2017.01.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP1-2.4512.194.2016.1.AW

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-2.4512.194.2016.1.AW
z 25 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług – jest:

prawidłowe – w zakresie podlegania przepisom ustawy czynności wyrównania kwoty marży operacyjnej netto oraz udokumentowania ww. czynności poprzez wystawienie noty (pytanie oznaczone jako nr 1 we wniosku),
prawidłowe – w zakresie obowiązku skorygowania podatku naliczonego wcześniej odliczonego z faktur zakupu z uwagi na dokonanie korekty „in minus” (pytanie oznaczone jako nr 2 we wniosku).

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania przepisom ustawy czynności wyrównania kwoty marży operacyjnej netto oraz udokumentowania ww. czynności poprzez wystawienie noty, a także obowiązku skorygowania podatku naliczonego wcześniej odliczonego z faktur zakupu z uwagi na dokonanie korekty „in minus”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą na terytorium Polski, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest handel hurtowy towarami.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, zajmującej się dostawą części zamiennych, usług technicznych oraz rozwiązań biznesowych dla przedsiębiorstw z branży rolniczej, ogrodniczej i zajmujących się gospodarką leśną oraz pracami ziemnymi.

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu hurtowego towarów. Od stycznia 2016 r. jedynym dostawcą sprzedawanych przez Spółkę towarów jest Dostawca (dalej: „Dostawca”). Sprzedaż towarów stanowi główną działalność Spółki, a koszty ponoszone w związku z ich zakupem, Spółka traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodem.

Dostawca jest głównym udziałowcem Spółki, posiadającym bezpośrednio 97,625% udziałów w Spółce. Dostawca ma siedzibę w Holandii oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Grupa przeprowadziła reorganizację i wdrożyła scentralizowany model biznesowy. W ramach tego modelu Dostawca stał się odpowiedzialny za podejmowanie kluczowych decyzji, zarządzanie ryzykiem, a także budowanie marki Grupy. W ramach wdrożonego modelu, Dostawca stał się właścicielem oferowanych do sprzedaży towarów. Europejskie (lokalne) spółki z Grupy zostały zintegrowane w ramach scentralizowanego modelu i prowadzą działalność w charakterze dystrybutorów towarów Dostawcy, z ograniczonym ryzykiem prowadzonej działalności.

Aktualny model sprzedaży Dostawcy oparty jest o sieć dystrybucyjną, którą tworzą lokalne, europejskie spółki sprzedażowe, należące do Grupy. Dostawca sprzedaje swoje produkty do swoich lokalnych dystrybutorów w poszczególnych państwach. Dystrybutorzy z kolei odsprzedają te produkty do końcowych odbiorców.

Na rynku polskim Dostawca prowadzi działalność przy wykorzystaniu lokalnych spółek dystrybucyjnych i sprzedażowych należących do Grupy. Obecnie jedynym dystrybutorem towarów Dostawcy w Polsce jest Spółka.

Dostawca zawarł ze Spółką umowę dotyczącą dystrybucji produktów Dostawcy na rynku polskim (dalej: „Umowa o Dystrybucji”). Umowa obowiązuje od dnia 1 stycznia 2016 r. i została zawarta na czas określony – 1 rok. Umowa podlega automatycznemu przedłużeniu na kolejny 1 rok, o ile żadna ze stron nie wypowie na piśmie Umowy o Dystrybucji. Zgodnie z Umową o Dystrybucji, jedynym dostawcą towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży jest Dostawca.

Zgodnie z umową, Spółka działa we własnym imieniu, jako niezależny podmiot. Nie posiada ona prawa do reprezentowania Dostawcy, czy też do zawierania w jego imieniu umów.

Spółka pobiera towary z magazynu Dostawcy oraz dokonuje ich odsprzedaży do końcowych odbiorców. Spółka nabywa prawo własności towarów od Dostawcy z chwilą dostawy produktów do końcowych odbiorców (do tego czasu wszystkie ryzyka związane z utratą/uszkodzeniem towarów obciążają Dostawcę). Dostawca traktuje powyższą sprzedaż jako sprzedaż krajową i wystawia na rzecz Spółki fakturę VAT, zawierającą VAT według właściwej stawki (głównie 23%).

Spółka zajmuje się obsługą towarów Dostawcy w magazynie, świadcząc na rzecz Dostawcy kompleksową usługę logistyczną. W związku z Umową o Dystrybucji, Dostawca (a nie Spółka) pozostaje właścicielem towarów, podczas gdy znajdują się one w tym magazynie Spółki. Spółka, oprócz ww. usług logistycznych, świadczy również na rzecz Dostawcy usługi obsługi sprzedaży oraz obsługi procesu zakupu towarów. Zgodnie z Umową o Dystrybucji, usługi te Spółka ma obowiązek rozliczania i fakturowania za uzgodnione w umowie okresy rozliczeniowe.

Zgodnie z wdrożonym w grupie kapitałowej scentralizowanym modelem biznesowym oraz zawartą ze Spółką Umową o Dystrybucji dostawy towarów do Spółki fakturowane są przez Dostawcę w cenach nabycia, tj. w cenach zakupu powiększonych o koszty nabycia bez doliczania marży należnej Dostawcy.

W ramach i na warunkach Umowy o Dystrybucji, Dostawca dodatkowo: zapewnia Spółce pomoc i wsparcie, niezbędne do wykonywania jego obowiązków wynikających z Umowy o Dystrybucji, udziela Spółce ograniczonego, niewyłącznego, niezbywalnego i nieprzenoszalnego prawa do znaków towarowych na okres trwania Umowy o Dystrybucji, na terytorium wewnątrz geograficznych granic Rzeczpospolitej Polskiej oraz dalszych obszarów, uzgodnionych pomiędzy Spółką a Dostawcą, dla realizacji celów Umowy o Dystrybucji, zobowiązuje się odkupić wszystkie pełnowartościowe produkty sprzedane przez Dostawcę na rzecz Spółki, które zostały zwrócone do Spółki przez jej klienta.

Spółka, w ramach funkcjonującego modelu cen transferowych, sprawuje funkcję dystrybutora o ograniczonym ryzyku, co oznaczą że powinna na skutek prowadzonej działalności osiągać określony poziom dochodowości. Strony w Umowie o Dystrybucji ustaliły, że rozliczenie pomiędzy Stronami nastąpi na zasadzie wyrównania dochodowości do ustalonego poziomu marży operacyjnej netto. Ten sposób rozliczenia ma zapewnić stronom transakcji osiągnięcie odpowiedniego poziomu marż i zysków w stosunku do ponoszonych kosztów, zaangażowanych środków i ponoszonych ryzyk. Jeżeli marża operacyjna faktycznie osiągnięta przez Dystrybutora w danym okresie jest mniejsza lub większa niż jego wynagrodzenie, strony Umowy o Dystrybucji mogą dokonać wyrównania wysokości ceny nabycia w celu osiągnięcia zakładanego poziomu marży operacyjnej netto.

Zgodnie z Umową o Dystrybucji definicja marży operacyjnej netto jest równa definicji EBIT (ang. earnings before deducting interest and taxes – zysk/strata operacyjny(a)). EBIT obejmuje: przychody netto ze sprzedaży zewnętrznej, koszty sprzedaży oraz wszystkie koszty operacyjne, takie jak koszty personelu, koszty najmu biura, koszty dystrybucji, koszty magazynowania, koszty ogólne, koszty amortyzacji, koszty IT, koszty opłat grupowych, koszty różnic kursowych itp. EBIT nie obejmuje: odsetek otrzymanych i zapłaconych, kosztów bankowych, przychodów/kosztów nadzwyczajnych, zdefiniowanych tutaj jako przychody lub wydatki związane z innymi niż operacyjne przychody i wydatki.

Zgodnie z założeniami Umowy o Dystrybucji, uzyskana po zakończeniu roku przez Spółkę marża operacyjna netto (EBIT) została, co do zasady ustalona na poziomie czterech i pół procenta (4,5%) za rok 2016 oraz trzy i pół procenta (3,5%) za rok 2017 przychodów z zewnętrznej sprzedaży produktów, po odjęciu bonusów i zniżek, które sama udzieliła klientom oraz dodatkowego wynagrodzenia w wysokości koszt plus 7% całkowitych kosztów logistycznych, jako wynagrodzenia za usługi logistyczne świadczone przez Spółkę. Powyższe wskaźniki procentowe (4,5%, 3,5% i 7%) mogą ulec zmianie (m.in. z uwagi na uwarunkowania rynkowe lub na okres przejściowy).

Poziom osiągniętego wskaźnika marży operacyjnej netto zależy nie tylko od poziomu kosztów nabywanych towarów, ale też od całokształtu okoliczności prowadzonej przez Spółkę działalności, takich jak np. ceny sprzedawanych towarów na rynku, poziomu kosztów osobowych i administracyjnych oraz kosztów ogólnego zarządu.

Korekta rozliczeń polegająca na wyrównaniu w górę lub w dół zakładanego poziomu marży operacyjnej netto dokonywana będzie za okresy roczne po zakończeniu roku każdego roku obrotowego, który zgodny jest z rokiem kalendarzowym. Pierwsze rozliczenie dokonane będzie za rok 2016 i nastąpi po zakończeniu roku 2016.

W odniesieniu do Spółki nie została wydana na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej decyzja o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wyrównanie do poziomu umownego kwoty marży operacyjnej netto nie podlega przepisom ustawy o VAT, tj. powinno nastąpić w formie noty księgowej odnoszącej się do całego okresu rozliczeniowego?
Jeżeli Organ uzna, że wyrównanie wskaźnika marży operacyjnej netto powinno nastąpić w formie noty księgowej odnoszącej się do całego okresu rozliczeniowego, to czy korekta „in minus” nakłada obowiązek skorygowania podatku naliczonego wcześniej odliczonego z faktur zakupu?
Jeżeli Organ uzna, że nota księgowa nie będzie właściwą formą dla dokonania korekty wskaźnika marży operacyjnej netto do całego okresu rozliczeniowego, to czy właściwą formą do przedmiotowego wyrównania będzie faktura korygująca wystawiona dla całego okresu rozliczeniowego?
Jeżeli Organ uzna, że wyrównanie do poziomu umownego kwoty marży operacyjnej netto podlega przepisom ustawy o VAT oraz jeżeli korekta wskaźnika marży operacyjnej netto powinna być dokonana w formie faktury korygującej, to jaki jest właściwy okres rozliczeniowy dla dokonania korekty odliczonego z faktur zakupu podatku naliczonego (w przypadku faktury korygującej poziom zniżki „in minus”) lub dla dokonania odliczenia podatku VAT (w przypadku faktury korygującej poziom zniżki „in plus”)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wyrównanie do poziomu umownego kwoty marży operacyjnej netto nie podlega przepisom ustawy o VAT, tj. powinno nastąpić w formie noty księgowej odnoszącej się do całego okresu rozliczeniowego.

Ad 2

Jeżeli Organ uzna, że wyrównanie wskaźnika marży operacyjnej netto, wynikające z umowy zawartej pomiędzy podmiotami powiązanymi, powinno zostać dokonane w formie noty księgowej odnoszącej się do całego okresu rozliczeniowego, to wyrównanie marży operacyjnej netto nie powoduje obowiązku skorygowania wcześniej odliczonego podatku naliczonego.

Ad 3

W przypadku uznania przez Organ, że właściwą formą dla dokonania korekty wskaźnika marży operacyjnej netto do całego okresu rozliczeniowego nie jest nota księgowa, to za właściwą formę należy uznać fakturę korygującą wystawioną dla całego okresu rozliczeniowego.

Ad 4

Jeżeli Organ uzna, że wyrównanie do poziomu umownego kwoty marży operacyjnej netto podlega przepisom ustawy o VAT oraz że korekta wskaźnika marży operacyjnej netto powinna być dokonana w formie faktury korygującej, to w takim przypadku Spółka powinna skorygować odliczony z faktur zakupu podatek naliczony (w przypadku faktury korygującej poziom zniżki „in minus”) lub dokonać odliczenia podatku VAT (w przypadku faktury korygującej poziom zniżki „in plus”) w okresie rozliczeniowym otrzymania faktury korygującej, która wyrównuje poziom marży operacyjnej netto.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczeniem usług – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższą definicję dostawy towarów, w przypadku korekty marży Spółki nie dochodzi do dostawy towarów ani też nie dochodzi do korekty wcześniej zrealizowanych dostaw przez Dostawcę na rzecz Spółki. Korekty dochodowości udokumentowane za pomocą dokumentów księgowych nie będą powiązane z żadnym konkretnym zakupem produktów, lecz będą się odnosić do ogółu kosztów zakupów dokonywanych przez Spółkę od Dostawcy w związku z realizacją Umowy o Dystrybucji. Dokonanie korekty stanowi nową okoliczność opierającą się na wyrównaniu całościowego, faktycznego wyniku ze sprzedaży towarów do wysokości ustalonej marży między podmiotami powiązanymi.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Spółka kupuje w ciągu roku towary od Dostawcy oraz rozpoznaje z tego tytułu import towarów (odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów). Zdaniem Spółki, nie sposób znaleźć związku między otrzymanym dokumentem księgowym a zakupionymi towarami, gdyż Spółce dostosowuje się poziom udzielonej przez Dostawcę zniżki, w taki sposób, że nie można jej odnieść do konkretnych dostaw.

Spółka podkreśliła, że wyrównanie marży nie odnosi się do konkretnych zdarzeń z przeszłości, a ogólnie dotyczy dochodowości Spółki, na którą mają wpływ również czynniki zewnętrzne, takie jak kursy walutowe czy inflacja.

Spółka zwraca uwagę, że powyższy pogląd znajduje poparcie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 grudnia 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-883/15-2/IG), uznał, że: „należy stwierdzić, że skoro wystawiony dokument nie odnosi się do konkretnych faktur zakupowych, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych, to dokonana lub otrzymana przez Spółkę płatność (wypłacone wyrównanie) w związku z korektą dochodowości, nie będzie zobowiązywała Spółki do dokonania korekty wcześniej wykazanego podatku naliczonego. (...) Wyrównanie dochodowości do ustalonego między dostawcą a Wnioskodawcą poziomu, nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem ze strony drugiego podmiotu. Nie istnieje więc określone działanie stanowiące wzajemne świadczenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które stanowi świadczenie usług”.

Konsekwentnie należy uznać, że wszelkie czynności niepodlegające VAT nie mogą być objęte reżimem ww. ustawy, w szczególności w zakresie przepisów dotyczących dokumentowania transakcji na potrzeby ustawy o VAT.

Wobec tego, dla czynności nieobjętych ustawą o VAT nie będzie miał także zastosowania Rozdział I Działu XI ustawy o VAT, w którym unormowane są przepisy dotyczące faktur VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe – zdaniem Spółki – dla dokumentacji czynności wyrównania dochodowości nie będzie potrzeby wystawiania faktury w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż zgodnie z art. 106b w zw. z art. 1 ust. 1 ustawy o VAT, taki obowiązek istnieje jedynie w przypadku czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki, ponieważ przedmiotowe wyrównanie z tytułu cen transferowych będzie neutralne z punktu widzenia ustawy o VAT, dla celów dokumentacji korekty dochodowości wystarczające będzie wystawianie noty korygującej. Pogląd ten został zaaprobowany w następujących interpretacjach indywidualnych:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 września 2016 r., o sygn. IBPP1/4512 -439/16-1/AW;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 września 2016 r., o sygn. IBPB-1 -2/4510-543/16-2/KP;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lutego 2016 r., o sygn. IPPP3/4512 -1048/15-2/JF;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 września 2015 r., o sygn. IPPB6/4510 -117/15-2/TO;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r., o sygn. IPPB3/4510 -137/15-2/AG;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2014 r., o sygn. IPPB5/423 -282/14-2/IS.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że korekta marży operacyjnej netto zrealizowanej przez Spółkę w trakcie danego roku podatkowego polegająca na wyrównaniu poziomu dochodowości do planowanej wysokości, nie wpłynie na zakres opodatkowania VAT, a w konsekwencji powinna nastąpić w formie noty księgowej odnoszącej się do całego okresu rozliczeniowego.

Ad 2

Jak wskazano w punkcie 1, Spółka stoi na stanowisku, że korekta marży zrealizowanej przez Spółkę w trakcie danego roku podatkowego polegająca na wyrównaniu poziomu dochodowości do planowanej wysokości jest neutralna względem opodatkowania podatkiem VAT, a w konsekwencji powinna nastąpić w formie noty księgowej odnoszącej się do całego okresu rozliczeniowego.

Konsekwencje dla odliczania podatku VAT bądź też obowiązku skorygowania wcześniej odliczonego podatku naliczonego w następstwie wystawienia noty korygującej z tytułu korekty dochodowości wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2015 r. (sygn. IPPP3/443-1131/14-2/JF). Przedmiotowa spółka, otrzymywała dokumenty korygujące wystawione z tytułu korekty dochodowości, tj. w sytuacjach gdy zysk ze sprzedaży zakupionych towarów był różny (wyższy/niższy) od planowanego poziomu zgodnie z polityką cen transferowych. Ponadto, otrzymywane dokumenty korygujące wskazywały jakiego rodzaju towaru dotyczy korekta (jednak bez wskazywania konkretnych numerów faktur). W niniejszej sytuacji organ podatkowy stwierdził, iż wyrównanie nie koryguje cen towarów. Zatem skoro dokument korygujący nie zmienia cen towarów, to otrzymana przez Spółkę płatność w związku z korektą dochodowości nie będzie zobowiązywała Spółkę do dokonania korekty VAT.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

z dnia 2 czerwca 2016 r., o sygn. ILPP4/4512-1-120/16-2/PR;
z dnia 29 grudnia 2015 r., o sygn. ILPP4/4512-1-330/15-2/BA;
z dnia 22 grudnia 2015 r., o sygn. ILPP4/4512-1-332/15-2/PR.

W interpretacji indywidualnej wydanej z dnia 15 lipca 2016 r., o sygn. ILPP4/4512-1-144/16 -2/PR przez tutejszą Izbę Skarbową Dyrektor Izby Skarbowej, odstępując od uzasadnienia, potwierdził, że „wyrównanie dochodowości za dany okres lub jego obniżenie będzie wynikało jedynie z samego faktu osiągnięcia (lub nie) przez daną spółkę oczekiwanego poziomu dochodu. Korekta dochodowości nie jest wypłacana pod warunkiem określonych zachowań wymaganych od drugiej strony”.

Tutejsza Izba Skarbowa wyraziła również podobny pogląd w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2016 r., o sygn. ILPP4/4512-1-120/16-2/PR, kiedy uznała argumentację wnioskodawcy, odstępując od uzasadnienia. Wnioskodawca wówczas argumentował, że „biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, iż korekta marży zrealizowanej przez Spółkę w trakcie danego roku podatkowego polegająca na wyrównaniu poziomu dochodowości do planowanej wysokości, dokonywana na podstawie otrzymanej noty korygującej wystawionej przez C., nie wpłynie na zakres opodatkowania VAT. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do korekty rozliczeń VAT (importu towarów oraz importu usług)”.

Skoro całoroczne korekty dochodowości nie stanowią dostawy towaru ani świadczenia usług i nie odnoszą się do konkretnych transakcji zawartych w danym okresie oraz właściwym dokumentem do ich ujęcia nie jest faktura korygująca VAT, lecz inny dokument (nota księgowa), to nie będzie on wpływał na rozliczenia podatku VAT, w tym ustalenia współczynnika proporcji do rocznej korekty VAT.

Podsumowując – zdaniem Spółki – otrzymane przez nią dokumenty księgowe, dokumentujące wyrównanie z tytułu cen transferowych będą dla Spółki neutralne na gruncie ustawy o VAT.

Wyrównanie z tytułu cen transferowych pozostanie bowiem bez wpływu na zakres opodatkowania VAT Spółki. W związku z tym, na Spółce nie będą ciążyć jakiekolwiek obowiązki związane z rozliczeniem podatku VAT z tytułu wyrównania dochodowości. Prawidłowe również będzie – zdaniem Spółki – dokumentowanie niniejszych czynności notami korygującymi, ze względu na brak obowiązku wystawiania faktur do czynności pozostających poza zakresem podatku VAT.

Wobec powyższego wyrównanie marży operacyjnej netto nie powoduje obowiązku skorygowania wcześniej odliczonego podatku naliczonego.

Ad 3

W przypadku uznania przez Organ, że nota księgowa nie jest dokumentem właściwym dla dokonania korekty poziomu zakładanego dochodowości, to powinna zostać udokumentowana w drodze faktury korygującej.

Oznacza to, że zastosowanie znajdzie art. 106j ustawy o VAT, zgodnie z którym, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W takiej sytuacji Dostawca będzie zobowiązany do skorygowania wartości faktur wystawionych za pomocą zbiorczej faktury korygującej za cały okres rozliczeniowy, w której określi nowy właściwy poziom cen z uwzględnieniem wysokości zniżki, gwarantującej osiągnięcie zakładanego poziomu marży operacyjnej netto.

Ad 4

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

Mając to na uwadze należy wskazać, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie opustów, obniżki ceny (rabatu) udzielonych po dokonaniu sprzedaży. Wobec tego podstawa opodatkowania dla sprzedaży towarów (w tym – na podstawie art. 30a ust. 1 ustawy – wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) obejmuje wyłącznie kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu określonych okoliczności, np. udzielenie opustów i obniżek cen po dokonaniu sprzedaży. Zatem udzielenie opustów i obniżek cen po dokonaniu sprzedaży zobowiązuje podatnika do obniżenia podstawy opodatkowania również z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wobec tego podatnik nabywa prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów po otrzymaniu opustu/obniżki ceny udzielonych po dokonaniu sprzedaży. Z uwagi na to, że udzielenie upustu czy też obniżki ceny ma miejsce po dokonaniu sprzedaży – okoliczności mającej miejsce po dokonaniu transakcji – zatem obniżenie podstawy opodatkowania nie powinno odwoływać się do pierwotnego okresu rozliczeniowego.

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, po zakończeniu roku (podatkowego zgodnego z kalendarzowym) Wnioskodawca od Dostawcy zniżka służąca dostosowaniu marży operacyjnej netto zostanie skorygowana do poziomu określonego przez Umowę o Dystrybucji.

W przypadku faktury korygującej poziom zniżki „in minus” będzie miał zastosowanie art. 86 ust. 19a ustawy który określa, że w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Przepis art. 29a ust. 13 ustawy o VAT stwierdza, że w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Art. 29a ust. 14 ustawy o VAT stwierdza, że przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W przypadku faktury korygującej poziom zniżki „in plus” zwiększającej podatek naliczony przepisy ustawy o VAT nie normują momentu, w którym nabywca otrzymujący takie faktury korygujące powinien dokonać odliczenia.

Wnioskodawca uważa, że w braku szczegółowych regulacji należy zastosować ogólne reguły dotyczące odliczenia podatku naliczonego wykazanego na zwykłych fakturach. Tak, więc Wnioskodawca jako nabywca ma prawo odliczyć podatek naliczony w rozliczeniu za okres, w którym faktura korygująca została otrzymana.

Powyższy pogląd został potwierdzony w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2011 r., o sygn. IPPP1-443-285/11-4/EK wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie Spółka jest uprawniona do rozliczenia korekty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w okresie otrzymania dokumentu korygującego, w którym Dostawca dostosuje poziom zniżki udzielonej Wnioskodawcy, tak aby poziom marży operacyjnej netto odpowiadał poziomowi zastrzeżonemu w Umowie o Dystrybucji. Przedmiotowy okres rozliczenia będzie poprawny zarówno w przypadku otrzymania od Dostawcy faktury korygującej „in minus”, jak i faktury korygującej „in plus”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe – w zakresie podlegania przepisom ustawy czynności wyrównania kwoty marży operacyjnej netto oraz udokumentowania ww. czynności poprzez wystawienie noty (pytanie oznaczone jako nr 1 we wniosku),
prawidłowe – w zakresie obowiązku skorygowania podatku naliczonego wcześniej odliczonego z faktur zakupu z uwagi na dokonanie korekty „in minus” (pytanie oznaczone jako nr 2 we wniosku).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka z siedzibą na terytorium Polski należy do międzynarodowej grupy kapitałowej i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem jej działalności jest handel hurtowy towarami. Od stycznia 2016 r. jedynym dostawcą sprzedawanych przez Spółkę towarów jest Dostawca.

Dostawca jest głównym udziałowcem Spółki, posiadającym bezpośrednio 97,625% udziałów w Spółce. Dostawca ma siedzibę w Holandii oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Aktualny model sprzedaży Dostawcy oparty jest o sieć dystrybucyjną, którą tworzą lokalne, europejskie spółki sprzedażowe, należące do Grupy. Na rynku polskim Dostawca prowadzi działalność przy wykorzystaniu lokalnych spółek dystrybucyjnych i sprzedażowych należących do Grupy. Obecnie jedynym dystrybutorem towarów Dostawcy w Polsce jest Spółka.

Dostawca zawarł ze Spółką Umowę o Dystrybucji dotyczącą dystrybucji produktów Dostawcy na rynku polskim. Umowa obowiązuje od dnia 1 stycznia 2016 r. i została zawarta na czas określony – 1 rok.

Dostawca dokonując sprzedaży towarów na rzecz Wnioskodawcy wystawia na niego fakturę, zawierającą podatek VAT według właściwej stawki (głównie 23%). Przedmiotowe dostawy towarów do Spółki fakturowane są przez Dostawcę w cenach nabycia, tj. w cenach zakupu powiększonych o koszty nabycia bez doliczania marży należnej Dostawcy.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca – w pierwszej kolejności – powziął wątpliwości w kwestii podlegania przepisom ustawy czynności wyrównania kwoty marży operacyjnej netto oraz udokumentowania ww. czynności poprzez wystawienie noty (pytanie oznaczone nr 1 we wniosku).

W związku z powyższym aby stwierdzić, że ww. czynność wyrównania marży podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy ustalić – na podstawie powołanych przepisów ustawy – czy wyrównanie to powiązane będzie z kwotą należną za konkretne zakupione towary przez Wnioskodawcę.

Jak wynika z treści wniosku wyrównanie dochodowości za dany rok obrotowy do ustalonego poziomu marży operacyjnej netto nie będzie powiązane z żadnym konkretnym zakupem produktów, ale będzie odnosić się do ogółu kosztów zakupów dokonanych przez Spółkę od Dostawcy w związku z realizacją Umowy Dystrybucji. Wobec tego w sytuacji dokonania korekty marży Wnioskodawcy nie będzie dochodziło do dostawy towarów, ani też nie będzie dochodziło do korekty wcześniej zrealizowanych dostaw na rzecz Spółki. Zatem wyrównanie to, poprzez wystawienie dokumentu księgowego, nie będzie odnosiło się do żadnych zdarzeń z przeszłości, a ogólnie będzie dotyczyło dochodowości Spółki, na które mają również wpływ inne czynniki, stanowiące nową okoliczność. Ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – poziom osiągniętego wskaźnika marży operacyjnej netto zależy nie tylko od poziomu kosztów nabywanych towarów, ale też od całokształtu okoliczności prowadzonej przez Spółkę działalności, tj.: ceny sprzedawanych towarów, poziomu kosztów osobowych i administracyjnych oraz kosztów ogólnego zarządu.

Tym samym należy stwierdzić, że skoro wystawiony dokument księgowy dotyczący korekty marży operacyjnej netto będzie związany z całokształtem działalności Spółki, czyli nie będzie odnosił się do konkretnych faktur zakupowych, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych, to dokonana lub otrzymana przez Spółkę płatność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe bowiem wyrównanie dochodowości nie będzie wynikiem błędu żadnej ze stron, a kwota marży operacyjnej netto nie była i nie mogła być znana w okresach wcześniejszych, niż następuje rozliczenie dokumentem księgowym między Spółką a Dostawcą.

Jednocześnie korekta rozliczeń polegająca na wyrównaniu w górę lub w dół zakładanego poziomu marży operacyjnej netto nie będzie stanowiła wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy, przez co działanie to pozostanie poza zakresem ustawy. Wyrównanie dochodowości – zgodnie z Umową Dystrybucyjną – do ustalonego poziomu ww. marży nie będzie wiązało się z jakimkolwiek świadczeniem ze strony drugiego podmiotu. Zatem nie będzie istniało żadne określone działanie stanowiące wzajemne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że korekta dochodowości Spółki za dany rok obrotowy do ustalonego poziomu marży operacyjnej netto na podstawie otrzymanego dokumentu księgowego, nie będzie stanowiła zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ wyrównanie do ustalonego poziomu dochodowości (zarówno w górę, jak i w dół) pozostanie bez wpływu na zakres opodatkowania towarów nabywanych od Dostawcy.

W kwestii prawidłowego udokumentowania zdarzenia polegającego na wyrównaniu marży operacyjnej netto należy wskazać, że – zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez sprzedaż należy rozumieć – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury, zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Podsumowując należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż wyrównanie dochodowości Spółki będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, tym samym brak będzie podstaw do wystawienia faktury dokumentującej to zdarzenie, bowiem – jak wynika z powołanego wyżej przepisu z art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Należy jednak wskazać, że brak będzie przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla dokumentowania tej czynności notą księgową.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 we wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Jak wynika z pytania nr 2 zredagowanego we wniosku, w sytuacji kiedy stanowisko w kwestii pytania nr 1, uznające czynność wyrównania kwoty marży operacyjnej netto za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz potwierdzające, że dokumentem potwierdzającym to zdarzenie będzie wystawiona nota księgowa, należy udzielić odpowiedzi w zakresie obowiązku skorygowania podatku naliczonego wcześniej odliczonego z faktur zakupu z uwagi na dokonanie korekty „in minus”.

W przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia – art. 86 ust. 19a ustawy.

W konsekwencji powyższego należy wskazać, że w tej sytuacji nie będzie również zachodził obowiązek korygowania podatku naliczonego wykazanego uprzednio na fakturach zakupowych otrzymanych przez Spółkę od Dostawcy, który został/zostanie odliczony przez Spółkę.

Powyższe wynika z faktu, że wyrównanie marży operacyjnej (zarówno na plus, jak i na minus), poprzez wystawienie np. noty księgowej, nie będzie miało związku ze zmianą kwoty należnej z tytułu zakupu konkretnych towarów, lecz będzie wynikało z przyjętej strategii gospodarczej opartej na cenach transferowych i potrzeby wyrównania poziomu dochodowości. Dlatego też, ze względu na udokumentowanie tego zdarzenia innym dokumentem niż faktura korygująca oraz brak związku pomiędzy nabywanymi, skonkretyzowanymi towarami przez Wnioskodawcę od Dostawcy z wyrównaniem dochodowości, odliczony wcześniej podatek naliczony nie powinien ulegać zmianie na skutek dokonanego rozliczenia.

W związku z tym należy stwierdzić, że wyrównanie dochodowości do ustalonego poziomu marży operacyjnej netto nie będzie stanowiło zdarzenia mającego wpływ na wysokość podatku naliczonego wynikającego z nabycia przez Spółkę towarów od Dostawcy.

Podsumowując, otrzymanie przez Spółkę dokumentu korygującego „in minus” kwotę marży operacyjnej netto, nie będzie rodziło – po stronie Wnioskodawcy – zobowiązania do dokonania korekt uprzednio odliczonego podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych otrzymanych od Dostawcy.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego jako nr 2 we wniosku, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem tut. Organu, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe, pytania nr 3 i nr 4 w analizowanej sytuacji stały się bezprzedmiotowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Wskazać zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie podlegania przepisom ustawy o podatku od towarów i usług wyrównania do poziomu umownego kwoty marży operacyjnej netto oraz udokumentowania ww. czynności poprzez wystawienie noty, a także obowiązku skorygowania podatku naliczonego wcześniej odliczonego z faktur zakupu z uwagi na dokonanie korekty „in minus”. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin