Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.781.2016.2.IL
z 30 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 14 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z USA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z USA.

Pismem z dnia 6 października 2016 r., Nr 2461-IBPB-2-2.4511.876.2016.1.IN, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), powyższy wniosek został przekazany do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (data wpływu 13 października 2016 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z powyższym, pismem z dnia 25 listopada 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.781.2016.1.IL, Organ podatkowy na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 25 listopada 2016 r. (skutecznie doręczono w dniu 6 grudnia 2016 r.), zaś w dniu 14 grudnia 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 13 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca otrzymuje emeryturę z USA - 85% Jego amerykańskich świadczeń emerytalnych wypłacanych do Polski przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych w …, podlega w USA opodatkowaniu w wysokości 30%. W praktyce oznacza to potrącanie 25,5% od całkowitej kwoty świadczeń. Podatek ten potrącany jest automatycznie z każdorazowej wypłaty świadczeń za bieżące miesiące. Bank, na którego konto przelewane jest świadczenie, pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu emerytury wypłacanej z USA.

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej za 2016 r. W okresie obejmującym wniosek, Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak stanowi art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie emerytalne przysługuje Wnioskodawcy od października 2011 r., natomiast jest wypłacane od 2014 r. Emerytura uzyskiwana przez Wnioskodawcę z USA, nie jest wypłacana z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług dla Rządu tego Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi. Wnioskodawca w okresie obejmującym wniosek prowadzi działalność rolniczą - działy specjalne: hodowla drobiu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy bank, na którego konto przelewane jest świadczenie, prawidłowo pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu emerytury wypłacanej z USA?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), bank niesłusznie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu emerytury wypłacanej z USA.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że podstawowym celem Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu jest właśnie unikanie podwójnego opodatkowania natomiast, działania banku prowadzą faktycznie do podwójnego opodatkowania.

W drugiej kolejności należy wskazać, że Umowa powyższa nie zawiera (inaczej niż Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z 2013 r., która jeszcze nie obowiązuje z uwagi na brak ratyfikacji ze strony USA) osobnego punktu dotyczącego emerytur i innych podobnych świadczeń. Należy zatem, w ocenie Wnioskodawcy, podstawy prawnej doszukiwać się w art. 16 Umowy dotyczącym pracy najemnej, gdyż emerytura, którą otrzymuje Wnioskodawca jest właśnie pochodną pracy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. Umowy płace, wynagrodzenia i inne świadczenia o podobnym charakterze, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego umawiającego się państwa z tytułu zatrudnienia, będą opodatkowane tylko przez to umawiające się państwo, chyba że osoba ta wykonuje pracę w drugim umawiającym się państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to takie wynagrodzenia świadczone za tę pracę mogą być opodatkowane przez to drugie umawiające się państwo.

Artykuł ten wprowadza zatem, alternatywną możliwość opodatkowania - w jednym bądź drugim państwie, ale nie w obu.

Wnioskodawca jest opodatkowywany w USA, w praktyce w wysokości 25,5% od całkowitej kwoty świadczeń, dlatego nie powinien być opodatkowany już w tym zakresie w Polsce, gdzie podatek jest niższy i wynosi 18%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska - o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik ma miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce płaci podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca w złożonym wniosku wskazał, że ma miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawca otrzymuje emeryturę z USA - 85% Jego amerykańskich świadczeń emerytalnych wypłacanych do Polski przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych w … podlega w USA opodatkowaniu w wysokości 30%. W praktyce oznacza to potrącanie 25,5% od całkowitej kwoty świadczeń. Podatek ten potrącany jest automatycznie z każdorazowej wypłaty świadczeń za bieżące miesiące. Bank, na którego konto przelewane jest świadczenie, pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu emerytury wypłacanej z USA. Świadczenie emerytalne przysługuje Wnioskodawcy od października 2011 r., natomiast jest wypłacane od 2014 r. Emerytura uzyskiwana przez Wnioskodawcę z USA nie jest wypłacana z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług dla Rządu tego Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi. Wnioskodawca w okresie obejmującym wniosek prowadzi działalność rolniczą - działy specjalne: hodowla drobiu.

W dniu 8 października 1974 r. została podpisana Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Ww. Umowa jest umową obowiązującą w 2016 r. Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania emerytur/rent. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy „Ogólne zasady opodatkowania”.

Jednocześnie wskazać należy, że w dniu 13 lutego 2013 r. została podpisana Konwencja zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ww. Konwencji, niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji zgodnie z odpowiednimi procedurami każdego z Umawiających się Państw. Umawiające się Państwa wymienią drogą dyplomatyczną noty, informując się wzajemnie, że odpowiednie procedury zostały spełnione.

Stosownie do art. 28 ust. 2 ww. Konwencji, niniejsza Konwencja wejdzie w życie w dniu późniejszej notyfikacji, o której mowa w ustępie 1, przy czym jej postanowienia będą miały zastosowanie:

1. w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot wypłacanych lub zaliczanych w pierwszym dniu, lub po tym dniu, drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie; oraz
2. w odniesieniu do pozostałych podatków, do okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu, następującym po dniu, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie.
   
   

W świetle powyższego, Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki jeszcze nie obowiązuje i jak wynika z wyżej przywołanych postanowień, będzie miała zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia następującym po dniu, w którym Konwencja wejdzie w życie. W takim przypadku – w aktualnie obowiązującym stanie prawnym – do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy uzyskanych ze Stanów Zjednoczonych, należy wziąć pod uwagę postanowienia Umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 obowiązującej Umowy z 1974 r., osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (w USA) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa (z USA) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. Umowy płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że emerytura uzyskiwana przez Niego z USA nie jest wypłacana z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług dla Rządu tego Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi.

Zapis w Umowie, że danego rodzaju dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie „może być opodatkowany przez drugie Umawiające się Państwo” (w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji).

Zatem – według postanowień ww. Umowy międzynarodowej – emerytury i renty wypłacane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, z wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 Umowy, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 3 ww. Umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Stosownie do art. 5 ust. 4 powołanej Umowy postanowienia ustępu 3 nie mają zastosowania w stosunku do:

1. korzyści przyznanych przez Umawiające się Państwo w artykułach 20, 21 i 22 oraz
2. korzyści przyznanych przez Umawiające się Państwo w artykułach 17, 18, 19 i 24 niniejszej Umowy osobom fizycznym, które nie są ani obywatelami, ani nie mają statusu imigranta w tym Umawiającym się Państwie.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu emerytury wypłacanej ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji (Polsce) przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. emerytury/renty, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Wbrew stanowisku Wnioskodawcy stwierdzić należy, że dochód z emerytury może być również opodatkowany w państwie, z którego jest wypłacany (w USA), co też ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Jednocześnie jednak, podwójnemu opodatkowaniu w takiej sytuacji zapobiega metoda zawarta w art. 20 ww. Umowy (tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia).

W myśl art. 20 ust. 1 ww. Umowy, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

W świetle powyższego, otrzymane przez Wnioskodawcę w 2016 r., z USA świadczenia emerytalne podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy w związku z art. 5 ust. 1 i 3 ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Powyższe oznacza, że podatnik uzyskujący emeryturę ze Stanów Zjednoczonych ma obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi może odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych. W związku z tym, przy zastosowaniu tej metody nie powstanie obciążenie dochodu podwójnym opodatkowaniem.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

W konsekwencji, w przypadku podatnika osiągającego dochody ze Stanów Zjednoczonych, podlegające opodatkowaniu w Polsce, zastosowanie ma sposób (metoda) obliczenia podatku wskazana w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie zgodnie z ww. przepisem, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę w 2016 r. ze Stanów Zjednoczonych Ameryki podlega opodatkowaniu w Polsce stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 5 ust. 1 i 3 ww. Umowy, przy czym do obliczenia podatku należnego za 2016 r. ma zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą), w myśl art. 27 ust. 9 ww. ustawy. Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody, zarówno krajowe (działy specjalnej produkcji rolnej) jak i zagraniczne w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. W związku z powyższym, przy zastosowaniu metody proporcjonalnego zaliczenia nie powstanie obciążenie dochodu podwójnym opodatkowaniem.

Jednocześnie należy zauważyć, że powołany w treści uzasadnienia przez Wnioskodawcę przepis art. 16 ust. 1 ww. Umowy, nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż został zatytuowany „praca najemna” i dotyczy postanowień z niej wynikających.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie (stan faktyczny) będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Nadmienia się, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.