Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-32/15-3/GJ
z 1 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodów z tytułu niezwróconych pożyczek – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodów z tytułu niezwróconych pożyczek .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

A. sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) zawarła w 2013 roku szereg pożyczek od spółki H. z siedzibą w T. (dalej: „Pożyczkodawca”). W świetle zawartych umów do dnia złożenia niniejszego wniosku pożyczki nie są wymagalne. W 2014 roku skierowano przeciwko Spółce powództwo o zwrot części pożyczek (dalej: „Pożyczki sporne”). Stroną powodową jest spółka, która w uzasadnieniu pozwu powołała się na rzekomą umowę przelewu wierzytelności, jaką miała zawrzeć z Pożyczkodawcą.

W wyniku audytu prawnego, jaki zamówiła Spółka po wniesieniu w/w powództwa ustalono, że Pożyczkodawca został wykreślony z rejestru podmiotów prowadzonego na terytorium zależnym od Wielkiej Brytanii, jakim są wyspy T. Przedmiotem niniejszego wniosku są skutki podatkowe pożyczek, w stosunku do których nie wniesiono powództwa o ich zwrot (dalej: „Pożyczki bezsporne”) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka zobowiązana jest w dacie powzięcia informacji o likwidacji Pożyczkodawcy do rozpoznania przychodu podatkowego CIT w wysokości odpowiadającej wartości nominalnej Pożyczek bezspornych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka zobowiązana jest ona do rozpoznania przychodu podatkowego w odniesieniu do Pożyczek bezspornych w dacie powzięcia informacji przez zarząd Spółki o likwidacji Pożyczkodawcy.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT do przychodów podatnika nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów). Równocześnie jednak w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy o CIT do przychodów podatnika zalicza się otrzymane pieniądze, wartości pieniężne a także wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw.

Wykładnia powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że otrzymana pożyczka/kredyt nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT, ale tylko wówczas gdy zostanie zwrócona.

W praktyce oznacza to, że dopuszczalna prawnie jest sytuacja, w której początkowo neutralnie podatkowo (na gruncie CIT) pożyczka podlegać będzie opodatkowaniu CIT. Stanie się tak w wyniku zajścia określonych zdarzeń (np. nieodpłatne zwolnienie z długu, przedawnienie) skutkujących powstaniem przysporzenia po stronie pożyczkobiorcy. Dopiero bowiem z chwilą ich wystąpienia uprawnione będzie twierdzenie, że po stronie pożyczkobiorcy nastąpił trwały wzrost wartości jej majątku.

Odnosząc powyższe rozważania na grunt sprawy będącej przedmiotem zapytania, należy zauważyć, że bezsporny jest charakter uzyskanych przez Spółkę świadczeń w 2013 roku. Pożyczkodawca przelał na rachunek Spółki środki pieniężne uzyskując w zamian zobowiązanie P. sp. z o.o. do zwrotu tychże środków powiększonych o wynagrodzenie w postaci umówionych odsetek.

W 2014 roku Spółka została jednak wezwana do zwrotu części pożyczek przez podmiot trzeci powołujący się w uzasadnieniu żądania na umowę przelewu wierzytelności, jaką miał powód zawrzeć z Pożyczkodawcą. Rozstrzygnięcie zasadności tego roszczenia jest przedmiotem sporu sądowego.

Równocześnie okazało się, że Pożyczkodawca mający swoją siedzibę na wyspach T. został wykreślony z rejestru podmiotów, co (o ile przyjąć polskie przepisy prawne w tym zakresie) oznaczać może jego likwidację i brak prawnych możliwości dochodzenia pozostałych kwot od Spółki, czyli Bezspornych pożyczek.

W związku z powyższym istnieje duże prawdopodobieństwo, że Spółka zwolniona została z obowiązku spłaty Pożyczek bezspornych, potwierdzać to może pośrednio treść pozwu odnosząca się jedynie do Pożyczek spornych.

W związku z powyższym zarząd Spółki podjął decyzję o zaliczeniu kwot Pożyczek bezspornych do przychodów operacyjnych/finansowych jednostki a tym samym do przychodów podatkowych Spółki w dacie powzięcia informacji o wykreśleniu Pożyczkodawcy z rejestru obowiązującego na terenie wysp T.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.