Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4011.51.2017.2.KB
z 20 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 marca 2017 r. (data wpływu 21 marca 2017 r.), uzupełnionym 6 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych, papierów wartościowych lub innych aktywów w wyniku przekazania ich przez Trust – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych, papierów wartościowych lub innych aktywów w wyniku przekazania ich przez Trust. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 23 maja 2017 r. Znak: 0111-KDIB4.4015.15.2017.1.MD, 0111-KDIB2-3.4011.51.2017.1.KB wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 6 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu – data wpływu 6 czerwca 2017 r.).

Wnioskodawcą jest osoba fizyczną, będąca polskim obywatelem, mająca miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Wnioskodawca”).

Matka Wnioskodawcy była tzw. potencjalnym beneficjentem trustu z siedzibą w Liechtensteinie (dalej: „Trust”), czyli osobą potencjalnie uprawnioną do otrzymania środków pieniężnych lub innych aktywów będących własnością Trustu. Obecnie w Truście znajdują się środki pieniężne oraz papiery wartościowe. Niewykluczone, że w przyszłości Trust będzie posiadał również inne aktywa. Trust został powołany na czas nieokreślony.

Przed śmiercią, matka Wnioskodawcy skierowała do Rady Trustu tzw. Letter of Wishes (dalej: „List Życzeń”), w którym wskazała, aby po jej śmierci potencjalnym beneficjentem Trustu był Wnioskodawca, natomiast po jego śmierci, dzieci Wnioskodawcy.

List Życzeń nie jest wiążący dla Trustu, w szczególności nie skutkuje powstaniem zobowiązania w sensie cywilnoprawnym, które można by egzekwować. Podejmując decyzje, Rada Trustu nie musi w żaden sposób kierować się treścią takiego listu. Zatem, uzyskanie przez Wnioskodawcę statusu potencjalnego beneficjenta nie wiąże się z żadnym przysporzeniem. Takie przysporzenie może natomiast wystąpić w przyszłości. Jeżeli Rada Trustu zdecyduje się przekazać Wnioskodawcy aktywa Trustu, Wnioskodawca przyjmie je (nie odmówi ich przyjęcia).

Matka Wnioskodawcy nie sporządziła testamentu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 czerwca 2017 r., Wnioskodawca wskazał, że:

Generalnie, Trust może przekazać beneficjentowi aktywa w postaci środków pieniężnych, papierów wartościowych oraz inne. Wnioskodawca otrzyma od Trustu aktywa w postaci środków pieniężnych oraz papierów wartościowych.

Ze statutu Trustu wynika, że został on utworzony jako tzw. „trust enterprise” i posiada osobowość prawną zgodnie z art. 932a ust. 1 pkt 2 ustawy o osobach i spółkach obowiązującej na terytorium Liechtensteinu (ang. Persons and Companies Act). Trust nie posiada członków, ani nie emituje udziałów/akcji/tytułów uczestnictwa. Celem Trustu jest inwestowanie i zarządzanie majątkiem ruchomym i nieruchomym wszelkiego rodzaju, uczestnictwo w innych przedsiębiorstwach oraz posiadanie innych praw, jak również inna działalność powiązana z wcześniej wymienioną.

Trust nie powinien prowadzić działalności gospodarczej/handlowej (chodzi o działalność inną niż inwestycyjna i holdingowa).

Trust działa w oparciu o posiadany fundusz własny i odpowiada za zobowiązania tylko do jego wysokości. Posiada własne organy, z Radą Trustu na czele. Wnioskodawca zauważa, że osobowość prawna nie podlega stopniowaniu, jest cechą którą podmiot posiada albo nie. Jak wskazano powyżej, Trust posiada osobowość prawną, co oznacza, że może być podmiotem praw i obowiązków oraz dokonywać we własnym imieniu czynności prawnych.

Na gruncie prawa wewnętrznego państwa siedziby Trustu, wypłaty aktywów przez Trust na rzecz potencjalnych beneficjentów dokonywane są w ramach instytucji Trustu, koncepcji nieznanej prawu polskiemu. Z kolei przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn posługują się pojęciami odnoszącymi się do instytucji funkcjonujących na gruncie prawa polskiego.

W ocenie Wnioskodawcy, w pewnym uproszczeniu, w polskim prawie najbliższym odpowiednikiem przekazania aktywów przez Trust na rzecz potencjalnego beneficjenta będzie darowizna w rozumieniu art. 888 § 1 kodeksu cywilnego: „przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku”.

Należy wskazać, że wypłacane przez Trust aktywa stanowić będą własność Trustu. Jednocześnie taka wypłata zostanie dokonana przez Trust nieodpłatnie kosztem majątku Trustu.

W związku z powyższym zdarzenie polegające na przekazaniu aktywów przez Trust na rzecz potencjalnych beneficjentów, uwzględniając okoliczności faktyczne, stanowić będzie w ocenie Wnioskodawcy darowiznę, której dokonanie na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi przedmiot opodatkowania zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Matka Wnioskodawcy (podobnie jak Wnioskodawca), posiadała status tzw. potencjalnego beneficjenta, tzn. była potencjalnie uprawnioną do otrzymania środków pieniężnych lub innych aktywów będących własnością Trustu, przy czym nie przysługiwało jej roszczenie o wypłatę w rozumieniu cywilnoprawnym (z tego względu beneficjent określany jest jako „potencjalny”, albowiem nie ma żadnej gwarancji otrzymania od Trustu jakiegokolwiek przysporzenia). Decyzja w tym zakresie zależy w pełni od woli Rady Trustu. Oznacza to, że matce Wnioskodawcy (ani obecnie jemu samemu) nie przysługiwały żadne uprawnienia do majątku Trustu. Matka Wnioskodawcy nie była założycielem Trustu.

„List Życzeń” jest jedynie formą uzewnętrznienia woli beneficjenta, która nie jest dla Trustu w żaden sposób wiążąca. Forma ta nie jest uregulowana w statucie Trustu. W „Liście Życzeń” potencjalny beneficjent może jedynie wyrazić życzenie (stąd nazwa), które Rada Trustu może, lecz nie musi respektować.

Zdaniem Wnioskodawcy „List Życzeń” nie jest odpowiednikiem zapisu zwykłego. W szczególności wynika to z faktu, że:

• wystosowanie „Listu Życzeń” nie zostało dokonane w ramach testamentu,
• zarówno sam Trust, jak i Rada Trustu nie jest związana życzeniami założyciela, ani potencjalnego beneficjenta Trustu, stąd „List Życzeń” nie stanowi odpowiednika polecenia testamentowego, a Rada Trustu, ani sam Trust nie jest odpowiednikiem wykonawcy testamentu na gruncie polskim,
• potencjalnemu beneficjentowi (w tym Wnioskodawcy) nie przysługują żadne roszczenia majątkowe względem Trustu, stąd brak jest adekwatnej sytuacji prawnej, jak w przypadku zapisobiorcy w prawie polskim (któremu takie roszczenie przysługuje).

Wnioskodawca nie wstąpił w prawa i obowiązki swojej matki, w szczególności nie nastąpiło w tym przypadku zdarzenie cywilnoprawne polegające na translatywnym przejściu praw i obowiązków. Wnioskodawca nie przystąpi do Trustu, ani nie zawrze żadnej umowy z Trustem.

W tym przypadku można raczej mówić o odgórnym nadaniu statusu potencjalnego beneficjenta, niż o przystąpieniu. Nadanie Wnioskodawcy takiego statusu należy wyłącznie do Rady Trustu i jest działaniem w pełni uznaniowym (Rada podejmuje decyzję samodzielnie, biorąc pod rozwagę wolę matki Wnioskodawcy wyrażoną w „Liście Życzeń”).

Zdarzenie polegające na wypłacie aktywów przez Trust na rzecz Wnioskodawcy jako potencjalnego beneficjenta, uwzględniając okoliczności faktyczne, stanowić będzie na gruncie prawa polskiego darowiznę, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie aktywów przez Trust na rzecz Wnioskodawcy nie nastąpi wskutek dziedziczenia, zapisu, ani też w ramach innej instytucji prawa cywilnego znanej na gruncie prawa polskiego. Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez Trust aktywów na rzecz Wnioskodawcy stanowić będzie darowiznę.

Przekazanie przez Trust aktywów na rzecz Wnioskodawcy stanowić będzie darowiznę. Nie będzie stanowić to nieodpłatnego świadczenia, które dotyczy sytuacji, w których strona danego stosunku prawnego nie uzyskuje danego świadczenia, a powinna, zgodnie z cywilnoprawnym charakterem takiego stosunku. Trust może przekazać aktywa na rzecz Wnioskodawcy w okolicznościach wskazujących na brak istnienia (występowania w sensie obiektywnym) po stronie Wnioskodawcy obowiązku świadczenia wzajemnego.

Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli otrzyma on aktywa od Trustu nastąpi to w ramach czynności, która na gruncie prawa polskiego odpowiada darowiźnie. Tytułem przysporzenia nie będzie nieodpłatne świadczenie.

Przekazanie przez Trust aktywów na rzecz Wnioskodawcy jako potencjalnego beneficjenta stanowić będzie bezpłatne świadczenie na rzecz Wnioskodawcy dokonane kosztem majątku Trustu i jako takie stanowić będzie darowiznę w rozumieniu przepisu art. 888 § 1 kodeksu cywilnego. Decyzja Rady Trustu w zakresie przekazania aktywów na rzecz Wnioskodawcy jest całkowicie autonomiczna, stąd nie można uznać, że tytuł do uzyskania przez Wnioskodawcę aktywów Trustu wynika z innej umowy/stosunku prawnego niż darowizna.

Decyzja Rady Trustu w zakresie przekazania aktywów na rzecz Wnioskodawcy jest całkowicie autonomiczna i nie jest uzależniona od spełnienia jakiegokolwiek warunku przez Wnioskodawcę jako potencjalnego beneficjenta.

Majątek stanowi własność Trustu, który posiada pełnię uprawnień w tym zakresie. W razie braku przekazania aktywów Wnioskodawcy jako potencjalnego beneficjentowi przedmiotowe aktywa pozostaną w majątku Trustu.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ani on, ani żaden kolejny potencjalny beneficjent nie będzie posiadał uprawnień do majątku Trustu, ani też prawa do jego otrzymania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych, papierów wartościowych lub innych aktywów przekazanych przez Trust za zgodą Rady Trustu lub w przypadku jego rozwiązania będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku – data wpływu 6 czerwca 2017 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych, papierów wartościowych lub innych aktywów przekazanych przez Trust za zgodą Rady Trustu lub w przypadku jego rozwiązania nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych aktywów będzie stanowiło darowiznę, czyli rodzaj przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W rezultacie, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (winno być: osób fizycznych) nie znajdą zastosowania, co wynika wprost z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej: „updof”), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 833 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zacytowany powyżej przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 updof, dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Zauważyć jednak należy, że art. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zawiera katalog czynności, które nie podlegają przedmiotowemu podatkowi.

Powyższe oznacza, że w sytuacji wystąpienia czynności, które na mocy ustawy nie podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie stosuje się do nich wyłączenia określonego w art. 2 ust. 1 pkt 3 updof.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że matka Wnioskodawcy, była tzw. potencjalnym beneficjentem Trustu z siedzibą w Liechtensteinie, czyli osobą potencjalnie uprawnioną do otrzymania środków pieniężnych lub innych aktywów będących własnością Trustu. Obecnie w Truście znajdują się środki pieniężne oraz papiery wartościowe. Niewykluczone, że w przyszłości Trust będzie posiadał również inne aktywa. Trust został powołany na czas nieokreślony. Przed śmiercią, matka Wnioskodawcy skierowała do Rady Trustu tzw. Letter of Wishes, w którym wskazała, aby po jej śmierci potencjalnym beneficjentem Trustu był Wnioskodawca, natomiast po jego śmierci, dzieci Wnioskodawcy.

List Życzeń nie jest wiążąca dla Trustu, w szczególności nie skutkuje powstaniem zobowiązania w sensie cywilnoprawnym, które można by egzekwować. Podejmując decyzje, Rada Trustu nie musi w żaden sposób kierować się treścią takiego listu. Zatem, uzyskanie przez Wnioskodawcę statusu potencjalnego beneficjenta nie wiąże się z żadnym przysporzeniem. Takie przysporzenie może natomiast wystąpić w przyszłości. Jeżeli Rada Trustu zdecyduje się przekazać Wnioskodawcy aktywa Trustu, Wnioskodawca przyjmie je (nie odmówi ich przyjęcia).

Matka Wnioskodawcy nie sporządziła testamentu. W ocenie Wnioskodawcy, w polskim prawie najbliższym odpowiednikiem przekazania aktywów przez Trust na rzecz potencjalnego beneficjenta będzie darowizna w rozumieniu art. 888 § 1 kodeksu cywilnego: „przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku”. Należy wskazać, że wypłacane przez Trust aktywa stanowić będą własność Trustu. Jednocześnie taka wypłata zostanie dokonana przez Trust nieodpłatnie kosztem majątku Trustu. W związku z powyższym zdarzenie polegające na przekazaniu aktywów przez Trust na rzecz potencjalnych beneficjentów - uwzględniając okoliczności faktyczne - stanowić będzie według Wnioskodawcy darowiznę, której dokonanie na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi przedmiot opodatkowania zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

W Polsce Trust nie został w żaden sposób uregulowany jako instytucja prawna ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym. Trust jest oparty o stosunek powierniczy. W tradycyjnym ujęciu Trust jest określany jako „wynikające z zasad equity zobowiązanie (equitable obligation) obciążające osobę zwaną właścicielem powierniczym (Trustem) do takiego postępowania z pozostającym pod jego kontrolą majątkiem trustowym, aby korzyści z niego przypadały innemu podmiotowi lub podmiotom (beneficjentom), przy czym właściciel powierniczy może być także jednym z nich.

Zdaniem tut. organu, w ocenie czy otrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych, papierów wartościowych lub innych aktywów przekazanych przez Trust za zgodą Rady Trustu lub w przypadku jego rozwiązania będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy kierować się charakterem i skutkami takich czynności, biorąc pod uwagę całokształt okoliczności związanych z powstaniem Trustu, opisanych w niniejszym wniosku.

W przedmiotowej sytuacji zasadne jest zatem odniesienie się do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem, podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja świadczenia, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Jeżeli zatem istotnie otrzymanie aktywów przez Wnioskodawcę od Trustu przybierze formę - darowizny określonej w art. 888 Kodeksu cywilnego – co nie jest przedmiotem oceny w niniejszej interpretacji, Organ interpretacyjny przyjmie to stwierdzenie zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę - to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdą zastosowania.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy wskazać, iż Organ interpretacyjny związany jest opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, jaki został przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku. Organ interpretacyjny w toku postepowania o wydanie interpretacji nie jest upoważniony do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 1 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 397/16, „Organ w postępowaniu o udzielenie interpretacji związany jest opisem stanu faktycznego dokonanym przez wnioskodawcę, zawartym we wniosku i nie może czynić samodzielnych, odmiennych ustaleń co do stanu faktycznego sprawy.” Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 21 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 103/16, zwrócił uwagę, iż „Organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania samodzielnych ustaleń faktycznych ponad to, co podała strona chyba, że informacje wnioskodawcy nie są wystarczające do zajęcia stanowiska.” W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 991/14, Sąd podzielił pogląd Organu, wskazując, że „organ interpretacyjny nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego i działa w granicach zakreślonych opisanym we wniosku stanem faktycznym, zadanym pytaniem i okolicznościami wskazanymi w ramach stanowiska własnego wnioskodawcy.”

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku od spadków i darowizn wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.