Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-915/14-2/MN
z 19 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług edukacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług edukacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja świadczyła usługi edukacyjne na rzecz Wyższej Szkoły oraz na rzecz innych uczelni w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. korzystając, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, ze zwolnienia.

Usługi edukacyjne świadczone przez Fundację można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Fundacja była w ww. okresie jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zgodnie z art. 2a pkt 1, jako organizacja pozarządowa prowadząca statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania.

Fundacja – jako osoba prawna prowadząca statutową działalność w zakresie (rubryka 3 KRS – cel działania organizacji):

1. wspierania rozwoju naukowego studentów, nauczycieli oraz pracowników naukowych, którzy przyczyniają się do rozwoju własnego regionu, w tym w szczególności obszarów wiejskich oraz małych i średnich miejscowości;
2. wspierania kształcenia dzieci i młodzieży i ułatwienie im startu zawodowego;
3. działalności oświatowej, w tym również kształcenia studentów;
4. prowadzenia możliwie wszechstronnej działalności zmierzającej do kształtowania pożądanych przemian społecznych i ekonomicznych na terenach wiejskich oraz małych i średnich miejscowości;
5. wspierania europejskiej współpracy regionalnej w zakresie oświaty, szkolnictwa wyższego oraz nauki;
6. upowszechniania wiedzy

– świadczyła usługi edukacyjne dla uczelni wyższych, placówek oświatowych, Gimnazjum, Liceum, jak również dla innych podmiotów w formie odpłatnej.

Cały zysk Fundacji był przeznaczony na działalność statutową pożytku publicznego, taką jak: wspieranie działalności utworzonej przez Fundację – Szkoły Wyższej i jej studentów; pomoc dzieciom chorym; pomoc dzieciom biednym; pomoc sportowcom; organizowanie dodatkowych wykładów przygotowujących studentów do egzaminów; organizowanie dodatkowych lekcji dla uczniów; organizowanie wycieczek dla uczniów i studentów.

Głównym przedmiotem działalności Fundacji jest:

1. pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób – zapomogi i stypendia;
2. podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej – odczyty i spotkania;
3. promocja zatrudnienia i aktywizacja zawodowa osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniami z pracy – kursy;
4. wspomaganie przedsiębiorczości – kursy i wykłady;
5. bezpłatne wykłady, odczyty, lekcje i konsultacje dla młodzieży i osób dorosłych;
6. upowszechnianie kultury fizycznej i sportu – organizowanie zawodów sportowych;
7. organizowanie spotkań ze specjalistami w zakresie porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałania patologiom społecznym;
8. wspieranie działalności Wyższej Szkoły.
   
   

Świadczone usługi edukacyjne finansowane były zarówno ze środków prywatnych, jak i publicznych (Fundacja nie jest w stanie przewidzieć udziału procentowego finansowania ze środków publicznych), np.:

• z otrzymanych środków (darowizn) od osób prywatnych;
• z otrzymanych darowizn od różnych podmiotów (spółek, osób prywatnych prowadzących działalność gospodarczą, od Uczelni Wyższych);
• z faktur wystawianych na inne podmioty (np. na uczelnie wyższe, placówki oświatowe, różne organizacje społeczne, różne podmioty spółek prawa handlowego) z tytułu świadczenia usług edukacyjnych przez Fundację na rzecz tych podmiotów;
• z darowizn pochodzących z przekazania 1% na rzecz organizacji pożytku publicznego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi edukacyjne świadczone dla Gimnazjum, Liceum, studentów Wyższej Szkoły, jak również dla innych podmiotów – powinny w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26, czy stawka dla wyżej wymienionych usług powinna wynosić 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi edukacyjne świadczone dla Gimnazjum, Liceum, studentów Wyższej Szkoły, jak również dla innych podmiotów – powinny w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy – zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo -rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej działalności.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1, z późn. zm.) – państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W myśl art. 2a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) – system oświaty wspierają organizacje pozarządowe, w tym organizacje harcerskie, a także osoby prawne prowadzące statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania.

Zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Oznacza to, że zarówno status podatnika (jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty), jak i zakres świadczonych usług (usługi w zakresie kształcenia i wychowania) – muszą spełniać warunki określone w tym przepisie.

W opisie sprawy Fundacja wskazała, że przedmiotowe usługi stanowią usługi w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w stosunku do tych usług spełniona została pierwsza przesłanka umożliwiająca zastosowanie zwolnienia od podatku określonego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, że jak wskazano we wniosku, Fundacja była w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jako organizacja pozarządowa prowadząca statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania – została spełniona również druga przesłanka warunkująca korzystanie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o ww. przepis ustawy.

W konsekwencji, przedmiotowe usługi edukacyjne świadczone dla Gimnazjum, Liceum, studentów Wyższej Szkoły, jak również dla innych podmiotów, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. – korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.