2016.12.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP1-2.4512.126.2016.2.NF

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-2.4512.126.2016.2.NF
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług szkoleniowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855, z późn. zm.), oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2010 r., Nr 127, poz. 857, z późn. zm., dalej: „Ustawa o Sporcie”). Wnioskodawca działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Wnioskodawca w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów Międzynarodowej Federacji Związków Piłki Nożnej (dalej: „FIFA”) oraz Europejskiej Unii Piłkarskiej (dalej: „UEFA”) oraz Polskiego Związku Piłki Nożnej (dalej: „PZPN”) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Wnioskodawcę nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Wnioskodawcy, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. piłkarzy, sędziowie, działacze piłkarscy i osoby zatrudnione w sporcie piłki nożnej w regionie zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowień statutu, przepisów, wytycznych i decyzji PZPN, FIFA, UEFA oraz Wnioskodawcy. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Wnioskodawcę.

Statut określa, że celem działalności Wnioskodawcy jest m.in.:

Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów.
Podejmowanie działań na rzecz promocji piłkarstwa amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego.
Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.
Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Wnioskodawcy.
Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.

Dla osiągnięcia powyżej wymienionych celów, Wnioskodawca może opracowywać programy, organizować kursy i szkolenia, wydawać uchwały i decyzje wiążące członków Wnioskodawcy, zawodników, trenerów, instruktorów, menedżerów do spraw piłkarzy, licencjonowanych organizatorów imprez piłkarskich, sędziów i działaczy piłkarskich. Jednakże sam Wnioskodawca jest podporządkowany w takim samym zakresie decyzjom PZPN, UEFA i FIFA. Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o Sporcie, zorganizowane zajęcia w zakresie sportu w związku sportowym oraz w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez polski związek sportowy może prowadzić wyłącznie trener lub instruktor sportu w rozumieniu Ustawy o Sporcie.

Ustawa o Sporcie wskazuje, że do zadań trenera lub instruktora sportu należy poza prowadzeniem zajęć w zakresie sportu, przekazywanie aktualnej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu treningu sportowego i współzawodnictwa sportowego w danym sporcie.

Przepis art. 41 ust. 3 Ustawy o Sporcie określa również ogólne warunki, które spełnić musi osoba będąca trenerem w sportach, w których działają polskie związki sportowe.

W rezultacie zorganizowane zajęcia w zakresie piłki nożnej w PZPN i Wnioskodawcy oraz w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez PZPN i Wnioskodawcę może prowadzić wyłącznie trener lub instruktor sportu w rozumieniu Ustawy o Sporcie. Jednocześnie Ustawa o Sporcie w aktualnym brzmieniu, poza bardzo ogólnym podaniem warunków, które musi spełniać trener, nie zawiera jakichkolwiek szczególnych wskazań, co do form i zasad nabywania uprawnień do wykonywania zawodu trenera sportu.

Co więcej, Ustawa o Sporcie nie wskazuje, że szczegółowe warunki nabywania uprawnień przez trenera sportu mogą zostać określone przez poszczególne związki sportowe. Należy więc przyjąć, że kwestia ta została pozostawiona wyłącznie w kompetencji związków sportowych, które mogą, lecz nie muszą ustalać form i zasad nabywania kwalifikacji do wykonywania zawodu trenera danego sportu.

PZPN, jako polski związek sportowy w rozumieniu Ustawy o Sporcie, do którego należy i od którego w tym zakresie jest uzależniony Wnioskodawca, skorzystał z opcji określenia zasad nabywania uprawnień do wykonywania zawodu trenera piłki nożnej i podjął uchwały (należy podkreślić jednak, że są to akty wewnętrzne PZPN i nie stanowią powszechnie obowiązujących przepisów poza okręgowymi Związkami Piłki Nożnej w tym Wnioskodawca).

Uchwała nr 1 – Uchwała z dnia 18 sierpnia 2011 r. Zarządu PZPN w sprawie organizacji kursów kształcenia trenerów piłki nożnej kategorii PZPN C, UEFA B, UEFA A i UEFA PRO. Zgodnie z tą uchwałą prowadzenie kursów dla trenerów oraz wydawanie dyplomów wszystkich kategorii, tj. P. C, UEFA B, UEFA A i UEFA PRO przysługuje wyłącznie PZPN. Jednocześnie PZPN może udzielić zgodę jednorazową na organizację kursu dla trenerów PZPN C, UEFA B i UEFA A innemu Związkowi Piłki Nożnej (np. Wnioskodawca) pod warunkiem, że pełny nadzór nad organizacją i realizacją programu kursu przysługuje PZPN. Na podstawie takiej zgody Wnioskodawca będzie przeprowadzać ww. szkolenia.

Uchwała szczegółowo określa, przede wszystkim, kryteria przyjęć na kursy na poszczególne kategorie trenerskie. Nie określa natomiast formy ani sposobu organizacji takich kursów.

Należy także zwrócić uwagę, że prawo organizowania kursów dla trenerów UEFA PRO oraz kursu Wyrównawczego UEFA A przysługuje wyłącznie Szkole Trenerów PZPN.

Taka organizacja kursów dla trenerów piłki nożnej jest zgodna z odpowiednimi przepisami międzynarodowymi, tj. z wymogami Konwencji UEFA o Wzajemnym Uznawaniu Kwalifikacji Trenerskich oraz Karty Grassroots UEFA.

Uchwała nr 2 – Uchwała z dnia 20 maja 2010 r. Zarządu PZPN w sprawie licencji trenerskich uprawniających do prowadzenia zespołów Ekstraklasy, I, II ligi i Młodej Ekstraklasy.

Uchwała ta określa, że trenerem prowadzącym zespół Ekstraklasy, I, II Ligi i Młodej Ekstraklasy piłki nożnej może być wyłącznie osoba, która łącznie spełnia określone warunki, w tym m.in.

jest trenerem klasy UEFA PRO w przypadku zespołów Ekstraklasy I Ligi,
jest trenerem klasy UEFA PRO, UEFA A, klasy Mistrzowskiej lub I-szej w przypadku zespołów II Ligi Młodej Ekstraklasy,
posiada ważną licencję trenera uprawniającą do prowadzenia zespołu Ekstraklasy, I, II Ligi i Młodej Ekstraklasy przyznaną w trybie przedmiotowej Uchwały.

Uchwała nr 3 – z dnia 6 maja 2009 r. Zarządu PZPN w sprawie licencji trenerskich uprawniających do prowadzenia zespołów III ligi oraz niższych lig i klas rozgrywkowych piłki nożnej seniorów, młodzieżowych i dziecięcych. Zgodnie z tą uchwałą, trenerem prowadzącym zespół III ligi oraz niższych lig klas rozgrywkowych piłki nożnej męskiej, kobiecej, młodzieżowej, dziecięcej może być wyłącznie osoba, która spełnia określone warunki, w tym m.in.:

jest trenerem klasy: UEFA PRO, UEFA A, mistrzowskiej, I-szej, II-giej w przypadku III i IV ligi, I ligi futsalu, I ligi kobiet, ligi wojewódzkiej juniorów starszych młodszych co najmniej klasy: instruktor;
w przypadku niższych ligi i klas rozgrywkowych piłki nożnej męskiej, kobiecej, młodzieżowej i dziecięcej, co najmniej klasy: licencja PZPN C w przypadku zespołów dziecięcych w wieku do 12 lat;
posiada ważną licencję trenera odpowiedniej kategorii uprawniającą do prowadzenia zespołu III ligi oraz niższych lig i klas rozgrywkowych piłki nożnej męskiej, kobiecej, młodzieżowej i dziecięcej przyznaną w trybie przedmiotowej Uchwały.

W celu realizacji swoich statutowych zadań, Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz osób fizycznych – trenerów usługi za wynagrodzeniem. Usługi będą obejmowały prowadzenie wykładów oraz zajęć praktycznych dla trenerów piłki nożnej przy wykorzystaniu dostępnej infrastruktury. Wnioskodawca planuje, że będą prowadzone kursy kategorii PZPN C, UEFA B i UEFA A, a także kursy wyrównawcze (licencje wg wymienionych kategorii są wydawane na okres 3 letni, w którym to okresie posiadacz licencji jest zobowiązany do odbycia kursu wyrównawczego) przygotowujące trenerów do egzaminu danego poziomu.

Po złożeniu egzaminu z wynikiem pozytywnym, trener otrzyma odpowiedni dyplom potwierdzający określoną klasę trenerską oraz odpowiednią licencję trenerską. Programy i plany nauczania na kursach prowadzonych przez Wnioskodawcę będzie opracowywać Szkoła Trenerów PZPN.

Wnioskodawca opracował Regulamin określający m.in. prawa i obowiązki uczestników kursów. Zgodnie z Regulaminem, w kursach prowadzonych przez Wnioskodawcę mają prawo uczestniczyć trenerzy, którzy zostali zakwalifikowani i pozytywnie przeszli etap egzaminów wstępnych zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie wytycznymi PZPN i UEFA, w szczególności z powołaną wyżej Uchwalą z dnia 18 sierpnia 2011 r. Ponadto warunkami uczestnictwa w kursach prowadzonych przez Wnioskodawcę są:

niekaralność za przestępstwa określone w art. 41 ust. 3 pkt 4 Ustawy o Sporcie,
terminowa wpłata czesnego,
minimum średnie wykształcenie.

W myśl regulaminu uczestnicy kursów są uprawnieni do:

uczestniczenia w zajęciach zgodnie z odpowiednim programem kursu,
przystąpienia do egzaminu,
uzyskania licencji trenerskiej (po złożeniu egzaminu z wynikiem pozytywnym).

Oznacza to, że elementami składowymi usługi realizowanej przez Wnioskodawcę na rzecz trenerów w zamian za ustalone wynagrodzenie (czesne) są następujące świadczenia:

prowadzenie zajęć teoretycznych i praktycznych,
przeprowadzenie egzaminu,
wydanie licencji.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, istotą usługi świadczonej na rzecz trenerów będzie przygotowanie ich do zdania egzaminu kategorii PZPN C, UEFA B i UEFA A i uzyskania odpowiedniej licencji.

Ustalone wynagrodzenie za opisane usługi jest na poziomie gwarantującym uzyskiwanie systematycznie zysków z tego rodzaju działalności, które to zyski zostaną całkowicie przekazane na pokrycie kosztów innej działalności statutowej Wnioskodawcy. Przy czym pod pojęciem systematyczności Wnioskodawca ma na myśli uzyskanie zysków z 2 do 3 turnusów szkoleniowych na 45 organizowanych corocznie.

Ponadto suma uzyskanych już w pierwszym roku wpływów z wpłaconych wynagrodzeń przez uczestników opisanych kursów przekroczy kwotę 150.000 zł i na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, Wnioskodawca stanie się czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego usługa świadczona przez Wnioskodawcę polegająca na świadczeniu usług szkoleniowych w celu uzyskania licencji trenera piłki nożnej kategorii PZPN C, UEFA B, UEFA A będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT – 23%, czy też jako usługa ściśle związana ze sportem świadczona przez związek sportowy, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, konieczna do organizowania i uprawiana sportu i świadczona na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym skorzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana przez niego usługa jest czynnością niekorzystającą ze zwolnienia przedmiotowego opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i jest opodatkowana podstawową stawką w wysokości 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Brak podstaw do zastosowania zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT wynika więc z dwóch powodów:

powód 1: jednym z bezwzględnych warunków stosowania powyższego zwolnienia jest to, aby świadczący te usługi nie byli nastawieni na osiąganie w sposób systematyczny zysków ze zwolnionych z opodatkowania usług, a zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT jeżeli takowe osiągną to aby były one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Z jednej strony Wnioskodawca ustalił planowane wynagrodzenie za opisane usługi na poziomie gwarantującym uzyskiwanie systematycznie zysków z tego rodzaju działalności, które to zyski zostaną całkowicie przekazane na pokrycie kosztów innej działalności statutowej Wnioskodawcy z pominięciem kosztów związanych z opisanym rodzajem usług (szkoleniowych w zakresie uzyskania licencji PZPN C, UEFA B i UEFA A), bowiem te jako takie mają być nie tylko samobilansujące się ale zapewniające również pokrycie kosztów ich doskonalenia. Tym bardziej, że system szkoleniowy który dzięki wypracowaniu zysków ze szkolenia grupy nr 1 trenerów umożliwiłby przeprowadzenie tego samego rodzaju szkolenia po niższej cenie przez grupę nr 2, zostałby zakwestionowany przez samych członków stowarzyszenia Wnioskodawcy. Dodatkowo Wnioskodawca poprzez planowanie uzyskania zysków z 3 turnusów szkoleniowych na 5 organizowanych corocznie wyczerpuje definicję systematyczności, co jest jednym z warunków zwolnienia opisanych w art. 43 ust. 18 ustawy o VAT;
powód 2: usług mających na celu zdobycie uprawnień do wykonywania pracy w charakterze trenera sportu nie można uznać za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, a więc usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, które są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku, na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że:

„W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania, nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu, ograniczająca zakres stosowania zwolnienia jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi, które mają na celu przygotowanie uczestników kursów do wykonywania zawodu trenera i uzyskania odpowiedniej licencji w ww. zakresie, nie mogą korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i opodatkowane będą podstawową stawką podatku od towarów i usług, w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Należy wskazać, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ma charakter przedmiotowo -podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem i związkiem zawodowym, który nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania.

Wnioskodawca opracował Regulamin określający m.in. prawa i obowiązki uczestników kursów.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, istotą usługi świadczonej na rzecz trenerów będzie przygotowanie ich do zdania egzaminu kategorii PZPN C, UEFA B i UEFA A i uzyskanie odpowiedniej licencji.

Zatem, świadczonej przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowej polegającej na przygotowaniu trenerów do zdania egzaminu na daną kategorię, nie można uznać za usługę, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, a więc za usługę ściśle związaną ze sportem lub wychowaniem fizycznym, która jest konieczna do organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Wobec powyższego, ww. usługa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług stawką podstawową w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych. Natomiast w zakresie obowiązku rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT została wydana interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2016 r., nr 3063-ILPP1-2.4512.157.2016.2.NF.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin