Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB3.4510.989.2016.1.DP
z 3 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych zapłaty odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu lub ustalonego w ugodzie sądowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych zapłaty odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądu lub ustalonego w ugodzie sądowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, spółką komandytowo-akcyjną, w której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [Wnioskodawca lub SKA lub Spółka].
Do 31 października 2015 r. SKA była spółką osobową, tj. spółką niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Rok obrotowy SKA zakończył się 31 października 2015 r. i od 1 listopada 2015 r. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych [pdop].

7 sierpnia i 23 października 2015 r. walne zgromadzenie akcjonariuszy Spółki podjęło uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i pokryciu go wkładami niepieniężnymi w postaci akcji polskiej spółki akcyjnej. W wykonaniu obu uchwał, SKA zawarła z osobami wnoszącymi wkłady niepieniężne, stosowne umowy przenoszące własność przedmiotu aportu (tzw. umowa aportowa).

Po zawarciu umów aportowych i nabyciu przedmiotów wkładów niepieniężnych, SKA rozporządziła otrzymanymi składnikami majątku, zbywając je odpłatnie na rzecz podmiotu trzeciego.

Uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego SKA podjęta 7 sierpnia 2015 r., została uchylona uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników SKA z 23 października 2015 r.

W stosunku do drugiej uchwały (z 23 października 2015 r.), Spółka uchybiła obowiązkowi zarejestrowania jej w Krajowym Rejestrze Sądowym [KRS] w terminie sześciu miesięcy od dnia jej powzięcia na podstawie art. 431 § 4 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm. [ksh] i nadal pozostaje w zwłoce w wykonaniu tego obowiązku.

Aktualnie więc Spółka jest przysporzona wskutek wniesienia wkładu niepieniężnego w związku z uchwałą z 7 sierpnia 2015 r. uchyloną następnie 23 października 2015 r. Jednocześnie Spółka pozostaje w zwłoce w wykonaniu swojego obowiązku z art. 431 § 5 ksh, zgodnie z którym w przypadku niezarejestrowania uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego w KRS w terminie 6 miesięcy od dnia jej powzięcia, spółka zobowiązana jest do dokonania zwrotu przedmiotu wkładu najpóźniej z upływem miesiąca od bezskutecznego upływu terminu na dokonanie rejestracji uchwały w KRS.

Spółka nie może wykluczyć pozwu od niedoszłego akcjonariusza o odszkodowanie w związku z uchyloną uchwałą z 7 sierpnia 2015 r. lub niezarejestrowaną uchwałą z 23 października 2015 r., przy czym nie wyklucza możliwości zawarcia ugody przed sądem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy gdy SKA zostanie pozwana o odszkodowanie i takie odszkodowanie zostanie zasądzone przez sąd powszechny albo zostanie przed takim sądem zawarta stosowna ugoda, czy Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, gdy zostanie on pozwany o odszkodowanie, i takie odszkodowanie zostanie zasądzone przez sąd powszechny albo zostanie przed takim sądem zawarta stosowna ugoda, zapłata takiego odszkodowania lub spełnienie określonego świadczenia w wykonaniu ugody zawartej przed sądem, nie będzie prowadziło do powstania przychodu w pdop po stronie Spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności „otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe”. Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop przychodem jest również „wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...)”.

Updop nie zawiera definicji legalnej przychodu podatkowego. Zgodnie z powszechnie panującym poglądem, aby dane przysporzenie majątkowe mogło stanowić przychód podatkowy powinno spełniać ogólne kryteria, dyktowane istotą podatku dochodowego, tj. mieć wymierny, trwały i definitywny charakter. W orzecznictwie podkreśla się, że: „(...) z istoty podatku dochodowego wynika, źe jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem w rozumieniu art. 12 ust 1 pkt 1 omawianej ustawy tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie którymi może on rozporządzać jak własnymi” (por. wyrok NSA z 14 maja 1998 r. sygn. akt SA/Sz 1305/97, Legalis, podobnie również w wyroku z 10 lipca 2013 r., sygn. II FSK 2036/11). W innym wyroku NSA stwierdził, że: „przychód to definitywne przysporzenie majątkowe. Przychodem będą wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym” (por. wyrok NSA z 28 stycznia 2015 r., sygn. II FSK 2083/13).

Z powołanego orzecznictwa wynika, że przez przychód podatkowy rozumieć należy wszelkie definitywne przysporzenia majątkowe, które realnie powiększają majątek podatnika na skutek zwiększenia aktywów lub zmniejszenia jego zobowiązań w sposób trwały, a jednocześnie nie stanowią kategorii wymienionych w art. 12 ust. 4 updop, ani nie są wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 updop.

Wskazać więc należy, że wypłata odszkodowania lub wykonanie innego świadczenia, zarówno pieniężnego jak niepieniężnego, w razie zawarcia ugody przed sądem powszechnym (do czego Spółka może dążyć w razie wytoczeniu jej powództwa, aby np. ograniczyć potencjalne przyszłe koszty postępowania w razie przegranej) nie będzie dla Spółki zdarzeniem opodatkowanym pdop – nie wystąpi bowiem po stronie Spółki przysporzenie mające charakter trwały i definitywny.

Dodać należy również, że zgodnie z zasadami ogólnymi, opodatkowaniu podlegają wyłącznie przesunięcia majątkowe pomiędzy podatnikami, które są dokonywane w oparciu o tytuł prawny przewidujący ich odpłatne zbycie, a strony transakcji łączy umowa przewidująca zapłatę ceny. Tym samym świadczenie zastępcze, które nie przewiduje odpłatnego zbycia majątku, nie tożsame z umową sprzedaży czy zamiany, a stanowi jedynie modyfikację dotychczasowego zobowiązania, nie może prowadzić do opodatkowania po stronie osoby otrzymującej to świadczenie (podobnie na przykładzie pożyczki WSA w Poznaniu w wyroku z 18 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Po 292/08: „pożyczki (lub świadczenia o zbliżonym charakterze), jako że co do zasady muszą być spłacone (zwrócone), nie mają wpływu na wysokość przychodu podatkowego (por. przykładowo wyrok NSA z dnia 13 września 2000 r., sygn. akt SA/Sz 1634/99)”.

Reasumując, gdy Spółka zostanie pozwana o odszkodowanie, i takie odszkodowanie zostanie zasądzone przez sąd powszechny albo zostanie przed takim sądem zawarta stosowna ugoda, zapłata takiego odszkodowania lub spełnienie określonego świadczenia w wykonaniu ugody zawartej przed sądem, nie będzie prowadziło do powstania przychodu w pdop po stronie Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

W tym miejscu organ podatkowy wskazuje, że interpretacja niniejsza jest potwierdzeniem stanowiska Spółki (do którego ściśle się odnosi pytanie postawione we wniosku), zgodnie z którym zapłata odszkodowania ustalonego wyrokiem sądu lub ugodą sądową nie stanowi dla Spółki – czyli podmiotu dokonującego zapłaty – przychodu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.