Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.1033.2016.1.BG
z 24 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2016 r., który wpłynął do tut. Biura 5 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujęcia w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych wiedzy produkcyjnej oraz technicznego know-how i ustalenia momentu ich amortyzacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujęcia w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych wiedzy produkcyjnej oraz technicznego know-how i ustalenia momentu ich amortyzacji.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Podstawą dla prowadzenia działalności na terenie strefy jest zezwolenie z 21 listopada 2013 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Spółka jako osoba prawna podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 851).

Jedynym udziałowcem Spółki będącej Wnioskodawcą jest Podmiot X z siedzibą w Holandii posiadający 100 udziałów o wartości nominalnej 50 PLN każdy. Podmiot X z siedzibą w Holandii jest głównym odbiorcą produktów Wnioskodawcy tj. wyrobów metalowych wytwarzanych na terenie strefy w ramach opisanego powyżej zezwolenia.

Transakcje dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą, a Podmiotem X z siedzibą w Holandii w okresie od powstania Spółki tj. od 19 sierpnia 2013 r. były przedmiotem analizy holenderskiego organu podatkowego.

W następstwie tej analizy została zawarta Umowa określająca stosunki prawne między stronami pomiędzy Podmiotem X z siedzibą w Holandii oraz Urzędem Skarbowym reprezentowanym przez inspektora Urzędu Skarbowego w Holandii, która to umowa jest przewidziana w holenderskich regulacjach z zakresu prawa podatkowego. Przedmiotowa umowa została zawarta 27 września 2016 r. i dotyczy okresu od 1 stycznia 2016 do 30 grudnia 2020 r.

W treści umowy w części opatrzonej podtytułem „stan faktyczny i okoliczności leżące u podstaw niniejszej umowy” strony stwierdzają, że w związku ze stwierdzonym przeniesieniem zdolności do generowania zysków a mianowicie w formie wiedzy produkcyjnej oraz technicznego know-how przez Podmiot X z siedzibą w Holandii na Wnioskodawcę, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty łącznego wynagrodzenia w wysokości 862.500 EUR, a kwota ta będzie spłacana od 2016 do 2020 r. Wynagrodzenie opisane w umowie zostanie potwierdzone odpowiednią fakturą wystawioną przez Podmiot X z siedzibą w Holandii dla Wnioskodawcy. Zgodnie z informacją uzyskaną od przedstawiciela holenderskiego organu podatkowego regulacja zawarta w Umowie określającej stosunki prawne między Podmiotem X oraz holenderskim Urzędem Skarbowym jest opublikowana w międzynarodowej bazie danych regulacji podatkowych po podaniu numeru NIP Wnioskodawcy Sp. z o.o. lub Podmiotu X.

Dla Wnioskodawcy know-how opisane powyżej będzie miało przewidywany okres używania dłuższy niż rok i będzie wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy umowa przytoczona i opisana w opisie stanu faktycznego i wynikające z niej zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia, stanowi dla Wnioskodawcy, podstawę ujęcia w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych tej wartości niematerialnej i prawnej i do jej amortyzacji jako nabytej nadającej się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartości, stanowiącej równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa przytoczona i opisana w opisie stanu faktycznego i wynikające z niej zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia, stanowi dla Wnioskodawcy, podstawę ujęcia w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych tej wartości niematerialnej i prawnej i do jej amortyzacji jako nabytej nadającej się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartości, stanowiącej równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Podstawę zidentyfikowania wartości niematerialnej i prawnej stanowi przepis art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym amortyzacji podlega nabyta nadająca się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ponieważ okres faktycznego używania obejmuje cały 2016 r. w związku z czym dotyczy przychodów realizowanych w całym 2016 r. Determinuje to zdaniem Wnioskodawcy prawo do naliczenia odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za cały 2016 r. bez względu na miesiąc 2016 r., w którym wartość ta zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja – zgodnie z zakresem wniosku ujętym w sformułowanym pytaniu – dotyczy jedynie ujęcia w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych wiedzy produkcyjnej oraz technicznego know-how i ustalenia momentu ich amortyzacji. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy przedstawiona we wniosku umowa stanowi wartość niematerialną i prawną i w jakiej wartości powinna być wprowadzona do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16b ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r. poz.1410),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przepis art. 16b ust. 1 updop, wskazuje obligatoryjne przesłanki do uzyskania prawa do amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych. W myśl powyższego przepisu wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji są wskazane w jego treści m.in. prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej oraz know-how, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 updop.
  
  

Jak stanowi art. 16d ust. 2 updop, wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 16b ust. 1 updop, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 updop.

Art. 16h ust. 1 updop, wskazuje natomiast, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami wartości niematerialne i prawne powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, natomiast odpisy amortyzacyjne od tych wartości powinny być dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W konsekwencji, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej ustalonej na dzień przekazania do używania. Niewłaściwe jest zatem stanowisko, Wnioskodawcy że ma on prawo do naliczenia odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu updop za cały 2016 r. bez względu na miesiąc, w którym wartość ta zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.