2015.06.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-318/15-2/KOM
z 22 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kulturalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kulturalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Fundacja ,,C” jest Fundacją wpisaną w KRS do rejestru fundacji i stowarzyszeń. Zgodnie ze statutem - celami statutowymi Fundacji są:

krzewienie kultury muzycznej wśród młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem środowisk akademickich,
współpraca z instytucjami i organizacjami upowszechniającymi kulturę muzyczną,
promocja twórczości muzycznej oraz inicjowanie przedsięwzięć w kraju i poza jego granicami,
udzielanie stałej pomocy organizacyjnej i finansowej Chórowi Międzyuczelnianemu,
działalność charytatywna.

Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

organizowanie i finansowanie:
1. koncertów, podróży artystycznych, sesji nagraniowych oraz spotkań i zgrupowań szkoleniowych Chóru Międzyuczelnianego,
2. koncertów, przeglądów, festiwali i konkursów muzycznych z udziałem innych wykonawców,
3. działalności propagatorskiej i informacyjnej w zakresie upowszechniania kultury muzycznej;
współpracę z instytucjami i organizacjami w kraju i za granicą, działającymi w zakresie objętym celami Fundacji oraz osobami fizycznymi zainteresowanymi celami Fundacji.

W celu pozyskania środków na realizację zadań statutowych Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz domów kultury, samorządów i gmin kompleksowe usługi organizowania imprez kulturalnych, które są finansowane ze środków publicznych tych jednostek (np. cykliczne koncerty muzyki chóralnej, koncerty o tematyce patriotycznej, okolicznościowe wydarzenia kulturalne, tj. imprezy, których zapewnienie i nadzór należy do obowiązków odpowiednich wydziałów urzędów miast i gmin lub domów kultury) lub inne koncerty z udziałem artystów estradowych. Umowy o świadczenie takich usług finansowanych ze środków publicznych poprzedzone są postępowaniem konkursowym zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych. Za zorganizowaną imprezę kulturalną Wnioskodawca wystawiać będzie faktury odpowiednio na rzecz urzędów miast, gmin lub gminnych lub miejskich ośrodków kultury. Uzyskane z takiej działalności środki Wnioskodawca w całości zamierza przeznaczać na realizację celów statutowych Wnioskodawcy.

Działalność ta jest zakwalifikowana do PKD 90.01.Z - Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych.

Według PKWiU działalność ta mieści się w grupowaniu 90.02.11.0, które obejmuje usługi produkcji i wystawiania przedstawień teatralnych, operetkowych, operowych, baletowych, muzycznych, lalkowych i innych przedstawień, koncertów, przedstawień cyrkowych.

Zgodnie z precedensem nr 1 GUS z dnia 22 czerwca 2010 r. symbol 90.02.1 obejmuje również:

kompleksowe usługi organizowania/współorganizowania imprez kulturalnych (np. koncerty), obejmujące zorganizowanie występu artysty, zapewnienie obsługi technicznej imprezy (np. nagłośnienie, oświetlenie) wraz ze sprzedażą biletów lub bez sprzedaży biletów.

Wnioskodawca nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym odrębną podmiotowość prawną, której statutowa działalność dotyczy popularyzacji kultury. Wnioskodawca zgodnie z art. 43 ust. 18, w przypadku osiągnięcia zysków z tej działalności, w całości przeznaczy je na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług oraz realizację celów statutowych Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT.

Zgodnie ze statutem Fundacji celem jej działalności jest działalność kulturalna:

krzewienie kultury muzycznej wśród młodzieży, ze szczególnym uwzględnieniem środowisk akademickich,
współpraca z instytucjami i organizacjami upowszechniającymi kulturę muzyczną,
promocja twórczości muzycznej oraz inicjowanie przedsięwzięć w kraju i poza jego granicami i jest realizowana poprzez:
1. organizowanie i finansowanie:
  1. koncertów, podróży artystycznych, sesji nagraniowych oraz spotkań i zgrupowań szkoleniowych Chóru Międzyuczelnianego,
  2. koncertów, przeglądów, festiwali i konkursów muzycznych z udziałem innych wykonawców,
  3. działalności propagatorskiej i informacyjnej w zakresie upowszechniania kultury muzycznej;
2. współpracę z instytucjami i organizacjami w kraju i za granicą, działającymi w zakresie objętym celami Fundacji oraz osobami fizycznymi zainteresowanymi celami Fundacji.

Fundacja na realizację celów statutowych zamierza pozyskiwać środki finansowe m.in. z organizacji imprez kulturalnych, koncertów, tzn. ewentualne zyski z tej działalności przeznaczać na działalność społecznie użyteczną służącą rozwojowi kultury. Realizując cele statutowe Fundacja od początku swego istnienia wspiera działalność Chóru Międzyuczelnianego - zespołu, który od ponad 50 lat należy do czołówki chórów amatorskich w Polsce. Dodatkowo od ponad roku Fundacja organizuje wydarzenia kulturalne skierowane do osób niepełnosprawnych angażując się w działania zmierzające do poszerzenia oferty kulturalnej kierowanej do środowisk zagrożonych wykluczeniem.

Podstawą działania Fundacji jest statut oraz ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Fundacja nie jest wpisana do rejestru, o którym mowa, w art. 14 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Natomiast jako organizacja pozarządowa, prowadzi działalność kulturalną w formie organizacyjnoprawnej - osoby prawnej, jako inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2013 r., poz. 406 ze zm.) działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej oraz przepisami o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 4 ww. ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalności w szczególności w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.

Zgodnie z art. 5 ustawy, podmioty prowadzące działalność kulturalną na zasadach określonych w art. 3 mogą otrzymywać dotacje celowe na realizację zadań państwowych. Organizacje pozarządowe prowadzące działalność kulturalną mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

Jak wynika z powyższego, zakres podmiotowy instytucji o charakterze kulturalnym nie jest ograniczony do jednostek wymienionych w art. 8 i 9 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Organizacja imprez kulturalnych wynika z celów statutowych Wnioskodawcy (np. Fundacja realizuje swoje cele m. in. organizując i finansując koncerty z udziałem Chóru Międzyuczelnianego, jak również innych artystów). Wnioskodawca zgodnie z art. 43 ust. 18, w przypadku osiągnięcia zysków z tej działalności, w całości przeznaczy je na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług kulturalnych oraz realizację celów statutowych Wnioskodawcy.

Usługi będące przedmiotem wniosku stanowią usługi kulturalne. Działalność ta jest zakwalifikowana do PKD 90.01.Z - Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych, według PKWiU działalność ta mieści się w grupowaniu 90.02.11.0, które obejmuje usługi produkcji i wystawiania przedstawień teatralnych, operetkowych, operowych, baletowych, muzycznych, lalkowych i innych przedstawień, koncertów, przedstawień cyrkowych. Zgodnie z precedensem nr 1 GUS z dnia 22 czerwca 2010 r. symbol 90.02.1 obejmuje również: kompleksowe usługi organizowania/współorganizowania imprez kulturalnych (np. koncerty), obejmujące zorganizowanie występu artysty, zapewnienie obsługi technicznej imprezy (np. nagłośnienie, oświetlenie) wraz ze sprzedażą biletów lub bez sprzedaży biletów.

Organizacja polega na kompleksowych usługach organizowania/współorganizowania imprez kulturalnych - koncertów, recitali, przedstawień teatralnych, obejmujące zorganizowanie występu artystów (zawarcie umowy z artystą na występ), a także w zależności od umowy, zapewnienie obsługi technicznej imprezy (np. nagłośnienie, oświetlenia).

Pytanie nie dotyczy sprzedaży biletów wstępu na organizowane imprezy. W takim przypadku bilety wstępu są opodatkowane podatkiem VAT.

Wnioskodawca zamierza występować o dotacje na realizację zadań publicznych w przyszłości. Wnioskodawca uczestniczy w konkursach ogłaszanych przez samorządy, a także państwowe instytucje kultury (np. Narodowe ….....) na organizację imprez kulturalnych i w przypadku realizacji takiej imprezy, świadczone przez Wnioskodawcę usługi kulturalne - organizacja imprez kulturalnych, koncertów, na rzecz domów kultury, samorządów lub gmin powinna korzystać, zdaniem Wnioskodawcy, ze zwolnienia w całości od podatku od towarów i usług, jako usługi świadczone przez inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.a w związku z art. 43 ust. 17-19 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Fundację usługi kulturalne - organizacja imprez kulturalnych, koncertów, na rzecz domów kultury, samorządów lub gmin, po wejściu w życie przepisów ustawy z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - są na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a oraz art. 43 ust. 17-19 u.p.t.u., zwolnione w całości od podatku od towarów i usług, jako usługi świadczone przez inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie realizacji usług kulturalnych, polegających na organizacji imprez kulturalnych: festiwali, koncertów, imprez kulturalnych wykonywanych odpłatnie na rzecz gmin, samorządów oraz ośrodków kultury, a także współfinansowanych i finansowanych z otrzymanych przez Wnioskodawcę dotacji, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, ponieważ występuje, w tym zakresie, jako podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym.

Zgodnie z prezentowaną linią orzecznictwa NSA (wyrok NSA z 11 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 623/13, wyrok z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 535/13) Fundacja może być podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Odrębne przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, na podstawie których dany podmiot może być uznany za instytucję o charakterze kulturalnym, nie muszą być bowiem tożsame z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Potwierdza to także brzmienie art. 14 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, w którym mowa jest o instytucji kultury, a nie o instytucji o charakterze kulturalnym, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Te pierwsze dotyczą instytucji, które powoływane są na podstawie art. 8 i 9 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej przez ministrów, kierowników urzędów centralnych oraz jednostki samorządu terytorialnego i jako takie podlegają wpisowi do rejestru. Nie wyczerpują one jednak zakresu podmiotowego instytucji o charakterze kulturalnym w świetle art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

Zgodnie z argumentacją NSA, celem regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT jest upowszechnienie dostępu do kultury, przez zmniejszenie kosztów tego dostępu związanych z opodatkowaniem tego typu usług podatkiem od towarów i usług. Osiągnięcie tego celu byłoby znacznie utrudnione, gdyby z określonego w tym przepisie zwolnienia mogły korzystać tylko podmioty wymienione w ustawie o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej. A formą organizacyjno prawną, w której może być prowadzona działalność kulturalna jest również fundacja. Dlatego należy uznać, że fundacja, której celem jest działalność kulturalna jest instytucją o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie natomiast do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W myśl art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od towarów i usług (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 ze zm.) państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Analiza obowiązującego obecnie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy prowadzi do wniosku, że regulacja ta zgodna jest z art. 132 ust. 1 lit. n dyrektywy 112, gdyż podobnie jak w przepisie dyrektywy, skorzystanie ze zwolnienia na podstawie polskiej ustawy wymaga spełnienia warunku o charakterze przedmiotowym i przedmiotowym. Zwalnia się bowiem od podatku usługi kulturalne oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną (przesłanka przedmiotowa) świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (przesłanka podmiotowa). Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Nie spełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Fundacją wpisaną w KRS do rejestru fundacji i stowarzyszeń, a także do rejestru przedsiębiorców. Podstawą działania Fundacji jest statut oraz ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Fundacja nie jest wpisana do rejestru, o którym mowa w art. 14 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Natomiast jako organizacja pozarządowa, prowadzi działalność kulturalną w formie organizacyjnoprawnej – osoby prawnej, jako inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. W celu pozyskania środków na realizację zadań statutowych Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz domów kultury, samorządów i gmin kompleksowe usługi organizowania imprez kulturalnych, które są finansowane ze środków publicznych tych jednostek. Wnioskodawca zgodnie z art. 43 ust. 18, w przypadku osiągnięcia zysków z tej działalności, w całości przeznaczy je na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług oraz realizację celów statutowych Wnioskodawcy.

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy wymienia trzy grupy podmiotów. Po pierwsze, podmioty prawa publicznego. Po drugie, inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Po trzecie, podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jeśli chodzi o drugą grupę podmiotów należy podkreślić, że analizowany przepis nie odsyła do ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Czyni to jedynie w odniesieniu do trzeciej grupy podmiotów. Zatem te odrębne przepisy, które uznają fundacje za instytucje o charakterze kulturalnym, nie muszą być tożsame z wspomnianą wyżej ustawą.

W przepisach ogólnych (Rozdziału I) ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406 ze zm.) ustawodawca wskazał – w art. 1 ust. 1, że działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 2 ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Art. 1 ww. ustawy w ustępie 3 stanowi, że minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje kultury i inne podmioty nienależące do sektora finansów publicznych.

W ocenie Organu, z powyższych przepisów wynika, że ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej dopuszcza świadczenie usług kultury przez inne podmioty niż podmioty prawa publicznego. Świadczy o tym treść art. 3 ust. 1 tej ustawy, w którym wskazano, że działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

W rozważaniach na temat podmiotów mających prawo do korzystania ze zwolnienia od VAT w związku z prowadzoną działalnością kulturalną nie można też pominąć wyroku TSUE z dnia 3 kwietnia 2003 r., w sprawie C-144/00, w którym stwierdzono, że „Artykuł 13 część A ust. 1 lit. n) szóstej dyrektywy 77/388 dotyczący zwolnienia z podatku od wartości dodanej niektórych usług kulturalnych świadczonych przez instytucje prawa publicznego lub przez inne instytucje kulturalne uznane przez dane Państwo Członkowskie należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie „inne instytucje kulturalne” nie wyklucza solistów występujących indywidualnie. Zasada neutralności podatkowej wymaga, aby indywidualnych wykonawców, pod warunkiem, że ich usługi są uznawane za kulturalne, można było traktować, tak jak to ma miejsce w przypadku instytucji kulturalnych, jak instytucje podobne do podmiotów prawa publicznego świadczące niektóre usługi kulturalne, o których mowa w tym przepisie.”

Ostatnie zdanie cytowanego orzeczenia świadczy dobitnie o zakazie dyskryminowania jakichkolwiek podmiotów prowadzących działalność kulturalną i nadaje „instytucji kulturalnej” dość szerokie znaczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest fundacją, której celem statutowym jest działalność kulturalna.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 ze zm.), fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. Fundacje mogą ustanawiać osoby fizyczne niezależnie od ich obywatelstwa i miejsca zamieszkania bądź osoby prawne mające siedziby w Polsce lub za granicą (art. 2 ust. 1 ww. ustawy). Zatem ustawodawca krajowy uznaje za instytucję kulturalną również fundacje, czyniąc to w wyżej wskazanej ustawie o fundacjach.

W przypadku Wnioskodawcy spełniony jest warunek przewidziany w art. 43 ust. 18 ustawy, gdyż ewentualne zyski z działalności są przeznaczane przez niego na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług kulturalnych, a to pozwala stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia przesłankę podmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W następnej kolejności należy zbadać, czy usługa opisana we wniosku wypełnia przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia.

Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (...). Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności".

Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”.

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegające na organizowaniu imprez kulturalnych na rzecz domów kultury, samorządów i gmin, które są finansowane ze środków publicznych tych jednostek, wynikają z celów statutowych Wnioskodawcy (np. jednym z celów określonych w statucie jest – propagowanie kultury teatralnej przez produkcję i wystawianie sztuk wybitnych autorów polskich i zagranicznych), co jest równoznaczne z upowszechnianiem kultury, tym samym są usługami kulturalnymi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy i obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Fundację jako instytucję o charakterze kulturalnym, polegające na organizowaniu imprez kulturalnych, które są finansowane ze środków publicznych tych jednostek, np. cykliczne koncerty muzyki chóralnej, koncerty o tematyce patriotycznej, okolicznościowe wydarzenia kulturalne, tj. imprezy, których zapewnienie i nadzór należy do obowiązków odpowiednich wydziałów urzędów miast i gmin lub domów kultury lub inne koncerty z udziałem artystów estradowych, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin