2016.12.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP2-2.4512.134.2016.2.JK

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.134.2016.2.JK
z 23 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków związanych z faktem utraty zwolnienia podmiotowego oraz w zakresie wysokości opodatkowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków związanych z faktem utraty zwolnienia podmiotowego oraz w zakresie wysokości opodatkowania. Wniosek uzupełniono 12 grudnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, dopłatę oraz o wskazanie adresu do korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Z”) jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2010 r., Nr 127, poz. 857 z późn. zm., dalej: „Ustawa o Sporcie”). Z działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Z w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów (…)(dalej: „...”) oraz (…) (dalej: „...”) oraz P (dalej: „P”) i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez Z nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie. W związku z tym do tej pory Z sporządzał sprawozdanie finansowe w wersji uproszczonej przeznaczonej dla jednostek mikro. Od 5 września 2014 r., na mocy przepisów ustawy z 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej mogą stosować uproszczone przepisy o rachunkowości. Po tych zmianach, zgodnie ze znowelizowaną ustawą, wszystkie stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej (art. 5 ust. la pkt 2 ustawy) mogą sporządzać uproszczone sprawozdanie finansowe przewidziane dla jednostek ,,mikro”.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwała akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Z, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. (…), sędziowie, działacze (…) i osoby zatrudnione w sporcie (…) w regionie zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji P, (…), (…) oraz Z. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminowa egzekwowana przez Z.

Statut określa, że celem działalności Z m.in. jest:

Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu (…)oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów;
Podejmowanie działań na rzecz promocji (…) amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego;
Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy.
Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Z;
Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy.

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową (art. 12 statutu) poprzez: swoich członków, organy władzy, organy jurysdykcyjne, dyscyplinarne i wykonawcze. I właśnie dla swoich członków Z kupuje bilety na wydarzenia, których organizatorem jest P by je właśnie im odsprzedać bez narzucania jakiejkolwiek marży. Bilety są na wydarzenia organizowane na terenie Polski jak i na wydarzenia zagraniczne. Bilety na wydarzenia zorganizowane na terenie Polski zawierają w swojej cenie polski podatek VAT, natomiast na wydarzenia odbywające się na terenie UE podatek od towarów i usług w stawce obowiązującej w danym kraju.

Na opisanym pośrednictwie w sprzedaży biletów na wydarzenia Z nie zarabia i nie zamierza generować zysków.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował:

W odpowiedzi na pytanie: „W czyim imieniu i na czyją rzecz Wnioskodawca kupuje bilety na wydarzenia?” – że kupuje on bilety od P po tym jak z prośbą o zakup zwrócą się do niego:
- członkowie Z – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
- Przedstawiciele sponsorów – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
- a ostatnio z taką inicjatywą wystąpili sponsorzy prowadzący działalność gospodarczą.
Wnioskodawca kupuje bilety, płaci za nie do P ze środków, które zaliczkowo otrzyma od ww. osób. Następnie bilety te są przekazywane tym osobom.
Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę za sprzedaż biletów jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
Otrzyma on w całości zapłatę za bilety za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej.
W odpowiedzi na pytanie: „Czy Zainteresowany dokonuje odsprzedaży biletów na rzecz podatnika, zdefiniowanego w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (…)?” – że odsprzedaż następuje przeważająco na rzecz osób fizycznych. Jednak nie wykluczone, że może mieć miejsce sprzedaż na rzecz podatników określonych w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Nabyte usługi wstępu na wydarzenia świadczone na terytorium kraju mieszczą się w poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy, które to czynności są opodatkowane 8% stawką podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jeżeli przyjąć, że Z nie uzyska wpływów z innych źródeł z tytułu wykonania czynności za wynagrodzeniem w roku podatkowym, to czy po przekroczeniu sumy kwoty 150.000 zł z wpływów z odsprzedanych biletów na wydarzenia, na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, Z stanie się czynnym podatnikiem VAT i począwszy od kwoty przychodu przekraczającego limit zwolnienia Z będzie musiało naliczyć i odprowadzić do Skarbu Państwa podatek VAT w wysokości 23% od kwoty wynagrodzenia netto oraz wypełniać obowiązki związane ze składaniem deklaracji podatkowych w podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie z którego, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług korzysta Z zostanie utracone począwszy od czynności, którą przekroczono kwotę 150.000 zł. A jeżeli hipotetycznie kwotę 150.000 zł przekroczy się tylko i wyłącznie przy odsprzedaży biletów wstępu na wydarzenia odbywające się na terenie Polski – a co za tym idzie objęte podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, to na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, począwszy od miesiąca następującego po tym zdarzeniu, co do zasady Z będzie miał obowiązek składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne lub kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale.

We własnym stanowisku dotyczącym stawki podatku Zainteresowany wskazał, że czynność polegająca na pośrednictwie sprzedaży biletów na wydarzenia, jest opodatkowana podstawową stawką w wysokości 23% w stosunku do wydarzeń odbywających się na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.) – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei w myśl art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-42,
3. usług ubezpieczeniowych
‒ jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem, do wartości sprzedaży nie wlicza się nie tylko kwoty podatku ale również czynności wskazanych w powyższym przepisie.

Natomiast przepis art. 113 ust. 5 stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, w świetle regulacji art. 113 ust. 10 ustawy – jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono te kwotę.

Należy zauważyć, że w art. 113 ustawy, ustawodawca posługuje się pojęciem „sprzedaży”. Przez sprzedaż – zgodnie z cyt. już art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Powołana definicja zawiera zamknięty katalog czynności, za które ustawa uznaje sprzedaż. W związku z tym, tylko czynności spełniające powyższą definicję mogą być wliczane do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy m.in. odpłatne świadczenie usług których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).

Zatem przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę wyłącznie wartość opodatkowanej sprzedaży usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się m.in. świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

W interpretacji nr 3063-ILPP2-2.4512.132.2016.2.JK z dnia 23 grudnia 2016 r., wskazano, że usługa odsprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się na terenie Polski będzie opodatkowana preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług, wynikającą z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 185 załącznika nr 3 ustawy.

Natomiast sprzedaż biletów wstępu na wydarzenia odbywające się poza terytorium kraju nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy i opis sprawy wskazać należy, że do limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się czynności opodatkowanych poza terytorium Polski.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca Z jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie. Z działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, Z w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów (…) oraz (…) oraz P i innych przepisów prawa.

Wnioskodawca określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie Z, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. (…), sędziowie, działacze (…) i osoby zatrudnione w sporcie (…) w regionie zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji P, (…), (…) oraz Z. Zabezpieczeniem wykonania tego zobowiązania jest odpowiedzialność organizacyjna, dyscyplinarna i regulaminową egzekwowana przez Z.

Statut określa, że celem działalności Z m.in. jest: organizacja, rozwój i popularyzacja sportu (…) oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów; podejmowanie działań na rzecz promocji (…) amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego; ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…); pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej Z; organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy (…).

Na opisanym pośrednictwie w sprzedaży biletów na wydarzenia Z nie zarabia i nie zamierza generować zysków.

Zainteresowany poinformował również, że:

Kupuje on bilety od P po tym jak z prośbą o zakup zwrócą się do niego:

członkowie Z – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
Przedstawiciele sponsorów – osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
a ostatnio z taką inicjatywą wystąpili sponsorzy prowadzący działalność gospodarczą.

Wnioskodawca kupuje bilety, płaci za nie do P ze środków, które zaliczkowo otrzyma od ww. osób. Następnie bilety te są przekazywane tym osobom.

Odsprzedaż biletów następuje przeważająco na rzecz osób fizycznych. Jednak nie wykluczone że może mieć miejsce sprzedaż na rzecz podatników określonych w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nabyte usługi wstępu na wydarzenia świadczone na terytorium kraju mieszczą się w poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy, które to czynności są opodatkowane 8% stawką podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, kwestii czy jeżeli przyjąć, że Z nie uzyska wpływów z innych źródeł z tytułu wykonania czynności za wynagrodzeniem w roku podatkowym, to czy po przekroczeniu sumy kwoty 150.000 zł z wpływów z odsprzedanych biletów na wydarzenia, na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy, Z stanie się czynnym podatnikiem VAT i począwszy od kwoty przychodu przekraczającego limit zwolnienia Z będzie musiało naliczyć i odprowadzić do Skarbu Państwa podatek VAT w wysokości 23% od kwoty wynagrodzenia netto oraz wypełniać obowiązki związane ze składaniem deklaracji podatkowych w podatku VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.) – naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Stosownie do art. 96 ust. 5 ustawy – jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Zatem, w sytuacji gdy zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, wartość sprzedaży biletów wstępu na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski przekroczy łącznie kwotę określoną w art. 113 ust. 1 ustawy (według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2016 r. kwotę 150 000 zł), to na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy, Z zobowiązany będzie do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego i do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT.

Z kolei obowiązek składania deklaracji wprowadza przepis art. 99 ustawy.

I tak w art. 99 ust. 1 ustawy wskazano, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale – art. 99 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.) – podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Powyższe przepisy nakładają obowiązek składania deklaracji dla podatku od towarów i usług wyłącznie na podatników tego podatku.

Tym samym, Wnioskodawca począwszy od miesiąca, w którym przekroczy kwotę sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, będzie miał obowiązek składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne lub kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy, zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość. Tym samym, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, pomniejszoną o kwotę podatku.

Zgodnie z rozstrzygnięciem wskazanym w interpretacji 3063-ILPP2-2.4512.132.2016.2.JK z dnia 23 grudnia 2016 r. – czynność sprzedaży biletów na wydarzenia odbywające się poza granicami kraju nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę będzie terytorium państwa w którym wydarzenie będzie się odbywało. Natomiast odsprzedaż biletów na wydarzenia odbywające się na terytorium Polski będzie opodatkowana preferencyjną 8% stawką podatku od towarów i usług.

Zatem, o ile Wnioskodawca nie uzyska wpływów z innych źródeł niż odsprzedaż biletów na wydarzenia, to po przekroczeniu z tytułu tych czynności limitu zwolnienia, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, Z będzie musiało naliczyć i odprowadzić do Skarbu Państwa podatek VAT w wysokości 8% od kwoty wynagrodzenia netto.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano całościowo za nieprawidłowe ze względu na wysokość opodatkowania oraz termin składania deklaracji.

Niniejsza interpretacja dotyczy obowiązków związanych z faktem utraty zwolnienia podmiotowego oraz w zakresie wysokości opodatkowania. W pozostałych zakresach wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, tut. Organ wskazuje, że z dniem 1 stycznia 2017 r. wchodzi w życie art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024). W myśl tego przepisu w art. 113 w ust. 1 w zdaniu pierwszym wyrazy „kwoty 150 000 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 200 000 zł”.

Od 1 stycznia 2017 r. nowe brzmienie otrzyma również art. 96 ust. 4 ustawy oraz art. 99 ust. 3 ustawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin