Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-96/13-2/TK
z 26 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi skup zboża, które wykorzystuje do produkcji pasz i koncentratów dla zwierząt. W ramach skupu prowadzi również skup mokrej kukurydzy, która jest suszona przy wykorzystaniu suszarni zasilanej gazem ziemnym o kodzie CN 2711 21 00. Od dnia 1 listopada 2013 r. został on objęty podatkiem akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykorzystanie przez Zainteresowanego gazu ziemnego do czynności polegających na suszeniu kukurydzy, zalicza się do prac rolniczych, a co za tym idzie, czy podlegają one zwolnieniu na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, gaz zużywany do suszenia kukurydzy podlega zwolnieniu na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Ustawa nie definiuje pojęcia „prac rolniczych”, jednakże ustawodawca używając tego określenia położył nacisk na rodzaj wykonywanych czynności a nie na podmiot je wykonujący. Zainteresowany uważa, że w przypadku gdy zakupu kukurydzy i suszenia dokonałby producent rolny, suszenie byłoby zakwalifikowane jako prace rolnicze co oznacza, że wykonywana ta sama czynność przez niego powinna być również zakwalifikowana jako prace rolnicze.

Wnioskodawca twierdzi, że prace polegające na suszeniu mokrej kukurydzy, które wykonuje są podyktowane względami ekonomicznymi. Suszenie kukurydzy nie jest elementem procesu produkcyjnego, tylko elementem przygotowującym zakupiony materiał do przechowywania, a w późniejszym czasie do zużycia w produkcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby gazowe – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy – podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

– niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W świetle art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Z kolei w myśl art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Prawodawca o określonych przypadkach przewidział jednak zwolnienia dla wyrobów gazowych.

Podstawowe zwolnienia określone zostały w art. 31b ust. 1 ustawy który stanowi, że zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

1. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
2. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
3. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie;
4. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
5. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Natomiast w świetle art. 31b ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, użyte:

1. w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, lub
2. na potrzeby przesyłania, dystrybucji lub magazynowania tych wyrobów.
   
   

Obrót wyrobami gazowymi podlega z zasady opodatkowaniu akcyzą. Przeznaczenie wyrobów gazowych do jednego z celów wskazanych w art. 31b ustawy uprawnia do zużywania zwolnionego od podatku wyrobu gazowego. Podkreślić przy tym należy, że zakres określonych w tym przepisie zwolnień nie może być interpretowany rozszerzająco.

Nadanie innego przeznaczenia nabytym wyrobom niż ww. wymienione skutkuje opodatkowaniem gazu. W myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany prowadzi skup zboża, które wykorzystuje do produkcji pasz i koncentratów dla zwierząt. W ramach skupu prowadzi również skup mokrej kukurydzy, która jest suszona przy wykorzystaniu suszarni zasilanej gazem ziemnym o kodzie CN 2711 21 00.

Wyjaśnić należy, że zużywanie wyrobów gazowych przez Wnioskodawcę nie korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego gdyż nie zużywa on wyrobów gazowych do uprzywilejowanych zwolnieniem celów.

Zwolnieniem takim jest przykładowo art. 31b ust. 1 pkt 3 ustawy, w świetle którego zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie.

Powyższe przepisy umożliwiają zwolnienia od podatku m.in. w pracach rolniczych. Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej tego pojęcia.

Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, że rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem.

Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca – str. 699 ww. słownika – to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (…).

Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich.

Skoro Zainteresowany jest producentem pasz i koncentratów dla zwierząt oraz zużywa gaz ziemny w procesie suszenia zakupionej mokrej kukurydzy, to wykonuje inną działalność niż ww. rolnicza uprzywilejowana zwolnieniem od podatku (działalność ta nie mieści się w zdefiniowanym powyżej zakresie prac rolniczych czy też ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie).

Reasumując, Zainteresowany jest zobowiązany do zapłacenia podatku akcyzowego od gazu ziemnego zużywanego w opisanym procesie suszenia kukurydzy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.