Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL5.4010.56.2017.1.KS
z 5 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 03 kwietnia 2017 r. (data wpływu 07 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie dwóch zezwoleń, tj. na podstawie zezwolenia wydanego w 2012 r. (dalej: „Zezwolenie I”) oraz zezwolenia wydanego w związku z dalszą rozbudową już istniejącego przedsiębiorstwa w 2014 r. (dalej: „Zezwolenie II”), a także działalność poza SSE. Działalność na terenie SSE jest prowadzona w jednej lokalizacji (w zakładzie Spółki w G.).

Należy wskazać, że projekt inwestycyjny zrealizowany przez Spółkę na podstawie Zezwolenia I obejmował rozbudowę zakładu Spółki w G. (jednym z kluczowych elementów inwestycji był zakup innowacyjnej maszyny lakierniczej – PLM7).

Projekt inwestycyjny zrealizowany na podstawie Zezwolenia II miał na celu dalszy rozwój działalności prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia I. Wskazany projekt obejmował więc rozbudowę i doposażenie zakładu Spółki (w tym zakup kolejnej innowacyjnej maszyny lakierniczej – PLM8).

Należy wskazać, że obydwa projekty inwestycyjne zrealizowane przez Spółkę na terenie SSE spełniały tzw. kryterium innowacyjności wskazane w art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy o SSE.

Zezwolenia zostały wydane na prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Strefy wskazanych w treści zezwoleń za pomocą kodów statystycznych PKWiU obejmujących m.in. następujące grupowania:

• 17.12.7 - papier i tektura przetworzone;
• 17.12.9 - usługi podwykonawców związane z produkcją papieru i tektury;
• 22.23.11 - pokrycia podłogowe, ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, w rolkach lub w formie płytek;
• 22.29.21 - samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i pozostałe płaskie kształty, z tworzyw sztucznych, w rolkach o szerokości (większe lub równe) 20 cm;
• 22.29.22 - pozostałe samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i pozostałe płaskie kształty, z tworzyw sztucznych;
• 22.29.9. - usługi związane z produkcją pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych; usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych oraz w zakresie sprzedaży odpadów powstałych w związku z prowadzeniem wyżej wymienionej działalności sklasyfikowanej w pozycjach 38.11.5 - odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu;
• 38.12.24.0 - niebezpieczne odpady chemiczne.
  
  

Biorąc pod uwagę, że zakres Zezwolenia I i Zezwolenia II jest tożsamy, a projekty inwestycyjne zrealizowane na terenie SSE na podstawie wskazanych zezwoleń, były zasadniczo komplementarne, obecnie produkty wytwarzane przez Spółkę na terenie strefy mogą być produkowane przy wykorzystaniu różnych zasobów produkcyjnych, tj. zarówno przy wykorzystaniu maszyn i urządzeń nabytych w ramach Zezwolenia I, jak i w ramach Zezwolenia II (jak również maszyn i urządzenia nabytych bez związku z realizacją zezwoleń). W szczególności, w ramach realizowanego na terenie SSE procesu produkcyjnego w zakresie wytwarzania jednorodnych wyrobów (objętych zakresem zezwoleń), Spółka korzysta zarówno z maszyny lakierniczej PLM7, jak i PLM8.

Proces produkcyjny realizowany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w uproszczeniu polega na lakierowaniu powierzchni papieru podkładowego, a w zależności od zakładanego efektu końcowego (tzn. oczekiwanej powierzchni w różnych stopniach połysku lub z efektami specjalnymi, tj. np. efekt 3d, real pore) produkcja jest realizowana na odpowiednich maszynach (PLM7, PLM8 lub innych maszynach nabytych przez Spółkę przed uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE). Zdarza się również, że produkcja rozpoczyna się na jednej maszynie lakierniczej (np. nałożenie podkładu), a kończy na innej maszynie lakierniczej, która posiada odpowiednie innowacje technologiczne.

Spółka prowadzi działalność na terenie SSE również w oparciu o majątek, który został nabyty bez związku z realizacją zezwoleń, a koszty nabycia tego majątku nie stanowiły kosztów kwalifikowanych.

W odniesieniu do posiadanych zezwoleń, Spółka nabyła już prawo do korzystania ze zwolnienia w świetle przepisów par. 5 ust. 3 i 4 Rozporządzenia Strefowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z całej działalności prowadzonej na terenie SSE, obejmującej działalność produkcyjną, handlową i usługową dotyczącą wyłącznie produktów (klasyfikowanych – wg PKWiU) określonych w zezwoleniach?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnieniem podatkowym (w ramach dostępnego limitu zwolnienia) będzie objęta całość dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach grupowań statystycznych określonych w treści zezwoleń. W ocenie Spółki, brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, iż zakres dochodu podlegającego zwolnieniu jest ograniczony wyłącznie do dochodu generowanego przez projekt inwestycyjny będący podstawą do wydania danego zezwolenia.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są: dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Stosownie do art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Stosownie więc do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że zezwolenie stanowi podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z pomocy publicznej (w postaci omawianego zwolnienia podatkowego).

Należy jednocześnie podkreślić, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła - działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Jak wynika z powołanych powyżej regulacji, dla celów uznania, że osiągnięty dochód może korzystać z dostępnego dla przedsiębiorcy limitu zwolnienia podatkowego - konieczne jest, aby wskazany dochód spełniał tylko dwa warunki: (i) został osiągnięty w wyniku działalności zlokalizowanej fizycznie na terenie SSE, (ii) która to działalność jest jednocześnie określona w treści posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia strefowego.

W szczególności, żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o SSE, rozporządzeń wykonawczych do ustawy o SSE, ani też wskazane w art. 16 ustawy o SSE warunki określane w zezwoleniu, nie dają podstaw do twierdzenia, że zwolnienie z podatku dochodowego dotyczyć będzie wyłącznie dochodu ze sprzedaży produktów wytworzonych w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą do wydania konkretnego zezwolenia.

Należy dodatkowo podkreślić, że zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych. (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 465), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Natomiast stosownie do § 5 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w zezwoleniu.

Tak więc również regulacje określające moment nabycia prawa do korzystania ze zwolnienia nie przewidują wymogu, aby zwolnienie podatkowe odnosić wyłącznie do dochodów wygenerowanych w oparciu o nową inwestycję - jedynym warunkiem jest ograniczenie zwolnienia do dochodów z działalności prowadzonej na terenie strefy oraz w ramach właściwych grupowań PKWiU.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że zastosowanie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych nie jest ograniczone tylko do dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia w oparciu o składniki majątkowe nabyte przy realizacji projektu inwestycyjnego, w związku z którym zostało wydane zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie danej strefy. Jednocześnie, wykorzystywanie składników majątkowych nabywanych poza projektem inwestycyjnym do prowadzenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, na którą zostało wydane zezwolenie, nie powoduje, że dochody osiągane na działalności korzystają tylko w części ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę, że posiadane przez Spółkę zezwolenia wiążą się zasadniczo z jednym rodzajem działalności, do której prowadzenia są wykorzystywane składniki majątkowe nabyte w ramach projektów inwestycyjnych, w związku z którymi zostały wydane zezwolenia, a także składniki majątkowe nabyte niezależnie od realizacji tych projektów, to w opinii Wnioskodawcy, dochód osiągany ze wszystkich typów działalności gospodarczej prowadzonych na terenie SSE i określonych w treści zezwoleń, powinien korzystać ze zwolnienia podatkowego. Kluczowym jest, aby treść zezwoleń, które stanowią podstawę do prowadzenia działalności na terenie SSE, obejmowała dany typ działalności oraz, aby dana działalność była prowadzona na terenie SSE.

Prezentowane przez Spółkę podejście zostało potwierdzone m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 stycznia 2017 r. (3063-ILPB2.4510.176.2016.1.KS), w której organ podatkowy potwierdził, że: „(...) zwolnienie podatkowe ustanowione w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach dostępnego limitu, będzie miało zastosowanie do całości dochodu Spółki z tytułu produkcji na terenie SSE w odniesieniu do wszystkich grupowań statystycznych PKWiU określonych w Zezwoleniu, a zatem nie będzie się ograniczało tylko do dochodu związanego z projektem inwestycyjnym będącym podstawą wydania Zezwolenia”;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 kwietnia 2015 r. (ITPB3/4510-26/15-1/MK), w której organ podatkowy potwierdził, że: „(...) po nabyciu prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego, zwolnieniu temu (w ramach dostępnego limitu) podlegał będzie całkowity dochód osiągany przez Spółkę na terenie SSE w ramach poszczególnych rodzajów działalności wskazanych w treści Zezwoleń (zgodnie z określonymi ugrupowaniami PKWiU) - brak jest więc ograniczenia zakresu dochodu podlegającego zwolnieniu, wyłącznie do dochodu generowanego przez nowy projekt inwestycyjny. Jednocześnie, opodatkowaniu na zasadach ogólnych będzie podlegał dochód Spółki wygenerowany poza terenem SSE lub osiągany z działalności innej niż określona w Zezwoleniach”;
• wyroku WSA we Wrocławiu z 29 stycznia 2014 r. (sygn. I SA/Wr 1944/13), w którym WSA stwierdził, że: „zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie całej strefy ekonomicznej, po spełnieniu przesłanki zrealizowania warunków przewidzianych w uzyskanym zezwoleniu, co potwierdza treść art. 17 ust. 4. Istotny jest przede wszystkim przedmiot działalności gospodarczej określony w zezwoleniu, a więc dochód winien być osiągnięty z działalności gospodarczej, której przedmiot zgodny jest z zakresem działalności określonym w zezwoleniu”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 września 2015 r. (IBPB-1-3/4510-140/15/MO), w której organ podatkowy potwierdził, że prawo do zwolnienia z opodatkowania przysługuje Wnioskodawcy „w odniesieniu do całości dochodów osiąganych z działalności prowadzonej w zakresie Zezwolenia na terenie SSE, z wykorzystaniem wszystkich posiadanych przez nią środków trwałych, zarówno zaliczonych do wydatków kwalifikowanych, jak i stanowiących wydatki niekwalifikowane”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 kwietnia 2015 r. (ITPB3/4510-26/15-1/MK), w której organ podatkowy potwierdził, że: „po nabyciu prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego, zwolnieniu temu (w ramach dostępnego limitu) podlegał będzie całkowity dochód osiągany przez Spółkę na terenie SSE w ramach poszczególnych rodzajów działalności wskazanych w treści Zezwoleń (zgodnie z określonymi ugrupowaniami PKWiU) – brak jest więc ograniczenia zakresu dochodu podlegającego zwolnieniu, wyłącznie do dochodu generowanego przez nowy projekt inwestycyjny”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 października 2014 r. (IBPBI/2/423-851/14/CzP), w której organ podatkowy potwierdził, że: „brak jest podstaw prawnych do ograniczenia zakresu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania wyłącznie do dochodu wygenerowanego przez nowy projekt inwestycyjny”;
• wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 kwietnia 2012 r. (II FSK 1979/11), w którym NSA stwierdził, że: „nie można utożsamiać warunków uzyskania zwolnienia z zakresem zwolnienia podatkowego (pkt 4.3.). W u.p.d.o.p. nie zawarto ograniczenia przedmiotowego, uzależniającego zakres zwolnienia od wdrożenia nowych technologii. Uzyskane przez Spółkę Zezwolenie III nie precyzuje również, że zwolnieniu podlegają wyłącznie dochody uzyskane z inwestycji innowacyjnych. Na zakres przedmiotowy tegoż zwolnienia nie ma też wpływu lokalizacja specjalnej strefy ekonomicznej i objęcie nią również terenów realizującego zwolnienie przedsiębiorcy. Jeżeli zatem, tak jak w niniejszej sprawie, podatnik wdrożył nowe technologie, stworzył nowe miejsca pracy oraz zainwestował wymaganą kwotę, nabył w ten sposób uprawnienie do zwolnienia podatkowego”.
  
  

Podsumowując, biorąc pod uwagę powyższe argumenty, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że zwolnienie podatkowe ustanowione w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w ramach dostępnego limitu zwolnienia), będzie miało zastosowanie do całości dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach grupowań statystycznych określonych w treści zezwoleń, a zatem nie tylko do dochodu związanego z projektami inwestycyjnymi będącym podstawą wydania zezwoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia’
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.