Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1100/14-2/MK
z 2 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 19 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka X. sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

Spółka świadczy usługi na rzecz swoich kontrahentów m.in. polegające na sprzedaży tzw. czasu antenowego przeznaczonego na reklamy emitowane w telewizji lub poprzez inne środki przekazu. W tym zakresie klientami Spółki są przede wszystkim agencje reklamowe i domy mediowe nabywające takie usługi dla swoich klientów. Usługi sprzedawane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów są wyceniane zgodnie z aktualnym cennikiem stosowanym przez Spółkę oraz indywidualnie negocjowanymi umowami.

Zgodnie z praktyką rynkową, Spółka zawiera z kontrahentami porozumienia (jako element umów o współpracy lub jako osobne dokumenty), które przewidują udzielanie przez Spółkę rabatów od obrotów („Premia Pieniężna”) na rzecz kontrahentów pod warunkiem spełniania określonych każdorazowo warunków. Podstawowym warunkiem udzielenia przez Spółkę Premii Pieniężnej oraz czynnikiem wpływającym na wysokość Premii Pieniężnej jest wielkość obrotów wygenerowanych pomiędzy Spółką a kontrahentem w danym okresie rozliczeniowym (z reguły, w danym roku kalendarzowym). Niekiedy dodatkowym warunkiem wypłaty Premii Pieniężnej jest dokonanie przez kontrahenta faktycznej zapłaty Spółce za faktury, które są podstawą do ustalenia wysokości Premii Pieniężnej - do momentu jej wypłaty.

W porozumieniach strony potwierdzają, że Premie Pieniężne mają charakter rabatów, a Spółka wystawi właściwą zmniejszającą fakturę korygującą lub faktury korygujące do faktur, których dotyczy przyznana Premia Pieniężna, po uzgodnieniu z danym kontrahentem ostatecznego rozliczenia współpracy za dany rok. Uzgadnianie wysokości rabatów z poszczególnymi kontrahentami, potwierdzanie spełnienia dodatkowych warunków niezbędnych do przyznania Premii Pieniężnej oraz wystawianie stosownych faktur korygujących ma miejsce po zakończeniu danego roku podatkowego, z reguły w trakcie następnego roku podatkowego (zarówno przed, jak i po złożeniu zeznania rocznego CIT oraz po sporządzeniu sprawozdania finansowego), ale niekiedy nawet w kolejnych latach.

W związku z powyższym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość, co do sposobu rozliczenia wskazanych wyżej faktur korygujących dokumentujących udzielone Premie Pieniężne w zakresie przychodów podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka prosi o udzielenie interpretacji w zakresie poniższego pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy po zakończeniu danego roku podatkowego Spółka oraz kontrahent uzgodnią wielkość Premii Pieniężnej dotyczącej usług świadczonych przez Spółkę na rzecz kontrahenta w danym roku podatkowym, wskutek czego Spółka wystawi faktury korygujące dokumentujące przyznane kontrahentowi Premie Pieniężne już po zakończeniu danego roku podatkowego (np. wysokość Premii Pieniężnych dotyczących kwot otrzymanych przez Spółkę w trakcie 2014 roku zostanie ustalona i udokumentowana fakturami korygującymi w trakcie 2015 roku), Spółka może pomniejszyć kwotę swoich przychodów należnych w podatku dochodowym od osób prawnych w rozliczeniu za rok, w którym nastąpiło udokumentowanie Premii Pieniężnej fakturami korygującymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy po zakończeniu danego roku podatkowego Spółka oraz kontrahent uzgodnią wielkość Premii Pieniężnej dotyczącej zrealizowania poziomu obrotów z tytułu zakupu usług od Spółki przez kontrahenta w danym roku podatkowym, wskutek czego Spółka wystawi faktury korygujące dokumentujące przyznane kontrahentowi Premie Pieniężne (np. wysokość Premii Pieniężnych dotyczących sprzedaży zafakturowanej przez Spółkę w trakcie 2014 roku zostanie ustalona i udokumentowana fakturami korygującymi w trakcie 2015 roku), Spółka może pomniejszyć kwotę swoich przychodów należnych w podatku dochodowym od osób prawnych w rozliczeniu za rok, w którym nastąpiło udokumentowanie Premii Pieniężnej fakturami korygującymi (tj. w roku 2015 w niniejszym przykładzie).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na mocy ust. 3 powołanego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą została uregulowana przez ustawodawcę w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. Zgodnie z nim, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przepisy u.p.d.o.p. nie regulują zasad (momentu) dokonywania zmniejszenia przychodów w związku z udzielonymi rabatami i skontami. Z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. wynika jedynie, że przychody związane z działalnością gospodarczą podlegają pomniejszeniu o wartość zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przepis nie precyzuje w jakim momencie czasowym należy pomniejszyć przychód o udzielone bonifikaty i skonta, w szczególności czy bonifikaty i skonta pomniejszają przychód należny okresu, w którym bonifikaty i skonta zostały udzielone, czy też przychód okresu (powstały przed udzieleniem bonifikat, skont), którego te bonifikaty i skonta dotyczą.

Termin „bonifikata” nie został zdefiniowany w u.p.d.o.p., dlatego należy posłużyć się wykładnią językową. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym słowniku PWN, (http://sjp.pwn.pl/szukaj/bonifikata.html), bonifikata to „zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi”. Z kolei skonto to „zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową lub ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką przed ustalonym terminem” (http://sjp.pwn.pl/szukaj/skonto.html). Zwrot towaru zakłada, że najpierw musiało nastąpić jego wydanie przez podatnika. Również w przypadku bonifikaty oczywistym jest, że może mieć ona miejsce dopiero po tym jak strony „ustaliły” początkową cenę. Również skonto występuje tylko w przypadku zajścia określonego zdarzenia (zapłaty) już po dacie powstania przychodu należnego. Zatem nie ulega wątpliwości, że wszystkie przypadki zmniejszania przychodu należnego wymienione w art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. dotyczą zdarzeń mających miejsce po dacie powstania przychodu należnego. Natomiast datę powstania przychodu należnego na gruncie u.p.d.o.p. określa się, co do zasady, z dokładnością do dnia (co wynika wprost z art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., czy art. 12 ust. 3c i ust. 3e u.p.d.o.p.).

Nie ulega także wątpliwości, że obowiązkiem podatnika jest rozpoznanie dla celów podatkowych przychodu należnego, obliczonego zgodnie z art. 12 ust. 3, w dniu ustalonym zgodnie z art. 12 ust. 3a-3e u.p.d.o.p. Kwoty fakturowane przez Spółkę za wyświadczone usługi dokumentują przychody należne w rozumieniu art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. obliczone, prawidłowo, na dzień powstania przychodu zgodnie z art. 12 ust. 3a-3e u.p.d.o.p.

Zakładając zatem, że w momencie rozpoznania przez Spółkę przychodu został on ustalony w prawidłowej kwocie (oraz że został on uwzględniony we właściwym momencie, np. wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi albo wcześniejszego wystawienia faktury), powstaje pytanie, czy kwota tak rozpoznanego przez Spółkę przychodu powinna być korygowana na skutek zajścia zdarzeń wymienionych w art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. w okresie późniejszym. Korekta zgodnie z powszechnym znaczeniem językowym oznacza usuwanie błędów lub nieprawidłowości (http://sjp.pwn.pl/szukai/korekta.html). Z takim rozumieniem pojęcia korekty koresponduje rozdział 10 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa pt. „Korekta deklaracji”. Celem umożliwienia podatnikom dokonania korekty deklaracji jest umożliwienie im doprowadzenia stanu ich rozliczeń podatkowych (deklarowanych na zasadach samorozliczania podatków przez podatnika) do stanu prawidłowego na dany dzień. Jeżeli rozliczenie podatku na dany dzień (okres objęty deklaracją) było prawidłowe, nie ma podstaw do składania korekty deklaracji.

Ponieważ przepisy u.p.d.o.p. nie określają w sposób specyficzny zasad dokonywania korekt przychodów, tj. nie jest wyraźnie uregulowane, czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego, wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów. Prowadzi ona do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowa. Nie ulega natomiast wątpliwości, że w momencie rozpoznawania przez Spółkę przychodów (tj. w dniu wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi albo wcześniejszego wystawienia faktury) wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowo są przychody zafakturowane przez Spółkę na rzecz kontrahentów (tj. przychodami są kwoty netto bez należnego podatku VAT). Ewentualne udzielenie w kolejnym roku podatkowym (lub latach następnych) przez Spółkę bonifikaty nie zmienia faktu, że przychodem należnym w roku wykonania usługi/wystawienia faktury była zafakturowana kwota. To właśnie takiej kwoty Spółka może od kontrahenta dochodzić, naliczać od niej odsetki za zwlokę itd. Kwota ta była i jest prawidłowa niezależnie od przyznania przez Spółkę Premii Pieniężnej, a w momencie dokonywania sprzedaży w trakcie roku podatkowego warunki do przyznania Premii Pieniężnej nie są spełnione.

Reasumując, w przypadku, gdy przyczyną korekty faktury nie jest niezgodność faktury pierwotnej ze stanem faktycznym istniejącym w momencie jej wystawiania, to momentem rozliczenia takiej korekty nie może być okres rozliczeniowy, w którym powstał pierwotny obowiązek podatkowy. A zatem w przypadku, gdy przyczyną korekty są zdarzenia zaistniałe po wystawieniu faktur pierwotnych - np. podwyższenie ceny - korekty w podatku dochodowym od osób prawnych należy dokonywać na bieżąco (por. w wyroku NSA z 10 listopada 2011 r., I FSK 12/11; podobnie w wyroku NSA z 3 kwietnia 2012 r., I FSK 850/11, wyroku NSA z 12 kwietnia 2012 r., I FSK 1063/11, wyroku WSA w Krakowie z 14 października 2014 r., I SA/Kr 1144/14, wyroku WSA w Warszawie z 27 marca 2013 r., III SA/Wa 2715/12, wyroku WSA w Warszawie z 28 czerwca 2013 r., III SA/Wa 1647/13, wyroku WSA w Warszawie z 25 października 2013 r., III SA/Wa 1348/13, wyroku WSA w Gliwicach z 20 czerwca 2012 r. III SA/Gl 693/12 ).

Z tych powodów jedynie w razie popełnienia przez Spółkę błędów (np. zawyżenia przychodu w stosunku do kwot należnych od kontrahenta) w dacie rozpoznania przychodów należnych i dokonania korekt z tego wynikających uzasadnione jest dokonanie zmiany kwoty przychodów podatkowych Spółki w okresie pierwotnego rozpoznania przychodów. Natomiast w przypadku, gdy po zakończeniu danego roku podatkowego Spółka przyzna kontrahentowi Premię Pieniężną w wysokości uzgodnionej przez Spółkę z kontrahentem, dotyczącą usług zakupionych przez kontrahenta od Spółki w danym roku podatkowym, wskutek czego Spółka wystawi faktury korygujące dokumentując przyznanie kontrahentowi Premii Pieniężnych (np. wysokość Premii Pieniężnych dotyczących kwot otrzymanych przez Spółkę w trakcie 2014 roku zostanie ustalona i udokumentowana fakturami korygującymi w trakcie 2015 roku), Spółka może pomniejszyć kwotę swoich przychodów należnych w podatku dochodowym od osób prawnych w rozliczeniu za rok, w którym nastąpiło udokumentowanie (fakturami korygującymi) Premii Pieniężnej (tj. w roku 2015 w niniejszym przykładzie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 updop, uregulowane są w art. 12 ust. 3a - 3e - w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. - ust. 3a - 3g - w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. Zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem - ust. 3c-3e - w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. - ust. 3c - 3g - w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 3c updop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepisy updop nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia lub zwiększenia przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wartość bonifikaty/rabatu obniża kwotę należną zbywcy danego towaru, w konsekwencji obniża określony przychód u zbywcy tego towaru. W związku z tym udzielenie rabatu powinno skutkować dokonaniem korekty tych przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży towarów, z którymi dany rabat jest związany.

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość przychodu.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Przy czym w przypadku rozliczania usług w okresach rozliczeniowych datą powstania przychodu jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, który powstał na powyższych zasadach.

Ustalenie przez strony, w ramach swobody umów, terminu płatności czy ostatecznego ustalenia ceny późniejszego niż data wydania towaru nie będzie miało wpływu - wobec jednoznacznej treści przepisów - na datę powstania przychodu. Przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują odstępstwa od ustalenia momentu powstania przychodu w przypadku zajścia - po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi - zdarzeń, mających wpływ na jego wysokość w postaci zwrotu towaru, udzielenia bonifikaty czy skonta i nie wskazuje innego momentu uzyskania przychodu, wynikającego z korekty faktury. Nie określają także innego momentu powstania przychodu w sytuacji, gdy po wydaniu towaru strony podwyższą jego cenę, a - tym samym - przychód zostanie zwiększony lub gdy po wydaniu towaru cenę tę obniżą, a - tym samym - zmniejszy się przychód. W art. 12 ust. 3c -3e - w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. - ust. 3c - 3g - w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., nie uregulowano odrębnego od wskazanego w art. 12 ust. 3a momentu powstania przychodu z tytułu zbycia rzeczy, wynikającego z faktu wystawienia faktury korygującej.

Faktura korygująca powinna mieć zatem wpływ na przychody należne, określone w fakturze pierwotnej, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu w roku podatkowym wcześniejszym niż data wystawienia faktury korygującej to faktura ta powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży poprzez złożenie odpowiedniej korekty zeznania podatkowego. Faktura korygująca wykazuje bowiem właściwy (wyższy, niższy) przychód. Korekta przychodu wynikająca z faktury korygującej, powinna zatem być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Zatem, w przypadku wskazanym w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. w przypadku wystawienia faktury korygującej, dokumentującej udzielenie przez Wnioskodawcę Premii Pieniężnej (rabatu) na rzecz kontrahentów z tytułu wielkości obrotów wygenerowanych pomiędzy Spółką a kontrahentem w danym okresie rozliczeniowym oraz dokonaniem przez kontrahenta faktycznej zapłaty Spółce za faktury, które są podstawą do ustalenia wysokości Premii Pieniężnej - do momentu jej wypłaty, zasadne jest zmniejszenie przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży towarów, z którymi udzielony rabat (Premia Pieniężna) jest związane. Udzielenie rabatu, przyznanie premii nie stanowi oddzielnego od sprzedaży towaru zdarzenia gospodarczego, a jedynie powoduje konieczność skorygowania wcześniejszej czynności prawnej. Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu należnego za rok podatkowy wcześniejszy niż data wystawienia faktury korygującej, to faktura ta powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży.

Podsumowując, należy uznać za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku, gdy po zakończeniu danego roku podatkowego Spółka oraz kontrahent uzgodnią wielkość Premii Pieniężnej dotyczącej zrealizowania poziomu obrotów z tytułu zakupu usług od Spółki przez kontrahenta w danym roku podatkowym, wskutek czego Spółka wystawi faktury korygujące dokumentujące przyznane kontrahentowi Premie Pieniężne, Spółka może pomniejszyć kwotę swoich przychodów należnych w podatku dochodowym od osób prawnych w rozliczeniu za rok, w którym nastąpiło udokumentowanie Premii Pieniężnej fakturami korygującymi. W ocenie Organu przyznane Premie Pieniężne przez Wnioskodawcę - udokumentowane fakturami korygującymi - powinny pomniejszać przychody okresu rozliczeniowego, w którym wykazane zostały przychody podatkowe z pierwotnej faktury dokumentującej sprzedaż towarów. Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca powinien ująć wystawione faktury korygujące wstecz i skorygować przychody właściwego okresu rozliczeniowego.

Ponadto wskazać należy, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż orzecznictwo sądów administracyjnych nie wypracowało jednolitej linii orzeczniczej w zakresie rozpatrywanego tematu. Tezy badanych rozstrzygnięć nie mogą mieć zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, tym bardziej, że Organowi znane są orzeczenia sądów administracyjnych, które w pełni potwierdzają wyżej zaprezentowane stanowisko Organu, np. Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie sadów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 26 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2422/10, wyroku NSA z dnia 16 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2005/10, wyroku NSA z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. akt II FSK 156/10, w wyrokach z dnia 12 lipca 2012 r. sygn. II FSK 2653/10 i II FSK 2660/10, z dnia 2 sierpnia 2012 r. sygn. II FSK/11, z dnia 12 kwietnia 2013 r. sygn. II FSK 1595/11, wyroku WSA w Krakowie z dnia 10 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 359/10, wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3218/12 oraz wyroku WSA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3361/12, w którym Sąd wskazał: „Wystawienie faktury korygującej sprzedaż usług lub towarów ma przede wszystkim swoje odzwierciedlenie w rozliczeniu przychodów z tej sprzedaży. Korekta faktury powoduje zatem zmniejszenie lub zwiększenie przychodów ze sprzedaży o konkretną kwotę (wartość) zawartą w fakturze korygującej. Skoro w fakturach korygujących korygowany jest (na plus lub na minus) o konkretną kwotę przychód netto, który de facto jest inny aniżeli wykazany w fakturze pierwotnej, uznać należy, że przychód należny został zaniżony bądź zawyżony w momencie sprzedaży energii elektrycznej. Wartość sprzedaży (przychód netto) wykazana w fakturze może być zatem korygowana przez wystawienie faktury korygującej do konkretnej faktury sprzedaży, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że faktura korygująca winna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy faktura pierwotna, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej skutkuje jedynie zmianą wysokości przychodu, nie zaś datą jego powstania”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.