Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-19/15-2/PS
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia do pomniejszenie podatku dochodowego od osób prawnych o kwotę podatku od odsetek pobranego zagranicą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia do pomniejszenie podatku dochodowego od osób prawnych o kwotę podatku od odsetek pobranego zagranicą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

I. (EUROPE) S.A. (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce („Oddział") jest oddziałem I. (EUROPE) S.A. (Spółka Akcyjna) z siedzibą w Luksemburgu („X. Luksemburg"). W ramach swojej działalności Oddział udziela pożyczek podmiotom chińskim (chińskim rezydentom podatkowym). Przed wypłatą odsetek w Chinach dochodzi do pobrania od nich 10% podatku „u źródła". W efekcie Oddział otrzymuje kwotę netto odsetek. Ponieważ X. Luksemburg nie posiada rezydencji podatkowej w Polsce (w Polsce działa za pośrednictwem Oddziału, który stanowi zakład w rozumieniu art. 5 polsko-luksemburskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), do odsetek wypłacanych przez chińskich rezydentów na rzecz Oddziału znajdują zastosowanie postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Luksemburgiem a Chinami (podobnie uznał również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 czerwca 2010 r., znak IPPB5/423-150/10-4/PS).

Zgodnie z art. 11 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Luksemburgiem a Chinami w przypadku odsetek wypłacanych z jednego umawiającego się państwa na rzecz właściciela (beneficial owner) posiadającego rezydencję podatkową w drugim umawiającym się państwie państwo, z którego wypłacane są odsetki może pobrać od nich podatek w wysokości 10% kwoty wypłacanych odsetek brutto (na marginesie warto zauważyć, że analogiczne regulacje znajdują się w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Chińską Republiką Ludową - umowa z dnia 7 czerwca 1988 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Oddział uprawniony jest do pomniejszenie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) o kwotę podatku od odsetek pobranego zagranicą (w Chinach)?
2. Kiedy Oddział powinien wykazywać jako swój przychód odsetki uzyskiwane od rezydentów chińskich (na bieżąco, w momencie ich otrzymania, czy też dopiero po zakończeniu roku podatkowego - w rocznym zeznaniu podatkowym)?
3. Jakim kursem waluty Oddział powinien przeliczyć kwotę uzyskanych odsetek oraz podatku „u źródła"?
4. W jakim terminie Oddział powinien dopłacić podatek dochodowy, jeśli w wyniku uwzględnienia w zeznaniu rocznym przychodów osiągniętych zagranicą okaże się, że zobowiązanie podatkowe przekracza kwotę wpłaconych zaliczek za dany rok podatkowy?

Stanowisko Spółki

Stanowisko do pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku od odsetek pobranego w Chinach zgodnie z postanowieniami polsko-chińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Uzasadnienie stanowiska do pytania 1

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: Ustawa CIT) jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Zgodnie z art. 20 ust. 2a Ustawy CIT przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, o ile umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Rzecząpospolitą Polską a państwem siedziby tego podmiotu przewiduje przypisanie dochodów uzyskiwanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do jego zagranicznego zakładu. Kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód z tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.

Należy nadmienić, że zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 14 czerwca 1995 r. zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Analiza wspomnianego przepisu prowadzi do wniosku, że istnieją podstawy do przypisania Oddziałowi zysków osiąganych w Chinach.

Dla porządku wskazać należy również, że zgodnie ze wspomnianym art. 20 ust. 1 Ustawy CIT nie ma on zastosowania w przypadku wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT, tj. w sytuacji, jeśli na mocy umowy międzynarodowej, której Polska jest stroną dochody osiągane przez podatników określonych w art. 3 ust. 1 Ustawy CIT są w Polsce wolne od podatku dochodowego. Zarówno w przypadku umowy polsko-chińskiej jak i polsko-luksemburskiej, a także luksembursko-chińskiej nie przewidziano zwolnienia odsetek od podatku w kraju rezydencji podmiotu otrzymującego odsetki.

Biorąc pod uwagę, że X. Luksemburg jest spółką prawa luksemburskiego i posiada rezydencję podatkową na terytorium Luksemburga, spełnione są wszystkie przesłanki określone w art. 20 Ustawy CIT pozwalające na odliczenie od polskiego podatku dochodowego podatku „u źródła" pobranego w Chinach.

Stanowisko do pytania 2

Zdaniem Oddziału prawidłowy sposób rozliczania odsetek od pożyczek udzielonych rezydentom chińskim powinien wyglądać następująco:

Oddział w trakcie roku podatkowego powinien wyłączać przychody odsetkowe uzyskane od rezydentów chińskich z podstawy opodatkowania. W zeznaniu rocznym Oddział powinien wykazać jako swój przychód kwotę brutto otrzymanych odsetek (a więc bez pomniejszania jej o podatek „u źródła").

Uzasadnienie stanowiska do pytania 2

Z zacytowanych przepisów wynika wprost, że przychód uzyskany ze źródeł położonych zagranicą podlega wykazaniu dopiero w rozliczeniu rocznym. Zdaniem Oddziału wskazuje na to zwrot „w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej". Przepis art. 20 ust 1 Ustawy CIT określa zatem nie tylko kiedy powstaje uprawnienie do odliczenia podatku pobranego zagranicą, ale również kiedy należy wykazać przychód, od którego podatek ten został pobrany.

Stanowisko do pytania 3

Zdaniem Oddziału do przeliczenia kwoty odsetek uzyskanych w walucie obcej, jak również pobranego od nich podatku „u źródła" Oddział powinien zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania odsetek.

Uzasadnienie stanowiska do pytania 3

Zgodnie z art. 20 ust. 8 Ustawy CIT określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu). W świetle art. 12 ust. 4 pkt 2 przychód podatkowy stanowią odsetki otrzymane. W związku z powyższym, niezależnie od tego, że zdaniem Oddziału przychód z odsetek uzyskanych zagranicą należy wykazać dopiero w zeznaniu rocznym, nie zmienia to ogólnej zasady dotyczącej tego, kiedy przychód ów powstaje. Tym samym zdaniem Oddziału w zeznaniu rocznym powinna wykazać sumę odsetek osiągniętych zagranicą otrzymanych w ciągu roku podatkowego przeliczonych na PLN zgodnie z art. 12 ust. 2 Ustawy CIT tj. przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (tj. w omawianym przypadku - otrzymania odsetek). Tym samym kursem należy zdaniem Oddziału przeliczyć kwotę podatku „u źródła" pobranego przez wypłacającego (dzień wypłaty odsetek i pobrania podatku z tego tytułu jest bowiem tożsamy).

Stanowisko do pytania 4

Zdaniem Oddziału jeżeli w wyniku ujęcia w zeznaniu rocznym przychodów osiągniętych zagranicą okaże się, że zobowiązanie podatkowe jest wyższe od sumy zaliczek wpłaconych za dany rok podatkowy powstałą różnicę powinien on uregulować na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następnego. W odwrotnym przypadku (tj. jeśli suma wpłaconych zaliczek okaże się wyższa od zobowiązania podatkowego) powstanie nadpłata podatku w rozumieniu art. 72 Ordynacji podatkowej.

Uzasadnienie stanowiska do pytania 4

Zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy CIT podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Zdaniem Oddziału oznacza to, że w przypadku jeśli wykazanie przychodów odsetkowych osiągniętych zagranicą, po odliczeniu podatku pobranego zagranicą spowoduje niedopłatę podatku Oddział powinien wpłacić powstałą różnicę na rachunek właściwego urzędu skarbowego we wskazanym w art. 27 ust. 1 Ustawy CIT terminie. Jeśli natomiast okazałoby się, że odliczenie podatku pobranego zagranicą powoduje, że zobowiązanie podatkowe za dany rok podatkowy było niższe niż suma wpłaconych za ten rok zaliczek, powstała różnica stanowić będzie nadpłatę podatku w rozumieniu art. 72 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.