Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.740.2016.2.AZb
z 27 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 2 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką podatku sprzedaży Zestawu (piwo i popcorn) oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży produktów w zestawie promocyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką podatku sprzedaży Zestawu (piwo i popcorn) oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży produktów w zestawie promocyjnym.

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 października 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”) zamierza rozpocząć prowadzenie na terytorium Polski działalność w zakresie usług restauracyjnych w wynajmowanym lokalu użytkowym oraz ogródku gastronomicznym usytuowanym przy tym lokalu. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka chciałaby wdrożyć strategię marketingową, która polegałaby na wprowadzeniu do oferty Spółki sprzedaży zestawu promocyjnego obejmującego: piwo o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz przekąskę w postaci popcornu (dalej również jako „Zestaw”). Popcorn będzie przygotowywany na miejscu w lokalu Spółki, poprzez prażenie zakupionych przez Spółkę suchych ziaren kukurydzy z dodatkiem oleju oraz soli, a Zestaw będzie podawany klientom lokalu przez obsługę do konsumpcji na miejscu w lokalu lub ogródku gastronomicznym przy lokalu. Produkty z Zestawu będą także oferowane osobno, nie w ramach Zestawu.

Sprzedaż takiego Zestawu w menu będzie opisana jedną ceną, a w nawiasie zostaną podane ceny za poszczególne produkty wchodzące w skład Zestawu sprzedawane odrębnie (tj. według wyższych cen niż w ramach Zestawu), jednak cena każdego z produktów sprzedawanych w Zestawie będzie niższa od ceny tych produktów sprzedawanych odrębnie poza Zestawem. W menu zostanie też określona cena za produkty z Zestawu oferowane odrębnie poza Zestawem. Stosunek cen produktów w ramach Zestawu będzie ukształtowany w ten sposób, że cena piwa będzie stanowić około 60% ceny Zestawu, zaś cena popcornu - około 40% ceny Zestawu - tak, żeby każdorazowo sprzedaż Zestawu generowała dodatnią marżę od każdego z elementów Zestawu. Na kasie rejestrującej sprzedaż Zestawu będzie ewidencjonowana w rozbiciu na poszczególne produkty wchodzące w skład Zestawu, według cen określonych dla Zestawu (a więc według cen niższych niż ceny tych produktów sprzedawanych odrębnie poza Zestawem).

W uzupełnieniu wniosku z 2 listopada 2016 r. Wnioskodawca wskazał:

1. Na wstępie wyjaśnić należy, że zestaw promocyjny będzie oferowany w dwóch wariantach - wariant pierwszy: „małe” piwo (0,3 1) i „mały” popcorn, oraz wariant drugi: „duże” piwo (0,5 1) i „duży” popcorn.
   Cena „małego” piwa w zestawie w stosunku do ceny „małego” piwa poza zestawem zostanie obniżona o ok. 50,04%, natomiast cena „dużego” piwa w zestawie w stosunku do ceny „dużego” piwa poza zestawem zostanie obniżona o ok. 46,70%. Cena „małego” popcornu w zestawie w stosunku do ceny „małego” popcornu poza zestawem zostanie obniżona o 50%, natomiast cena „dużego” popcornu w zestawie w stosunku do ceny „dużego” popcornu poza zestawem zostanie obniżona o ok. 44,44%.
2. Cena „małego” popcornu sprzedawanego w zestawie będzie wynosić 4 zł, natomiast cena „małego” popcornu sprzedawanego poza zestawem będzie wynosić 8 zł. Cena „dużego” popcornu sprzedawanego w zestawie będzie wynosić 5 zł, natomiast cena „dużego” popcornu sprzedawanego poza zestawem będzie wynosić 9 zł.
   Cena „małego” piwa sprzedawanego w zestawie będzie wnosić 5,99 zł, natomiast cena „małego” piwa poza zestawem będzie wnosić 11,99 zł. Cena „dużego” piwa sprzedawanego w zestawie będzie wynosić 7,99 zł, natomiast cena „dużego” piwa sprzedawanego poza zestawem będzie wynosić 14,99 zł.
3. Przy ustalaniu rabatu na wszystkie produkty, które będą sprzedawane w zestawie, jak również przy ukształtowaniu cen produktów w ramach zestawu Wnioskodawca kieruje się zwiększeniem sprzedaży i zachęceniem klientów lokalu Wnioskodawcy do zakupu oferowanych przez niego produktów. Przy takim ukształtowaniu cen, jak określony w punktach Ad. 1) i Ad. 2) powyżej, Wnioskodawca planuje uzyskiwać dodatnie marże na sprzedaży zestawu i tym samym zwiększyć osiągane zyski ze sprzedaży, co przełoży się następnie na zwiększenie podstawy opodatkowania.
4. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu „Jakie są symbole PKWiU dla towarów/usług mających być przedmiotem interpretacji tj. popcornu, piwa o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, według nomenklatury Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2008 nr 207, poz. 1293 ze zm.)?” Wnioskodawca wskazał, że symbole PKWiU według aktualnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2015.1676) to:
   1. 56.10.11 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach — dla popcornu przygotowywanego i podawanego w ramach zestawu,
   2. 11.05.10 Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych - dla piwa podawanego w ramach zestawu.
5. Popcorn będzie w pełni przyrządzany i serwowany jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia na miejscu w lokalu Wnioskodawcy oraz ogródku gastronomicznym usytuowanym przy tym lokalu. Wnioskodawca nie zamierza serwować popcornu na wynos w jakikolwiek sposób, popcorn nie będzie pakowany i etykietowany z przeznaczeniem na sprzedaż.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przy tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym właściwe będzie opodatkowanie sprzedaży Zestawu poprzez zastosowanie właściwych stawek podatku od towarów i usług (dalej również jako „podatek VAT”) dla każdego ze składnika Zestawu osobno, tj. dla piwa zastosowanie stawki podatku VAT wynoszącej 23%, natomiast dla popcornu 8%?
2. Czy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w przypadku sprzedaży produktów w Zestawie właściwą podstawą opodatkowania podatkiem VAT ustalaną odrębnie dla każdego z produktów wchodzących w skład Zestawu będzie kwota należna z tytułu sprzedaży danego produktu w ramach danego Zestawu, tj. cena określona dla produktów wchodzących w skład Zestawu, która jest niższa od ceny określonej dla tych produktów sprzedawanych oddzielnie poza Zestawem?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710) (dalej jako „p.t.u.”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 p.t.u., świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi aktualnie 23% (art. 41 ust. 1 w zw. Z art. 146a p.t.u.). Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) w sprawie stawek, 8% stawkę stosuje się dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką 23%.
   
   

Zgodnie z wyjaśnieniami do działu 56 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), dział ten obejmuje: usługi związane z zapewnianiem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Dział ten nie obejmuje natomiast: gotowych posiłków i dań, mrożonych, w puszkach, w słoikach, pakowanych próżniowo lub przy pomocy innych technologii opakowań ze zmodyfikowaną atmosferą, sklasyfikowanych w 10.85.1, - gotowych posiłków i dań, łatwo psujących się, sklasyfikowanych w 10.89.16.0, - napojów, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach działu 11,- sprzedaży żywności, która nie jest traktowana, jako gotowy posiłek lub sprzedaży gotowych posiłków, które nie są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji, sklasyfikowanej w odpowiednich grupowaniach Sekcji G.

Oferowany w ramach Zestawu popcorn będzie prażony na miejscu przez obsługę i serwowany w wynajmowanym przez Spółkę lokalu oraz ogródku gastronomicznym przy tym lokalu. Dlatego też zdaniem Spółki sprzedaż popcornu będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT wynoszącą 8%, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719). Natomiast stawką właściwą dla piwa będzie stawka podstawowa 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a p.t.u.).

