Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.876.2016.1.BK
z 23 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2016 r. (data wpływu 25 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 19 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej (Wnioskodawca) realizuje wypłatę świadczeń emerytom i rencistom oraz członkom ich rodzin Państwowej Straży Pożarnej Komend Miejskich i Powiatowych na podstawie protokołu z posiedzenia komisji socjalnej zatwierdzonego przez Komendanta Wojewódzkiego z funduszu socjalnego emerytów i rencistów Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin. Emeryt/rencista uprawniony do korzystania z funduszu socjalnego – to były funkcjonariusz, który odszedł ze służby z odpowiedniej Komendy Miejskiej/Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej. Na terenie województwa funkcjonuje XX Komend Powiatowych i XX Miejskie Komendy Państwowej Straży Pożarnej, zatrudniające i zwalniające funkcjonariuszy jako jednostka organizacyjna.

Do przychodu osiągniętego ze świadczeń przyznanych w ramach funduszu socjalnego, Wnioskodawca stosuje zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38, a po jego przekroczeniu pobiera 10% podatek zryczałtowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca planuje w przyszłości przyznawać tego typu świadczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przepisy art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować do emerytów i rencistów jako osób, które łączy uprzedni stosunek służbowy, funkcjonariuszy, którzy odeszli ze służby w Komendach Miejskich/Powiatowych Państwowej Straży Pożarnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzysta emeryt i rencista w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, zwolniony ze służby w Komendach Miejskiej/Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 ma zatem zastosowanie do świadczeń wypłacanych wszystkim emerytom i rencistom, którzy zostali zwolnieni w Komendach Miejskich/Powiatowych Państwowej Straży Pożarnej w województwie …. .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, iż przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – pobiera się zryczałtowany podatek w wysokości 10% należności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej (Wnioskodawca) realizuje wypłatę świadczeń emerytom i rencistom oraz członkom ich rodzin Państwowej Straży Pożarnej Komend Miejskich i Powiatowych na podstawie protokołu z posiedzenia komisji socjalnej zatwierdzonego przez Komendanta Wojewódzkiego z funduszu socjalnego emerytów i rencistów Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin. Emeryt/rencista uprawniony do korzystania z funduszu socjalnego – to były funkcjonariusz, który odszedł ze służby z odpowiedniej Komendy Miejskiej/Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej. Na terenie województwa funkcjonuje XX Komend Powiatowych i XX Miejskie Komendy Państwowej Straży Pożarnej, zatrudniające i zwalniające funkcjonariuszy jako jednostka organizacyjna.

Do przychodu osiągniętego ze świadczeń przyznanych w ramach funduszu socjalnego, Wnioskodawca stosuje zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38, a po jego przekroczeniu pobiera 10% podatek zryczałtowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze odwołać należy się do przepisów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 sierpnia 2015 r. w sprawie funduszu socjalnego emerytów i rencistów Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2015 r., poz. 1374).

Stosownie do § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych dokonuje podziału środków funduszu pomiędzy dysponentów, o których mowa w ust. 2, odpowiednio do wysokości zaplanowanych środków na wypłatę emerytur i rent dla byłych funkcjonariuszy poszczególnych służb, z uwzględnieniem liczby emerytów i rencistów oraz osób uprawnionych do policyjnej renty rodzinnej, według stanu na dzień 1 stycznia danego roku kalendarzowego oraz według miejsca zamieszkania uprawnionych.

Stosownie do § 3 ust. 2 tego rozporządzenia, dysponentami środków funduszu są:

1. Komendant Główny Policji;
2. Komendant Główny Straży Granicznej;
3. Szef Biura Ochrony Rządu;
4. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

W myśl natomiast § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, Komendant Główny Policji, Komendant Stołeczny Policji, komendanci wojewódzcy Policji, Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, komendanci szkół policyjnych, Komendant Główny Straży Granicznej, komendanci oddziałów Straży Granicznej, Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej, Komendant Ośrodka Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej, komendanci ośrodków Straży Granicznej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej, komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej oraz Szef Biura Ochrony Rządu, zwani dalej "kierownikami jednostek organizacyjnych", powołują, każdy w swojej jednostce organizacyjnej, w drodze decyzji, komisję socjalną, zwaną dalej "komisją".

Komisja jest organem opiniodawczym i doradczym kierownika jednostki organizacyjnej w sprawach dotyczących przyznawania świadczeń socjalnych (§ 4 ust. 2).

Zgodnie z § 5 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, świadczenia socjalne przyznaje na wniosek uprawnionego, złożony osobiście lub za pośrednictwem organizacji zrzeszającej emerytów i rencistów, kierownik jednostki organizacyjnej, uwzględniając sytuację życiową, rodzinną i materialną uprawnionego.

Z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia wynika zaś, że do wniosku należy dołączyć:

1. odcinek emerytury lub renty albo kopię (kserokopię) ostatniej decyzji w sprawie emerytury lub renty;
2. inne dokumenty uzasadniające przyznanie świadczenia socjalnego, w szczególności rachunki, faktury, zaświadczenia.

Wniosek, o którym mowa w § 5, kieruje się do komórki socjalnej lub osoby wyznaczonej do załatwiania spraw socjalnych w jednostce organizacyjnej, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania uprawnionego (§ 6 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Z cytowanych przepisów ww. rozporządzenia wynika zatem, że świadczenia socjalne nie zawsze przyznaje kierownik jednostki organizacyjnej, w której uprzednio była zatrudniona/pełniła służbę osoba będąca emerytem lub rencistą, albowiem świadczenia te przyznaje - na wniosek uprawnionego - kierownik jednostki organizacyjnej (w przypadku Państwowej Straży Pożarnej - Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej oraz komendanci szkół państwowej Straży Pożarnej) a wniosek o przyznanie świadczenia kieruje się do komórki socjalnej lub osoby wyznaczonej do załatwiania spraw socjalnych w jednostce organizacyjnej, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania uprawnionego (nie ma tu zatem znaczenia, w jakiej jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej - przed uzyskaniem prawa do emerytury lub renty – pracowała/pełniła służbę dana osoba).

Z analizowanego ww. przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby otrzymane świadczenie korzystało ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione następujące warunki:

• świadczenie musi otrzymać emeryt lub rencista,
• świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, oraz przez związki zawodowe,
• wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2280 zł.

Jedną z przesłanek do zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest więc, aby otrzymującym dane świadczenie była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty i aby udzielone było w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy. Zastosowanie ww. przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy emeryt lub rencista uprzednio był zatrudniony/pełnił służbę w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej czy w Komendzie Wojewódzkiej lub innej jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku oraz powołany powyżej stan prawny stwierdzić należy, że świadczenia przyznane emerytom lub rencistom w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem stosunkiem pracy/stosunkiem służbowym korzystają ze zwolnienia od podatku w granicach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od nadwyżki powyżej limitowanej łącznej wysokości świadczeń wypłaconych określonej osobie w danym roku podatkowym – zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jako płatnik jest obowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

Reasumując, w niniejszej sprawie przepis art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien zastosować do świadczeń wypłacanych wszystkim emerytom i rencistom Państwowej Straży Pożarnej, czyli zarówno do tych, którzy odeszli ze służby w Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej jak i w Komendzie Miejskiej/Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.