Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.134.2017.2.SR
z 19 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 8 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywania przez Spółkę zadań publicznych powierzonych przez Gminę oraz dokumentowania tych zadań fakturą VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywania przez Spółkę zadań publicznych powierzonych przez Gminę oraz dokumentowania tych zadań fakturą VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 8 czerwca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 29 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.134.2017.1.SR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka działająca pod nazwą Zakład …. jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy. Na Spółkę, w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych m.in. utrzymanie czystości i porządku na drogach, placach, parkingach będących mieniem gminnym w tym: zimowe odśnieżanie, zagospodarowanie terenów zielonych, usuwanie drzew i krzewów z zakresu zieleni gminnej i zadrzewień, zarządzanie gminnymi nieruchomościami w tym: strefą płatnego parkowania, cmentarzem komunalnym oraz lokalami mieszkalnymi i niemieszkalnymi tworzącymi gminny zasób lokalowy oraz obsługa ogólnodostępnej toalety publicznej.

Zadania te mocą uchwał Rady Miejskiej na podstawie art. 2, art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 40 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym; zostały Spółce powierzone w celu wykonywania zadań własnych Gminy. W oparciu o te uchwały oraz na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) w związku z art. 106 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz decyzji z dnia 20 grudnia 2011 r. w związku z powierzonymi spółce zadaniami, Burmistrz wydał zarządzenia, w których reguluje zasady świadczenia poszczególnych usług, sposób wynagradzania i zasady płatności oraz formę rozliczeń. Według ww. zarządzeń formą wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczenia usług publicznych jest rekompensata stanowiąca środki finansowe przekazane spółce na pokrycie kosztów wykonywania zadań publicznych. Spółka świadcząc te usługi realizuje ogólny interes gospodarczy. Określono również okres rozliczeniowy jakim jest miesiąc (kalendarzowy). Wysokość miesięcznej rekompensaty ustalona została na podstawie kalkulacji przewidywanej wysokości rekompensaty w danym roku w oparciu o przeprowadzoną analizę. Rekompensata płatna jest do końca każdego miesiąca na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT w terminie do 25 każdego miesiąca. Tak wypłacona rekompensata podlega rozliczeniu w następnym miesiącu po wykonaniu usługi w terminie do 25 dni po upływie każdego miesiąca. Celem rekompensaty jest pokrycie kosztów bezpośrednich świadczonych usług i uzasadnionej części kosztów pośrednich pomniejszonych o ewentualne przychody uzyskane w ramach tej usługi a zwiększonych o rozsądny zysk w oparciu o stopę redyskonta weksli na dzień 1 stycznia każdego roku. W tym też terminie tj. w następnym miesiącu po wykonaniu usługi, Spółka rozlicza otrzymaną rekompensatę za pomocą wzoru określonego w zarządzeniu Burmistrza. Celem tego rozliczenia ma być zwrot lub dopłata rekompensaty w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy sumą poniesionych przez Spółkę kosztów zwiększonych o rozsądny zysk a faktycznie wypłaconą rekompensatą. Zapis brzmi: „W przypadku, gdy wysokość przekazanej Spółce miesięcznej rekompensaty niezbędnej do pokrycia kosztów realizacji powierzonego zadania publicznego, stanowić będzie nadpłatę w stosunku do należnej rekompensaty (rozliczanej wg wzoru) – Spółka zobowiązana będzie do zapłaty kwoty na rachunek Gminy w terminie 7 dni od daty wystawienia przez Spółkę korekty faktury. W przypadku, gdy wysokość przekazanej Spółce miesięcznej rekompensaty niezbędnej do pokrycia kosztów realizacji powierzonego zadania publicznego, stanowić będzie niedopłatę w stosunku do należnej rekompensaty (rozliczanej wg wzoru) – Gmina zobowiązana będzie do zapłaty tej kwoty na rachunek Spółki w terminie 7 dni od daty wystawienia przez Spółkę korekty faktury”. Do końca 2016 r. Spółka świadczyła te usługi na podstawie zleceń bądź umów cywilnoprawnych zawieranych z Gminą. Były to te same zadania własne Gminy z zakresu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, natomiast od 1 stycznia 2017 r. wykonywanie tych usług nie jest objęte umowami cywilnoprawnymi. Zarówno Gmina jak i Spółka są podatnikami VAT czynnymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy wykonywanie zadań publicznych powierzonych Spółce Uchwałami Rady Miejskiej bez zawierania umowy cywilnoprawnej z Gminą podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinno być dokumentowane fakturą VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 1 czerwca 2017 r.):