P.t.u. nie zawiera przepisów mówiących o sposobie postępowania w przypadku sprzedaży zestawów składających się z kilku elementów, podlegających opodatkowaniu według różnych stawek podatku VAT. Zasadą jest, że każdy towar lub usługa podlega opodatkowaniu według właściwej dla niego stawki podatku VAT. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Zestawu należy opodatkować stawką podatku VAT właściwą dla każdego ze składników danego zestawu osobno, tj. dla piwa - 23%, natomiast dla popcornu - 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie jednolitej stawki podatku VAT dla całego zestawu jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy pomiędzy produktami wchodzącymi w skład zestawu istnieje związek funkcjonalny, lub że produkty te stanowią w istocie jedną rzecz. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 sierpnia 2008 r., sygn. akt I FSK, 994/07: „Jeżeli przedmiotem dostawy jest zestaw dwóch produktów, pomiędzy którymi brak jest związku umożliwiającego uznanie produktu załączonego za część składową albo przynależność produktu głównego, to należy uznać, że dostawa dotyczy dwóch towarów. W związku z tym, jeżeli produkty składające się na zestaw podlegają różnym stawkom VAT, to nie można do takiego zestawu zastosować jednej stawki, właściwej dla produktu głównego. W takim przypadku należy odrębnie wykazywać każdy z produktów dla potrzeb naliczania VAT. Taki sposób wykładni pozostaje zgodny z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (obecnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - TSUE), który jako zasadę przyjmuje, że „każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, jak wynika z art. 1 ust. 2 akapit drugi dyrektywy VAT. Jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jednolite nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (por. wyroki TSUE: z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11, z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, Zb.Orz. s. 1-2697, pkt 22; z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed, Zb.Orz. s. I-11079, pkt 35; z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere, Zb.Orz. s. I-12359, pkt 21).

Ponadto, w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 TSUE stwierdził, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

W tej sprawie, produkty, które zamierza sprzedawać Wnioskodawca w ramach Zestawu nie wykazują opisanego wyżej związku - są to dwa samodzielne towary, których oddzielna sprzedaż jest możliwa, bez uszczerbku dla funkcjonalności każdego z nich. Należy także podkreślić, że Spółka zamierza je również sprzedawać oddzielnie. Zdaniem Wnioskodawcy, sposób oferowania produktów (połączenia je w zestaw) nie przesądza o prawie zastosowania jednolitej stawki podatku VAT, skoro produkty wchodzące w skład Zestawu nie stanowią jednej funkcjonalnej całości. Przeciwnie, każdy z elementów Zestawu stanowi odrębny towar, który może być przedmiotem dostawy bez uszczerbku dla drugiego z elementów. W tej sytuacji, przedmiotem dostawy nie jest jeden towar (zestaw) w rozumieniu art. 2 pkt 6 p.t.u., lecz poszczególne produkty wchodzące w skład zestawu. Bowiem, w przypadku braku integralnego związku pomiędzy produktem podstawowym i załączonymi w zestawie, należy taką transakcję traktować jako dostawę poszczególnych towarów. Zmiana formy sprzedaży danych towarów, bez zmiany istoty i właściwości tworzących go towarów nie powoduje powstania nowego towaru. Dostawa poszczególnych produktów wchodzących w skład jednego zestawu wyklucza istnienie dostawy zestawu opodatkowanej stawką VAT właściwą dla produktu wiodącego. Dla celów podatkowych należy przyjąć, iż dochodzi do sprzedaży dwóch odrębnych towarów połączonych w jeden zestaw, o określonej cenie, opodatkowanych według stawek właściwych dla każdego z poszczególnych elementów zestawu.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Zestawu, poszczególne produkty wchodzące w jego skład będą opodatkowane oddzielnie, według stawek właściwych dla danego produktu.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży produktów w Zestawie, podstawą opodatkowania podatkiem VAT, ustalaną odrębnie dla każdego produktów wchodzących w skład Zestawu, będzie cena ustalona dla produktów wchodzących w skład Zestawu, a więc cena niższa niż cena tych produktów sprzedawanych oddzielnie. Jak wskazano już w uzasadnieniu punktu 1 powyżej, ze wskazanych tam względów, sprzedaż produktów w zestawach, dla celów podatku VAT należy traktować jako sprzedaż poszczególnych towarów odrębnie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 p.t.u., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę (art. 2 ust. 1). W opisanej sprawie, ponieważ w menu będą znajdować się zarówno ceny produktów sprzedawanych w ramach Zestawu, jak i odrębnie poza Zestawem, klient będzie miał możliwość dokonać świadomego wyboru i będzie mógł skorzystać z oferty Wnioskodawcy według własnych upodobań. Planowana strategia marketingowa Wnioskodawcy ma na celu zachęcenie klientów poprzez oferowanie im dwóch produktów łącznie w cenie niższej niż gdyby zdecydowali się je kupować osobno. Oczywistym jest, że klient, dokonując decyzji o zakupie, kieruje się przede wszystkim ceną, zatem zastosowanie odpowiednio niskich cen podnosi prawdopodobieństwo zakupu. Należy również dodać, że taki sposób ukształtowania stosunku cen produktów w ramach Zestawu (60% piwo, 40% popcorn) jest uzasadniony większym kosztem wytworzenia i wartością piwa od popcornu.

