Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462.IPPP2.4512.677.2016.2.RR
z 21 grudnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 13 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 10 października 2016 r. nr 1462.IPPP2.4512.677.2016.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 13 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 13 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu. Złożony wniosek został uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 10 października 2016 r. nr 1462.IPPP2.4512.677.2016.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 13 października 2016 r.).


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


W związku z obowiązkiem przedstawienia interpretacji ww. przepisów prawa w Jednostce Wdrażania Programów Unijnych do celów otrzymania dotacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś. Priorytetowa IV „Przejście na gospodarkę niskoemisyjną”. „Działanie 4.1 Odnawialne Źródła Energii (OZE), projekt pt. „Budowa instalacji odnawialnych źródeł energii na budynkach w gminach: ... oraz na budynkach użyteczności publicznej Powiatu ...”, który swoim zakresem będzie obejmował zakup i montaż mikroinstalacji fotowoltaicznej, pomp ciepła, kolektorów słonecznych lub piecy na biomasę. Beneficjentem ostatecznym będzie mieszkaniec gminy, jak również Gmina J., którzy będą zobligowani do wniesienia wkładu własnego w wysokości 20%. Przez 5 lat właścicielem instalacji będzie Gmina J..

Dokumentacja konkursowa/regulamin konkursu zalicza podatek VAT do kosztów kwalifikowanych natomiast w pkt 4.5 dokumentacji/regulaminu widnieje zapis cyt.: „...Konsekwencją wyroku TSUE oraz uchwały NSA jest zmiana dotychczasowego podejścia do statusu podatkowego jednostek samorządu terytorialnego w zakresie podatku VAT oraz wynikające z tego ograniczenia możliwości uznania podatku VAT za kwalifikowalny. Podatek VAT należy kwalifikować jedynie w przypadkach, które nie budzą najmniejszych wątpliwości prawnych i w których nie istnieje żadna potencjalna możliwość odzyskania tego podatku bez względu na możliwy prawnie model realizacji projektu ...”.


Z uzupełnienia do złożonego wniosku ponadto wynika, że:

  1. Gmina J. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
  2. Przedmiotem projektu jest budowa infrastruktury odnawialnych źródeł energii służącej do produkcji energii elektrycznej i cieplnej przy wykorzystaniu energii słonecznej wraz z podłączeniem do sieci dystrybucyjnej na obiektach zlokalizowanych w Gminach J., ... oraz Powiatu .... Celem projektu jest wzrost wykorzystania odnawialnych źródeł energii - kolektorów słonecznych, fotowoltaiki, biomasy, pomp ciepła w budynkach. Budowa instalacji odnawialnych źródeł energii na terenie Gmin J., ... zlokalizowanych na budynkach gospodarczych oraz na budynkach użyteczności publicznej Powiatu ... (23%), budynkach mieszkalnych (8%). W ramach projektu planuje się montaż następujących rodzajów instalacji: 43 szt. kolektorów słonecznych służących do podgrzewania ciepłej wody użytkowej, 347 szt. instalacji fotowoltaicznych wytwarzających energię elektryczną, 36 szt. pomp ciepła powietrznych wytwarzających ciepło do ogrzania ciepłej wody użytkowej lub ogrzania ciepłej wody użytkowej i zasilenia centralnego ogrzewania, 26 szt. wymiany istniejących kotłów zasilanych paliwem stałym na kotły zasilane biomasą (pellet). Łączna liczba instalacji wykorzystujących odnawialne źródło energii wyniesie 452 szt. Grupą docelową projektu są mieszkańcy Gmin, odwiedzający budynki użyteczności publicznej, które także zostały ujęte w projekcie, w tym petenci, inwestorzy, a także turyści.
  3. Przedmiotem wniosku ma być zagadnienie związane z instalacją odnawialnych źródeł energii na budynkach mieszkalnych osób fizycznych oraz budynkach użyteczności publicznej Powiatu ... oraz Gmin J., ....
  4. W Gminie J. budynki użyteczności publicznej i zamontowane na nich instalacje będą występowały czynności opodatkowane oraz częściowo opodatkowane w ramach własnych zadań Gminy.
  5. Gmina J. zawarła z Powiatem ... oraz z gminą ... umowę partnerską natomiast z mieszkańcami zostały zawarte umowy użyczenia.
  6. W celu realizacji projektu Lider (Gmina J.) zobowiązany będzie w szczególności do:
    1. w zakresie przygotowania Wniosku o dofinansowanie:
      1. zgromadzi od Partnerów wszystkie informacje niezbędne do przygotowania wniosku o dofinansowanie oraz dokumenty, załączniki i oświadczenia niezbędne do podpisania i złożenia wniosku do dnia 30 października 2016 r., a także do uzupełnienia lub poprawienia wniosku w przypadku takiej konieczności,
      2. reprezentowania stron umowy przed Instytucjami Zarządzającymi i Wdrażającymi RPO WM 2014 - 2020,
      3. wykonywania w imieniu stron praw i obowiązków zamawiającego w rozumieniu ustawy Prawo Zamówień Publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164), oraz konsultowaniu z Partnerami zapisów dotyczących opisu przedmiotu zamówienia,
      4. Lider zobowiązuje się do pisemnego poinformowania Partnerów o wyniku postępowania przed zawarciem umowy,
      5. sporządzania sprawozdawczości i rozliczeń zakupu ze środków pomocowych UE w ramach programu RPO WM 2014 - 2020,
      6. przechowywania oraz archiwizowania wniosku i niezbędnej do niego dokumentacji projektowej zgodnie z wymogami.
    2. w zakresie organizacji i zarządzania projektem:
      1. opracuje we współpracy z Partnerami dokumentację projektu,
      2. będzie koordynował, monitorował i kontrolował działania związane z wykonaniem założeń przyjętych do realizacji w projekcie,
      3. udostępni Partnerom informacje dotyczące przebiegu i oceny zewnętrznej realizacji projektu,
      4. będzie monitorował przebieg realizacji Projektu oraz informował niezwłocznie Partnera Projektu o zaistniałych nieprawidłowościach,
      5. będzie dokonywał pomiaru przy pomocy Partnerów wartości wskaźników osiągniętych dzięki realizacji Projektu, zgodnie z określonymi wskaźnikami monitoringowymi dla Projektu,
      6. przekaże nabyty w drodze projektu majątek zgodnie z zapisami we wniosku Partnerom za pomocą dowodu „PT” wraz z kserokopią faktury (potwierdzonej za zgodność z oryginałem), przelewu bankowego oraz protokołu odbioru sprzętu.
    3. w zakresie sprawozdawczości finansowej i zarządzania finansami:
      1. zapewni realizację obowiązków nałożonych umową o dofinansowanie w zakresie sprawozdawczości i kontroli finansowej wniosków o płatność,
      2. ma obowiązek zabezpieczyć wyodrębniony rachunek bankowy po ukazaniu się informacji o dofinansowaniu przedmiotu projektu,
      3. będzie prowadził odrębną ewidencję księgową dotyczącą realizacji Projektu,
      4. na bieżąco będzie zarządzał środkami finansowanymi, zgromadzonymi na rachunku bankowym projektu,
      5. sporządzi sprawozdanie końcowe z realizacji Projektu zawierające rozliczenie w całości otrzymanej dotacji rozwojowej oraz wkładu własnego - wniosek o płatność końcowy,
      6. zatwierdzi pod względem merytorycznym i rachunkowym poniesione wydatki kwalifikowane,
      7. stwierdzi na fakturze zakup sprzętu wraz ze wskazaniem źródeł finansowania wydatku,
      8. zapewni współpracę z upoważnionymi instytucjami krajowymi i Unii Europejskiej w zakresie kontroli prawidłowej realizacji projektu.


Każdy z Partnerów z wyodrębnionych rachunków bankowych przekaże 20% wkładu własnego do projektu na wyodrębniony rachunek bankowy Gminy J. w wyznaczonym terminie przez Lidera (Gminę J.).


Natomiast z mieszkańcami została podpisana umowa użyczenia nieruchomości (budynku mieszkalnego, gospodarczego lub gruntu) i określenie warunków użyczenia nieruchomości dla potrzeb realizacji projektu o nazwie „Budowa instalacji odnawialnych źródeł energii na budynkach w Gminach: J., ... oraz na budynkach użyteczności publicznej Powiatu ...”. Umowa dotycząca finansowania tj. przekazanie gminie wkładu własnego zostanie podpisana w momencie pojawienia się na liście rankingowej Gminy J. skierowanej do dofinansowania. Wkład własny będzie stanowił 20% kosztów instalacji. Każdy mieszkaniec biorący udział w projekcie będzie zobowiązany wpłacić do Gminy 20% kosztów instalacji, natomiast 80% pokrywa Gmina z projektu.


Przekazanie infrastruktury na rzecz mieszkańców i Powiatu ... będzie nieodpłatne.


Wszystkie faktury dokumentujące wydatki będą wystawiane na Gminę J., która jest Liderem projektu.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Gminie J. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. „Budowa instalacji odnawialnych źródeł energii na budynkach w Gminach: J., ... oraz na budynkach użyteczności publicznej Powiatu ...”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie J. w związku z realizacją ww. projektu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Gmina J. wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczącej braku możliwości odliczenia podatku naliczonego i braku prawa do jego zwrotu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Ponadto stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powołany art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zatem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis ten wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 cyt. ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej i związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina J. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina bierze udział w projekcie pt. „Budowa instalacji odnawialnych źródeł energii na budynkach w gminach: J., ... oraz na budynkach użyteczności publicznej Powiatu ...”, który swoim zakresem będzie obejmował zakup i montaż mikroinstalacji fotowoltaicznej, pomp ciepła, kolektorów słonecznych lub piecy na biomasę. Beneficjentem ostatecznym będzie mieszkaniec gminy, jak również Gmina J., którzy będą zobligowani do wniesienia wkładu własnego w wysokości 20%. Przez 5 lat właścicielem instalacji będzie Gmina J..

W Gminie J. będą występowały czynności opodatkowane oraz częściowo opodatkowane w ramach własnych zadań Gminy. Gmina J. zawarła z Powiatem … oraz z gminą ... umowę partnerską. Każdy z Partnerów z wyodrębnionych rachunków bankowych przekaże 20% wkładu własnego do projektu na wyodrębniony rachunek bankowy Gminy J. w wyznaczonym terminie przez Lidera (Gminę J.). Natomiast z mieszkańcami została podpisana umowa użyczenia nieruchomości (budynku mieszkalnego, gospodarczego lub gruntu) i określenie warunków użyczenia nieruchomości dla potrzeb realizacji projektu. Przekazanie infrastruktury na rzecz mieszkańców i Powiatu ... będzie nieodpłatne. Wszystkie faktury dokumentujące wydatki będą wystawiane na Gminę J., która jest Liderem projektu.


Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, żeby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niezbędne jest wykazanie przez niego związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.


W kontekście występujących w Gminie J. wydatków o charakterze mieszanym, tj. czynności opodatkowanych oraz częściowo opodatkowanych w ramach własnych zadań Gminy, należy zauważyć, że wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, powinna być dokonywana w zgodzie z przepisami VI Dyrektywy (a od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), a zatem powinna uwzględniać istniejące w tym zakresie orzecznictwo TSUE, w którym, co do zasady, przeważa pogląd, że jedynie bezpośredni związek pomiędzy podatkiem naliczonym a transakcją opodatkowaną może stanowić podstawę do odliczenia VAT.

Rozumienie tego bezpośredniego związku zostało szeroko zaprezentowane w orzeczeniu Trybunału z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc., w którym stwierdzono, że art. 2 I Dyrektywy oraz art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby – co do zasady – istnienie bezpośredniego związku między daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do odliczenia, stanowiło warunek nabycia przez podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej oraz aby stanowiło podstawę do określenia zakresu tego prawa.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.


Podobne stanowisko wyraził w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz.


Wobec dokonanej analizy orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. – Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia podatku VAT. W przypadku wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia podatku VAT.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Wykonanie tego prawa powinno być zapewnione niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Dlatego też, po uwzględnieniu opisanych okoliczności omawianej sprawy na tle powołanych przepisów, w przypadku zakupu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, których nie można jednoznacznie przypisać do określonego rodzaju działalności (opodatkowanej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT), Wnioskodawca nie może odliczyć podatku naliczonego zawartego w cenie tego zakupu, w pełnym zakresie. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko w takiej części, w jakiej nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków o charakterze mieszanym w zakresie, w jakim nabycia te wiążą się z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy (powstaniem podatku należnego). Natomiast w odniesieniu do wydatków związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wskazać w tym miejscu należy, że dokonywane przez mieszkańców w wysokości 20% wpłaty wkładu własnego dotyczą świadczenia usługi montażu instalacji odnawialnych źródeł energii. Wskazuje to, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z tymi mieszkańcami umów, stanowią odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tego samego rodzaju czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w niniejszej sprawie występują również w zakresie zawartej umowy pomiędzy Gminą J. a Powiatem ... oraz Gminami .... Jak wynika z opisu sprawy pomiędzy tymi podmiotami została zawarta umowa partnerska, z której wynika, że każdy z Partnerów przekaże 20% wkładu własnego do projektu na wyodrębniony rachunek bankowy Gminy J., wskazuje to, że w tej sprawie dochodzi do zawarcia umowy zobowiązującej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca w omawianej sprawie wykonuje na rzecz mieszkańców oraz Powiatu ..., Gminy ... czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też wskazać należy, że w tym zakresie Gminie J. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. „Budowa instalacji odnawialnych źródeł energii na budynkach w Gminach: J., … oraz na budynkach użyteczności publicznej Powiatu ...”.

W konsekwencji, w odniesieniu do wydatków związanych z realizowanym ww. projektem, w odniesieniu do których wystąpił związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę i Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu podatku od towarów i usług na zasadach przewidzianych w art. 87 ustawy o VAT.

Jednocześnie, jak już wcześniej wskazano w Gminie J. występują również czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dlatego w odniesieniu do wydatków ponoszonych w ramach ww. projektu, które są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. w odniesieniu do tych czynności, w zakresie których Gmina nie występuje w roli podatnika podatku VAT, Wnioskodawcy w tej części nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od realizowanego projektu, stosownie do zapisu art. 86 ust 2a ustawy o VAT. Tym samym, Wnioskodawcy w tym zakresie nie przysługuje prawo do zwrotu podatku VAT na podstawie art. 87 ustawy o VAT.


Całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izby Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj