2015.01.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-630/14/BJ
z 23 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

sposobu wystawiania, przechowywania faktur elektronicznych – jest prawidłowe,
prawa do obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem faktur korygujących oraz terminu dokonania obniżenia –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od czerwca 2014 r. dla jednego ze swoich kontrahentów rozpoczął wystawianie i wysyłanie faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur (łącznie zwanych i określanych dalej jako „faktury elektroniczne”) w formie elektronicznej i wysyłanie ich za pośrednictwem poczty elektronicznej, jako załącznik w ogólnie akceptowalnym formacie PDF. Wnioskodawca zamierza stosować taki sposób dokumentowania sprzedaży także dla innych odbiorców, którzy wyrażą na to zgodę. Faktury elektroniczne są wystawiane przez uprawnionych pracowników przy pomocy przystosowanego do tego programu komputerowego. Są one zapisywane w formacie PDF zabezpieczonym przed modyfikacją hasłem oraz podpisane certyfikatem elektronicznym, który stosowany jest m.in. w celu potwierdzenia tożsamości właściciela oraz adresu e-mail. Faktury są wysyłane wyłącznie z dedykowanego do tego celu adresu e-mail. Przed rozpoczęciem wystawiania oraz przesyłania faktur elektronicznych Wnioskodawca otrzymał oświadczenie odbiorcy, że akceptuje on otrzymywanie faktur w formie elektronicznej oraz stosowany przez Wnioskodawcę sposób potwierdzenia otrzymania faktur elektronicznych przez nabywcę. Dodatkowo w oświadczeniu tym odbiorca wskazał również adres internetowy, na który powinny być przesyłane faktury elektroniczne. Wystawione faktury są automatycznie przesyłane za pośrednictwem poczty elektronicznej (jako załącznik do wiadomości) na wskazany przez nabywcę adres poczty elektronicznej. Przesłane faktury elektroniczne są archiwizowane w elektronicznym archiwum założonym w wydzielonej części serwera poczty elektronicznej (dalej „elektroniczne archiwum”) z odpowiednim podziałem na foldery (np. faktury, faktury korekty, duplikaty, potwierdzenia faktur, potwierdzenia korekt). Polega to na tym. że w zależności od rodzaju dokumentu - faktury elektronicznej jest on automatycznie przesyłany do odpowiedniego folderu w formie wiadomości e-mail (jako załącznik do niej). Treść archiwizowanej wiadomości, w której jako załącznik przesłano fakturę elektroniczną zawiera:

nr faktury,
NIP odbiorcy.
nr odbiorcy nadany przez program komputerowy stosowany przez Wnioskodawcę,
datę wystawienia,
datę sprzedaży,
adres e-mail, na który została wysłana faktura.

Dodatkowo temat wiadomości zawiera: nr odbiorcy nadany przez program komputerowy Wnioskodawcy, datę wystawienia, rodzaj dokumentu oraz jego numer.

Dowodem dostarczenia wiadomości zawierającej fakturę elektroniczną na wskazany przez nabywcę adres poczty elektronicznej jest potwierdzenie przeczytania wiadomości, do której w formie załącznika dołączona jest Faktura elektroniczna (dalej „elektroniczne potwierdzenie”).

Elektroniczne potwierdzenia będą automatycznie zapisywane w Elektronicznym archiwum Wnioskodawcy. W przypadku elektronicznych potwierdzeń treść otrzymanej i archiwizowanej wiadomości zawiera:

nr faktury elektronicznej, której dotyczy potwierdzenie,
adres poczty elektronicznej, na który została wysłana faktura elektroniczna,
datę i godzinę wysłania wiadomości,
datę i godzinę przeczytania tej wiadomości przez odbiorcę, czyli wysłania przez niego elektronicznego potwierdzenia.

Faktury elektroniczne będą przechowywane do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Uprawnienia do odczytu plików zapisanych w Elektronicznym archiwum będą mieli wyłącznie: uprawnieni pracownicy (przykładowo są to pracownicy działu księgowego, pracownicy działu IT odpowiedzialni za techniczną obsługę systemu oraz osoby z działu sprzedaży uprawnione do wystawiania faktur elektronicznych). Na żądanie organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej zostanie zapewniony dostęp do faktur. Zdarzają się sytuacje, kiedy Wnioskodawca wystawia w formie elektronicznej faktury korygujące zmniejszające podstawę opodatkowania oraz podatek należny (dalej „faktury korygujące in minus”). Co do zasady Wnioskodawca powinien wówczas otrzymać od odbiorcy faktury korygującej in minus elektroniczne potwierdzenie. W praktyce mogą wystąpić przypadki, kiedy Wnioskodawca takiego elektronicznego potwierdzenia odbioru nie będzie posiadał. Zwykle w takim przypadku Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami potwierdzającymi, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona. Mogą to być np. wyciągi bankowe potwierdzające przelanie przez Wnioskodawcę odpowiedniej kwoty na konto kontrahenta lub dokumenty bankowe, z których wynika, że przy dokonywaniu płatności za inne zobowiązania kontrahent potrącił kwotę wynikającą z faktury korygującej in minus. Alternatywnie, Wnioskodawca zamiast dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty wynikającej z faktury korygującej może otrzymać od odbiorcy wiadomość za pośrednictwem poczty elektronicznej zawierającą wykaz otrzymanych Faktur korygujących in minus i datę ich otrzymania przez Odbiorcę. Nie można wykluczyć wystąpienia sytuacji, że Wnioskodawca nie będzie dysponował ani jednoznacznymi dowodami potwierdzającymi rozliczenie obniżki ceny wynikającej z faktury korygującej in minus (np. gdy nabywca co prawda dokona potrącenia, ale nie opisze w sposób jednoznaczny przelewów), ani wiadomością elektroniczną od kontrahenta z wykazem otrzymanych przez niego faktur korygujących. W takiej sytuacji jedynym dowodem posiadanym przez Wnioskodawcę będzie potwierdzenie wysłania faktury korygującej in minus (czyli będzie ona zarchiwizowana w Archiwum elektronicznym). W niniejszej sprawie stanem faktycznym jest rozpoczęcie wystawiania i przesyłania faktur elektronicznych w przedstawiony powyżej sposób oraz sytuacja przedstawiona w pytaniu 2. Zdarzeniami przyszłymi są natomiast sytuacje, których dotyczą pytania 3 i 4.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyjęty przez Wnioskodawcę sposób wystania i przechowywania faktur elektronicznych spełnia wymagania stawiane przez ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( z 2011 Nr 177, poz. 1054 z pózn. zm.)?
Czy w przypadku otrzymania elektronicznego potwierdzenia dotyczącego dostarczenia kontrahentowi faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, przyjmując, że nabywca otrzymał fakturę korygującą w miesiącu, w którym wysłał on elektroniczne potwierdzenie?
Czy w przypadku nieotrzymania elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, gdy będzie posiadał dowód wysłania faktury korygującej in minus w postaci ujęcia jej w elektronicznym archiwum oraz dokumenty potwierdzające, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona; mogą to być np. wyciągi bankowe potwierdzające przelanie odpowiedniej kwoty na konto kontrahenta lub dokumenty bankowe z których wynika, że przy dokonywaniu płatności kontrahent potrącił kwotę wynikającą z faktury korygującej in minus
Czy w przypadku nieotrzymania elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT (za moment uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę w rozumieniu tego przepisu należy uznać dzień, w którym faktura elektroniczna została wysłana zgodnie z uzgodnioną między stronami procedurą), gdy będzie posiadał jedynie potwierdzenie nadania faktury elektronicznej na wskazany przez kontrahenta adres poczty elektronicznej oraz jego zgodę na otrzymywanie faktur w ten sposób?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób wystania i przechowywania faktur elektronicznych spełnia wymagania stawiane przez ustawę o VAT. Zasady wystawiania i przechowywania faktur elektronicznych uregulowane są w ustawie. Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 32 ustawy o VAT przez fakturę elektroniczną rozumie się: „fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym”. W dalszej części stanowiska Wnioskodawca przytacza treść art. 106m ust.- 1 i kolejno ust.2 do 5.

W opinii Wnioskodawcy treść przepisu art. 106m ust. 5 ustawy jednoznacznie wskazuje, że ustawodawca wymienił jedynie przykładowe sposoby zapewnienia autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej. Wnioskodawca natomiast wybrał inne metody zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury elektronicznej. W przypadku Wnioskodawcy autentyczność pochodzenia faktury jest zapewniona, ponieważ są one wysyłane z dedykowanego do tego celu adresu poczty elektronicznej. Odbiorca nie może mieć zatem wątpliwości, kto jest autorem wiadomości, do której w formie załącznika dołączona jest faktura w formacie PDF. Z kolei gwarancją zapewnienia integralności treści jest zabezpieczenie hasłem możliwości zmiany treści faktury. Brak możliwości zmiany treści faktury jest bowiem równoznaczna z zapewnieniem integralności jej treści. Ponadto Wnioskodawca spełnia też warunek nakreślony w treści art. 106n ust. 1 ustawy czyli akceptacji odbiorcy faktury. Oznacza to, że spełnione zostały wszystkie warunki, które ustawa o VAT stawia przed podmiotami, które wystawiają i przechowują faktury elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 32. Stosowany przez Wnioskodawcę sposób dokumentowania sprzedaży spełnia bowiem wszystkie kryteria przewidziane przez u stawę o VAT.

Ad. 2

W przypadku otrzymania elektronicznego potwierdzenia potwierdzającego odbiór przez kontrahenta faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT przyjmując, że nabywca otrzymał fakturę korygującą w miesiącu, w którym wysłał on elektroniczne potwierdzenie. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza treść art. 29a ust. 10, ust. 13 ustawy o VAT. Z przepisu art. 29a ust. 13 wynika, że warunkiem ujęcia przez Wnioskodawcę wystawionej przez niego faktury korygującej obniżającej podstawę opodatkowania jest posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę. Wnioskodawca będzie posiadał elektroniczne potwierdzenie. Umożliwi mu to zatem ujęcie faktury korygującej w ewidencji sprzedaży i odpowiednie obniżenie podstawy opodatkowania i podatku należnego. Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że w przypadku otrzymania elektronicznego potwierdzenia potwierdzającego odbiór przez kontrahenta faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Ad. 3

W przypadku nieotrzymania elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, gdy będzie posiadał dowód wysłania faktury korygującej in minus w postaci ujęcia jej w elektronicznym archiwum, oraz dokumenty potwierdzające, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona; mogą to być np. wyciągi bankowe potwierdzające przelanie odpowiedniej kwoty na konto kontrahenta lub dokumenty bankowe z których wynika, że przy dokonywaniu płatności kontrahent potrącił kwotę wynikającą z faktury korygującej in minus. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca cytuje treść art. 29a ust. 10 i ust. 13, 14 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy z przepisu art. 29a ust. 13 ustawy wynika, że warunkiem ujęcia przez Wnioskodawcę wystawionej przez niego faktury korygującej obniżającej podstawę opodatkowania jest posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę. Wnioskodawca będzie posiadał dowód wysłania faktury korygującej in minus w postaci ujęcia jej w Elektronicznym archiwum oraz dokumenty potwierdzające, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona: mogą to być np. wyciągi bankowe potwierdzające przelanie odpowiedniej kwoty na konto kontrahenta lub dokumenty bankowe z których wynika, że przy dokonywaniu płatności kontrahent potrącił kwotę wynikającą z faktury korygującej in minus. W sumie powyższe dowody stanowią potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Wnioskodawca potrafi bowiem wykazać, że fakturę korygującą wysłał w formie uzgodnionej z nabywcą. Już to powinno zostać uznane, że spełnienie warunku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Zgadzając się na określony sposób przesyłania faktur elektronicznych nabywca zobowiązał się do ich odbierania. W analizowanym przypadku Wnioskodawca posiada także inne dowody potwierdzające, że odbiorca musiał dowiedzieć się o wystawieniu przez Wnioskodawcę faktury korygującej. Są to dokumenty potwierdzające, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona. Kontrahent, który otrzymuje zwrot na konto kwoty wynikającej z korekty faktury lub sam dokonuje jej potrącenia przy dokonywanych płatnościach musi posiadać informacje o wystawieniu faktury korygującej. Nawet w przypadku uznania, że w niniejszym przypadku Wnioskodawca nie posiada potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez odbiorcę w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, to zastosowanie znajdzie przepis art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, który stanowi, że: warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku (...) gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych na wnioski innych podatników. W interpretacji indywidualnej z dnia 19 marca 2014 r. (ILPP4/443-562/13-6/EWW) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że w przypadku faktur korygujących, zgodnie z którymi podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w fakturze dokumentującej odpłatną dostawę i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, otrzymanie w formie elektronicznej i przechowywane w tej formie potwierdzenie otrzymania przez nabywcę korekty faktury, uprawniać będzie Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania. Również w sytuacji, gdy Spółka posiadać będzie jednocześnie: elektroniczne potwierdzenie doręczenia faktury korygującej (wiadomości zawierającej załącznik w postaci faktury korygującej) na skrzynkę mailową kontrahenta wraz z elektronicznym potwierdzeniem doręczenia wiadomości mailowej zawierającej prośbę o potwierdzenie odbioru faktury korygującej oraz potwierdzenia dokonania zwrotu na rachunek bankowy kontrahenta kwoty wynikającej z faktury korekty bądź wyciągu z rachunku bankowego, który poświadczać będzie, że kontrahent dokonał potrącenia kwoty wynikającej z faktury korekty — przysługiwać będzie jej prawo do obniżenia podstawy opodatkowania. W interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2014 r. (IBPP2/443-228/14/RSz) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że w przypadku braku otrzymania elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej w formie maila, wystarczające do obniżenia podstawy opodatkowania jest posiadanie elektronicznego potwierdzenia doręczenia faktury korygującej na skrzynkę mailową kontrahenta wraz z elektronicznym potwierdzeniem doręczenia wiadomości mailowej zawierającej prośbę o potwierdzenie odbioru faktury korygującej oraz posiadanie potwierdzenia dokonania zwrotu na rachunek bankowy odbiorcy kwoty wynikającej z faktury korekty bądź wyciągu z rachunku bankowego, z którego wynika, iż kontrahent dokonał potrącenia kwoty wynikającej z faktury korekty, z uwzględnieniem przepisu art. 29a ust. 15 pkt 4 ww. ustawy. Podsumowując, w przypadku nieotrzymania elektronicznego potwierdzenia odbioru Faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 Ustawy o VAT, gdy będzie posiadał dowód wysłania faktury korygującej in minus w postaci ujęcia jej w Elektronicznym archiwum oraz dokumenty potwierdzające, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona; mogą to być np. wyciągi bankowe potwierdzające przelanie odpowiedniej kwoty na konto kontrahenta lub dokumenty bankowe z których wynika, że przy dokonywaniu płatności kontrahent potrącił kwotę wynikającą z faktury korygującej in minus.

Ad. 4

W przypadku nieotrzymania Elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT. Za moment uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę należy uznać dzień, w którym faktura elektroniczna została wysłana zgodnie z uzgodnioną między stronami procedurą. Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca przytacza treść art. 29a ust. 10 i 13, 14, 15 ustawy. Stwierdza, że wprowadzenie do ustawy o VAT przepisu art. 29a ust. 15 pkt 4 jest konsekwencją wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie Kraft Foods Polska S.A. (C-588/10). Dokonując wykładni tego przepisu należy uwzględnić treść tego orzeczenia. W wyroku w sprawie Kraft Foods, TSUE wskazał, że: „wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 Dyrektywy VAT”. TSUE dodał jednak, że: „(...) jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed krajowymi organami podatkowymi przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury”. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że warunkiem ujęcia faktury korygującej przez Wnioskodawcę jest wykazanie, że: 1) dana transakcja została dokonana na warunkach potwierdzonych fakturą korygującą, oraz 2) Wnioskodawca dochował należytej staranności, aby dostarczyć fakturę korygującą oraz umożliwić zapoznanie się nabywcy z jej treścią. Ustawodawca nie może zatem wymagać, aby Wnioskodawca posiadał dowody, iż nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej. Może jedynie nałożyć na niego obowiązek działania z należytą starannością. Wysłanie faktury korygującej w uzgodnionej z nabywcą formie z pewnością należy uznać za działanie z należytą starannością. Zgadzając się na odbiór faktur elektronicznych w uzgodniony z Wnioskodawcą sposób, nabywca zobowiązuje się bowiem do ich odczytywania. Podsumowując, dokonując prounijnej wykładni art. 29 ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT należy uznać, że w przypadku nieotrzymania elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej in minus Wnioskodawca będzie uprawniony do skorygowania podstawy opodatkowania w terminie określonym w przepisie art. 29a ust. 13 ustawy o VAT. Za moment uzyskania przez Wnioskodawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę należy uznać dzień, w którym faktura elektroniczna została wysłana zgodnie z uzgodnioną między stronami procedurą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

sposobu wystawiania, przechowywania faktur elektronicznych – jest prawidłowe,
prawa do obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem faktur korygujących oraz terminu dokonania obniżenia – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą –podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 2 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

(…)

31) fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie;

32) fakturze elektronicznej – rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym;

(…).

Według art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy – zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy faktury korygujące wystawia się zaś w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 1 pkt 1 ustawy,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Natomiast w świetle art. 106m ust. 1 ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy).

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Jak stanowi art. 106m ust. 5 ustawy, poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Zgodnie z treścią art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

W przypadku przesyłania lub udostępniania temu samemu odbiorcy jednocześnie więcej niż jednej faktury elektronicznej dane wspólne dla poszczególnych faktur mogą zostać podane tylko raz, o ile dla każdej faktury są dostępne wszystkie te dane (art. 106n ust. 2 ustawy).

Należy w tym miejscu dodatkowo wskazać, że stosownie do przepisu art. 218 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) – dalej jako „Dyrektywa” – dla celów dyrektywy państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale (Rozdział 3 Sekcja 2 - definicje).

Regulacje prawa unijnego nakładają na każdego podatnika szczególne obowiązki dotyczące przechowywania wszystkich faktur. W myśl art. 244 Dyrektywy, każdy podatnik zapewnia przechowywanie kopii faktur wystawionych osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub też w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, a także wszystkich faktur, które otrzymał. Państwa członkowskie mogą również wymagać, by podatnicy mający siedzibę na ich terytorium przechowywali na tym terytorium faktury wystawione osobiście albo przez nabywcę lub usługobiorcę, lub faktury wystawione w imieniu i na rzecz tych podatników przez osoby trzecie, a także wszystkie faktury, które otrzymali, w przypadku gdy faktury nie są przechowywane za pomocą środków elektronicznych gwarantujących pełny dostęp on-line do tych danych (art. 245 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy).

Na uwagę zasługuje również norma wyrażona w art. 247 ust. 2 Dyrektywy zgodnie, z którą, aby zapewnić spełnienie wymogów, o których mowa w art. 233, państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Podkreślenia wymaga fakt, że krajowy ustawodawca odstąpił – na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów – od tego opcjonalnego dla niego wymogu.

Według art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 112a ust. 1 ustawy, podatnicy przechowują:

wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 ustawy).

W świetle art. 86 ustawy 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ustawy 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Według art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy - podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli
do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Treść art. 29a ust. 13 stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Powyższy przepis stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy - warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 (art. 29a ust. 16).

Należy zauważyć, że ww. przytoczone regulacje prawne stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest bowiem doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Konieczność posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Kraft Food Polska S.A. W wyroku tym Trybunał orzekł, że „wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Zasady neutralności podatku od wartości dodanej oraz proporcjonalności co do zasady nie sprzeciwiają się takiemu wymogowi”. Jednocześnie Trybunał w niniejszym wyroku uznał, że „jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury”.

Z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wynika zatem, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał a transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zaznaczyć należy również, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają wymogów dotyczących konkretnej formy takiego potwierdzenia. Organy podatkowe akceptują każdy rodzaj potwierdzenia, który pozwala bez żadnych wątpliwości ustalić, czy i kiedy faktura korygująca dotarła do nabywcy. Czyni zadość warunkowi legitymowania się potwierdzeniem odbioru korekty faktury przez nabywcę np. potwierdzenie przez adresata przyjęcia przesyłki poleconej (za zwrotnym poświadczeniem odbioru), pisemne odrębne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, zwrotnie przesłana kopia podpisanej faktury korygującej, faks potwierdzający odbiór faktury korygującej, potwierdzenie przesłane drogą elektroniczną, potwierdzony odbiór faktury korygującej przesłany drogą elektroniczną, czy też posiadanie dowodów zapłaty lub dokumentów księgowych umożliwiających określenie kwoty rzeczywiście zapłaconej na rzecz podatnika z tytułu danej transakcji przez nabywcę towarów lub usług. Wachlarz potencjalnie akceptowalnych form potwierdzenia otrzymania korekty faktury stwarza pole i możliwość do rozróżnienia konkretnych sytuacji, w których z punktu widzenia zasad prawa wspólnotowego należałoby uznać, iż podatnik zachował prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i należnego podatku, bądź tego prawa nie ma.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął wystawianie, na rzecz swojego kontrahenta, faktur w formie elektronicznej, zgodnie z obowiązującymi obecnie regulacjami ustawy o VAT dotyczącymi przesyłania faktur w formie elektronicznej. (Spółka zamierza zawrzeć porozumienia w sprawie wystawiania faktur w formie elektronicznej z innymi kontrahentami). Spółka otrzymuje elektroniczne potwierdzenia otrzymania faktur przez nabywcę. Zdarzają się sytuacje, kiedy Wnioskodawca wystawia w formie elektronicznej faktury korygujące zmniejszające podstawę opodatkowania oraz podatek należny („faktury korygujące in minus”). Co do zasady Wnioskodawca otrzymuje od odbiorcy faktury korygującej in minus elektroniczne potwierdzenie. Spółka wskazuje, że w praktyce mogą wystąpić sytuacje polegające na braku takiego elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zwykle w takim przypadku Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami potwierdzającymi, że wynikająca z faktury korygującej in minus kwota obniżenia zobowiązania wobec nabywcy została rozliczona (takie jak:. wyciągi bankowe, wykaz otrzymanych faktur korygujących in minus i datę ich otrzymania przez odbiorcę). Jednakże Spółka nie wyklucza wystąpienia sytuacji, w której nie będzie dysponowała ani jednoznacznymi dowodami potwierdzającymi rozliczenie obniżki ceny wynikającej z faktury korygującej in minus (np. gdy nabywca co prawda dokona potrącenia, ale nie opisze w sposób jednoznaczny przelewów), ani wiadomością elektroniczną od kontrahenta z wykazem otrzymanych przez niego faktur korygujących. W takiej sytuacji jedynym dowodem posiadanym przez Spółkę będzie potwierdzenie wysłania faktury korygującej in minus (czyli będzie ona zarchiwizowana w archiwum elektronicznym).

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych związanych z wysyłaniem i potwierdzaniem otrzymywania faktur, w tym faktur korygujących w formie elektronicznej.

Na wstępie tej części uzasadnienia interpretacji indywidualnej podkreślić należy szczególną rangę wymogu jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim bowiem, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Wprawdzie prawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez autentyczność pochodzenia faktur oraz integralność ich treści (i jako przykład procedur zapewniających zachowanie tych przymiotów podał stosowanie bezpiecznego podpisu elektronicznego lub elektroniczną wymianę danych), to jest to jednak katalog otwarty i dopuszczalne są wszelkie inne metody (procedury) przesyłania faktur drogą elektroniczną, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność. Te techniczne wymogi powinny być ustalone, aby móc odbierać faktury w formie elektronicznej, z czym nie mamy do czynienia w zakresie faktur w formie papierowej. W każdym przypadku decyzja o stosowaniu faktur elektronicznych pozostaje ostatecznie kwestią porozumienia między stronami transakcji.

Tut. organ zaznacza ponadto, że weryfikacja prawidłowości stosowanego przez Spółkę systemu przechowywania faktur w formie elektronicznej oraz wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur elektronicznych wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem tej ostatecznej weryfikacja może dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej.

Na tle powyższych uwag uznać należy – przy założeniu zagwarantowania przez Spółkę autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego; przechowywania faktur w sposób pozwalający na łatwe ich odszukanie oraz w sposób umożliwiający na żądanie uprawnionego organu bezzwłoczny dostęp do faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych – że przyjęty sposób wystawiania i przechowywania przez Spółkę faktur elektronicznych jest prawidłowy

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W przypadku, gdy Wnioskodawca otrzyma potwierdzenie przeczytania wiadomości, do której w formie załącznika dołączona jest faktura elektroniczna korygująca będzie to niewątpliwie oznaczało, że fizycznie jest w posiadaniu wystarczającej formy potwierdzenia, o której mowa w art. 29a ust. 13 ustawy. Spółka będzie zatem uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za miesiąc, w którym kontrahent wysłał elektroniczne potwierdzenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

W przypadku braku elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej wystarczające do obniżenia podstawy opodatkowania może być posiadanie przez Spółkę dowodu wysłania faktury korygującej na skrzynkę „mailową” kontrahenta i jej ujęcie w elektronicznym archiwum wraz z posiadaniem dokumentów potwierdzających, dokonania zwrotu na rachunek bankowy odbiorcy kwoty wynikającej z faktury korekty, bądź wyciągu z rachunku bankowego, z którego wynika, że kontrahent dokonał potrącenia kwoty wynikającej z faktury korekty. Spółka będzie zatem uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za miesiąc, w którym zaistniały wyżej wymienione okoliczności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

W przypadku, gdy Spółka nie otrzyma elektronicznego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, będzie można przyjąć, że dochowała ona należytej staranności, przy doręczeniu tej faktury korygującej, pod warunkiem, że Spółka będzie w posiadaniu dokumentów, które potwierdzą, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. Z przepisu art. 29a ust. 16 jednoznacznie wynika, że gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Tym samym nie można przyjąć, że samo przesłanie w formie elektronicznej faktury korygującej jest równoznaczne ze spełnieniem wymogów określonych w powołanym przepisie art. 29a ust. 15 pkt 4, dlatego też stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin