Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-265/15-2/KC
z 10 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości opodatkowania stawką podatku w wysokości 8% przypraw i mieszanek przypraw w oparciu o podobieństwo towarów i naruszenie zasady neutralności podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości opodatkowania stawką podatku w wysokości 8% przypraw i mieszanek przypraw w oparciu o podobieństwo towarów i naruszenie zasady neutralności podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, który, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, prowadzi sprzedaż hurtową przypraw.

Produkty oferowane przez Spółkę

Asortyment produktów oferowanych przez Spółkę, obejmuje m.in.:

1. Pieprze:
   • pieprz mielony - czarny lub biały - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU (t.j.: Dz. U. 2008 r., Nr 207, poz.1293 ze zm., zwane dalej: „PKWiU”.)10.84.21.0 (PKWiU 10.84.21.0: „Pieprz z rodzaju Piper przetworzony”.) (dalej: „Pieprz Mielony”);
     
   • pieprz ziarnisty - czarny, biały lub zielony - pakowany w saszetki, bądź młynki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.21.0 (dalej: „Pieprz Ziarnisty”);
     
   • pieprz kolorowy - kompozycja ziarnistego pieprzu czarnego, białego, zielonego i różowego - pakowany w saszetki, bądź młynki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.21.0 (dalej: „Pieprz Kolorowy”);
     
   • pieprz młotkowany z kolendrą - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (PKWiU 10.84.23.0: „Cynamon przetworzony; pozostałe przyprawy przetworzone”.) (dalej: „Pieprz Młotkowany z Kolendrą”);
     
     
     Wskazane powyżej produkty w dalszej części niniejszego wniosku będą nazywane łącznie
     „Pieprzami”.
2. Paprykę ostrą - wysuszone i zmielone owoce papryki rocznej - pakowaną w saszetki, mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 10.84.22.0(PKWIU 10.84.22.0: „Chili i słodka papryka z rodzaju Capsicum przetworzone, suszone”.) (dalej: „Papryka Ostra”);
   
3. Paprykę słodką - wysuszone i zmielone owoce papryki rocznej - pakowaną w saszetki, mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 10.84.22.0 (dalej: „Papryka Słodka”);
   
4. Chili - wysuszone i zmielone owoce papryki krzewiastej - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.22.0 (dalej: „Chili”);
   
5. Bazylię - wysuszoną i zmieloną - pakowaną w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Bazylia”);
   
6. Oregano - wysuszone i zmielone - pakowane w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Oregano”);
   
7. Cynamon - mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Cynamon”);
   
8. Gałkę muszkatołową - mieloną - pakowaną w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Gałka Muszkatołowa Mielona”);
   
9. Goździki - pąki kwiatowe goździkowca korzennego - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Goździki”);
   
10. Imbir - mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Imbir”);
    
11. Kardamon - owoce - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kardamon”);
    
12. Kminek
    • mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kminek Mielony”);
      
    • owoce - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Owoce Kminku”);
      
      
      
      Produkty wskazane w pkt . 11 powyżej, będą w dalszej części niniejszego wniosku nazywane łącznie „Kminkiem”.
13. Kmin rzymski - mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kmin Rzymski”);
    
14. Kolendra - nasiona - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kolendra”);
    
15. Kurkumę - mieloną - pakowaną w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kurkuma”);
    
16. Liście laurowe - suszone - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Liście Laurowe”);
    
17. Lubczyk - suszony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Lubczyk”);
    
18. Jałowiec - owoce suszone - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Jałowiec”);
    
19. Rozmaryn - liście suszone - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Rozmaryn”);
    
20. Tymianek - suszony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU
    10.84.23.0 (dalej: „Tymianek”);
    
21. Ziele angielskie - suszone owoce korzennika lekarskiego pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Ziele Angielskie”);
    
    
    Produkty wymienione powyżej w punktach 1-21 będą w dalszej części niniejszego wniosku określane łącznie jako: „Przyprawy”
    
    
    
22. Produkty oferowane w linii Kulinarne Inspiracje:
    • Polędwiczki z jabłkiem w sosie szałwiowym - zestaw przypraw zawierający: rozmaryn, czosnek, paprykę słodką, szałwię oraz tymianek;
      
    • Rozmarynowy kurczak z warzywami - zestaw przypraw zawierający: rozmaryn, czosnek, paprykę słodką, tymianek oraz oregano;
      
    • Kurczak ze śliwką owijany boczkiem - zestaw przypraw zawierający: czosnek, paprykę, tymianek, rozmaryn, kolendrę;
      
    • Pikantna wołowina w winie - zestaw przypraw zawierający: czosnek, paprykę, tymianek, imbir, płatki chili;
      
      
      Każdy z produktów oferowanych w linii Kulinarne Inspiracje składa się z jednego kartoniku, w ramach którego wyodrębnionych zostało pięć pojemników tej samej wielkości, przykrytych wspólnym wieczkiem. Poszczególne pojemniki zawierają niezmieszane przyprawy tworzące dany produkt.
      
      
      Produkty wymienione powyżej w punkcie 22, mieszczące się grupowaniu PKWiU 10.84.23.0, będą w dalszej części niniejszego wniosku określane łącznie jako: „Przyprawy X.”
      
      
      Ponadto asortyment produktów oferowanych przez Spółkę, obejmuje także następujące przyprawy:
23. Cząber - suszony - pakowany w saszetki (dalej: „Cząber”);
    
24. Estragon - suszony - pakowany w saszetki (dalej: „Estragon”);
    
25. Kolendra - suszone liście - pakowane w saszetki (dalej: „Kolendra-Liście”);
    
26. Majeranek - suszony - pakowany w saszetki (dalej: „Majeranek”);
    
27. Koperek - suszony - pakowany w saszetki (dalej: „Koperek”)
    
    
    Produkty wymienione powyżej w punktach 23-27, mieszczące się w PKWiU 10.39.13.0, będą w dalszej części niniejszego wniosku określane łącznie jako: „Przyprawy-Pozostałe”.
    
    
    
28. Pieprz cytrynowy — mieszanka przypraw zawierająca: mielony pieprz czarny, czosnek, cebulę, kwas cytrynowy, cukier, skórkę cytrynową, kurkumę - pakowana w saszetki (dalej: „Pieprz Cytrynowy”);
    
29. Pieprz czosnkowy - mieszanka przypraw zawierająca: mielony pieprz czarny, czosnek, cebulę, cukier, naturalny aromat czosnku, chili, kwas cytrynowy - pakowana w saszetki (dalej: „Pieprz Czosnkowy”);
    
30. Pieprz ziołowy - mieszanka przypraw zawierająca: kolendrę, owoc kminku, majeranek, nasiona gorczycy białej, liść laurowy, owoc papryki ostrej - pakowana w saszetki (dalej: „Pieprz Ziołowy”);
    
31. Zioła prowansalskie - mieszanka przypraw zawierająca: rozmaryn, bazylię, tymianek, szałwię, miętę pieprzową, cząber ogrodowy, lebiodkę, majeranek - pakowana w saszetki (dalej: „Zioła Prowansalskie”);
    
32. Zioła do drobiu - mieszanka przypraw zawierająca: rozmaryn, bazylię, majeranek, mięta, tymianek, szałwię, cebulę, czosnek - pakowana w saszetki (dalej: „Zioła do Drobiu”);
    
33. Zioła do sałatek - mieszanka przypraw zawierająca: bazylię, majeranek, koperek, szczypiorek, natkę pietruszki, cebulę, czosnek, marchewkę, seler - pakowana w saszetki (dalej: „Zioła do Sałatek”);
    
34. Grill ziołowy - mieszanka przypraw zawierająca: pieprz czarny, oregano, gorczycę, bazylię, tymianek, cząber, rozmaryn, kolendrę, majeranek, ziele angielskie, szałwię, kminek, czosnek, cebulę, sól, cukier - pakowana w saszetki (dalej: „Grill Ziołowy”);
    
35. Grill pikantny - mieszanka przypraw zawierająca: paprykę słodką, mielony pieprz czarny, chili, kolendrę, rozmaryn, cząber, ziele angielskie, gorczycę, czosnek, pomidor, kwas cytrynowy, cukier, sól - pakowana w saszetki (dalej: „Grill Pikantny”);
    
36. Grill klasyczny - mieszanka przypraw zawierająca: paprykę słodką, kolendrę, majeranek, gorczycę, owoc jałowca, pieprz czarny, goździki, rozmaryn, chili, liście laurowe, czosnek, cukier, sól - pakowana w saszetki (dalej: „Grill Klasyczny”);
    
37. Przyprawa do dań słodkich w młynku - mieszanka przypraw zawierająca: kardamon, cynamon, goździki, miętę, ekstrakt z kurkumy, cukier, skórka cytrynowa -pakowana w młynek (dalej: „Słodka Mieszanka-Młynek”);
    
38. Ognistą mieszankę przypraw w młynku - mieszanka przypraw zawierająca: pieprz czarny, chili, ekstrakt z papryki, kolendrę, gorczycę białą, czosnek - pakowana w młynek (dalej: „Ognista Mieszanka-Młynek”);
    
39. Chili con carne - mieszanka przypraw zawierająca: papryka słodka, czosnek, chili, suszone pomidory, kolendra, kminek, cukier, oregano, cebula, aromaty, tymianek, pieprz czarny, kwas: kwas cytrynowy; aromat dymu wędzarniczego, sól - pakowana w saszetki (dalej: „Chili Con Carne”);
    
40. Przyprawa do piernika - mieszanka przypraw zawierająca: imbir, cynamon, kardamon, goździki, gałka muszkatołowa, ziele angielskie i pieprz - pakowana w saszetki (dalej: „Przyprawa Do Piernika”)
    
    

Produkty wymienione powyżej w punktach 28-40, mieszczące się w PKWiU 10.84.12.0, będą w dalszej części niniejszego wniosku określane łącznie jako: „Mieszanki”.

Wszystkie powyżej wymienione produkty w punktach 1-38 będą w dalszej części niniejszego wniosku nazywane łącznie „Towarami”.

Opakowania Towarów

Jak wskazano powyżej, Towary oferowane są w następujących opakowaniach:

1. Saszetki - uszczelnione dwustronne torebki, których boki zostały uszczelnione poprzez zgrzewanie. Mają na celu zachowanie aromatu i smaku poszczególnych Towarów oraz ich ochronę przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi. Z jednej strony zawierają logo producenta, nazwę towaru oraz jego wizualizację. Z drugiej strony umieszczony został m.in. kod kreskowy, data przydatności do spożycia, skład Towaru oraz adres producenta.
2. Młynki - szklane pojemniki połączone z młynkiem. Mają na celu zachowanie aromatu i smaku poszczególnych Towarów oraz ich ochronę przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi. Młynek połączony z pojemnikiem ułatwia precyzyjne dawkowanie przyprawy zmielonej tuż przed dodaniem, co powoduje, że przyprawy zachowują świeżość i aromat przez długi czas. Młynki zawierają etykietę na której wskazano m.in.: logo producenta, nazwę towaru oraz jego wizualizację, a także kod kreskowy, datę przydatności do spożycia, skład Towaru oraz adres producenta
3. Kartoniki z oddzielnymi pojemnikami (dotyczy wyłącznie Przypraw-Inspiracji) -jak wskazano powyżej, każdy z produktów oferowanych w linii Kulinarne Inspiracje składa się z jednego opakowania, w ramach którego wyodrębnionych zostało pięć pojemników tej samej wielkości, przykrytych wspólnym wieczkiem. Poszczególne pojemniki zawierają niezmieszane przyprawy tworzące dany produkt, mając na celu zachowanie ich aromatu i smaku oraz ochronę przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi. Kartoniki zawierają m.in.: logo producenta, nazwę towaru oraz jego wizualizację, a także kod kreskowy, datę przydatności do spożycia, skład Przyprawy-Inspiracji oraz adres producenta.
   
   

Stylistyka opakowań utrzymana jest w tożsamej konwencji z dominacją barwy zielonej (charakterystycznej dla produktów oferowanych przez Spółkę).

Stawki podatku VAT stosowane przez Spółkę w stosunku do sprzedaży Towarów.

Obecnie, w stosunku do sprzedaży krajowej Przypraw oraz Przypraw-Inspiracji, Spółka stosuje 23% stawkę VAT. Natomiast w stosunku do sprzedaży krajowej Przypraw-Pozostałych oraz Mieszanek, Spółka stosuje 8% stawkę VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od l stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Pieprzy?
   
2. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Papryki Ostrej?
   
3. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Papryki Słodkiej?
   
4. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Chili?
   
5. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Bazylii?
   
6. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Oregano?
   
7. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Cynamonu?
   
8. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Gałki Muszkatołowej Mielonej?
   
9. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Goździków?
   
10. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Imbiru?
    
11. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kardamonu?
    
12. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kminku?
    
13. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kminu Rzymskiego?
    
14. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kolendry?
    
15. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kurkumy?
    
16. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Liści Laurowych?
    
17. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Lubczyku?
    
18. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od l stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Jałowca?
    
19. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Rozmarynu?
    
20. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Tymianku?
    
21. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Ziela Angielskiego?
    
22. Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Przypraw-Inspiracji?
    
    

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Pieprzy.
   
2. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Papryki Ostrej.
   
3. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Papryki Słodkiej.
   
4. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Chili.
   
5. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Bazylii.
   
6. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Oregano.
   
7. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Cynamonu.
   
8. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Gałki Muszkatołowej Mielonej.
   
9. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Goździków.
   
10. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Imbiru.
    
11. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kardamonu.
    
12. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kminku.
    
13. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kminu Rzymskiego.
    
14. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kolendry.
    
15. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Kurkumy.
    
16. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej liści Laurowych.
    
17. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Lubczyku.
    
18. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Jałowca.
    
19. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Rozmarynu.
    
20. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Tymianku.
    
21. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Ziela Angielskiego.
    
22. Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w okresie od 1 stycznia 2011 r. w odniesieniu do sprzedaży krajowej Przypraw-Inspiracji.
    
    
    

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

W ocenie Spółki, przyjęta przez nią dotychczas 23% stawka VAT w stosunku do sprzedaży Przypraw oraz Przypraw-Inspiracji była stosowana nieprawidłowo.

Stanowisko Spółki w przedmiocie stawki VAT przy sprzedaży Przypraw i Przypraw-Inspiracji wynika z faktu, że podobne względem siebie towary powinny być traktowane na gruncie VAT w sposób jednakowy, tzn. w szczególności powinny być opodatkowane jednakową stawką VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie dostaw jednych towarów (Przypraw i Przypraw-Inspiracji) inną stawką VAT, niż dostaw towarów do nich podobnych (Przypraw-Pozostałych i Mieszanek), jest sprzeczne z zasadą neutralności podatkowej.

1. Zasada neutralności podatku VAT
   
   

Istotą zasady neutralności VAT jest równe traktowanie pod względem opodatkowania VAT towarów i usług podobnych a przez to konkurencyjnych względem siebie. Zgodnie z zasadą neutralności fiskalnej, podobne towary lub usługi powinny być przez państwa członkowskie traktowane w jednakowy sposób na gruncie podatku VAT. Przykładowo, niedopuszczalna jest sytuacja, w której pewne towary lub usługi są opodatkowane według podstawowej stawki VAT, podczas gdy podobne do nich towary opodatkowane są według stawki obniżonej. Szczegółowe założenia wynikające z powyższej zasady wypracował w swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE” lub „Trybunał”).

2. Źródła zasady neutralności
   
   

Zasada neutralności fiskalnej, jako cel wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wyrażona została już w Pierwszej Dyrektywie Rady z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych nr 67/227/EWG (t.j.: Dz. U. 71 z 14.4.1967, str. 1301 ze zm., zwana dalej: „Pierwszą Dyrektywą”). Preambuła do Pierwszej Dyrektywy wyraźnie wskazała potrzebę osiągnięcia harmonizacji ustawodawstwa dotyczącego podatków obrotowych, która wyeliminuje czynniki, które mogłyby zakłócić warunki konkurencji i w konsekwencji, która zapewniłaby neutralne warunki konkurencji, w takim znaczeniu, że w każdym państwie członkowskim podobne towary i usługi podlegają takiemu samemu obciążeniu podatkowemu, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji. Powyższe postanowienia w zakresie neutralności fiskalnej VAT pozostały aktualne na gruncie obecnie obowiązującego prawa Unii Europejskiej.

Jednym z pierwszych orzeczeń, w których Trybunał sięgnął do zasady neutralności fiskalnej wyrażonej w preambule do Pierwszej Dyrektywy był wyrok z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council. Do powyższej zasady Trybunał odwoływał się w kolejnych orzeczeniach czyniąc zasadę neutralności fiskalnej jedną z podstawowych zasad składających się na wspólny system podatku od wartości dodanej. Na konieczność przestrzegania zasady neutralności fiskalnej podatku VAT TSUE zwracał uwagę m.in. w wyrokach z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawie C-246/04 Tum-und Sportunion Waldburg przeciwko Finanzlandesdirektion fur Oberósterreich, z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, z dnia 7 września 1999 r. C-216/97 Jennifer Gregg and Mervyn Gregg, z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-498/03 Kingsecrest Associates i Montecello, z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawach połączonych C-443/04 oraz C-444/04 oraz z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie C-106/05 L.u.P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte.

3. Przesłanki naruszenia zasady neutralności fiskalnej
   
   

Z orzecznictwa TSUE (Przykładowo w wyroku Trybunału z dnia 23 października 2003 r. (piąta izba) w sprawie C-109/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec oraz w wyroku Trybunału z dnia 11 października 2001 r. (druga izba) w sprawie C-267/99 Christiane Adam, małżonce Urbing przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines, jak również w wyroku Trybunału z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie C-106/05 (trzecia izba) L.u.P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte) należy wnioskować, że do naruszenia zasady neutralności fiskalnej dochodzi w sytuacji, gdy z przepisów krajowych, w zakresie w jakim państwo członkowskie skorzystało z kompetencji do stosowania stawek obniżonych na podstawie art. 98 ust. 1 Dyrektywy VAT, wynika odmienne opodatkowanie towarów lub usług podobnych i przez to konkurencyjnych względem siebie. Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przytoczone orzecznictwo Trybunału, przez odmienne opodatkowanie VAT należy z całą pewnością uznać m.in. sytuację, w której dostawa towarów do siebie podobnych podlega opodatkowaniu różnymi stawkami VAT. W kontekście uznania takiej sytuacji za naruszającą zasadę neutralności nie ma przy tym znaczenia, czy towary podobne opodatkowane różnymi stawkami VAT są w stosunku do siebie faktycznie konkurencyjne.

W wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawach połączonych C-259/10 i C-260/10 The Rank Group plc przeciwko Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs, TSUE wskazał bowiem jednoznacznie, że faktyczne istnienie konkurencji między dwiema usługami nie stanowi niezależnego i dodatkowego warunku stwierdzenia naruszenia zasady neutralności podatkowej, jeżeli dane usługi są identyczne lub podobne z punktu widzenia konsumenta i zaspokajają te same jego potrzeby.(Zob. podobne wyroki: wyrok Trybunału z dnia 23 października 2003 r. (piąta izba) w sprawie C-109/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec, Rec. s. I-12691, pkt 22, 23; a także wyrok Trybunału z dnia 17 lutego 2005 r. (druga izba) w sprawach połączonych C-453/02 i C-462/02 Finanzamt Gladbeck przeciwko Edith Linneweber (C-453/02) i Finanzamt Heme-West przeciwko Sawas Akritidis (C-462/02), (Zb.Orz. s. I-1131, pkt 19-21,24,25,28).)

Zatem, zasadę neutralności podatkowej należy interpretować w ten sposób, że odmienne traktowanie pod względem podatku VAT dwóch usług lub towarów podobnych z punktu widzenia konsumenta i zaspokajających te same jego potrzeby wystarczy, aby stwierdzić naruszenie tej zasady. Naruszenie takie nie wymaga więc, aby ponadto stwierdzić faktyczne istnienie konkurencji między danymi towarami/ usługami bądź zakłócenie konkurencji z uwagi na rzeczone odmienne traktowanie.

W konsekwencji, spełnienie przesłanki podobieństwa usług/towarów jest wystarczające dla uznania naruszenia zasady neutralności VAT (w sytuacji odmiennego ich traktowania z perspektywy opodatkowania VAT).

4. Zasada neutralności fiskalnej w orzeczeniach sądów administracyjnych
   
   

Orzecznictwo polskich sądów administracyjnych również wskazuje na konieczność poszanowania zasady neutralności fiskalnej podatku VAT w ramach krajowego porządku prawnego. Przykładowo, w wyroku z 28 stycznia 2013 r. sygn. akt I FSK 697/12, Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) wskazał, że zawężanie stosowania stawki preferencyjnej wyłącznie do wyrobów ciastkarskich i ciastek z grupowania 10.71.12 według Rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, które spełniają konkretny warunek związany z terminem przydatności do spożycia narusza zasadę neutralności podatku VAT.

Innym przykładem stosowania zasady neutralności jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego („WSA”) w Gdańsku z dnia 13 października 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 592/09, w którym uznano, że polskie przepisy o VAT uzależniające od wpisania do Rejestru Produktów Leczniczych stosowanie wobec produktów farmaceutycznych obniżonej stawki VAT, są sprzeczne z przepisami Dyrektywy VAT. Powołując się na orzecznictwo Trybunału, WSA w Gdańsku uznał, że taki stan prawny narusza zasadę neutralności fiskalnej, która powinna być rozumiana, jako konieczność zapewnienia neutralnych warunków konkurencji.

5. Podobieństwo towarów
   
   

Kryterium „podobieństwa” nie zostało zdefiniowane wprost w treści Dyrektywy VAT, jednak nie ulega wątpliwości, że wyrażenie to jest pojęciem prawa wspólnotowego, co oznacza, że powinno ono być interpretowane w sposób jednolity i którego znaczenie oraz zakres powinny być identyczne we wszystkich państwach członkowskich. Jednocześnie, konsekwencją uznania „podobieństwa towarów” za pojęcie prawa wspólnotowego jest wyłączna kompetencja TSUE do nadania autonomicznej i jednolitej wykładni temu pojęciu we wspólnotowym porządku prawnym.

TSUE w swoim orzecznictwie dokonał interpretacji pojęcia „podobieństwa towarów” dla celu stosowania zasady neutralności fiskalnej VAT. Z orzecznictwa Trybunału wynika, że charakter towaru/usługi jest jedynym kryterium, które decyduje o podobieństwie zachodzącym między towarami/usługami. TSUE podsumował tą zasadę w przytaczanym już wyroku w połączonych sprawach C-259/10 i C-260/10 The Rank Group plc gdzie wskazał, że w celu ustalenia, czy dwie usługi są podobne, należy przede wszystkim uwzględnić punkt widzenia przeciętnego konsumenta (zob. podobnie wyrok Trybunału z dnia 25 lutego 1999 r. (Szósta Izba) w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Rec. s. I-973, pkt 29.), unikając sztucznych rozróżnień opartych na nieznaczących różnicach (zob. podobnie ww. wyrok Trybunału z dnia 23 października 2003 r. (Piąta Izba) w sprawie C-109/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec, pkt 22,23). Dwie usługi (towary) są zatem podobne, gdy wykazują analogiczne właściwości i spełniają tożsame potrzeby konsumenta, w zależności od kryterium porównywalności w użytkowaniu, i gdy istniejące różnice nie wpływają w znaczący sposób na decyzję konsumenta o skorzystaniu z jednej lub drugiej usługi (bądź towaru) (zob. podobnie wyrok Trybunału z dnia 3 maja 2001 r. (Szósta Izba) w sprawie C-481/98 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej, pkt 27; analogicznie wyrok Trybunału z dnia 11 sierpnia 1995 r. (Szósta Izba) w sprawach połączonych od C-367/93 do C-377/93 F. G. Roders BV i inni przeciwko Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen., Rec. s. I-2229, pkt 27; a także wyrok Trybunału z dnia 27 lutego 2002 r. (piąta izba) w sprawie C-302/00 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej, Rec. s. I-2055, pkt 23).

Kolejnych, istotnych wskazówek na temat zakresu pojęciowego „podobieństwa towarów” TSUE dostarczył w orzecznictwie wydanym w przedmiocie art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Wersja skonsolidowana traktatu: Dz.U. UE 2006 C 321E ze zm., zwany dalej: „Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską”.). Zgodnie z art. 90 TWE żadne Państwo Członkowskie nie nakłada bezpośrednio lub pośrednio na towary innych Państw Członkowskich podatków wewnętrznych jakiegokolwiek rodzaju wyższych od tych, które nakłada bezpośrednio lub pośrednio na podobne towary krajowe. Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, podobnie jak Dyrektywa VAT nie definiuje pojęcia „podobnych towarów”.

W ocenie Spółki, rzecznik generalny Christine Stix-Hackl w opinii w sprawach połączonych C-453/02 i C-462/02 Finanzamt Gladbeck przeciwko Edith Linneweber (C-453/02) i Finanzamt Heme-West przeciwko Sawas Akritidis (C-462/02) słusznie wskazał, że możliwe jest przeprowadzenie analogii do orzecznictwa TSUE w zakresie art. 90 TWE w celu interpretacji pojęcia podobieństwa towarów na gruncie Dyrektywy VAT. W wyroku z dnia 11 sierpnia 1995 r. w sprawach połączonych od C-367/93 do C-377/93 Roders, Trybunał wskazał, że przy ocenie podobieństwa towarów należy ocenić, czy towary te mają podobne cechy i służą zaspokajaniu tożsamych potrzeb konsumentów, i to nie w oparciu o kryterium ścisłej identyczności, a w oparciu o kryterium podobieństwa i porównywalnego zastosowania. Analogiczne wnioski TSUE zaprezentował w orzeczeniu z dnia 4 marca 1986 r. w sprawie C-106/84 Komisja przeciwko Danii.

Jak wskazał TSUE w przytoczonym powyżej orzecznictwie, podobieństwo towarów nie oznacza ich identyczności. Dopuszczalne jest bowiem występowanie pewnych różnic między podobnymi towarami. Różnice te nie będą miały wpływu na relację podobieństwa między towarami, o ile nie są istotne ze względu na decyzję konsumenta w przedmiocie nabycia jednego z nich. Analogiczne stanowisko wyraził Rzecznik Generalny w opinii w sprawach połączonych C-453/02 i C-462/02. Zdaniem Rzecznika, przy ocenie, czy różnice są w powyższym znaczeniu istotne (tj. na tyle istotne, aby wykluczały podobieństwo towarów), powinna zostać przeprowadzona analiza całościowa, która unika sztucznych podziałów i nawiązuje przede wszystkim do punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Z opinii Rzecznika płynie wniosek, że ocena towarów i ich klasyfikacja podatkowa powinna być zbieżna z postrzeganiem tych towarów przez konsumenta. W konsekwencji, jeśli z punktu widzenia przeciętnego konsumenta dane towary mają podobne zastosowanie, zaspokajają podobne potrzeby, a różnice zachodzące między towarami nie są na tyle istotne, aby decydowały o ich nabyciu, to towary takie należy uznać za podobne.

6. Przesłanki podobieństwa towarów a preferencje konsumenta
   
   

Mając na uwadze wskazane w punkcie 5. powyżej a wypracowane przez orzecznictwo TSUE kryteria dla stwierdzenia podobieństwa towarów należy z całą stanowczością podkreślić, że nie są one w żaden sposób związane z preferencjami nabywczymi konsumenta. Podobieństwo towarów powinno bowiem być badane na podstawie obiektywnych przesłanek, niezależnych od indywidualnego podejścia/nastawienia nabywcy do zakupu określonych towarów. Oczywiste jest, że na proces nabywczy towarów wpływa wiele czynników, w tym jego osobiste subiektywne preferencje. Niemniej jednak, w ocenie Spółki wyłącznie obiektywne cechy i właściwości towaru mają znaczenie w procesie oceny, czy dane towary należy uznać za podobne dla potrzeb stwierdzenia naruszenia zasady neutralności opodatkowania VAT.

Należy zwrócić uwagę, że w żadnym z przytaczanych powyżej orzeczeń TSUE, Trybunał nie analizował podobieństwa towarów/usług z perspektywy indywidualnych preferencji konsumenta. Najlepszym przykładem jest wyrok z dnia 11 sierpnia 1995 r. w sprawach połączonych od C-367/93 do C-377/93 Roders, w którym TSUE wskazał na znaczące różnice pomiędzy napojami alkoholowymi (winami owocowymi a winami gronowymi) z perspektywy tradycyjnych zwyczajów spożywania, czy właściwości organoleptycznych. Niemniej jednak, TSUE w żadnym wypadku nie analizował podobieństwa towarów z perspektywy preferencji spożywania np. wermutu w stosunku do sherry.

W ocenie Spółki, potrzeby konsumenta można ująć w dwóch wymiarach - obiektywnym i subiektywnym. Z perspektywy podobieństwa towarów w kontekście zasady neutralności opodatkowania VAT jedyne znaczenie mają potrzeby obiektywne np. nadanie posiłkowi szczególnego (np. pikantnego) smaku. Natomiast dla oceny podobieństwa towarów bez znaczenia powinien pozostawać subiektywny wymiar potrzeb konsumenta np. przyprawienie grillowanej sztuki mięsa pikantnym ketchupem marki A w plastikowym opakowaniu.

Uwzględnienie preferencji konsumenta przy ocenie podobieństwa towarów mogłoby bowiem prowadzić do absurdalnych wniosków. Przykładowo, konsument może preferować ketchup marki A z tego względu, że lubi jego wyrazisty smak, ufa marce A lub kupił go w promocyjnej cenie. Jednakże preferencje konsumenta nie mogą prowadzić do wniosku, że ketchup marki A nie jest produktem podobnym do ketchupu marki B tylko z tego względu, że konsument go nie wybrał (ze względu na smak, cenę, markę itd.). Nie ulega zatem wątpliwości, że ketchup marki A i marki B są produktami podobnymi niezależnie od preferencji nabywcy. Nie ulega również wątpliwości, że obiektywnie obydwa towary spełniają taką samą potrzebę konsumenta i związku z tym powinny podlegać opodatkowaniu VAT według tej samej stawki.

W konsekwencji, podobieństwo towarów dla potrzeb badania naruszenia zasady neutralności opodatkowania VAT musi być niezależne od preferencji nabywczych konsumenta, a należy je badać wyłącznie ze względu na obiektywne przesłanki podobieństwa tj. podobne zastosowanie i wypełnianie podobnych potrzeb konsumenta.

Spółka pragnie w tym miejscu zaznaczyć, że z przytaczanego orzecznictwem TSUE wynika wprost, że podobieństwo towarów należy badać z perspektywy przeciętnego konsumenta. Oznacza to, że dla uznania podobieństwa konieczne jest ustalenie, czy dana para towarów spełnia te same potrzeby i funkcje dla przeciętnego nabywcy. Przez przeciętnego konsumenta należy zdaniem Spółki rozumieć osobę, która zakupuje towary w celu standardowego ich zastosowania lub spożycia. Przeciętnym konsumentem nie jest jednakże osoba, która dokonuje zakupu/wyboru towaru ze względu na nietypową czy szczególną okoliczność czy potrzebę.

Przykładem takiej szczególnej potrzeby może być zakup składników do przygotowania potrawy/dania według ściśle określonego przepisu. Konsument postępując zgodnie z przepisem dotyczącym np. wypieku ciasta, będzie chciał nabyć margarynę firmy „A.”. Jednakże nie można uznać, że inna margaryna do pieczenia np. firmy „B.” jest towarem „niepodobnym” do margaryny „A.” tylko z tego względu, że przepis na ciasto nakazuje użyć margaryny firmy „A.”. Przykład ten pokazuje, że bardzo często może wystąpić sytuacja, gdy konsument będzie zainteresowany zakupem tylko i wyłącznie danego, konkretnego towaru niezależnie od istnienia towarów podobnych do niego. Jednakże, nie można w takiej sytuacji uznać, że obie wspomniane powyżej margaryny są produktami do siebie niepodobnymi. W ocenie Spółki, takie szczególne i nietypowe potrzeby/okoliczności nie powinny być brane pod uwagę przy analizie podobieństwa towarów, bowiem decydująca dla tej analizy powinna być perspektywa wyłącznie przeciętnego konsumenta/nabywcy.

7. Ocena podobieństwa towarów z perspektywy przeciętnego konsumenta
   
   

Jak wynika z przytaczanego przez Spółkę orzecznictwa TSUE, badania podobieństwa towarów/usług należy dokonywać z perspektywy przeciętnego konsumenta i jego potrzeb. Wobec czego, w celu określenia podobieństwa towarów i ustalenia naruszenia zasady neutralności należy w ocenie Spółki wykluczyć sytuacje wyjątkowe/nietypowe tj. sytuacje, w których decyzja nabywcza konsumenta podyktowana jest szczególnymi potrzebami (sytuacje konsumenta „nieprzeciętnego”).

Przykładami takich szczególnych potrzeb może być dokonywanie zakupu towarów/półproduktów w ramach przygotowywania potraw/dań według ściśle określonego przepisu. Innym przykładem mogą być zakupy dokonywane dla potrzeb osób uczulonych na poszczególne składniki odżywcze, czy konserwanty. W ocenie Spółki, badanie podobieństwa towarów z perspektywy takich szczególnych sytuacji jest nieprzydatne, bowiem nie odzwierciedla ono perspektywy przeciętnego konsumenta.

W ocenie Wnioskodawcy, miarodajnym sposobem, pozwalającym uchwycić perspektywę przeciętnego konsumenta jest bezpośrednie badanie dokonane na reprezentatywnej próbie konsumentów. Wyniki takiego badania mogą, w ocenie Spółki, stanowić przydatną i miarodajną przesłankę do wnioskowania o podobieństwie towarów, w świetle kryteriów określonych przez orzecznictwo TSUE.

Biorąc pod uwagę powyższe, zlecono niezależnej i cieszącej się renomą na rynku firmie badawczej wykonanie badania nakierowanego na ustalenie m.in., czy Przyprawy i Przyprawy X. można uznać za produkty podobne w stosunku do Przypraw-Pozostałych i Mieszanek tj. w szczególności czy spełniają one te same lub podobne potrzeby konsumentów.

8. Przeprowadzone badanie konsumenckie
   
   

Badanie konsumenckie zostało przeprowadzone przez instytut badawczy A.. A. jest uznanym na rynku badawczym instytutem zrzeszonym w czołowych organizacjach branżowych (ESOMAR - European Society for Opinion and Marketing Research; OFBOR - Organizacja Firm Badania Opinii i Rynku) oraz posiada certyfikat Programu Kontroli Jakości Pracy Ankieterów (PKJPA) dla stosowanych technik badawczych, w tym CAWI. Instytut działa na rynku badawczym od ponad 20 lat i posiada szerokie doświadczenie w badaniach opinii, w tym badaniach, które były wykorzystywane jako dowód w postępowaniu sądowym. W firmie zatrudnieni są doświadczeni badacze, specjalizujący się w sposób szczególny w badaniach dla potrzeb procesów sądowych.

Celem przeprowadzonego badania było rozpoznanie, w jakim stopniu poszczególne produkty w obrębie badanych kategorii zaspokajają te same lub podobne potrzeby konsumenta oraz czy mają z perspektywy konsumentów analogiczne zastosowanie.

Badanie konsumenckie zostało przeprowadzone metodą ankiet internetowych (CAWI - Computer Assisted Web Interwiew) na panelu internautów epanel.pl. Badanie zostało zrealizowane w dniach 6-12.12.2013 r., łącznie zrealizowano 1146 ankiet. Struktura próby jest analogiczna jak struktura populacji Polaków pod względem płci, wieku, wielkości miejscowości zamieszkania i województwa, wyniki są więc reprezentatywne dla populacji i mogą być uznane za punkt widzenia przeciętnego konsumenta w Polsce. Rekrutacja osób badanych z panelu internautów pozwoliła na kontrolę oraz ścisłe dotarcie do określonych grup respondentów.

Każdy z respondentów w badaniu oceniał od 4 do 10 kategorii produktowych, dla każdej kategorii uzyskano liczebność minimum 600 osób badanych. Podczas analizy wyników wykorzystano test statystyczny (test dwumianowy), który z 95-procentowym prawdopodobieństwem pozwolił na wnioskowanie czy większość respondentów uważa dane pary produktów za zaspokajające podobne potrzeby.

Raport z przeprowadzonego badania konsumenckiego Spółka przedstawia w załączeniu do niniejszego wniosku (Załącznik nr 5).

9. Konsekwencje naruszenia zasady neutralności opodatkowania
   
   

Naruszenie zasady neutralności i równości opodatkowania VAT, skutkuje uznaniem przepisów ustawy o VAT za sprzeczne z przepisami Dyrektywy VAT.

Na podstawie bogatego orzecznictwa TSUE, nie ulega wątpliwości, iż adresat normy prawa krajowego nie może ponosić negatywnych konsekwencji niedostosowania prawa krajowego do przepisów wspólnotowych. Równocześnie, z możliwości takiej nie może skorzystać państwo członkowskie, które będąc adresatem dyrektywy wspólnotowej nie implementowało jej lub dokonało tego w sposób nieprawidłowy. (Zob. dla przykładu wyrok Trybunału z dnia 5 kwietnia 1979 r. w sprawie C-148/78 postępowanie karne przeciwko Tullio Ratti, czy też wyrok Trybunału z dnia 26 września 1996 r. w sprawie C-168/95 postępowanie karne przeciwko Luciano Arcaro.). Powyższe stanowisko akceptowane jest również w orzecznictwie polskich sadów administracyjnych.(Zob. dla przykładu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 364/08.)

Mając na uwadze powyższe, w przypadku gdy dostawa towarów do siebie podobnych podlega na podstawie polskich przepisów opodatkowaniu według różnych stawek VAT naruszony przez polskiego ustawodawcę art. 98 Dyrektywy VAT oraz zasada neutralności fiskalnej, stanowiąca fundament wspólnotowego systemu VAT, wymagają, aby Spółka mogła powołać się w celu opodatkowania dostarczanych Towarów według niższej stawki VAT, na przepis ustawy o VAT przewidujący zastosowanie takiej niższej stawki VAT dla towarów podobnych.

10. Podobieństwo Towarów
    
    
    

Biorąc pod uwagę zarówno orzecznictwo TSUE, jak również orzecznictwo sądów polskich oraz praktykę interpretacyjną Ministra Finansów koncentruje się na przedstawieniu argumentów świadczących o podobieństwie Towarów.

W tym zakresie Spółka posługuje się argumentacją opartą na:

1. sposobie opakowania i prezentacji Towarów.
2. właściwościach i funkcjach Towarów ocenianych z perspektywy przeciętnego konsumenta;
3. konkluzjach przeprowadzonego badania konsumenckiego (cały raport z badania stanowi Załącznik nr 5 do wniosku), które potwierdzają słuszność jej twierdzeń.
   
   

W tym miejscu Spółka pragnie zaznaczyć, że argument, o którym mowa w punkcie „C” powyżej ma w jej przekonaniu szczególnie istotne znaczenie dla uznania słuszności stanowiska przedstawionego we wniosku. W taki bowiem sposób (badanie konsumenckie) uzyskać można obiektywny dowód na istnienie bądź nieistnienie podobieństwa pomiędzy produktami spożywczymi biorąc pod uwagę punkt widzenia przeciętnego konsumenta. Wynik badania konsumenckiego dostarcza obiektywne informacje, a konkluzje z niego płynące nie są wyrazem czyichkolwiek subiektywnych przekonań, ale w sposób obiektywny potwierdzają bądź zaprzeczają istnieniu pewnego zjawiska.

Spółka jest zdania, że opodatkowanie krajowej dostawy od dnia 1 stycznia 2011 r. Przypraw i Przypraw-Inspiracji stawką 23% VAT narusza opisaną powyżej zasadę neutralności fiskalnej podatku VAT. Istnieją bowiem towary podobne do Przypraw i Przypraw-Inspiracji, które są objęte od 1 stycznia 2011 r. obniżoną stawką VAT wynoszącą 8%. Są to:

• Przyprawy-Pozostałe - towary zaklasyfikowane do grupowania 10.39.11.0 PKWiU;
  

• Mieszanki - towary zaklasyfikowane do grupowania 10.84.12.0 PKWiU;
  
  
  

Opodatkowanie dostawy Mieszanek, Przypraw-Pozostałych oraz Przypraw i Przypraw-Inspiracji według różnych stawek VAT wynika z faktu odmiennej klasyfikacji statystycznej tych towarów według PKWiU. Dostawa Przypraw oraz Przypraw-Inspiracji podlega opodatkowaniu stawką 23%, podczas gdy dostawa Mieszanek i Przypraw-Pozostałych, podlega opodatkowaniu według stawi 8% VAT.

1. Opakowanie i sposób prezentacji Towarów.
   
   

Na podobieństwo Towarów wskazuje przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego sposób ich pakowania. Należy bowiem wskazać, że niezależnie od Towaru umieszczonego w saszetce, młynku, bądź kartoniku z oddzielnymi pojemnikami - te pełnią te same funkcje - mają na celu zachowanie aromatu i smaku poszczególnych Towarów oraz ich ochronę przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi.

Na podkreślenie zasługuje także fakt, że każde z opakowań zawiera te same informacje, logo producenta, nazwę towaru oraz jego wizualizację, a także kod kreskowy, datę przydatności do spożycia, skład Towaru oraz adres producenta), a ich stylistyka jest utrzymana w tożsamej konwencji z dominacją barwy zielonej (charakterystycznej dla produktów oferowanych przez Spółkę).

O fakcie podobieństwa Mieszanek, Przypraw-Pozostałych oraz Przypraw i Przypraw-Inspiracji świadczy również fakt, że fizycznie towary te są zwyczajowo eksponowane i oferowane do sprzedaży klientowi Spółki na jednym (często wspólnym) regale sklepowym, a z pewnością w jednym dziale sklepowym.

Umożliwia to konsumentowi dokonanie odpowiedniego wyboru spośród towarów podobnych do siebie, tak aby mógł zaspokoić potrzebę związaną z zakupem produktu według swoich indywidualnych preferencji nabywczych. Nie ulega natomiast wątpliwości, że gdyby Mieszanki i Przyprawy nie były towarami podobnymi, mogłyby one być prezentowane konsumentowi w różnych częściach sklepu. Praktyka handlowa pokazuje jednakże, że towary te są eksponowane w jednakowy sposób w jednym, skoncentrowanym stoisku sklepowym.

2. Właściwości i funkcje Towarów - perspektywa przeciętnego konsumenta
   
   

W ocenie Spółki, podobieństwo Przypraw i Przypraw-Inspiracji oraz Przypraw-Pozostałych i Mieszanek wynika z faktu, że z perspektywy przeciętnego konsumenta Towary te:

1. pełnią podobną funkcję,
   
2. zaspokajają podobne potrzeby, oraz
   
3. różnice zachodzące między nimi nie są na tyle istotne, aby decydowały o ich zakupie.

W tym względzie Wnioskodawca wskazuje, że:

1. wspólną i podstawową funkcją, jaką spełniają Przyprawy i Przyprawy X. oraz Przyprawy-Pozostałe i Mieszanki z perspektywy przeciętnego konsumenta jest funkcja składnika dania - Towary nadają lub dodają potrawom charakterystyczny aromat, smak lub kolor, pełniąc funkcję przyprawy do potraw (dodawanych w trakcie przygotowania bądź spożywania).

W odniesieniu do poszczególnych Towarów Wnioskodawca podkreśla, że:

1. w ocenie Spółki, Pieprze i Mieszanki, a w szczególności: Pieprz Cytrynowy, Pieprz Czosnkowy, Pieprz Ziołowy, Ognista Mieszanka-Młynek, są używane przez konsumentów w jednakowych celach, mogą być stosowane zamiennie i pełnią dla konsumentów jednakową funkcję.
   
   

Powyższe wynika z faktu, iż zasadniczym składnikiem Mieszanek - Pieprzu Cytrynowego oraz Pieprzu Czosnkowego, jest pieprz. To właśnie pieprz nadaje wskazanym Mieszankom zasadniczy charakter (aromat, smak, wygląd), a tym samym determinuje ich zastosowanie, które odpowiada zastosowaniu Pieprzy.

Z kolei Pieprz Ziołowy - mieszanka przypraw niezawierająca pieprzu - została skomponowana w sposób mający odzwierciedlić aromat, smak i zapach nadawany przez Pieprze.

Zdaniem Spółki funkcja jaką spełniają Pieprze oraz Pieprz Cytrynowy, Pieprz Czosnkowy, a także Pieprz Ziołowy jest w pełni oddana w nazwie tych produktów. Użycie bowiem słowa „pieprz” w odniesieniu do produktów wskazanych powyżej w jasny sposób wskazuje, iż charakter i właściwości danej przyprawy odpowiadają charakterowi i właściwościom Pieprzy. W konsekwencji, przeciętny konsument decydując się na wybór pomiędzy przedmiotowymi produktami, będzie w istocie dokonywał wyboru pomiędzy substytutami, którymi są wobec siebie omawiane produkty.

Zarówno bowiem Pieprze, jak i Pieprz Cytrynowy, Pieprz Czosnkowy oraz Pieprz Ziołowy mogą być stosowane do wszelkich dań i potraw, marynat i sosów.

2. Zdaniem Spółki Papryka Ostra, Papryka Słodka, Chili i Mieszanki, a w szczególności: Grill Pikantny, Grill Klasyczny i Chili Con Carne, podobnie jak Pieprze i odpowiadające im Mieszanki, są używane przez konsumentów w jednakowych celach, mogą być stosowane zamiennie i pełnią dla konsumentów jednakowe funkcje.
   
   

Powyższe znajduje potwierdzenie w fakcie, że zasadniczym składnikiem Mieszanek-Grill Pikantny, Grill Klasyczny i Chili Con Carne jest papryka. To właśnie m.in. papryka nadaje wskazanym Mieszankom charakter (aromat, smak, wygląd), a tym samym determinuje ich zastosowanie, które odpowiada zastosowaniu Papryki Ostrej (zwłaszcza Grill Pikantny), Papryki Słodkiej (zwłaszcza Grill Klasyczny) oraz Chili (w szczególności Chili Con Carne.

Należy podkreślić, że analogicznie do Pieprzy, użycie słowa „chili” w przypadku Mieszanki Chili Con Carne - w pełni oddaje funkcję tego produktu. Użycie bowiem słowa „chili” w odniesieniu w jasny sposób wskazuje, iż charakter i właściwości przyprawy odpowiada charakterowi i właściwościom Chili. W konsekwencji, przeciętny konsument decydując się na wybór pomiędzy przedmiotowymi produktami, będzie w istocie dokonywał wyboru pomiędzy substytutami, którymi są wobec siebie omawiane produkty.

3. w ocenie Spółki:

• Bazylia, Oregano, Cynamon, Gałka Muszkatołowa Mielona, Goździki, Imbir, Kardamon, Kminek, Kmin Rzymski, Kolendra Kurkuma, liście Laurowe, Lubczyk, Jałowiec, Rozmaryn, Tymianek, Ziele Angielskie, Przyprawy X., oraz
  
• Mieszanki, a w szczególności Zioła Prowansalskie, Zioła do Drobiu, Zioła do Sałatek, Grill Ziołowy, Słodka Mieszanka-Młynek, a także
  
• Przyprawy-Pozostałe, tj. Cząber, Estragon, Kolendra-Liście, Majeranek,
  
  

są używane przez konsumentów w jednakowych celach, mogą być stosowane zamiennie i pełnią dla konsumentów jednakowe funkcje.

Powyższe wynika z faktu, że przedmiotowe Mieszanki są w istocie kompozycją stworzoną zasadniczo ze wskazanych powyżej Przypraw - to właśnie omawiane przyprawy nadają poszczególnym mieszanką ich charakter, determinując jednocześnie sposób ich wykorzystania przez konsumenta.

Z kolei Przyprawy takie jak Bazylia, Oregano, Lubczyk, czy też Rozmaryn bądź Tymianek, mogą być wykorzystywane zamiennie z Przyprawami-Pozostałymi.

Zdaniem Spółki zbliżone cechy smakowe poszczególnych Przypraw, Przypraw-Inspiracji oraz wskazanych Mieszanek i Przypraw-Pozostałych, świadczą nie tylko o podobieństwie, ale także o zastępowalności omawianych Towarów.

2. Mieszanki i Przyprawy-Pozostałe oraz Przyprawy i Przyprawy X. spełniają wobec siebie jednakową potrzebę przeciętnego konsumenta. Potrzebą tą jest bowiem spożycie (a.) dodatku do dania, który urozmaicałby podany posiłek (zarówno pod kątem aromatu, smaku jak i wyglądu), oraz (b.) produktu zawierającego określone wartości odżywcze.

Należy przy tym podnieść, iż zarówno w przypadku wytwarzania Przypraw i Przypraw-Inspiracji, jak i Mieszanek i Przypraw-Pozostałych, odpowiednie składniki poddawane są procesom utrwalającym ich właściwości organoleptyczne oraz odżywcze. Zatem w trakcie produkcji Towarów, te same produkty (zioła) są poddawane procesom, które sprowadzają się do osiągnięcia tego samego rezultatu (zachowanie właściwości odżywczych i organoleptycznych warzyw). W konsekwencji, należy stwierdzić, iż już sam proces wytwarzania Towarów, ma na celu umożliwienie konsumentowi zaspokojenia tych samych potrzeb.

Ponadto Spółka podkreśla, iż zamienność i zastępowalność Mieszanek i Przypraw-Pozostałych oraz Przypraw i Przypraw-Inspiracji jako przypraw do dań jest powszechna wśród konsumentów. Jest ona szczególnie widoczna przykładowo w sytuacji zakupu dań w restauracji, gdzie przed zamówieniem określonego posiłku konsument z reguły może wybrać jakich przypraw użyć w celu doprawienia potrawy. Zaproponowanie szerokiej oferty przypraw przez restauracje, zgodnie z regułami wolnego rynku, jest podyktowane chęcią zaspokojenia określonej obiektywnej potrzeby konsumenta, tj. przyprawienie potrawy, którą to potrzebę konsument może zaspokoić przy użyciu jednej z kilkudziesięciu przypraw, w zależności od swoich preferencji oraz oferty restauracji. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku grillowanych mięs, do których przyprawy takie jak np. Grill Ziołowy, Grill Klasyczny czy też Pieprze lub papryki stanowią standardowy zestaw dodatków, których zamienność jest ustalona w świadomości polskich konsumentów.

Za podobieństwem Mieszanek i Przypraw przemawia również fakt, że w wielu przypadkach, w skład Mieszanek wchodzą wybrane przez producenta poszczególne rodzaje przypraw. Wobec powyższego, Spółka nie znajduje argumentów, żeby różnicować ich opodatkowanie dla celów VAT.

Dla potwierdzenia swojego stanowiska, Wnioskodawca wskazuje na jedną z interpretacji indywidualnych Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2010 r., nr IBPP2/443-826/10/RSZ, w której potwierdzono, że przyprawa do piernika o składzie: mąka pszenna, cynamon, goździki, kakao, kolendra, gałka muszkatołowa, ziele angielskie powinna być sklasyfikowana według obowiązującego w ówczesnym stanie prawnym PKWiU z 1997 r. w grupowaniu „15.87.12-70 - Sosy i przetwory z sosów zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne, gdzie indziej niewymienione” i w konsekwencji podlega opodatkowaniu, stosowaną wówczas, obniżoną stawką 7% VAT. Bez znaczenia dla zastosowania obniżonej stawki VAT pozostawał skład mieszanki piernikowej, który obejmował m.in. takie przyprawy jak cynamon i goździki, które jako towary sprzedawane samodzielne byłyby opodatkowane podstawową stawką VAT. Podobnie w aktualnym stanie prawnym, mieszanki przypraw, niezależnie od ich składu, podlegają opodatkowaniu według stawki 8% VAT.

Wskazać należy, że w praktyce interpretacyjnej Ministra Finansów pojawiają się stanowiska odmawiające podobieństwa Przyprawom i Mieszankom przypraw ze względu na ich zdecydowane i wyraziste cechy smakowe oraz potencjalnie różne zastosowanie. (Przykładowo w wydanej przez działającego z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2013 r., nr IBPP2/443-162/13/KO oraz wydanej przez ten sam organ podatkowy interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2012 r., nr IBPP2/443-463/12/KO.). Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2013 r., nr IBPP2/443-162/13/KO, Minister Finansów wskazał, że „Przyprawa to składnik dodawany do potraw, zwykle w znikomych ilościach, dla polepszenia ich walorów smakowych, zapachowych i w rzadkich przypadkach (takich jak kurkuma czy szafran) wizualnych.

Sól spożywcza stanowi najpopularniejszą przyprawę i środek konserwujący używany w gospodarstwie domowym. Soli spożywczej nie można zastąpić: chili surowym, koperkiem, majerankiem, bylicą-estragonem, kaparami, szafranem, kurkumą, tymiankiem, curry, kolendrą, kminem i kminkiem, gałką muszkatołową, kwiatem muszkatołowym, kardamonem, anyżem, badianem, koprem, jagodami jałowca, pieprzem ziołowym, mieszankami przypraw. Gdyby sól spożywczą można byłoby zastąpić ww. przyprawami to idąc tym tokiem rozumowania w procesie np. kiszenia ogórków czy kiszenia kapusty zamiast soli można by użyć chili surowego, koperku itd., a jest to niemożliwe.

Przyprawy takie jak cynamon surowy i przetworzony, goździki surowe stanowić mogą składnik różnego rodzaju ciast i deserów. Chcąc upiec szarlotkę klient wybierze cynamon i goździki, a nie chili surowe, koperek, majeranek, bylice-estragon, kapary, szafran, kurkumę, tymiankiem, curry, kolendrę, kmin i kminkiem, gałkę muszkatołową, kwiat muszkatołowy, kardamon, anyż, badian, koper, jagody jałowca, pieprz ziołowy, mieszanki przypraw. Taka sama sytuacja wystąpi również jeżeli konsument będzie chciał ugotować kompot z jabłek.

Niektóre przyprawy mają zastosowanie w ziołolecznictwie. I tak na przykład koper działa pozytywnie na funkcjonowanie układu pokarmowego, zmniejsza wzdęcia i rozkurcza jelita. Stosowanie kopru poleca się nawet małym dzieciom, ponieważ roślinę tę uważa się za bardzo bezpieczną. Potwierdzono również dobroczynny wpływ kopru na mleko matek karmiących. Natomiast imbir stosowany jest wspomagająco w leczeniu chorób reumatycznych. Z kolei oregano może być stosowane w leczeniu problemów związanych z układem oddechowym. Zatem kopru nie można stosować zamiennie, jak i również imbiru i oregano. Ogólnie przyprawy ziołowe wpływają korzystnie na zdrowie, ale nie stanowią zamiennych odpowiedników w określonych sytuacjach.

Przyprawy różnią się znacząco: aromatem i smakiem. Aromat może być świeży, duszący, korzenny, ciężki itd. Natomiast smak może być łagodny, pikantny, korzenny, słodki itd.”

W ocenie Wnioskodawcy okoliczności wskazane przez organ podatkowy w ww. interpretacji, które rzeczywiście będą decydować o wyborze konkretnej przyprawy nie znajdują zastosowania w kontekście zasady neutralności fiskalnej podatku VAT, bowiem wymaga ona odniesienia się do perspektywy przeciętnego konsumenta. Natomiast Minister Finansów odnosi się w wydanej interpretacji do sytuacji szczególnych, w których konsument kieruje się specyficzną potrzebą np. użycie konkretnej przyprawy ze względu na jej właściwości terapeutyczne/ lecznicze.

Jak Spółka wskazywała w poprzednich częściach niniejszego wniosku, nie mogą one jednakże przesądzać o podobieństwie towarów dla celów VAT. Konsekwencją preferencji konsumenta w tym zakresie jest natomiast wybór przez nabywcę Przyprawy bądź Mieszanki do określonego zastosowania. W ocenie Spółki, faktu podobieństwa nie zmienia możliwość częściowego, rożnego zastosowania Przypraw i Mieszanek. Dla celów podobieństwa towarów, jedyne znaczenie ma wypełnianie przez parę towarów podobnych potrzeb przeciętnego konsumenta.

3. różnice zachodzące między Towarami są nieistotne z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Wnioskodawca jest zdania, że przeciętny konsument chcąc urozmaicić potrawę (sos, zupę, itd.) jakąś przyprawą może spełnić tę potrzebę w identyczny sposób za pomocą Przypraw i Przypraw-Inspiracji jak również Przypraw Pozostałych bądź Mieszanek.

Spółka podkreśla, że poszczególne opakowania Towarów nie mogą świadczyć o braku podobieństwa między nimi. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na fakt, że zarówno w ramach Przypraw jak i Mieszanek występują produkty pakowane zarówno w saszetki jak i młynki. W zakresie Przypraw-Inspiracji, Spółka wskazuje, że specyficzny sposób pakowania jest wynikiem zabiegu, mającego na celu uatrakcyjnić oferowane produkty, jednak sposób ten, w żaden sposób nie zmienia funkcji i zastosowania Przypraw-Inspiracji, które nie różnią się od funkcji i zastosowań pozostałych Towarów.

Oczywiste jest, że w ramach wyboru pomiędzy Przyprawami i Przyprawami X. a Mieszankami i Przyprawami-Pozostałymi, swoją decyzję konsument oprze na pewnych indywidualnych preferencjach, takich jak choćby określony smak, nietypowe właściwości lecznicze, wpływ na układ pokarmowy, możliwość użycia jako środek konserwujący itd. Jednakże, jak Spółka wskazywała powyżej, wskazanie preferencji jest wyrazem subiektywnych potrzeb konsumenta i tym samym jest nieprzydatne z perspektywy badania podobieństwa, które oparte jest w istocie na cechach obiektywnych Towarów.

Jednakże, jak Spółka wskazywała w poprzednich częściach niniejszego wniosku, wskazanie preferencji jest wyrazem subiektywnych potrzeb konsumenta i tym samym jest nieprzydatne z perspektywy badania podobieństwa, które oparte jest w istocie na cechach obiektywnych Towarów.

Na potwierdzenie powyższych argumentów, Spółka wskazuje na przykładowe wypowiedzi konsumentów wskazujące na podobieństwo Towarów:

- podobieństwo Pieprzu i Mieszanek:

„W zależności od naszych upodobań, pieprzu cytrynowego możemy używać do przygotowania konkretnych potraw lub wręcz zastąpić nim zwykły pieprz.”

"Potrawy jednak trzeba było czymś doprawić, dlatego pieprz czarny udało się zastąpić mieszanką lokalnych, występujących w kraju ziół i przypraw”

Przepis „pieprz młotkowany z kolendrą lub grubo zmielony pieprz kolorowy do posypania”

„Cząber jest używany jako przyprawa, czasami zastępuje zwykły pieprz”

„Jeżeli w kuchni nie ma akurat ziół prowansalskich, to warto zobaczyć czy mamy akurat pod ręką pieprz.”

- podobieństwo Przypraw i Mieszanek oraz Przypraw-Pozostałych:

„Zamiast różnych przypraw użyłam do marynaty klasycznej przyprawy do grilla”

„ostra papryka (można zastąpić przyprawą)”

„Ja dodaję w tym momencie oregano, choć można je zastąpić ziołami prowansalskimi lub bazylią.”

„Zioła prowansalskie można zastąpić bazylią.” (

„zamiast bazylii i ziół prowansalskich dodam na przykład oregano”

„zamiast ziół prowansalskich można użyć bazylii, tymianku, rozmarynu, oregano lub też mieszanki tych ziół, zarówno świeżych jak i suszonych”

„Zamiast bazylii i oregano można użyć ziół prowansalskich.”

„zamiast tymianku możemy użyć bardziej słowiańskiego zioła, np. majeranku lub cząbru”

„Koper stosuje się podobnie jak kminek” (

„Do tego zamiast tymianku, który jest używany w większości przepisów na zupę cebulową, ja dodałam mega wielką ilość majeranku”

,Ja używam oregano zamiast majeranku, to są b podobne ziółka”

„Zamiast estragonu może to być natka pietruszki, koperek lub tymianek.”

„przyprawy: mielony cynamon, imbir, kardamon i gałkę muszkatołową (można zastąpić to wszystko przyprawą do pierników)”

„zamiast goździków dodać dwie łyżeczki popularnej przyprawy do pierników”

Komentarze pod przepisem:

Pytanie: „czy można zastąpić czymś imbir bo właśnie mi zabrakło?”

Odpowiedź: ,Kardamonem, anyżkiem, chilli, pieprzem, przyprawą piernikową”

„zamieniłam tylko cynamon na przyprawę do piernika”

,Ja zastąpiłam imbir, cynamon i goździki przyprawą do piernika”

3. Wyniki badania konsumenckiego.
   
   

Wyniki przeprowadzonego badania konsumenckiego potwierdzają, że w opinii konsumentów przynajmniej określona część Towarów zaspokajają te same lub podobne potrzeby i spełniają podobne funkcje.

Jak wskazuje przeprowadzone badanie „dla większości respondentów oregano oraz bazylia zaspokajają te same lub podobne potrzeby, co zioła prowansalskie”,

a dalej: „Również pieprz czarny oraz pieprz ziołowy (będący mieszanką różnych przypraw) w opinii większości badanych zaspokajają te same/podobne potrzeby.”

W badaniu podkreślono także, że „w sytuacji braku dostępności ziół prowansalskich ponad połowa respondentów zastąpiłaby je bazylią, oregano lub inną mieszanką ziół. Często wskazywane były również majeranek oraz rozmaryn” (s. 73 raportu z badania konsumenckiego).

Należy bowiem wskazać, że przy odpowiedzi na pytanie:

„Z Twojego punktu widzenia, jak myślisz, czy poniższe pary produktów zaspokajają podobne potrzeby/mają to samo zastosowanie?” (s. 74 raportu z badania konsumenckiego)

• 67 % respondentów wskazało, że para pieprz czarny - pieprz ziołowy zaspokają te same lub podobne potrzeby/ma to samo lub podobne zastosowanie.
• 62 % respondentów wskazało, że para oregano - zioła prowansalskie zaspokają te same lub podobne potrzeby/ma to samo lub podobne zastosowanie.
• 59 % respondentów wskazało, że para bazylia - zioła prowansalskie zaspokają te same lub podobne potrzeby/ma to samo lub podobne zastosowanie.
  
  

W zakresie podobieństwa Bazylii i Oregano w stosunku do Mieszanek (a w szczególności Ziół Prowansalskich), należy również podkreślić, że przy odpowiedzi na pytanie:

„Przygotowujesz potrawę, w przepisie do której znajdują się zioła prowansalskie. Niestety w sklepie, który odwiedziłeś/aś nie są one dostępne. Co byłbyś/byłabyś skłonny/a wybrać, aby je zastąpić?” (s. 78 raportu z badania konsumenckiego)

• 55% respondentów wskazało na bazylię.
• 52% respondentów wskazało na oregano.
  
  

Co szczególnie istotne z perspektywy analizy podobieństwa Mieszanek oraz Pieprzu Kolorowego, Pieprzu Młotkowanego z Kolendrą oraz zestawów Przyprawy X., przeprowadzone badanie konsumenckie, wskazuje, że „dla 2/3 respondentów zastosowanie oraz potrzeby zaspokajane przez mieszankę przypraw korzennych i mieszankę przypraw ziołowych i korzennych są te same lub podobne. Oznacza to, że obecność przypraw korzennych w składzie mieszanek przypraw nie jest czynnikiem znaczącym przy wyborze określonego produktu” (s. 73 raportu z badania konsumenckiego)

Poniższy wniosek wynika z faktu, iż zdaniem 65% respondentów, para mieszanka przypraw ziołowych - mieszanka przypraw ziołowych i korzennych zaspokaja podobne potrzeby/ma to samo zastosowanie, (s. 74 raportu z badania konsumenckiego).

Zdaniem Spółki, powyższe wyniki, jednoznacznie potwierdzają, że w ocenie przeciętnego konsumenta Przyprawy i Przyprawy X. oraz Przyprawy-Pozostałe i Mieszanki, mogą być dla siebie substytutami i pełnią te same lub podobne funkcje.

Ponadto przedmiotowe badanie konsumenckie potwierdza również, że różnice zachodzące między Przyprawami i Przyprawami X. a Przyprawami-Pozostałymi i Mieszankami są nieistotne z punktu widzenia przeciętnego konsumenta, gdyż respondenci zadeklarowali, że przy wyborze przypraw lub mieszanek przypraw zwracają swoją uwagę przede wszystkim na cenę - 59% respondentów, oraz termin przydatności do spożycia — 56% respondentów, (s. 77 raportu z badania konsumenckiego)

Powyższe dowodzi w ocenie Spółki, że Przyprawy i Przyprawy X. oraz Przyprawy-Pozostałe i Mieszanki, są produktami podobnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie Towarów różnymi stawkami VAT prowadzi do rażącego naruszenia zasady neutralności fiskalnej podatku VAT. W konsekwencji, Spółka ma prawo do stosowania obniżonej stawki VAT wynoszącej 8% do dostawy Przypraw i Przyprawy-Inspiracji na podstawie przepisów ustawy o VAT wprowadzających tę stawkę dla dostawy Przyprawy-Pozostałych i Mieszanek.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku – stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W świetle art. 146a ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który prowadzi sprzedaż hurtową przypraw.

Asortyment produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, obejmuje m.in.:

• pieprz mielony - czarny lub biały - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU (t.j.: Dz. U. 2008 r., Nr 207, poz.1293 ze zm., zwane dalej: „PKWiU”.)10.84.21.0 (PKWiU 10.84.21.0: „Pieprz z rodzaju Piper przetworzony”.) (dalej: „Pieprz Mielony”);
  

• pieprz ziarnisty - czarny, biały lub zielony - pakowany w saszetki, bądź młynki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.21.0 (dalej: „Pieprz Ziarnisty”);
  

• pieprz kolorowy - kompozycja ziarnistego pieprzu czarnego, białego, zielonego i różowego - pakowany w saszetki, bądź młynki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.21.0 (dalej: „Pieprz Kolorowy”);
  

• pieprz młotkowany z kolendrą - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (PKWiU 10.84.23.0: „Cynamon przetworzony; pozostałe przyprawy przetworzone”.) (dalej: „Pieprz Młotkowany z Kolendrą”);
  
  
  

Wskazane powyżej produkty są nazywane łącznie „Pieprzami”.

• Paprykę ostrą - wysuszone i zmielone owoce papryki rocznej - pakowaną w saszetki, mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 10.84.22.0(PKWIU 10.84.22.0: „Chili i słodka papryka z rodzaju Capsicum przetworzone, suszone”.) (dalej: „Papryka Ostra”);
  
• Paprykę słodką - wysuszone i zmielone owoce papryki rocznej - pakowaną w saszetki, mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 10.84.22.0 (dalej: „Papryka Słodka”);
  
• Chili - wysuszone i zmielone owoce papryki krzewiastej - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.22.0 (dalej: „Chili”);
  
• Bazylię - wysuszoną i zmieloną - pakowaną w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Bazylia”);
  
• Oregano - wysuszone i zmielone - pakowane w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Oregano”);
  
• Cynamon - mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Cynamon”);
  
• Gałkę muszkatołową - mieloną - pakowaną w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Gałka Muszkatołowa Mielona”);
  
• Goździki - pąki kwiatowe goździkowca korzennego - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Goździki”);
  
• Imbir - mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Imbir”);
  
• Kardamon - owoce - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kardamon”);
  
• Kminek
  • mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kminek Mielony”);
    
  • owoce - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Owoce Kminku”) - Produkty łącznie nazywane „Kminkiem”.
• Kmin rzymski - mielony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kmin Rzymski”);
  
• Kolendra - nasiona - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kolendra”);
  
• Kurkumę - mieloną - pakowaną w saszetki, mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Kurkuma”);
  
• Liście laurowe - suszone - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Liście Laurowe”);
  
• Lubczyk - suszony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Lubczyk”);
  
• Jałowiec - owoce suszone - pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Jałowiec”);
  
• Rozmaryn - liście suszone - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Rozmaryn”);
  
• Tymianek - suszony - pakowany w saszetki, mieszczący się w grupowaniu PKWiU
  10.84.23.0 (dalej: „Tymianek”);
  
• Ziele angielskie - suszone owoce korzennika lekarskiego pakowane w saszetki, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 10.84.23.0 (dalej: „Ziele Angielskie”);
  
  

Produkty wymienione powyżej będą określane łącznie jako: „Przyprawy”

Wnioskodawca oferuje również produkty, będące mieszankami różnych przypraw, zapakowanych w kartonik w ramach którego wyodrębnionych zostało pięć pojemników tej samej wielkości, przykrytych wspólnym wieczkiem, mieszczące się grupowaniu PKWiU 10.84.23.0, zwane jako „Przyprawy X.”.

Ponadto Wnioskodawca w swoim asortymencie posiada przyprawy mieszczące się w PKWiU 10.39.13.0, określane łącznie jako: „Przyprawy-Pozostałe” oraz mieszanki przypraw, mieszczące się w PKWiU 10.84.12.0, określane łącznie jako: „Mieszanki”.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w stosunku do sprzedaży krajowej Przypraw oraz Przypraw-Inspiracji, stosuje stawkę podatku w wysokości 23%, natomiast w stosunku do sprzedaży krajowej Przypraw-Pozostałych oraz Mieszanek, stosuje 8% stawkę VAT.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z uznaniem, czy wymienione enumeratywnie 21 przypraw, należące odpowiednio do grupowania PKWiU 10.84.21.0, 10.84.22.0 i 10.84.23.0 oraz towary określone jako „Przyprawy X.” o PKWiU 10.84.23.0 mogą korzystać w okresie od 1 stycznia 2011 r. ze stawki podatku obniżonej w wysokości 8%.

Wnioskodawca twierdząc, że ma prawo do obniżonej stawki podatku, stanowisko swoje argumentuje przede wszystkim tym, że towary podobne nie mogą być opodatkowane rożnymi stawkami VAT, gdyż stanowi to naruszenie jednej z podstawowych zasad podatku od wartości dodanej, mianowicie zasady neutralności.

Z uwagi na to, że podatek VAT jest podatkiem zharmonizowanym, konieczne było uwzględnienie obowiązujących w tym zakresie przepisów unijnych w polskiej ustawie o VAT. Zgodnie z tymi regulacjami, stawki obniżone powinny być stosowane przez państwa członkowskie wyłącznie w przypadkach przewidzianych przez Dyrektywę 2006/112/WE lub ewentualnie w drodze dozwolonych prawem unijnym derogacji. Obniżone stawki podatku VAT stanowią bowiem wyjątek od przyjętej i akcentowanej przez TSUE zasady opodatkowania towarów i usług jedną podstawową stawką podatku VAT.

Zgodnie z art. 96 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą VAT, państwa członkowskie stosują stawkę podstawową VAT, która jest określana przez każde państwo członkowskie jako procent podstawy opodatkowania i która jest jednakowa dla dostaw towarów i świadczenia usług.

Stosownie do art. 98 ust. 1 i 2 ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. Stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w Załączniku III. W pozycji pierwszej tego załącznika wymieniono środki spożywcze (łącznie z napojami, ale z wyłączeniem napojów alkoholowych) przeznaczone do spożycia przez ludzi i zwierzęta, żywe zwierzęta, nasiona, rośliny oraz składniki zwykle przeznaczone do produkcji środków spożywczych; produkty zwykle przeznaczone do użytku jako dodatek lub substytut środków spożywczych.

Natomiast zgodnie z art. 98 ust. 3 ww. Dyrektywy, przy stosowaniu stawek obniżonych przewidzianych w ust. 1 do poszczególnych kategorii towarów, państwa członkowskie mogą stosować nomenklaturę scaloną, aby precyzyjnie określić zakres danej kategorii (ust. 3).

W tym miejscu należy wskazać, że w systemie prawa wspólnotowego jednym ze źródeł prawa są Dyrektywy, które są aktami prawa wtórnego i wiążą co do zamierzonego celu każde państwo członkowskie do którego są kierowane, pozostawiając jednak władzom krajowym wybór form i środków ich wprowadzenia.

Dyrektywy nie określają w sposób pełny zagadnień będących ich przedmiotem i wymagają uściślenia lub uzupełnienia przez państwa członkowskie. Kraje członkowskie są zobowiązane do implementowania zapisów dyrektyw do prawa w wyznaczonych w dyrektywach terminach.

Zgodnie z art. 98 Dyrektywy VAT państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III do tej dyrektywy. Zatem załącznik nr III do dyrektywy jedynie informuje o grupach towarów, dla których mogą mieć zastosowanie stawki obniżone. Z ust. 3 tego artykułu wynika, że przy stosowaniu stawek obniżonych państwa członkowskie mogą stosować nomenklaturę scaloną, aby precyzyjnie określić zakres danej kategorii. Z powyższego przepisu wynika zatem, że zarówno stosowanie stawek obniżonych, jak też posługiwanie się nomenklaturą scaloną ma charakter fakultatywny. Państwa członkowskie przy określaniu zakresu danej kategorii mogą się zatem posłużyć nomenklaturą scaloną, jednakże nie mają takiego obowiązku. Przepis ten pozwala państwom członkowskim na przyjęcie innego sposobu określania zakresu danej kategorii, przykładowo mogą posłużyć się klasyfikacją krajową (tak jak w przypadku przepisów ustawy o VAT). Przepis art. 98 ust. 3 Dyrektywy VAT nie nakłada na państwa członkowskie obowiązku stosowania wyłącznie jednej metody określania zakresu stosowania stawek obniżonych opartej wyłącznie na nomenklaturze scalonej lecz tylko przykładowo wskazuje państwom członkowskim możliwość zastosowania tej klasyfikacji. Konstrukcja przedmiotowego przepisu, jak i całego art. 98 Dyrektywy VAT wskazuje, że państwa członkowskie przede wszystkim mają obowiązek precyzyjnie określić zakresy stosowania stawek obniżonych i w tym celu powinny wykorzystać wszelkie posiadane możliwości. Nie wyklucza to możliwości zastosowania innych bardziej rozwiniętych, o większym stopniu szczegółowości, klasyfikacji. Właśnie z tego powodu w Polsce dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług, w obrocie krajowym, stosowana jest PKWiU.

Należy zauważyć, że powołany wyżej art. 98 Dyrektywy w powiązaniu z Załącznikiem III pkt 1 odnosi się do możliwości zastosowania przez państwa członkowskie obniżonych stawek do m.in. wybranych środków spożywczych. Takie sformułowanie oznacza uprawnienie dla państwa członkowskiego, nie zaś obowiązek. Polska skorzystała z tego uprawnienia w części dotyczącej tylko określonych grup towarów spożywczych.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na przewidzianą w przepisach wspólnotowych fakultatywność w tym zakresie, przepisy te z założenia dopuszczają różnice w stosowaniu stawek obniżonych przez państwa członkowskie. Oznacza to, że w tym zakresie ustawodawca unijny nie wymaga pełnej harmonizacji przepisów wewnętrznych państw członkowskich z przepisami wspólnotowymi i dopuszcza sytuację, w której jeden i ten sam towar opodatkowany będzie odmienną stawką w poszczególnych państwach członkowskich. Stwierdzić w konsekwencji należy, że ustawodawca unijny nie traktuje opodatkowania tych samych produktów różnymi stawkami, w zależności od tego, czy dane państwo skorzystało z możliwości zastosowania stawki obniżonej czy też nie, a jeżeli tak to w jakiej wysokości, jako naruszenia zasad konkurencji. Nie ma zatem przeszkód do stosowania klasyfikacji krajowych przy określaniu zakresu kategorii objętych stawkami obniżonymi.

Możliwość selektywnego stosowania obniżonej stawki podatku jest uzasadniona tym, że stawka ta stanowi wyjątek, a zatem ograniczenie jej stosowania do określonych tylko wyrobów jest zgodne z zasadą, według której wyjątki i odstępstwa należy interpretować ściśle. W poz. 1 załącznika III do Dyrektywy VAT wymienione zostały środki spożywcze (łącznie z napojami, ale z wyłączeniem napojów alkoholowych) przeznaczone do spożycia przez ludzi i zwierzęta, żywe zwierzęta, nasiona, rośliny oraz składniki zwykle przeznaczone do produkcji środków spożywczych; produkty zwykle przeznaczone do użytku jako dodatek lub substytut środków spożywczych.

Powyższe wskazania nie oznaczają bezwzględnego nakazu stosowania przez państwa członkowskie w odniesieniu np. do wszystkich środków spożywczych stawki obniżonej. Ponadto należy zauważyć, że ww. przepisy oraz żadne inne przepisy dyrektywy nie odnoszą się do kwestii rozgraniczenia zakresu stosowania stawek obniżonych. Ma to istotne znaczenie w przypadku, gdy państwa członkowskie korzystają z możliwości stosowania dwóch stawek obniżonych. Samo to wskazuje, że szczegółowy zakres zastosowania stawek obniżonych dyrektywa pozostawia do określenia prawodawcy krajowemu.

Problematyka opodatkowania towarów podobnych różnymi stawkami podatku VAT jako potencjalne naruszenie zasady neutralności podatkowej była w przeszłości przedmiotem rozważań TSUE, który szczególnie szeroko wypowiadał się na ten temat w wyrokach m.in. w sprawach połączonych C-259/10 i C-260/10, na które również powołuje się Wnioskodawca. Jak wskazywał w powyższych wyrokach, „Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się w szczególności temu, aby towary lub usługi podobne, które są zatem konkurencyjne wobec siebie, były traktowane odmiennie z punktu widzenia podatku VAT.

Zatem zagrożenie dla zasady neutralności w przypadku stosowania różnych stawek podatku VAT może powstać tylko wówczas, gdy dotyczy ono towarów lub usług podobnych. TSUE, odwołując się do swoich poprzednich orzeczeń, wskazał w powyższych wyrokach pewne istotne kryteria, do których należy się odwołać oceniając, czy dwie usługi można uznać za podobne do siebie. Wyjaśnił bowiem w pkt 43 i 44 powołanego wyżej wyroku, że „W celu ustalenia, czy dwie usługi, są podobne w rozumieniu orzecznictwa przywołanego we wskazanym punkcie, należy przede wszystkim uwzględnić punkt widzenia przeciętnego konsumenta (zob. analogicznie wyrok z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/86 CPP, Rec. s. I-973, pkt 29), unikając sztucznych rozróżnień opartych na nieznaczących różnicach podobnie ww. wyrok w sprawie Komisja przeciwko Niemcom, pkt 22, 23). Dwie usługi są zatem podobne, gdy wykazują analogiczne właściwości i spełniają te same potrzeby konsumenta, w zależności od kryterium porównywalności w użytkowaniu, i gdy istniejące różnice nie wpływają w znaczący sposób na decyzję konsumenta o skorzystaniu z jednej lub drugiej usługi (zob. podobnie ww. wyrok z dnia 3 maja 2001 r. Komisja przeciwko Francji pkt 27; analogicznie wyroki z dnia 11 sierpnia 1995 r. - sprawach połączonych od C-367/93 do C-377/93 Roders i In. Rec. s. 1-2229, pkt 27; a także z dnia 27 lutego 2002r. w sprawie C-302/00 Komisja przeciwko Francji, Rec. S. I-2055, pkt 23)”.

Mając na uwadze podane przez TSUE kryteria wykazania różnic pomiędzy towarami będącymi przedmiotem wniosku należy dowieść, że istnieje różnica pomiędzy tymi towarami i różnice te wpływają w sposób znaczący na decyzje konsumenta.

Dokonując analizy w zakresie, czy towary opisane we wniosku są względem siebie podobne lub konkurencyjne należy zauważyć, że dla oceny podobieństwa między towarami, nie ma znaczenia tożsamość producenta, ani forma prawna w jakiej wykonuje on swoją działalność. Istotnym dla dokonania takiej oceny jest, czy towary te mają podobne cechy i służą zaspokajaniu tych samych potrzeb konsumentów, i to nie w oparciu o kryterium ścisłej identyczności, a w oparciu o kryterium podobieństwa i porównywalnego zastosowania. Należy także podkreślić, że z punktu widzenia konsumenta, dane towary mogą mieć podobne zastosowanie, jednak różnice zachodzące między towarami, mogą być na tyle istotne, że wykluczone jest wówczas podobieństwo względem siebie tych towarów.

