Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-608/16-1/AD
z 12 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2016 r. (data wpływu 31 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 21 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zastosowania stawki 0% w przypadku świadczenia usług wykonywanych na statkach - jest prawidłowe,
• zastosowania stawki 0% w przypadku świadczenia usług wykonywanych na łodziach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% w przypadku świadczenia usług wykonywanych na statkach i łodziach.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pan otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której nie będzie zatrudniał żadnych pracowników, w zakresie usług stoczniowych PKD 33.15.z, 33.11.z 33.12z. W zakresie podatku VAT chce Pan wybrać zwolnienie zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach działalności gospodarczej będzie Pan wykonywał usługi spawalnicze, ślusarskie, monterskie na statkach, łodziach oraz konstrukcjach stalowych.

Prace będzie wykonywał Pan na terenie Polski, Holandii, Norwegii, Belgi oraz Niemiec, na zlecenie polskich firm świadczących usługi stoczniowe.

Głównymi odbiorcami usług będą firmy z branży stoczniowej, które posiadają miejsce głównej siedziby, zakładu oraz całej infrastruktury techniczno-biurowej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Fizyczne wykonanie prac, np.: spawalniczych, z reguły wykonywane jest w portach i stoczniach w wyżej wymieniowych krajach, bądź w trakcie rejsu statku na morzu.

Na podstawie zlecenia i potwierdzenia wykonania prac, w których to dokumentach zawarta jest informacja co do charakteru prac oraz nazwy jednostki i miejsca wykonania prac, będzie Pan wystawiał faktury dla firmy, którą armator lub stocznia z Polski lub innego kraju wybrała do wykonania określonych prac remontowych, monterskich, ślusarskich.

Tym samym bezpośrednim zleceniodawcą i płatnikiem (dla którego będzie Pan podwykonawcą zleconej pracy) wystawionych przez Pana faktur, w stosunku do Pana firmy, będą polscy zleceniodawcy, którzy na zlecenie: armatorów, właścicieli statków lub łodzi, stoczni lub innych firm z branży stoczniowej, mają wykonać prace remontowe: monterskie, ślusarskie, spawalnicze na tych jednostkach.

W ramach wykonywanych prac zleconych, będzie Pan pracował między innymi na terenie Holandii na zlecenie firmy polskiej, która swoją siedzibę oraz główne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej posiada na terenie Polski. Polski zleceniodawca w chwili zlecenia pracy na terenie Holandii zobowiązany jest dokonać zgłoszenia swojego podwykonawcy (czyli Pana) do holenderskiego urzędu gminy. Z tytułu świadczonych przez Pana usług spawalniczych, monterskich, ślusarskich na terenie Holandii na rzecz zleceniodawcy będącego Polską firmą, zleceniodawca będzie za Pana w Holandii opłacał podatek zwany Loonheffing/Wage Tax. W ramach takiego zlecenia będzie Pan zobowiązany do wyrobienia w Holandii numeru BSN polskiego odpowiednika NIP. Na koniec roku kalendarzowego ma Pan otrzymać od zleceniodawcy dokument: „Jaaropgave", który zostanie przygotowany przez holenderskie biuro rachunkowe, działające na zlecenie zleceniodawcy. Dokument zawiera informacje o wartości zapłaconego podatku w Holandii.

Podobny rodzaj podatku zleceniodawca będzie zobowiązany opłacać na terenie Norwegii, zwany Arbedsqiveravgift (AGA).

Zleceniodawca, w ramach swoich wewnętrznych procedur, oczekuje wystawienia przez Pana faktury, w której wartość do zapłaty, wynikającą ze zlecenia, będzie musiał Pan pomniejszyć o wartość zapłaconego przez niego podatku w Holandii lub Norwegii.

W ramach prowadzonej działalności, będzie Pan również wykonywał prace na terenie Polski. Nadmienia Pan, że głównym ośrodkiem interesów życiowych jest Polska, tu posiada mieszkanie, żonę oraz dziecko. Nie posiada zarejestrowanej działalności poza terytorium Polski, jak również nie zamierza otwierać działalności gospodarczej w żadnym innym kraju poza Polską.

Wykonując usługi spawalnicze, ślusarskie, monterskie, wykonywane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług będzie działał Pan jako podatnik od towarów i usług. Będzie korzystał Pan ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy. Nadawany w Holandii, Norwegii, Belgi, Niemczech numer „NIP” jest odpowiednikiem stosowanego w latach wcześniejszych w Polsce NIP przez każdą osobę rozliczająca się z Urzędem Skarbowym, który na dzień dzisiejszy został zastąpiony stosowaniem numeru PESEL w rozliczeniach z Urzędem Skarbowym dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po przekroczeniu obrotu w wysokości 150.000 zł i zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT, dla prac spawalniczych, monterskich, szlifierskich wykonywanych na statkach, łodziach zakwalifikowanych w PKWiU 30.11 wykonanych na terenie Polski oraz krajów Unii Europejskiej będzie przysługiwało Panu prawo do stosowania stawki VAT 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 15, do usług wykonanych na rzecz firm z branży stoczniowej, które posiadają miejsce głównej siedziby, zakładu oraz całej infrastruktury techniczno-biurowej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, którzy na zlecenie armatorów, właścicieli statków lub łodzi, stoczni lub innych firm z branży stoczniowej, mają wykonać prace remontowe monterskie, ślusarskie, spawalnicze na tych jednostkach?

Zdaniem Wnioskodawcy, po przekroczeniu obrotu 150.000 zł, w chwili zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT, dla prac spawalniczych, monterskich, szlifierskich wykonywanych na statkach, łodziach zakwalifikowanych w PKWiU 30.11 będzie przysługiwało prawo do stosowania stawki VAT 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do wszystkich usług wykonanych na terenie Polski oraz krajów Unii Europejskiej, świadczonych na rzecz firm z branży stoczniowej, które posiadają miejsce głównej siedziby, zakładu oraz całej infrastruktury techniczno-biurowej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, którzy na zlecenie: armatorów, właścicieli statków lub łodzi, stoczni lub innych firm z branży stoczniowej, mają wykonać prace remontowe: monterskie, ślusarskie, spawalnicze na tych jednostkach. W ww. sytuacji zastosowanie ma art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonane usługi montażowe na rzeczach ruchomych nie są związane na stałe z nieruchomością, a więc nieruchomość nie jest istotą świadczenia usługi, ani jej głównym celem, nie można dla stawianych konstrukcji przypisać na stałe danej nieruchomości, gdyż po sezonie produkcyjnym postawione konstrukcje mogą być zdemontowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie zastosowania stawki 0% w przypadku świadczenia usług wykonywanych na statkach,
• nieprawidłowe - w zakresie zastosowania stawki 0% w przypadku świadczenia usług wykonywanych na łodziach.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w świetle ust. 2 przywołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, o czym stanowi ust. 2 cyt. artykułu.

Zgodnie z art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Przytoczone przepisy art. 28b ust. 1- 3 ustawy pozostają w zgodności z treścią art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), w myśl którego, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Na podstawie art. 28a ww. ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:




1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;




2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11 oraz ich części składowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex – rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W myśl art. 83 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Stosownie do powyższego, w celu zastosowania stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy, należy spełnić łącznie następujące przesłanki:

1. świadczenie usług musi polegać na remoncie, przebudowie lub konserwacji,
2. przedmiotem tych usług musi być wyłącznie statek wymieniony w klasie PKWiU 30.11 lub jego części składowe,
3. prowadzenie dokumentacji potwierdzającej, że czynności zostały wykonane przy zachowaniu ww. warunków.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro usługi spawalnicze, ślusarskie i monterskie będą wykonywane na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy, miejscem ich świadczenia i opodatkowania - zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - bez względu na miejsce wykonania usługi, będzie terytorium Polski, czyli miejsce, w którym będzie znajdowała się siedziba nabywcy. Wobec powyższego należy stwierdzić, że o ile rzeczywiście - jak wskazuje treść wniosku – ww. usługi będą dotyczyły wyłącznie statków wymienionych w PKWiU w klasie 30.11, to po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny będzie Pan uprawniony do opodatkowania ich - zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy – stawką podatku 0%.

Nie można jednak się zgodzić, że stawka ta będzie miała zastosowanie przy świadczeniu ww. usług w odniesieniu do łodzi, gdyż - jak wynika z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) - co prawda dział 30.1 wymienia statki i łodzie, ale klasa 30.11 obejmuje jedynie statki i konstrukcje pływające, natomiast łodzie (wycieczkowe i sportowe) wymienione są w klasie 30.12.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Wobec powyższego Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, a niniejszą interpretację wydano wyłącznie na podstawie grupowania statystycznego wskazanego przez Pana, przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.