Mając na uwadze powyższe, zwracam się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przez Spółkę stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1719 ze zm.) w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT – przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa towaru/usługi”.

Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru/usługi z danego grupowania.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, natomiast w grupowaniu 56.10.11 zostały sklasyfikowane „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”.

Z kolei Sekcja C Polskiej Klasyfikacja Wyrobów i Usług „Produkty przetwórstwa przemysłowego” obejmuje m.in. napoje alkoholowe i bezalkoholowe.

W dziale 11 PKWiU sklasyfikowane zostały „Napoje”. Zgodnie z ww. klasyfikacją, grupowanie 11.05.10 obejmuje „Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych”.

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. dostawca czy usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie na terytorium Polski działalność w zakresie usług restauracyjnych w wynajmowanym lokalu użytkowym oraz ogródku gastronomicznym usytuowanym przy tym lokalu. Wnioskodawca chciałby wdrożyć strategię marketingową, która polegałaby na wprowadzeniu do oferty Spółki sprzedaży zestawu promocyjnego obejmującego: piwo o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz przekąskę w postaci popcornu (dalej również jako „Zestaw”). Popcorn będzie przygotowywany na miejscu w lokalu Spółki, poprzez prażenie zakupionych przez Spółkę suchych ziaren kukurydzy z dodatkiem oleju oraz soli, a Zestaw będzie podawany klientom lokalu przez obsługę do konsumpcji na miejscu w lokalu lub ogródku gastronomicznym przy lokalu. Produkty z Zestawu będą także oferowane osobno, nie w ramach Zestawu.

Wnioskodawca wskazał, że symbole PKWiU według aktualnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2015.1676) to:

1. 56.10.11 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach — dla popcornu przygotowywanego i podawanego w ramach zestawu,
2. 11.05.10 Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych - dla piwa podawanego w ramach zestawu.
   
   

Popcorn będzie w pełni przyrządzany i serwowany jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia na miejscu w lokalu Wnioskodawcy oraz ogródku gastronomicznym usytuowanym przy tym lokalu. Wnioskodawca nie zamierza serwować popcornu na wynos w jakikolwiek sposób, popcorn nie będzie pakowany i etykietowany z przeznaczeniem na sprzedaż.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży Zestawu, poprzez zastosowanie właściwych stawek podatku od towarów i usług dla każdego ze składnika Zestawów osobno.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że dla prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Ustalenie, czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, że koniecznym jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.

Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako świadczenia pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) TSUE, odnosząc się do art. 2(1) VI Dyrektywy, uznał, że z przepisu tego wynika, po pierwsze, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, po drugie zaś, że świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż to mogłoby spowodować naruszenie całego systemu opodatkowania. Ponadto, Trybunał podkreślił, że: „świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej”.

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam TSUE w późniejszych orzeczeniach, jest sprawa z 27 października 2005 r. C-41/04 (Levob Verzekeringen).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka cennych uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. By określić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - wg TSUE - w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29) (pkt 20 orzeczenia Levob).

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku TSUE należy przyjąć, że nie ma charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Jak już wcześniej wskazano, zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ono dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Na podstawie przywołanych uregulowań i dokonanej analizy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy że w ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami, mianowicie usługą gastronomiczną – tj. usługą przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach (dla której Wnioskodawca wskazał PKWiU 56.10.11), w ramach której będzie przygotowany i podawany popcorn, oraz dostawą piwa o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

W niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży nie będzie jedno świadczenie kompleksowe, gdyż wskazane wyżej czynności (tj. świadczenie usługi, w ramach której zostanie przygotowany i podany popcorn, dostawa piwa) nie będą ze sobą połączone i ściśle związane w taki sposób, aby tworzyły nierozerwalną całość. Każda z powyższych czynności będzie miała charakter samoistny, nie będzie służyła lepszemu wykorzystaniu drugiego świadczenia, tak jak przygotowanie i podanie popcornu nie będzie stanowiło czynności niezbędnej dla dostawy piwa, tak samo dostawa piwa nie będzie niezbędna dla przygotowania i podania popcornu.

Ww. czynności mogą zostać dokonane odrębnie, jako niezależne od siebie, bez uszczerbku dla ich gospodarczego znaczenia, tak więc brak jest podstaw do traktowania ich jako jednolitego świadczenia opodatkowanego według jednakowych zasad wyznaczonych dla świadczenia głównego (zasadniczego).

Sam fakt połączenia opisanych we wniosku świadczeń np. dla celów uatrakcyjnienia sprzedaży, nie przesądza o prawie zastosowania jednolitej stawki podatku VAT.

Należy zatem stwierdzić, że w aspekcie gospodarczym popcorn - przygotowany i podawany w ramach usługi gastronomicznej, czy też piwo, mogą być sprzedawane oddzielnie, bez uszczerbku na funkcjonalności każdego z tych świadczeń.

Tym bardziej, że jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, produkty z Zestawu będą także oferowane osobno, nie w ramach Zestawu.

Tak więc nie można przyjąć, że czynności te stanowią jedną funkcjonalną całość, a ich rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, bowiem każdy z elementów wchodzących w skład zestawu stanowi odrębne świadczenie, które może być przedmiotem transakcji bez uszczerbku dla pozostałych elementów zestawu.

Dla celów podatkowych w takiej sytuacji, jak przedstawił Wnioskodawca należy zatem przyjąć, iż dojdzie do sprzedaży dwóch odrębnych świadczeń, z których każde opodatkowane będzie według stawki właściwej dla danej czynności.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dla usługi gastronomicznej, w ramach której będzie przygotowany i podawany popcorn, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w związku z poz. 7 załącznika do tego rozporządzenia, zastosowanie znajdzie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Przedmiotem dostawy (w ramach Zestawu) będzie również piwo o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Powołany wyżej przepis § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, w poz. 7 załącznika do tego rozporządzenia wymienia usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży m.in. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Wobec powyższego uznać należy, że dla dostawy piwa o zawartości alkoholu powyżej 1,2% (w ramach Zestawu), ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzeń wykonawczych do niej nie przewidują stawki obniżonej czy też zwolnienia od podatku, w konsekwencji dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 23%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż Zestawu należy opodatkować stawką podatku VAT właściwą dla każdego ze składników danego zestawu osobno, tj. dla piwa - 23%, natomiast dla popcornu - 8%, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy w przypadku sprzedaży produktów w Zestawie właściwą podstawą opodatkowania podatkiem VAT ustalaną odrębnie dla każdego z produktów wchodzących w skład Zestawu będzie kwota należna z tytułu sprzedaży danego produktu w ramach danego Zestawu, tj. cena określona dla produktów wchodzących w skład Zestawu, która jest niższa od ceny określonej dla tych produktów sprzedawanych oddzielnie poza Zestawem.

Z treści art. 29a ust. 1 wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U. z 2014 r. poz. 915 ze zm.), użyte w ustawie określenia cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Przepisy ustawy co do zasady nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „bonifikata” czy „rabat”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (Słownik Języka Polskiego PWN 2006). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika Języka Polskiego PWN 2006, należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu właściwego opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej tj. zarobku.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29a ust. 10 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania.
  
  

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że strategia marketingowa, którą zamierza wdrożyć Wnioskodawca, będzie polegała na wprowadzeniu sprzedaży zestawu promocyjnego obejmującego: piwo o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz przekąskę w postaci popcornu.

Stosunek cen produktów w ramach Zestawu będzie ukształtowany w ten sposób, że cena piwa będzie stanowić około 60% ceny Zestawu, zaś cena popcornu - około 40% ceny Zestawu - tak, żeby każdorazowo sprzedaż Zestawu generowała dodatnią marżę od każdego z elementów Zestawu. Na kasie rejestrującej sprzedaż Zestawu będzie ewidencjonowana w rozbiciu na poszczególne produkty wchodzące w skład Zestawu, według cen określonych dla Zestawu (a więc według cen niższych niż ceny tych produktów sprzedawanych odrębnie poza Zestawem).

Zestaw promocyjny będzie oferowany w dwóch wariantach - wariant pierwszy: „małe” piwo (0,3 1) i „mały” popcorn, oraz wariant drugi: „duże” piwo (0,5 1) i „duży” popcorn.

Cena „małego” piwa w zestawie w stosunku do ceny „małego” piwa poza zestawem zostanie obniżona o ok. 50,04%, natomiast cena „dużego” piwa w zestawie w stosunku do ceny „dużego” piwa poza zestawem zostanie obniżona o ok. 46,70%. Cena „małego” popcornu w zestawie w stosunku do ceny „małego” popcornu poza zestawem zostanie obniżona o 50%, natomiast cena „dużego” popcornu w zestawie w stosunku do ceny „dużego” popcornu poza zestawem zostanie obniżona o ok. 44,44%.

Cena „małego” popcornu sprzedawanego w zestawie będzie wynosić 4 zł, natomiast cena „małego” popcornu sprzedawanego poza zestawem będzie wynosić 8 zł. Cena „dużego” popcornu sprzedawanego w zestawie będzie wynosić 5 zł, natomiast cena „dużego” popcornu sprzedawanego poza zestawem będzie wynosić 9 zł.

Cena „małego” piwa sprzedawanego w zestawie będzie wnosić 5,99 zł, natomiast cena „małego” piwa poza zestawem będzie wnosić 11,99 zł. Cena „dużego” piwa sprzedawanego w zestawie będzie wynosić 7,99 zł, natomiast cena „dużego” piwa sprzedawanego poza zestawem będzie wynosić 14,99 zł.

Przy ustalaniu rabatu na wszystkie produkty, które będą sprzedawane w zestawie, jak również przy ukształtowaniu cen produktów w ramach zestawu Wnioskodawca kieruje się zwiększeniem sprzedaży i zachęceniem klientów lokalu Wnioskodawcy do zakupu oferowanych przez niego produktów. Przy takim ukształtowaniu cen, jak powyżej, Wnioskodawca planuje uzyskiwać dodatnie marże na sprzedaży zestawu i tym samym zwiększyć osiągane zyski ze sprzedaży, co przełoży się następnie na zwiększenie podstawy opodatkowania.

Z powyższego wynika, że rabaty w formie promocyjnej ceny sprzedawanych produktów w zestawach będą stanowiły rabaty udzielane przed ustaleniem ceny a zatem nie będą one miały wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (w kwocie żądanej od nabywcy uwzględniony został rabat).

Należy również zaznaczyć, że - jak uznano w niniejszej interpretacji – w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami, mianowicie usługą gastronomiczną – tj. usługą przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach, w ramach której będzie przygotowany i podawany popcorn, oraz dostawą piwa o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży zestawów promocyjnych obejmujących piwo o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz przekąskę w postaci popcornu, będzie stanowiła rzeczywista kwota należna (rzeczywista kwota zapłaty) z tytułu sprzedaży każdego z ww. świadczeń ustalana odrębnie, tj. cena promocyjna każdego z produktów wchodzących w skład zestawu, pomniejszona o kwotę podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania podatkiem VAT, ustalaną odrębnie dla każdego produktów wchodzących w skład Zestawu, będzie cena ustalona dla produktów wchodzących w skład Zestawu, a więc cena niższa niż cena tych produktów sprzedawanych oddzielnie, należy uznać za prawidłowe, z tym jednak zastrzeżeniem, że cena ta powinna być pomniejszona o kwotę podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem podkreślić, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie może w tym względzie zastępować Wnioskodawcy – nie jest on bowiem uprawniony ani do zakreślania granic stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ani do ustalania we własnym zakresie, czy podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny odpowiada stanowi rzeczywistemu. Zaznaczyć należy, że organ wydający interpretację jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wszelkie zatem negatywne konsekwencje podania we wniosku niepełnego zdarzenia przyszłego oraz zdarzenia przyszłego niezgodnego z rzeczywistością ponosi Wnioskodawca.

Należy jeszcze raz podkreślić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), nie zaś wskazana przez Wnioskodawcę Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. 2015.1676).

Zgodnie bowiem z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.