Spółka stoi na stanowisku, że rekompensata otrzymana w zamian za świadczenie usług użyteczności publicznej stanowi wynagrodzenie Spółki i jako takie na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka wykonując zadania własne gminy w zakresie gospodarki komunalnej na podstawie powierzenia realizuje je jako odrębny od gminy podmiot posiadający status podatnika VAT, za które otrzymuje wynagrodzenie. Występuje tu więc odpłatność za zrealizowane przez Spółkę świadczenia a jako takie podlega opodatkowaniu, kiedy pomiędzy stronami istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Zdaniem Spółki nie jest ona również adresatem normy zawartej w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), czyli nie korzysta z wyłączenia z opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on obowiązek dokumentowania fakturą VAT wykonywania ww. czynności na rzecz Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z regulacji art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Analiza treści art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że w przepisie tym przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz; zieleni gminnej i zadrzewień; cmentarzy gminnych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 12, 13 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań – na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy – gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 827).

Stosownie do art. 2 cytowanej ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach: samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej jednostki samorządu terytorialnego w drodze umowy mogą powierzać wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. zm.) oraz przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.) na zasadach ogólnych albo w trybie przepisów:

1. ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 696 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 1920);
2. ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164, z późn. zm.);
3. ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573);
4. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1867, 1920 i 1954 oraz z 2017 r. poz. 60);
5. ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. poz. 1920).
   
   

Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że zarówno gmina, jak i utworzona przez nią spółka prawa handlowego, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.

Wskazać również należy, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT – bowiem będzie świadczył w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy. Na Spółkę, w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych m.in. utrzymanie czystości i porządku na drogach, placach, parkingach będących mieniem gminnym w tym: zimowe odśnieżanie, zagospodarowanie terenów zielonych, usuwanie drzew i krzewów z zakresu zieleni gminnej i zadrzewień, zarządzanie gminnymi nieruchomościami w tym: strefą płatnego parkowania, cmentarzem komunalnym oraz lokalami mieszkalnymi i niemieszkalnymi tworzącymi gminny zasób lokalowy oraz obsługa ogólnodostępnej toalety publicznej. Zadania te mocą uchwał Rady Miejskiej na podstawie art. 2, art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 40 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zostały Spółce powierzone w celu wykonywania zadań własnych Gminy. Formą wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczenia usług publicznych jest rekompensata stanowiąca środki finansowe przekazane Spółce na pokrycie kosztów wykonywania zadań publicznych. Wysokość miesięcznej rekompensaty ustalona została na podstawie kalkulacji przewidywanej wysokości rekompensaty w danym roku w oparciu o przeprowadzoną analizę. Do końca 2016 r. Spółka świadczyła te usługi na podstawie zleceń bądź umów cywilnoprawnych zawieranych z Gminą. Były to te same zadania własne Gminy z zakresu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, natomiast od 1 stycznia 2017 r. wykonywanie tych usług nie jest objęte umowami cywilnoprawnymi.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi przepisami ustawy o VAT należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą występuje świadczenie wzajemne, gdyż Wnioskodawca zobowiązuje się do realizacji powierzonych mu przez Gminę zadań własnych gminy, (tj. zadań z zakresu utrzymania czystości i porządku na drogach, placach, parkingach będących mieniem gminnym w tym: zimowe odśnieżanie, zagospodarowanie terenów zielonych, usuwanie drzew i krzewów z zakresu zieleni gminnej i zadrzewień, zarządzanie gminnymi nieruchomościami w tym: strefą płatnego parkowania, cmentarzem komunalnym oraz lokalami mieszkalnymi i niemieszkalnymi tworzącymi gminny zasób lokalowy oraz obsługa ogólnodostępnej toalety publicznej), za które to świadczenie Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci rekompensaty. Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy, ale wykonuje te czynności na rzecz Gminy jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT, za które to usługi otrzymuje wynagrodzenie. Z uwagi na powyższe należy uznać, że w przedmiotowej sprawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy, podlegającego opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a Wnioskodawca świadcząc opisane usługi działa w charakterze podatnika VAT. Bez znaczenia pozostaje dla sprawy fakt, że wykonywanie tych usług od 1 stycznia 2017 r. nie jest objęte umowami cywilnoprawnymi. Istotnym jest bowiem charakter wykonywanych czynności.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentowania fakturą VAT wykonywania zadań publicznych powierzonych Spółce należy wskazać, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium;
   
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   
   

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy wynika, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Z ww. przepisów wynika zatem, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na rzecz innego podatnika jest zobowiązany do wystawienia faktury.

A zatem świadczenie usług na rzecz Gminy powinno zostać udokumentowane fakturą VAT, którą Wnioskodawca winien wystawić zgodnie z przepisami art. 106a-106q ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.