Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-145/15-3/BS
z 15 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży licytacyjnej nieruchomości należącej do dłużnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży licytacyjnej nieruchomości należącej do dłużnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Anna B. informuje, że prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi Dariuszowi B. egzekucję skierowano m.in. do nieruchomości dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi księgę wieczystą, stanowiącej własność dłużnika: Dariusza B.. Na przedmiotowej nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny dwulokalowy w zabudowie bliźniaczej, niepodpiwniczony. Budynek jest w stanie nowym, developerskim. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 633,54 m2, w tym 2 razy po 316,77 m2 .

W dniu 21 stycznia 2015 r. Komornik przeprowadził skuteczną licytację ww. nieruchomości. Nabywcą ww. nieruchomości został wierzyciel: A. SA.

W dniu 22 stycznia 2015 r. Komornik złożył do Urzędu Skarbowego zapytania następującej treści:

• czy Dariusz B. prowadzi działalność gospodarczą,
  

• czy jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,
  

• czy w stosunku do zabudowanej nieruchomości położonej: X., dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi księgę wieczystą przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,
  

• czy w stosunku do tej zabudowanej nieruchomości przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  

• czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie powyższej nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to czy były one niższe/wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu,
  

• czy ww. nieruchomość stanowi przedmiot działalności gospodarczej dłużnika,
  

• czy ww. nieruchomość znajduje się w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej dłużnika,
  

• czy osoba, która ma zawieszoną działalność gospodarczą może dokonać dostawy towaru (który nie znajdował się w ewidencji środków trwałych tylko był przedmiotem działalności gospodarczej) i wystawić fakturę VAT pomimo, że formalnie nie podjęła wykonywania działalności gospodarczej, jakie są konsekwencje takiego działania,
  

• czy dłużnik zlikwidował działalność gospodarczą i rozliczył się z urzędem skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
  
  
  

Z informacji przekazanych przez Urząd Skarbowy z dnia 29 stycznia 2015 r. wynika, że:

1. dłużnik prowadzi działalność w zakresie wg PKD:Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Odnotowane, niezamknięte powiązania z działalnością gospodarczą: powiązanie od 17 czerwca 2013 r. z: B. DARIUSZ (działalność od 27 kwietnia 1995 r.) - właściciel;
2. Pan Dariusz B. posiada w Urzędzie Skarbowym otwarty obowiązek w podatku od towarów i usług VAT od 17 czerwca 2013 r. (przeniesienie między US);
3. od dnia 1 września 2013 r. działalność gospodarcza jest zawieszona;
4. w złożonych do Urzędu Skarbowego deklaracjach VAT 7K ww. podatnik nie wykazał nabyć środków trwałych;
5. u Pana Dariusza B. nie były prowadzone czynności sprawdzające dot. przedmiotowej nieruchomości w związku z czym brak jest informacji w ww. zakresie;
6. odnotowane adresy dłużnika:
   
   

X . - adres prowadzenia działalności

od 17czerwca 2013 r. X. - adres prowadzenia działalności

X - adres prowadzenia rachunkowości

Od 17 czerwca 2013 r.: X - adres rejestracyjny

X . - adres zameldowania.

W piśmie z dnia 11 lutego 2015 r. dłużnik Dariusz B. oświadczył, że na przedmiotowej nieruchomości od 2009 r. prowadził on deweloperską budowę budynku mieszkalnego „system gospodarczym” jako firma Y. dokonując w tym czasie stosownych odpisów w podatku dochodowym i VAT. Dłużnik dalej oświadcza: „Samą działkę z zamiarem przeznaczenia jej w przyszłości na ww. cele gospodarcze zakupiłem jako osoba fizyczna w 2008 r. od Urzędu Miasta za kwotę brutto 550 565,00 zł, w tym 99 282,21 zł podatku VAT (22%) ( faktura VAT nr 6/07/2008)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Przedstawiając powyższe, Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o informację czy od sprzedaży licytacyjnej przeprowadzonej przez komornika w dniu 21 stycznia 2015 r. należy odprowadzić podatek VAT, czy fakt zawieszenia działalności gospodarczej przez dłużnika ma wpływ na obowiązek odprowadzenia podatku VAT od licytacyjnej sprzedaży nieruchomości, jaka stawka podatku będzie obowiązywać w tym przypadku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie tut. Komornika od ww. sprzedaży licytacyjnej należy odprowadzić podatek VAT, ponieważ dostawa nieruchomości dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a w stosunku do zlokalizowanego na nieruchomości budynku - jak oświadczył dłużnik – dokonywał „stosownych odpisów” w podatku VAT.

Fakt zawieszenia działalności gospodarczej przez dłużnika nie ma wpływu na obowiązek odprowadzenia podatku VAT ponieważ czynności podlegające opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

W ocenie Komornika w omawianym przypadku zastosowanie będzie miała 8 % stawka podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Obowiązki płatnika podatku zostały określone w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Na mocy art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1. organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
2. komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.
   
   

Z powołanych przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi. Egzekucję skierowano m.in. do nieruchomości prowadzi księgę wieczystą stanowiącej własność dłużnika. Na przedmiotowej nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny dwulokalowy w zabudowie bliźniaczej, niepodpiwniczony. Budynek jest w stanie nowym, developerskim. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 633,54 m2, w tym 2 razy po 316,77 m2 . Na przedmiotowej nieruchomości od 2009 r. dłużnik prowadził deweloperską budowę budynku mieszkalnego „system gospodarczym” jako firma Y, dokonując w tym czasie stosownych odpisów w podatku dochodowym i VAT. Dłużnik Samą działkę z zamiarem przeznaczenia jej w przyszłości na ww. cele gospodarcze zakupił jako osoba fizyczna w 2008 r. od Urzędu Miasta.

W dniu 21 stycznia 2015 r. Komornik przeprowadził skuteczną licytację ww. nieruchomości. Nabywcą ww. nieruchomości został wierzyciel: A. SA.

Z informacji przekazanych przez Urząd Skarbowy z dnia 29 stycznia 2015 r. wynika, że dłużnik prowadzi działalność w zakresie wg PKD: F4120Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, posiada w Urzędzie Skarbowym otwarty obowiązek w podatku od towarów i usług VAT od 17 czerwca 2013 r. (przeniesienie między US); od dnia 1 września 2013 r. działalność gospodarcza jest zawieszona; w złożonych do Urzędu Skarbowego deklaracjach VAT 7K ww. podatnik nie wykazał nabyć środków trwałych.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że nabyta nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika – czynnego zarejestrowanego podatnika VAT – w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem Strona z tytułu dostawy tej nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego, zgodnie z art. 18 ustawy będzie płatnikiem podatku od towarów i usług (w sytuacji, gdy podatek taki wystąpi).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672, z późn. zm.) w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Zatem zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że okoliczność zawieszenia działalności gospodarczej przez dłużnika – właściciela nieruchomości pozostaje bez wpływu na obowiązek odprowadzenia podatku VAT od licytacyjnej sprzedaży nieruchomości.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „oddanie do użytkowania”, o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego – w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy, zgodnie z którym przedmiotem dostawy jest budynek mieszkalny w stanie nowym, developerskim, należy stwierdzić, że dostawa ww. nieruchomości została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W analizowanej sprawie brak także przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy, dłużnik w trakcie realizacji inwestycji deweloperskiej polegającej na budowie budynku mieszkalnego „system gospodarczym” jako firma Y. dokonywał stosownych odpisów w podatku VAT.

Ponieważ ww. nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej, jej dostawa nie może również korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, dostawa gruntu znajdującego się pod opisanym budynkiem także nie korzysta ze zwolnienia, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

Z przedstawionej powyżej analizy wynika zatem, że dokonana przez Komornika dostawa opisanej nieruchomości nie jest sprzedażą korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie przytoczonych przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a oraz pkt 2. Oznacza to, że transakcja ta jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT w przewidzianej przez ustawę stawce.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 ,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) przez budynek mieszkalny jednorodzinny należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że przedmiotem dostawy jest budynek mieszkalny dwulokalowy w zabudowie bliźniaczej, niepodpiwniczony. Budynek jest w stanie nowym, developerskim. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 633,54 m2, w tym 2 razy po 316,77 m2.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny wskazać należy, że budynek mieszkalny, o którym mowa we wniosku przekracza limit, określony w art. 41 ust. 12b pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca dokonujący jego dostawy, powinien stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 1, tj. w wysokości 8% zastosować tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej obiekt do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całej powierzchni użytkowej, zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT. Z obniżonej stawki podatku korzysta także dostawa gruntu, na którym znajduje się część budynku mieszkalnego, którego dostawa podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%.

Natomiast do pozostałej części budynku, przekraczającej 600 m2, (2x300 m2) Wnioskodawca powinien zastosować stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1, tj. w wysokości 23%. Analogicznie stawka podatku w wysokości 23% znajdzie zastosowanie dla dostawy gruntu, na którym znajduje się część budynku mieszkalnego, którego dostawa podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku stawką podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dla całej dostawy należy zastosować stawkę podatku w wysokości 8 % należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.