2016.04.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-114/16-4/MT
z 21 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 1 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2016 r. (data nadania 14 kwietnia 2016 r., data wpływu 18 kwietnia 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB1/4511-114/16-2/MT, IPPB2/4515-17/16-2/MZ, IPPP2/4512-77/16-2/DG z dnia 7 kwietnia 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa po stronie darującego i obdarowanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa po stronie darującego i obdarowanego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Katarzyna U. prowadzi jako osoba fizyczna działalność gospodarczą pod firmą „Dom Seniora”. W skład przedsiębiorstwa wchodzą:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo „Dom Seniora”,
środki obrotowe zgromadzone na rachunkach bankowych,
należności i zobowiązania związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
prawa i zobowiązania wynikające ze stosunków zatrudnienia pracowników,
środki trwałe za rok 2015 takie jak:
1. pralko- suszarka D.
2. centrala telefoniczna + szafka wisząca komp.1
3. nakłady w kwocie 180291,33 jako modernizacja środka trwałego obcego (budynek mieszkalny, w którym prowadzona jest działalność, stanowiący własności Andrzeja U.) o wartości początkowej nakładów 180291,33 zł - zaktualizowanej kwocie odpisów amortyzacyjnych za rok 2015 na kwotę 75121,50 zł,
4. zestaw komputerowy M 40
5. pralka E.

oraz wyposażenie:

11 (jedenaście) szaf wolnostojących - o łącznej wartości 4.000 złotych;
11 (jedenaście) sztuk łóżek - o łącznej wartości 2.000 złotych;
6 (sześć) sztuk stołów- o łącznej wartości 300 złotych;
12 (dwanaście) sztuk krzeseł - o łącznej wartości 240 złotych;
urządzenie do masażu ciała Sholl - o wartości 100 złotych;
2 (dwa) komplety: łóżko i szafka nocna - o łącznej wartości 400 złotych;
telewizor plazma - o wartości 400 złotych;
telewizor LCD 6240 - o wartości 300 złotych;
generator AK 2.2 KW- o wartości 200 złotych;
odtwarzacz DVD - o wartości 30 złotych;
3 (trzy) materace Keny - o łącznej wartości 90 złotych;
odkurzacz - o wartości 50 złotych;
urządzenie wielofunkcyjne- o wartości 100 złotych;
płyta gazowa elektrolux- o wartości 150 złotych;
4 (cztery) łóżka - o wartości 500 złotych;
4 (cztery) szafy ubraniowe - o łącznej wartości 600 złotych;
aparat Gigaset E490 - o wartości 200 złotych;
telewizor LCD - o wartości 150 złotych;
telewizor LCD LED Sharp - o wartości 250 złotych;
Zamrażarka skrzyniowa - o wartości 150 złotych.

Wymienione składniki przedsiębiorstwa zdaniem wnioskodawcy stanowią zorganizowaną całość i spełniają definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 kodeksu cywilnego. Katarzyna U. planuje przekazać w formie darowizny całość opisanego wyżej przedsiębiorstwa na rzecz swojego męża Andrzeja U. W tym miejscu należy wspomnieć, że między małżonkami obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Andrzej U. planuje przyjąć darowiznę od żony i kontynuować działalność przedsiębiorstwa. Obecnie w tym celu założył działalności gospodarczą i rozpoczął jej prowadzenia pod firmą „Dom opieki seniora”. W wyniku darowizny Andrzej U. przejmie pracowników oraz wyżej opisany majątek przedsiębiorstwa i będzie kontynuował jego działalność pod swoją firmą w rozumieniu kodeksu cywilnego „Dom opieki seniora” lub dokona zmiany, jeśli będzie to konieczne, w rejestrze wpisując działalność pod firmą „Dom seniora”.

Pismem z dnia z dnia 14 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 kwietnia 2016 r. Nr IPPB1/4511-114/16-2/MT, IPPB2/4515-17/16-2/MZ, IPPP2/4512-77/16-2/DG Wnioskodawca przeformułował pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 4, przedstawił stanowisko odnośnie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 dotyczących skutków podatkowych występujących po stronie Katarzyny U., przesłał stosowne pełnomocnictwo oraz wpłacił brakującą opłatę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy po dokonaniu darowizny przedsiębiorstwa przez Katarzynę U. na rzecz Andrzeja U. wystąpi obowiązek podatkowy, tj. obowiązek zapłaty podatku dochodowego przez Katarzynę U. lub Andrzeja U. w związku z obowiązującymi przepisami prawa. W szczególności czy na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Katarzyna U. będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w związku z darowizna przedsiębiorstwa, czy Andrzej U. będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w związku z otrzymaną darowizną przedsiębiorstwa?
Czy nabycie przedsiębiorstwa w drodze darowizny przez Andrzeja U. będzie wiązało się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych przez Katarzynę U. lub Andrzeja U. ?
Czy otrzymany majątek po stronie obdarowanego w tym nakłady na modernizację budynku będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. Czy będzie możliwa ich dalsza amortyzacja przez obdarowanego, a jeśli tak to w jakim zakresie?
Czy przekazanie składników przedsiębiorstwa jak w zdefiniowanym stanie faktycznym będzie uznane przez organy podatkowe jako przekazanie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC i będzie miał zastosowanie art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższa czynność prawna będzie uprawniała do skorzystania ze zwolnienia opisanego w ww. artykule?
Czy w związku z pytaniem 4 darowanie przedsiębiorstwa nie będzie wiązało się z koniecznością zapłaty podatku od towarów i usług przez Katarzynę U. lub Andrzeja U.?
Czy dla darowizny przedsiębiorstwa jak w stanie faktycznym między małżonkami posiadającymi ustrój rozdzielności majątkowej można zastosować zwolnienie z podatku od spadków i darowizn w zakresie I - grupy podatkowej zdefiniowanej w ustawie o podatku od spadków i darowizn?
Czy w wyniku dokonania darowizny jak w stanie faktycznym i pytaniu 6 powstanie obowiązek zapłaty podatku po którejś ze stron (darczyńca, obdarowany), a jeśli tak to w jakiej wysokości?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1, nr 2 i nr 3. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 4, nr 5, nr 6, i nr 7 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tym samym otrzymanie przedsiębiorstwa w drodze darowizny nie prowadzi do powstania przychodu u obdarowanego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na to czy podatek od spadków i darowizn zostanie zapłacony, czy nie, np. w związku ze zwolnieniem z tego podatku.

Zdaniem wnioskodawcy nabyty w drodze darowizny majątek w tym środki trwałe nie będą stanowiły dla niego kosztów uzyskania przychodu z uwagi na nieodpłatny charakter ich nabycia. Niemniej jednak po ich nabyciu będzie mógł prowadzić ich amortyzację po obliczeniu ich wartości początkowej na datę nabycia.

W przypadku nabycia przedsiębiorstwa w drodze darowizny wartość początkową poszczególnych środków trwałych (wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa) wyznacza wartość rynkowa tych składników z dnia dokonania darowizny ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tym że dla celów amortyzacji poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powołanej wyżej ustawy, łączna wartość początkowa ww. składników (będąca sumą ich wartości rynkowych) nie może być wyższa od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa a wartością składników mienia niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że zdaniem Katarzyny U. w świetle obowiązujących przepisów prawa w związku z darowizną przedsiębiorstwa nie będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Po stronie Andrzeja U. również nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1, 2 i 3 dla strony otrzymującej przedsiębiorstwo w drodze darowizny (Pana Andrzeja U.)

Zgodnie z art. 5a ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późń. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie – oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z kolei w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo, które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Zatem, daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Nabycie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, stanowiącego – jak wskazano we wniosku – majątek Jego żony, niewątpliwe wiązać się będzie z przysporzeniem w Jego majątku. Ponieważ, jak wskazano we wniosku, do nabycia tego dojdzie w drodze darowizny, będzie się ono wiązało z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Zatem, skoro nabycie przedsiębiorstwa żony podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, to powyższe wyklucza, zgodnie z treścią cyt. art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że darowizna przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy nie spowoduje u Niego powstania (uzyskania) przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się zaś do możliwości amortyzacji otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny środków trwałych wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g updof.

Zgodnie z art. 22g ust. 1-3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która jest uzależniona m. in od sposobu nabycia z uwzględnieniem ust 2- 18 uważa się:

w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,
a)w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b;
w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia
w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub winny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Art. 22g ust. 15 updof stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 updof, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 w związku z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa, dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników). Jeżeli więc wartość rynkowa całego przedsiębiorstwa wskazanej w umowie darowizny będzie wyższa niż suma wartości rynkowych poszczególnych środków trwałych, Wnioskodawca nie będzie mógł rozpoznać dla celów przepisów podatkowych jako wartości początkowej darowanych środków trwałych wartości rynkowej całego przedsiębiorstwa, ale każdemu z osobna środkowi trwałemu będzie zobligowany przyporządkować odpowiadającą mu wartość rynkową. W takiej wartości będzie również zobligowany wprowadzić składniki majątku wchodzące w skład przedsiębiorstwa do swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, gdy Wnioskodawca uzyska przedsiębiorstwo jako darowiznę to będzie uprawniony do ujęcia w swej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych składników majątkowych przedsiębiorstwa po ich wartości rynkowej z momentu dokonania darowizny i dokonywania odpisów amortyzacyjnych podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Ad. 1 i 2 dla strony dokonującej darowizny przedsiębiorstwa (Pani Katarzyny U.)

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja świadczenia, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Z kolei w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo, które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W szczególności zauważyć należy, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem ww. ustawa, co do zasady, wiąże powstanie przychodu z tego źródła z odpłatnym zbyciem składników majątku wykorzystywanych w tej działalności. W myśl bowiem art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że każda darowizna, bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna przez Wnioskodawczynię jej przedsiębiorstwa na rzecz małżonka dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że z przekazaniem przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni w drodze umowy darowizny i zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej, wiążą się przewidziane ustawą obowiązki podatnika związane z likwidacją jego działalności gospodarczej. W myśl bowiem art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji. Z powyższego przepisu wynika zatem, że podatnicy, którzy zlikwidują działalność gospodarczą są zobowiązani do sporządzenia wykazu składników majątku pozostałych na dzień likwidacji tej działalności.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin