Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.121.2017.1.MN
z 22 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 w związku z likwidacją działalności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 w związku z likwidacją działalności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W sprawie sądowej o podział majątku wspólnego, prowadzonej przez Sąd Rejonowy, budynek przedszkola stanowiący wspólność majątkową zostanie przyznany byłej żonie Wnioskodawcy, tj. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą „P”. Cała inwestycja tj. budowa budynku przedszkola była prowadzona przez firmę Wnioskodawcy pod nazwą „D”. Firma Wnioskodawcy została założona tylko i wyłącznie w celu wybudowania budynku przedszkola i późniejszego wydzierżawiania tego budynku firmie byłej żony na podstawie podpisanej umowy dzierżawy i wystawianych comiesięcznie faktur VAT. Osiąganie przychodów z dzierżawy budynku przedszkola stanowi jedyną formę aktywności gospodarczej firmy Wnioskodawcy. W marcu 2010 r. budynek przedszkola został przekazany do użytkowania po pozytywnej decyzji nadzoru budowlanego. Od 1 kwietnia 2010 r. na mocy umowy dzierżawy (oraz późniejszej umowy dzierżawy aneksowanej 31 grudnia 2010 r.) budynek jest dzierżawiony firmie byłej żony Wnioskodawcy do chwili obecnej. Od momentu rozpoczęcia inwestycji budowy przedszkola w 2008 r. do jej zakończenia w 2010 r., urząd skarbowy zwrócił Wnioskodawcy nadwyżkę VAT (podatku naliczonego nad należnym) w łącznej wysokości … zł.

W momencie przyznania przez Sąd Rejonowy budynku przedszkola byłej żonie Wnioskodawcy, tj. K., Wnioskodawca zmuszony będzie do zlikwidowania swojej firmy bowiem jedyną formą jej aktywności gospodarczej jest właśnie dzierżawa budynku przedszkola. Dniem przekazania budynku przedszkola byłej żonie będzie dzień w którym uprawomocni się wyrok wydany przez Sąd i z tym dniem nastąpi również likwidacja działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z ciążącym na Wnioskodawcy obowiązkiem sporządzenia spisu z natury (na dzień likwidacji działalności gospodarczej) Wnioskodawca zobowiązany będzie do zwrotu części otrzymanego w latach 2008-2010 podatku VAT = … zł otrzymanego jako zwrot z inwestycji budowy budynku przedszkola (w związku z 10-letnim okresem korekty) w kwocie: 7/10 w przypadku spisu z natury sporządzonego w 2017 r., 8/10 w przypadku spisu z natury sporządzonego w 2018 r. oraz 9/10 w przypadku spisu z natury sporządzonego w 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Firma Wnioskodawcy zarejestrowana jako czynny podatnik VAT miała prawo (i z tego prawa skorzystała) do odliczeń podatku naliczonego z tytułu prowadzenia inwestycji budowlanej w postaci budowy budynku przedszkola. Prawo to warunkowało wykonywanie - bądź zamiar wykonywania ich w przyszłości - czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, wydzierżawienie nieruchomości na cele użytkowe (niemieszkalne) jest wykonywaniem czynności opodatkowanych stawką podstawową. W związku z tym, firma Wnioskodawcy nabyła prawo do odliczeń, jak też do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, z którego to prawa skorzystała.

W momencie przyznania przez Sąd Rejonowy spornego budynku na rzecz byłej żony, tj. K. firma Wnioskodawcy utraci możliwość dalszego wydzierżawiania wspomnianej nieruchomości a co za tym idzie - wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT bowiem osiąganie przychodów z wydzierżawiania wspomnianego budynku jest jedyną formą aktywności gospodarczej firmy Wnioskodawcy. Z datą uprawomocnienia się wyroku sądowego budynek przedszkola stanie się wartością remanentową na dzień likwidacji działalności gospodarczej a Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia spisu z natury/ remanentu (na dzień likwidacji działalności gospodarczej). Działalność gospodarcza Wnioskodawcy zostanie tym samym zlikwidowana i nastąpi zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli w 10-letnim okresie korekty nastąpi zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (tj. w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym budynek przedszkola został oddany do użytkowania) to Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, na zasadach określonych w tym przepisie.

I tak w przypadku spisu z natury sporządzonego w:

• roku 2017 Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu podatku VAT w proporcji 7/10, co daje kwotę do zwrotu = … zł,
• roku 2018 Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu podatku VAT w proporcji 8/10, co daje kwotę do zwrotu = … zł,
• roku 2019 Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu podatku VAT w proporcji 9/10, co daje kwotę do zwrotu = … zł.

Zobowiązany do rozliczenia podatku będzie jedynie Wnioskodawca, jako ten, który dokonał odliczeń podatku naliczonego z tytułu prowadzenia inwestycji budowlanej w postaci budynku przedszkola.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z powołanymi przepisami, budynek spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Opodatkowaniu – w świetle art. 5 ust. 3 ustawy – podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

W myśl art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – art. 14 ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Według art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Z opisu sprawy wynika, że w sprawie sądowej o podział majątku wspólnego budynek przedszkola stanowiący wspólność małżeńską zostanie przyznany byłej żonie Wnioskodawcy. Cała inwestycja, tj. budowa budynku przedszkola była realizowana w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy z zamiarem wydzierżawiania tego budynku byłej żonie. Dzierżawa budynku przedszkola stanowi jedyną formę aktywności gospodarczej Wnioskodawcy.

Od 1 kwietnia 2010 r. budynek jest dzierżawiony byłej żonie.

W momencie przyznania przez Sąd budynku przedszkola byłej żonie Wnioskodawcy, zmuszony będzie on do zlikwidowania działalności. Dzień przekazania budynku będzie tym samym dniem, co dzień likwidacji działalności gospodarczej.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym mamy więc do czynienia z likwidacją działalności Wnioskodawcy, polegającej na dzierżawie budynku przedszkola, w związku z przekazaniem byłej żonie budynku przedszkola, który zostanie jej przyznany w związku z podziałem majątku wspólnego, zatem w tej sytuacji będą mieć zastosowanie przepisy art. 14 ustawy dotyczące opodatkowania towarów przy likwidacji działalności Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podlegają wszystkie te środki trwałe oraz towary handlowe, które na dzień likwidacji działalności Wnioskodawcy, będą znajdować się w jego posiadaniu, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przedstawionych okolicznościach sprawy na Wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek sporządzenia, na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, spisu z natury towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i opodatkowania tych towarów w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z tym, że Wnioskodawcy – jak wynika z wniosku – przy budowie budynku przedszkola przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do jego uwzględnienia w remanencie likwidacyjnym i opodatkowania na zasadach obowiązujących przy sprzedaży tego budynku.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zatem dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku na podstawie jednej z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

W świetle powołanych przepisów budynek przedszkola objęty spisem z natury korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Czynność ta bowiem zostanie dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, bowiem budynek ten jest przedmiotem dzierżawy od 1 kwietnia 2010 r.

W wyniku likwidacji działalności i konsekwentnie wykazania w remanencie likwidacyjnym jako czynności zwolnionej ww. budynku nastąpi zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych celem wytworzenia tego budynku. Jeżeli natomiast czynność ta nastąpi w 10-letnim okresie korekty, o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym budynek przedszkola został oddany do użytkowania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania stosownej korekty podatku naliczonego.

Kwestie dotyczące korekty podatku naliczonego regulują przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Z kolei art. 91 ust. 5 ustawy wskazuje, że w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z przywołanych wyżej przepisów art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od użytkowanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że w wyniku likwidacji działalności i wykazania w remanencie likwidacyjnym jako czynności zwolnionej ww. budynku nastąpi zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych celem wytworzenia tego budynku. Jeżeli czynność ta nastąpi w 10-letnim okresie korekty, o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym budynek przedszkola został oddany do użytkowania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego na zasadzie wskazanego art. 91 ustawy, przy czym przyjąć należy, że w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku. Zatem jeżeli likwidacja działalności i wykazanie w remanencie likwidacyjnym zwolnienia od podatku ww. budynku nastąpi:

• w 2017 r. Wnioskodawca zobowiązany będzie do korekty podatku w wysokości odpowiadającej 3/10 kwoty odliczonego podatku,
• w 2018 r. Wnioskodawca zobowiązany będzie do korekty podatku w wysokości odpowiadającej 2/10 kwoty odliczonego podatku,
• w 2019 r. Wnioskodawca zobowiązany będzie do korekty podatku w wysokości odpowiadającej 1/10 kwoty odliczonego podatku.

Konsekwentnie, jeżeli w wyniku ww. korekt podatku naliczonego, w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do towarów objętych spisem z natury, powstał obowiązek podatkowy zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług wystąpi nadwyżka podatku należnego nad naliczonym (wynikająca m.in. z podatku naliczonego ze znakiem minus na skutek dokonanej korekty) Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty ww. różnicy do urzędu skarbowego.

W świetle powyższego rozstrzygnięcia stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w szczególności, jako jego element przyjęto, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z budową budynku przedszkola, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto wskazać należy, że analiza wartości odliczonego podatku naliczonego nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W ramach postępowania interpretacyjnego organ podatkowy nie ocenia poprawności dokonanych przez podatnika wyliczeń rachunkowych zawartych we wniosku.

Mając na uwadze, że wydając interpretację organ ogranicza się jedynie do wykładni treści przepisów prawa podatkowego stanowiących podstawę dokonanej kwalifikacji, potwierdza istnienie lub nieistnienie określonych uprawnień i obowiązków ze sfery prawa podatkowego, wskazać należy, że przedmiotem interpretacji nie może być ocena wskazanego przez Wnioskodawcę wyliczenia kwot korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.