INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Po 660/11 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2010 r. (data wpływu 25 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz udziałów w działce przeznaczonej na drogę, a także nieodpłatnego przekazania Gminie działek przeznaczonych pod nową drogę gminną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz udziałów w działce przeznaczonej na drogę, a także nieodpłatnego przekazania Gminie działek przeznaczonych pod nową drogę gminną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w lipcu 1997 r. zakupiła od Agencji Nieruchomości Rolnych (dawniej AWRSP), na potrzeby własne, do majątku wspólnego z mężem, działkę rolną (klasy bonitacyjne V i VI) nr 41 o pow. 7,1783 ha (w poprzednich dokumentach: 7 ha 1 ar), dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Grunt ten był uprawiany przez dwa lata (1997-1998 i 1998-1999), a następnie odłogowany, ze względu na niską klasę bonitacyjną. Nigdy nie był wynajmowany, dzierżawiony, czy użyczony. W latach 1999-2001, na podstawie Uchwały Rady Miasta i Gminy, podjętej na wniosek kilku sąsiadujących rolników, dokonano zmiany w planach zagospodarowania przestrzennego m.in. dla działki nr 41. W jej wyniku została ona podzielona na 44 działki pod budownictwo mieszkaniowe o łącznej powierzchni 48.742 m² (nr 41/1 do 41/27 i 41/32 do 41/48), 3 działki pod budownictwo związane z działalnością gospodarczą o pow. 6.779 m² (nr 41/28, 41/29, 41/30), 1 działkę przeznaczoną na nową drogę gminną o powierzchni 15.921 m² oraz 2 działki na poszerzenie dróg (nr 41/31 i 41/50) o powierzchni 105 m² i 236 m². Teren jest nieuzbrojony i w ewidencji gruntów nadal pozostaje symbol „R”.

Działki na drogi mają zostać przekazane nieodpłatnie Gminie. Pozostałe działki Zainteresowana wraz z mężem zamierzają sprzedawać poszczególnym nabywcom, jeżeli tacy się znajdą.

Wnioskodawczyni poinformowała, że w jej małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej.

Od 1980 r. Zainteresowana wraz z mężem mieszkają w P., ani ona ani jej mąż nie byli i nie są podatnikami VAT, ani nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej.

Od 1995 r. posiadają i uprawiają na własne potrzeby również grunty rolne, około 2.35 ha, gdzie są podatnikami podatku rolnego – gruntowego.

Ponadto, jak wskazała Zainteresowana, nie posiadają wraz z mężem i nigdy nie posiadali statusu rolnika ryczałtowego, w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz nie korzystali ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i nie byli zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie odrębnych przepisów. Działalność rolniczą wykonywali na własne potrzeby, nie dokonywali dostaw produktów rolnych na rynek i nie świadczyli usług rolniczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy osoba fizyczna odsprzedająca część terenu w postaci działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały przez podział jednego gruntu ornego, pochodzącego z jej majątku osobistego, zakupionego nie w celu dalszej odsprzedaży, zobowiązana jest do odprowadzania podatku od towarów i usług VAT...
2. Czy osoba fizyczna odsprzedająca udział w części wyżej opisanego terenu w postaci ułamkowego udziału w działce przeznaczonej na drogę, nabywcom działek przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązana jest do odprowadzania podatku VAT..
3. Czy osoba fizyczna nieodpłatnie przekazująca gminie część wyżej opisanego terenu w postaci działek przeznaczonych pod nową drogę gminną, zobowiązana jest do odprowadzania podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek będących majątkiem osobistym, przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT. Dotyczy to również sprzedaży udziału, czy nieodpłatnego przekazania. Zmiana przeznaczenia posiadanego gruntu rolnego na przeznaczony pod zabudowę, lub drogę, nie powinna oznaczać, że przy odsprzedaży, zbyciu części posiadanego terenu, dotychczasowy właściciel staje się automatycznie handlującym, bowiem jego zamiarem nigdy nie był handel ziemią.

Zainteresowana poinformowała, że jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej, wydanej w dniu 26 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-575/09-2/MR, która jej zdaniem, w świetle nowych orzeczeń sądowych uległa dezaktualizacji.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 19 listopada 2010 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-1377/10-2/MR, w której stanowisko Wnioskodawczyni uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), czynności wykonywane przez Zainteresowaną będą wypełniały definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i wystąpi ona w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem, planowana przez Wnioskodawczynię, występującą jako osoba fizyczna, odsprzedaż części terenu w postaci działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały przez podział jednego gruntu ornego oraz odsprzedaż udziału w części wyżej opisanego terenu w postaci ułamkowego udziału w działce przeznaczonej na drogę, nabywcom działek przeznaczonych pod zabudowę, będzie czynnością podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast nieodpłatne przekazanie przez Zainteresowaną na rzecz Gminy działek przeznaczonych pod nową drogę gminną nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż czynności tej nie można uznać za odpłatną dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Pismem z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 8 grudnia 2010 r.) Wnioskodawczyni, wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2010 r. nr ILPP2/443 -1377/10-2/MR.

W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 5 stycznia 2011 r. nr ILPP2/443/ W-172/10-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni wniosła w dniu 9 lutego 2011 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd po rozpoznaniu sprawy wydał wyrok w dniu 29 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Po 660/11, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. akt l SA/Po 660/11 – stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 i 19 ustawy:

• przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...) a także świadczenie usług rolniczych;
• przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
  
  

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. U. UE L 347.1 ze zm. – (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z zawartego we wniosku opisu nie wynika jakiekolwiek działanie Wnioskodawczyni, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, bowiem nie podjęto żadnych czynności zmierzających do przygotowania działek do sprzedaży, jedynie wskutek zmiany w planach zagospodarowania przestrzennego m.in. dla działki nr 41, której właścicielami są Wnioskodawczyni i jej mąż, działka ta podzielona została na 44 działki pod budownictwo mieszkaniowe, 3 działki pod budownictwo związane z działalnością gospodarczą, 1 działkę przeznaczoną na nową drogę gminną oraz 2 działki na poszerzenie dróg.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (…) (Edward Gniewek „Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem w 1997 r. zakupiła na potrzeby własne, do majątku wspólnego działkę rolną (klasy bonitacyjne V i VI), nr 41 o pow. 7,1783 ha. Grunt ten był uprawiany przez dwa lata (1997-1998 i 1998-1999), a następnie odłogowany, ze względu na niską klasę bonitacyjną. Nigdy nie był wynajmowany, dzierżawiony, czy użyczony. W latach 1999-2001, na wniosek kilku sąsiadujących rolników, dokonano zmiany w planach zagospodarowania przestrzennego m.in. dla działki nr 41. W jej wyniku została ona podzielona na 44 działki pod budownictwo mieszkaniowe, 3 działki pod budownictwo związane z działalnością gospodarczą, 1 działkę przeznaczoną na nową drogę gminną oraz 2 działki na poszerzenie dróg. Teren jest nieuzbrojony i w ewidencji gruntów nadal pozostaje symbol „R”. Działki na drogi mają zostać przekazane nieodpłatnie Gminie. Pozostałe działki Zainteresowana wraz z mężem zamierzają sprzedawać poszczególnym nabywcom, jeżeli tacy się znajdą. Zainteresowana poinformowała, że w jej małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej. Wnioskodawczyni, występująca jako osoba fizyczna, zamierza odsprzedać część terenu w postaci działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały przez podział jednego gruntu ornego, pochodzącego z jej majątku osobistego oraz planuje odsprzedać udział w części wyżej opisanego terenu w postaci ułamkowego udziału w działce przeznaczonej na drogę, nabywcom działek przeznaczonych pod zabudowę.

Odnosząc się do powyższego, WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 29 listopada 2011 r. wskazał, że: „(…) Wynikające z tej sprawy opisane przez podatnika okoliczności faktyczne, w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność skarżącej w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. (…) Podkreślić należy, iż podatnikowi nie towarzyszył przy nabyciu gruntów w 1997 r. zamiar sprzedaży, a wręcz odwrotnie – zostały one nabyte na cele prowadzonego gospodarstwa rolnego. Podatnik nie zamierza w przyszłości nabywać i sprzedawać kolejnych gruntów. Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że skarżąca tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, która wykorzystywana była dla celów prowadzonego gospodarstwa rolnego, w ramach prawidłowego zarządu swoim majątkiem prywatnym, po przekształceniu gruntu na tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej korzystając z okazji sprzedaje go. Nie można jednak tylko z tego powodu uznać, iż staje się w odniesieniu do tych transakcji profesjonalnym handlowcem (…).”

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy przedmiotowych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez rolnika nieruchomości gruntowej wykorzystywanej w działalności rolniczej dla własnych potrzeb, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Zainteresowana nie dokonała także aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, tj. nie podejmowała jakichkolwiek starań mających na celu przygotowanie do sprzedaży gruntu takich jak np. uzbrojenie terenu, czy ogłoszenie w mediach. Skutkiem powyższego także i z tego względu – stosownie do obowiązującego orzecznictwa – transakcja zbycia działek, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w niniejszej sprawie mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, Wnioskodawczyni w związku z sprzedażą przedmiotowych działek nie będzie występowała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej. Tym samym, planowana przez Wnioskodawczynię, występującą jako osoba fizyczna, odsprzedaż części terenu w postaci działek przeznaczonych pod zabudowę, które powstały przez podział jednego gruntu ornego oraz odsprzedaż udziału w części wyżej opisanego terenu w postaci ułamkowego udziału w działce przeznaczonej na drogę, nabywcom działek przeznaczonych pod zabudowę, jak również nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy działek przeznaczonych pod nową drogę gminną, nie będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji nr ILPP2/443-1377/10-2/MR, tj. 19 listopada 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.