświadczenie Wnioskodawca podpisał omyłkowo wspólnie z Małżonką. W związku z faktem, że to Żona Wnioskodawcy prowadziła pod swoim NIP i REGON działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej powyższe oświadczenie zostało (na złożonym w urzędzie skarbowym egzemplarzu) poprawione w dniu 2 grudnia 2015 r., w szczególności poprzez przekreślenie podpisu Wnioskodawcy.

Przedsiębiorstwo rolne zacznie generować przychody w 2018 roku. Przychody netto Wnioskodawcy ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za 2017 r. nie przekroczą kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W 2017 r. Wnioskodawca przystąpi do nowoutworzonej spółki jawnej (dalej: Spółka), Obrót Spółki w 2017 r. nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Wspólnikami w Spółce poza Wnioskodawcą będą członkowie jego najbliższej rodziny (Żona oraz Synowie). Po uzyskaniu niezbędnych zgód od Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych, najprawdopodobniej na początku 2018 r., do Spółki zostanie wniesione przedsiębiorstwo rolne prowadzone obecnie pod numerem NIP i REGON Żony Wnioskodawcy, z którego przychody uzyskiwane z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowywane są na podstawie ksiąg rachunkowych, tzw. podatkiem liniowym, (dalej: Przedsiębiorstwo Rodzinne). Podstawowym przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa Rodzinnego jest produkcja jednodniowych piskląt indyczych (tj. wylęgarnia drobiu), która odbywa się na podstawie jaj wylęgowych nabywanych częściowo od innych podmiotów a częściowo produkowanych we własnym zakresie w oparciu o własne fermy, w których odchowywane są stada rodzicielskiej. Ubocznym przychodem Przedsiębiorstwa Rodzinnego jest zbywanie z ferm do uboju indyczek i indorów wyłączonych z produkcji (tj. fermowa hodowla i chów drobiu).

Pomiędzy Wnioskodawcą a jego Małżonką panuje ustawowa wspólność majątkowa, wniesienia Przedsiębiorstwa Rodzinnego do Spółki małżonkowie dokonają więc razem.

Wniesienie opisanego wyżej aportu wynika z planu formalnego włączenia dwóch synów Wnioskodawcy do Przedsiębiorstwa Rodzinnego. Dzięki aportowi synowie uzyskają uprawnienie do majątku i dochodu Przedsiębiorstwa Rodzinnego, będą też mogli jako wspólnicy spółki jawnej prowadzić jej sprawy oraz reprezentować ją wobec podmiotów trzecich.

Spółka będzie prowadziła działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej w takim samym przedmiocie jak Przedsiębiorstwo Rodzinne.

Możliwe, że przychód Spółki w kolejnych latach, osiągnięty ze sprzedaży towarów, produktów operacji finansowych przekroczy kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochód za 2018 r. uzyskiwany przez Wnioskodawcę z Fermowej hodowli indyków prowadzonej w ramach Przedsiębiorstwa rolnego oraz w ramach Spółki może być ustalany przy zastosowaniu norm szacunkowych?
2. Według jakich zasad w roku 2019 i latach kolejnych Wnioskodawca powinien ustalać dochód uzyskiwany w ramach Przedsiębiorstwa rolnego oraz ze Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania pierwszego – dochód generowany w 2018 r. za pośrednictwem Przedsiębiorstwa rolnego w zakresie Fermowej hodowli indyków oraz uzyskiwany za pośrednictwem Spółki będzie przychodem ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, czyli z działów specjalnych produkcji rolnej i dochód z tego tytułu może zostać ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o PIT, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o PIT dział specjalny produkcji rolnej stanowi m.in. fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego oraz wylęgarnia drobiu.

W myśl art. 2 ust. 3a ww. ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.

Jednak aktualnie obowiązuje system określania minimalnych wielkości działów specjalnych. Zgodnie z przepisem art. 24 ust. 7 ustawy o PIT, minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w art. 24 ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej. W rozporządzeniu tym – chociaż ma ono dotyczyć tylko norm szacunkowych – jednocześnie określa się, od jakiej wielkości (liczby sztuk w stadzie, powierzchni upraw itp.) dana działalność stanowi dział specjalny produkcji rolnej.

Spółka osobowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spółka osobowa stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych, za pośrednictwem której osoba fizyczna prowadzi działalność, w tym dział specjalny produkcji rolnej.

Zatem przychody uzyskiwane przez wspólnika spółki osobowej będącego osobą fizyczną z działu specjalnego produkcji rolnej prowadzonego przez spółkę osobową podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a źródłem przychodu takiego wspólnika są działy specjalne produkcji rolnej.

Ze względu na fakt, że Wnioskodawca nie dokonał i nie dokona zgłoszenia zamiaru prowadzenia ksiąg dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, to uważa, że dochód powinien ustalić zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, tj. według norm szacunkowych i opodatkować na zasadach ogólnych.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o PIT przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o PIT w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Przepis art. 24 ust. 4 ustawy o PIT stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o PIT – osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z art. 24a ust. 2 pkt 2 tej ustawy o PIT obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o PIT, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze wyżej wskazane przepisy, należy stwierdzić, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Przedsiębiorstwa rolnego oraz Spółki stanowić będą dla Wnioskodawcy przychody z działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceny, czy Wnioskodawca lub Spółka ma obowiązek prowadzić księgi rachunkowe należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. W związku z tym, że przychody Spółki w 2017 r. nie przekroczą kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości to przez cały rok 2018 nie będzie miała obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca podkreśla, że nie zgłosi zamiaru prowadzenia ksiąg naczelnikowi urzędu skarbowego, ponadto w 2018 roku zarówno Wnioskodawca jak i Spółka nie będzie mieć obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Reasumując, Wnioskodawca będzie mógł dochód za 2018 r. uzyskiwany z Fermowej hodowli indyków prowadzonej w ramach Przedsiębiorstwa rolnego oraz uzyskiwany z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonej przez Spółkę ustalić przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2015 r., sygn. ITPB1/4511-955/15/MW;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 maja 2016 r., sygn. IPPB1/4511-211/16-2/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy¬ – w zakresie pytania drugiego – w roku 2019 i latach kolejnych Wnioskodawca będzie mógł ustalać dochód uzyskiwany w ramach Przedsiębiorstwa rolnego oraz ze Spółki przy zastosowaniu norm szacunkowych, pod warunkiem, że jego przychód netto oraz Spółki ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, podmiotowość prawnobilansową, a zatem również obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych, o których mowa w tej ustawie, posiadają spółki jawne osób fizycznych lub spółki cywilne osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie wspólnicy tych spółek, co oznacza, że limit o którym mowa w tym przepisie ustalany jest odrębnie dla każdej spółki.

Jeżeli kwota przychodu, o której mowa w ww. przepisie zostanie przez Wnioskodawcę lub Spółkę przekroczona to dochód z tej formy działalności nie będzie mógł być określony na podstawie norm szacunkowych. W takim przypadku dochód ze Spółki będzie opodatkowany na zasadach ogólnych lub też podatkiem liniowym, tj. na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT, pod warunkiem, że Wnioskodawca złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o PIT, pisemne oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania (art. 9a ust. 7 ustawy o PIT).

W konsekwencji powyższego jeżeli przychód Spółki przekroczy kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości a przychód Wnioskodawcy nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości to dochód Spółki w kolejnym roku będzie podlegał opodatkowaniu według zasad ogólnych lub podatkiem liniowym a dochód z Przedsiębiorstwa rolnego będzie określany przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Natomiast jeżeli uzyskany przez Wnioskodawcę przychód przekroczy kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości a przychód Spółki nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości to dochód Wnioskodawcy uzyskiwany z Przedsiębiorstwa rolnego w kolejnym roku będzie podlegał opodatkowaniu według zasad ogólnych lub podatkiem liniowym a dochód ze Spółki przy zastosowaniu norm szacunkowych. 

Bez znaczenia pozostaje fakt, że suma przychodów ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych osiągniętych przez Przedsiębiorstwo rolne oraz Spółkę przekroczy kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że będzie mógł w kolejnych latach ustalać dochód uzyskiwany w ramach Przedsiębiorstwa rolnego na podstawie norm szacunkowych jeżeli uzyskiwany przez niego przychód netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Jednocześnie będzie mógł ustalać dochód uzyskiwany przez Spółkę na podstawie norm szacunkowych, jeżeli przychód netto Spółki ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 maja 2016 r. , sygn. ITPB1/4511-1170/15/MPŁ;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2015 r. , sygn. ITPB1/4511-954/15/MW;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2015 r. , sygn. ITPB1/4511-955/15/MW;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 grudnia 2015 r., sygn. IPPB1/4511-1140/15-2/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.