Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063.ILPB1-2.4511.394.2016.1.NK
z 20 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego - umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu, umowy sprzedaży, pełnomocnictwa oraz oświadczenia o ustanowieniu hipoteki z dnia 17 maja 2012 r. żona Wnioskodawcy (będąc panną) nabyła prawo własności nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny. Nabycie ww. lokalu mieszkalnego zostało sfinansowane środkami pochodzącymi z kredytu hipotecznego mieszkaniowego udzielonego przez polski bank.

Następnie na podstawie aktu notarialnego - umowy darowizny i umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 21 września 2016 r. żona Wnioskodawcy rozszerzyła majątkową wspólność małżeńską na ten przedmiot jej majątku osobistego i od tego dnia właścicielami tego lokalu mieszkalnego są Wnioskodawca oraz Jego żona na prawach umownie rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na podstawie aktu notarialnego - umowy darowizny i umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 21 września 2016 r. Wnioskodawca (w wyniku darowizny od rodziców) oraz jego żona (w wyniku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej) stali się właścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. W 2017 r. Wnioskodawca oraz jego małżonka zamierzają sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym (otrzymaną darowizną od rodziców) będącą majątkiem wspólnym Wnioskodawcy oraz jego małżonki (nastąpi odpłatne zbycie). Małżonkowie nie prowadzą działalności gospodarczej i odpłatne zbycie ww. nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany w 2017 r. z odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, będącej majątkiem wspólnym Wnioskodawcy i jego małżonki będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji wydatkowania w ciągu 2 lat od jego uzyskania całości przychodu ze sprzedaży ww. nieruchomości na spłatę kredytu mieszkaniowego oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez żonę Wnioskodawcy w 2012 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wydatkowania całości uzyskanego przychodu ze sprzedaży opisanej nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, do których w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczono spłatę kredytu mieszkaniowego wraz z odsetkami, w opinii Wnioskodawcy dochód uzyskany przez niego oraz jego żonę będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 przywołanej wyżej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Kwestią, która wzbudziła wątpliwość Wnioskodawcy było przeznaczenie przychodu uzyskanego z planowanej sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nabytej w drodze darowizny od rodziców na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez jego żonę przed zawarciem małżeństwa oraz odsetek od tego kredytu i skorzystanie w związku z tym ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Zainteresowany wskazał, że w 2017 r. zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, którą we wrześniu 2016 r. nabył w drodze darowizny od swoich rodziców. Następnie Zainteresowany rozszerzył na ww. nieruchomość wspólność majątkową małżeńską.

Środki uzyskane z ww. sprzedaży planuje przeznaczyć na spłatę kredytu mieszkaniowego, który zaciągnęła w 2012 r. na zakup lokalu mieszkalnego jeszcze przed zawarciem małżeństwa jego żona oraz odsetek od tego kredytu. Żona Wnioskodawcy we wrześniu 2016 r. rozszerzyła wspólność majątkową małżeńską o ww. lokal.

Wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatkując środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym na spłatę kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez jego żonę za zakup lokalu mieszkalnego przed zawarciem małżeństwa.

Wobec powyższego wskazać należy, że w myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 cytowanej ustawy, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Art. 21 ust. 30 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe lub kredytu refinansowego ostatecznie przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Istotne jest to, aby kredyt zaciągnięty był przez podatnika przed uzyskaniem przychodu ze zbycia oraz aby był zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości zamierza przeznaczyć w ciągu dwóch lat na spłatę - zaciągniętego przez żonę przed zawarciem małżeństwa - kredytu mieszkaniowego oraz odsetek od tego kredytu.

Nadmienić w tym miejscu należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082). Art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ustawodawca ukształtował jako wspólność łączną, bezudziałową. Zgodnie z art. 33 pkt 1 Kodeksu, do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej oraz przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 Kodeksu).

Zgodnie jednak z art. 47 § 1 Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Kwestią, która wzbudziła wątpliwość Wnioskodawcy, była możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku, gdy środkami pochodzącymi ze sprzedaży nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny sfinansuje spłatę kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania przez swoją żonę jeszcze przed zawarciem małżeństwa. Zainteresowany wskazał w złożonym wniosku, że we wrześniu 2016 r. rozszerzył wspólność majątkową małżeńską na otrzymaną od rodziców nieruchomość, natomiast jego żona rozszerzyła ową wspólność na lokal mieszkalny, który nabyła w 2012 r. za środki pochodzące z kredytu.

Jednakże zauważyć w tym miejscu należy, że cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy.

Z kolei z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że spłacany kredyt nie ma być jakimkolwiek kredytem, spełniać musi określone ustawą wymagania. Musi być to kredyt – co zresztą literalnie wynika z zapisów art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy – zaciągnięty przez podatnika na własne cele mieszkaniowe, czyli cele określone w pkt 1 ww. ustawy podatkowej.

Zaciągnięty kredyt ma bowiem realizować własne cele mieszkaniowe podatnika, a nie cele mieszkaniowe innych osób. Zaznaczyć jednak należy, że podatnikiem jest osoba, u której powstaje obowiązek podatkowy, a więc osoba, która dokonuje sprzedaży nieruchomości.

W świetle powyższych uregulowań stwierdzić należy, że tylko w przypadku, gdy podatnik zaciągnął kredyt na cele wskazane w ustawie i ten sam podatnik spłaca taki kredyt środkami pochodzącymi ze sprzedaży nieruchomości, to spłata takiego kredytu spełnia przesłanki określone w ww. przepisie i uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Celem omawianej regulacji nie było bowiem zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku od środków ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanych na spłatę kredytu zaciągniętego przez inne osoby niż te, które uzyskują przychód ze sprzedaży nieruchomości.

Bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie pozostaje okoliczność rozszerzenia na Wnioskodawcę własności lokalu mieszkalnego, na którego nabycie zaciągnięty został kredyt.

W omawianej sprawie to nie Wnioskodawca zaciągnął kredyt, na który przeznaczyć planuje środki pochodzące ze sprzedaży nieruchomości, lecz jego żona jeszcze przed zawarciem małżeństwa.

Zainteresowany chce zatem spłacić kredyt, którego sam nie zaciągnął na własne cele mieszkaniowe wskazane w ustawie, zwolnienie zaś dotyczy tych podatników, którzy zaciągnęli kredyt na nabycie nieruchomości lub prawa, a następnie będą go spłacać. W rozpatrywanej sytuacji to małżonka Wnioskodawcy jeszcze przed zawarciem małżeństwa zaciągnęła przedmiotowy kredyt na nabycie lokalu mieszkalnego, a zatem to ona jest podatnikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy podatkowej. Wobec powyższego uznać należy, że takie wydatkowanie przez Wnioskodawcę przychodu otrzymanego ze sprzedaży nieruchomości nie uprawnia go do skorzystania z ulgi ustanowionej przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są też wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Zatem tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania – skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Wobec przedstawionych powyżej unormowań należy stwierdzić, że wydatkowanie uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu z planowanej na 2017 r. sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym stanowiącej przedmiot współwłasności małżeńskiej na spłatę kredytu, który został zaciągnięty przez Jego żonę jeszcze przez zawarciem małżeństwa na zakup przez nią lokalu mieszkalnego, nie będzie uprawniało Zainteresowanego do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie jest bowiem osobą, która ten kredyt zaciągnęła na kupno przedmiotowego lokalu mieszkalnego, a zatem nie spełnia przesłanek określonych w przepisie statuującym omawiane zwolnienie z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę, jako współwłaściciela nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy (jako współwłaścicielki nieruchomości).

Zatem żona Zainteresowanego chcąc uzyskać interpretację indywidualną, może wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.