Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.21.2017.2.MR
z 13 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek uzupełniono w dniu 4 maja 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż wyposażenia magazynowego, wózków widłowych oraz serwis wózków widłowych. Na sprzedawane wyposażenie magazynowe składają się przede wszystkim regały magazynowe z profili stalowych, często z drewnianym wypełnieniem półkowym. Regały te są dostarczane do odbiorcy w stanie rozmontowanym ze względu na ich gabaryty uniemożliwiające transport w stanie zmontowanym. U odbiorcy następuje montaż regałów w całość oraz ze względu na konieczność zapewnienia stabilności konstrukcji pod obciążeniem, przytwierdzenie ich do posadzki za pomocą kotew lub śrub. Przytwierdzenie to ma charakter odwracalny, tzn. w każdej chwili można regały odkręcić od podłoża i przenieść w inne miejsce, np. do innego magazynu.

Występuje również specyficzny typ regałów o nazwie A. – są to regały, które można przesuwać w obrębie obiektu po zainstalowanych w tym celu szynach. Szyny te muszą być zabetonowane w posadzce, ich demontaż jest niemożliwy bez zniszczenia posadzki.

Montaż regałów w całość jest zlecany przez Spółkę firmom zewnętrznym. Do końca 2016 r., firmy te obciążały za montaż Spółkę, wystawiając za swoje usługi faktury VAT opodatkowane według stawki 23%. Nowelizacja ustawy o VAT obowiązująca od dnia 1 stycznia 2017 r. wprowadziła opodatkowanie usług budowlanych wymienionych w załączniku 14 ustawy o VAT, świadczonych przez podwykonawców, na zasadzie „odwróconego VAT”.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Według otrzymanej z Urzędu Statystycznego informacji, przedstawione we wniosku usługi montażu stalowych regałów magazynowych przytwierdzanych do posadzki budynku za pomocą kotew, oraz montażu, poprzez ich zabetonowanie w posadzce, szyn służących do przemieszczania regałów mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.99.50.0 „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych”.
2. Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
3. Firmy zewnętrzne wykonujące montaż regałów posiadają status podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy oraz ich sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9 ustawy.
4. Spółka jest ostatecznym odbiorcą czynności montażu regałów magazynowych i nie świadczy usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy na rzecz innego podmiotu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy opisana we wniosku usługa montażu regałów magazynowych przez firmy zewnętrzne objęta jest „odwróconym VAT”?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku), usługi montażu regałów, świadczone przez firmy zewnętrzne na rzecz Spółki nie podlegają opodatkowaniu na zasadzie „odwróconego VAT”, ponieważ Spółka nie świadczy wobec swoich odbiorców usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, a dokonuje sprzedaży towarów handlowych (regałów magazynowych, wózków widłowych i podobnego wyposażenia magazynowego), bądź serwisowania sprzedanych ww. towarów. Usługi sprzedaży i serwisowania ww. towarów nie są wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że główny wykonawca – nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei, świadczenie ww. usług budowlanych przez wykonawcę (głównego wykonawcę) na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę.

Podwykonawcą będzie zatem podmiot, który nie jest generalnym wykonawcą ale w ramach danej inwestycji budowlanej z nim współpracuje podejmując się realizacji zleconych mu przez wykonawcę usług budowlanych. Natomiast na generalnym wykonawcy spoczywa odpowiedzialność wobec inwestora za kompleksowe wywiązanie się z warunków umowy obejmującej roboty budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż wyposażenia magazynowego, wózków widłowych oraz serwis wózków widłowych. Na sprzedawane wyposażenie magazynowe składają się przede wszystkim regały magazynowe z profili stalowych, często z drewnianym wypełnieniem półkowym. Regały te są dostarczane do odbiorcy w stanie rozmontowanym ze względu na ich gabaryty uniemożliwiające transport w stanie zmontowanym. U odbiorcy następuje montaż regałów w całość oraz ze względu na konieczność zapewnienia stabilności konstrukcji pod obciążeniem, przytwierdzenie ich do posadzki za pomocą kotew lub śrub. Przytwierdzenie to ma charakter odwracalny, tzn. w każdej chwili można regały odkręcić od podłoża i przenieść w inne miejsce, np. do innego magazynu. Występuje również specyficzny typ regałów o nazwie A. – są to regały, które można przesuwać w obrębie obiektu po zainstalowanych w tym celu szynach. Szyny te muszą być zabetonowane w posadzce, ich demontaż jest niemożliwy bez zniszczenia posadzki. Montaż regałów w całość jest zlecany przez Spółkę firmom zewnętrznym. Usługi montażu stalowych regałów magazynowych przytwierdzanych do posadzki budynku za pomocą kotew, oraz montażu, poprzez ich zabetonowanie w posadzce, szyn służących do przemieszczania regałów mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.99.50.0 „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych”. Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Firmy zewnętrzne wykonujące montaż regałów posiadają status podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy oraz ich sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9 ustawy. Spółka jest ostatecznym odbiorcą czynności montażu regałów magazynowych i nie świadczy usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy na rzecz innego podmiotu.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii rozstrzygnięcia, czy opisana we wniosku usługa montażu regałów magazynowych (jak podaje Wnioskodawca mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 43.99.50.0) świadczona przez firmy zewnętrzne na rzecz Wnioskodawcy dokonującego dostawy z montażem ostatecznemu odbiorcy powinna zostać objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia.

W przedmiotowej sprawie Spółka zleca wykonanie usług montażowych regałów firmom zewnętrznym, które następnie sprzedaje innym podmiotom. Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż wyposażenia magazynowego, a Spółka jest ostatecznym odbiorcą czynności montażu regałów magazynowych. Ponadto, jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca, Spółka nie świadczy usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy na rzecz innego podmiotu, lecz dokonuje sprzedaży towarów handlowych (regałów magazynowych, wózków widłowych i podobnego wyposażenia magazynowego).

Podsumowując, w niniejszej sytuacji, należy uznać, że do nabytej przez Spółkę usługi montażu regałów nie znajdzie zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU, ponieważ analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi (…) według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Z powyższego wynika więc, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem świadczonych usług. W konsekwencji tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji usług będących przedmiotem wniosku, przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę w opisie sprawy.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i jego uzupełnieniu, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stwierdzenia, że czynności wykonywane na rzecz odbiorcy końcowego przez Wnioskodawcę stanowią dostawę towarów z montażem. Informację w tym zakresie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.