Odnosząc się do kwestii podobieństwa, konkurencyjności, czy braku istotnych różnic w przedmiotowych artykułach spożywczych, należy zauważyć, że nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że towary takie jak m.in. Pieprze, Kminek, Kolendra, Kurkuma, Liście laurowe, Lubczyk, Jałowiec, Rozmaryn, Tymianek, czy Ziele Angielskie, a także zestawy przypraw, nazwane „Przyprawami X.”, które Spółka opodatkowuje obecnie stawką 23% VAT oraz towary takie jak: Cząber, Estragon, Kolendra, Majeranek, czy Koperek, które Spółka sprzedaje ze stawką 8% są rodzajowo podobne i konkurencyjne względem siebie.

Dokonując analizy towarów należy badać łącznie zarówno ich cechy, jak również brać pod uwagę potrzeby konsumentów. Idąc tokiem rozumowania Wnioskodawcy, można dojść do wniosku, że Cząber, czy Majeranek można zastąpić Pieprzem, czy Kminkiem i pomiędzy tymi artykułami nie występują istotne różnice.

Można zgodzić się z argumentacją Wnioskodawcy, że przyprawy mają wspólną funkcję – wzmocnienie smaku potrawy, nadanie charakterystycznego aromatu i smaku. Jednak w ramach tej podstawowej funkcji, poszczególne przyprawy pełnią, w ocenie konsumentów, szczególną rolę – innego rodzaju przyprawy dodaje się do poszczególnych potraw, w zależności od składu tych potraw, zasadniczego smaku (słodki, słony, kwaśny itd.). Przyprawy nie są wybierane przez konsumentów tylko dlatego że są przyprawami, ale dlatego, że liczy się dla konsumenta zastosowanie konkretnej przyprawy, jej smak i funkcja.

Przyprawa to składnik dodawany do potraw, zwykle w znikomych ilościach, dla polepszenia ich walorów smakowych, zapachowych i w rzadkich przypadkach (takich jak kurkuma czy szafran) wizualnych.

Przyprawy takie jak cynamon surowy i przetworzony, goździki surowe stanowić mogą składnik różnego rodzaju ciast i deserów. Chcąc upiec szarlotkę klient wybierze cynamon i goździki, a nie chili, koperek, majeranek, kolendrę, czy mieszanki przypraw. Taka sama sytuacja wystąpi również jeżeli konsument będzie chciał ugotować kompot z jabłek.

Niektóre przyprawy mają zastosowanie w ziołolecznictwie. I tak na przykład koper działa pozytywnie na funkcjonowanie układu pokarmowego, zmniejsza wzdęcia i rozkurcza jelita. Stosowanie kopru poleca się nawet małym dzieciom, ponieważ roślinę tę uważa się za bardzo bezpieczną. Potwierdzono również dobroczynny wpływ kopru na mleko matek karmiących. Natomiast imbir stosowany jest wspomagająco w leczeniu chorób reumatycznych. Z kolei oregano może być stosowane w leczeniu problemów związanych z układem oddechowym. Kmin rzymski, często mylony kminkiem zawiera do 4% olejku eterycznego i flawonoidy, owoce i ziele działają m.in. przeciwzapalnie, pobudzają serce i ośrodek oddechowy, pobudzają wydzielanie soków trawiennych. Z kolei estragon ma właściwości dietetyczne, poprawia apetyt, a mrożony estragon ma intensywniejszy aromat.

Zatem kopru czy kminu rzymskiego nie można stosować zamiennie, jak również imbiru, oregano, czy estragonu. Ogólnie przyprawy ziołowe wpływają korzystnie na zdrowie, ale nie stanowią zamiennych odpowiedników w określonych sytuacjach.

Przyprawy różnią się znacząco właśnie aromatem i smakiem. Aromat może być świeży, duszący, korzenny, ciężki itd. Natomiast smak może być łagodny, pikantny, korzenny, słodki itd.

Z uwagi na zdecydowane i wyraziste cechy smakowe „Przypraw”, „Przypraw-Inspiracji” i „Przypraw-Pozostałych” oraz „Mieszanek” w kontekście preferencji konsumentów, nie można wprost stwierdzić, aby towary te stanowiły względem siebie konkurencję. Z pewnością zaś nie można ich uznać za towary podobne wobec okoliczności, że powstają z zupełnie różnych surowców, a przeciętny konsument, który preferuje np. bazylię, czy rozmaryn nigdy nie zastąpi ich majerankiem, czy koperkiem. To, że Towary te w sprzedaży detalicznej oferowane są zazwyczaj na tej samej półce sklepowej i sposób ich pakowania jest podobny - nie może decydować o wysokości i jednakowym opodatkowaniu ww. produktów stawką podatku od towarów i usług.

Wymienione we wniosku przyprawy to towary zupełnie odmienne co do pochodzenia, składu, procesu produkcji, smaku, aromatu i konkretnej funkcji. Nie można uznać, aby dla przeciętnego konsumenta kategoria przypraw była jednolita i traktowana zamiennie. Dla konsumenta nie jest obojętne, czy zakupi przyprawy nadające się do ciast, jak np. Cynamon, czy przyprawy nadające się do mięs, jak np. „Ognista mieszanka przypraw w młynku” ani nie jest obojętne, jakie konkretnie przyprawy zakupi do danego ciasta czy do danej potrawy mięsnej.

Różnice występują również w zasadach stosowania poszczególnych przypraw. I tak, zioła wybitnie aromatyczne dodaje się na początku gotowania lub duszenia, aby potrawa miała czas przejść ich zapachem, np. cząber, czy majeranek, natomiast przyprawy wpływające pobudzająco na trawienie, np. zmielony pieprz, papryka, gałka muszkatołowa, czy goździki dodaje się przed samym podaniem na stół.

Nie można zgodzić się z twierdzeniem Spółki, że tożsamość podstawowej funkcji przypraw, tj. dodawanie ich do potraw w celach smakowych czy zapachowych, przesądza o tym, że wszelkie przyprawy winny być traktowane jako towary podobne, a w konsekwencji niedopuszczalne jest zróżnicowanie stawki podatkowej dla tych towarów. Pomiędzy wskazanymi przez Spółkę we wniosku o interpretację „Przyprawami”, czy „Przyprawami X.” a „Mieszankami, czy „Przyprawami -Pozostałymi” istnieją bowiem zasadnicze różnice mające wpływ na decyzję konsumenta o wyborze danej przyprawy.

Błędne jest również twierdzenie, które formułuje Wnioskodawca w swoim stanowisku, że Pieprze i Mieszanki, w szczególności Pieprz Cytrynowy. Pieprz Czosnkowy, Pieprz Ziołowy i Ognista Mieszanka-Młynek są używane przez konsumenta w jednakowych celach i stosowane zamiennie. Pieprz występuje w czterech odmianach, z których najpopularniejsza jest czarna. Odznacza się dużą zawartością olejków eterycznych i piperyny, która nadaje tej przyprawie charakterystyczny, ostry smak. Piperyna to organiczny związek chemiczny (alkaloid), który pobudza wydzielanie soków trawiennych, a tym samym usprawnia trawienie pokarmów, poprawia również ukrwienie tkanek. Konsument, który używa pieprzu do konkretnej potrawy, ceni jego właściwości i smak, tym samym nie będzie chciał zastępować go innymi przyprawami, nawet jeżeli mają one w swoim składzie pieprz. Natomiast w mieszance, jaką jest Pieprz ziołowy samego pieprzu nie ma w ogóle. Coraz więcej konsumentów przed dokonaniem zakupu zapoznaje się ze składem nabywanego towaru i dopiero wówczas dokonuje wyboru produktu. Przedstawienie konsumentom informacji dotyczących składu (zawartości) mieszanek przypraw, ma wpływ na decyzję przy wyborze produktu. Trudno zatem tu mówić o wyborze między substytutami poszczególnych przypraw.

W świetle powyższego nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy, że dla najszerszej grupy konsumentów większość przypraw i roślin przyprawowych stanowić będzie towary konkurencyjne, które co do zasady mogą być stosowane zamiennie, bowiem towary te różnią się od siebie znacząco, chociażby ze względu na możliwość zastosowania i preferencje klientów (klient preferujący np. paprykę ostrą czy słodką nigdy nie zastąpi jej majerankiem, estragonem pieprzem ziołowym).

W wyroku, na które powołuje się również Wnioskodawca, w sprawach połączonych C-367/93 i C-377/93 Trybunał, oceniając czy poszczególne kategorie można uznać za podobne, wskazał na znaczenie takich okoliczności jak np. proces produkcji, walory smakowe, zwyczaje towarzyszące spożyciu. Niewątpliwie walory smakowe, zdrowotne, zwyczaje dotyczące spożywania określonej przyprawy mogą wpływać na wybór jej przez konsumenta.

Na potwierdzenie powyższego należy przywołać również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2012 r. sygnatura akt: I SA/Wr 1423/11, gdzie Sąd wypowiedział się na temat konkurencyjności produktów tj. kawy, kakao, czekolady czy herbaty. Również wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. I SA/Kr 1529/13, oddalający skargę na interpretację indywidualną z dnia 7 maja 2013 r. nr IBPP2/443-162/13/KO, potwierdził, że nie doszło do naruszenia zasady neutralności fiskalnej w odniesieniu do przypraw opodatkowanych różnymi stawkami VAT, zasadniczo zróżnicowanych co do szczególnej funkcji, zastosowania, pochodzenia, składu, procesu technologicznego wytwarzania, smaku, czy aromatu.

Zatem odnosząc się do kwestii stosowania różnych stawek VAT na artykuły wskazane w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy podkreślić, że takie stosowanie stawek VAT nie narusza zasady neutralności, bowiem towary te różnią się od siebie znacząco, chociażby ze względu na preferencje klientów.

Wobec powyższego za uzasadnione należy przyjąć stwierdzenie, że wprowadzone przez polskiego ustawodawcę zróżnicowanie w stawce podatku w oparciu o ww. kryteria dotyczy różnych względem siebie towarów, a w efekcie nie można mówić o naruszeniu zasady neutralności.

Jednocześnie, warto w tym miejscu podkreślić, że wprowadzenie stawki obniżonej jest uprawnieniem państwa członkowskiego, przy czym państwo członkowskie ma duży zakres swobody jeżeli chodzi o wybór stawki obniżonej, która nie może być niższa niż minimum wskazane przez ustawodawcę unijnego.

Jeżeli zatem wskazane poszczególne rodzaje „Przypraw” czy „Przypraw-Inspiracji”, o których mowa we wniosku zostały wyłączone z opodatkowania preferencyjną stawką VAT w poz. 41 załącznika nr 3 do ustawy, to Wnioskodawca nie będzie miał możliwości zastosowania stawki VAT 8% do dostawy tego towaru, opierając się w tym zakresie bezpośrednio na przepisach Dyrektywy VAT.

W załączniku Nr 3 do ustawy w pozycji 41 wymieniono „Sosy; mieszanki przypraw; mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda, z wyłączeniem musztardy gotowej” sklasyfikowane w PKWiU ex 10.84.12.0. Jak już wcześniej wskazano przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych odwołują się do grupowań PKWiU i są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji .

Według klasyfikacji PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem 10.84.12.0 znajdują się - sosy; mieszanki przypraw; mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda. Ustawodawca przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych, które zostały określone m.in. w załączniku nr 3 posłużył się właśnie tą nazwą grupowania, która wynika z ww. klasyfikacji PKWiU 10.84.12.0 - „Sosy; mieszanki przypraw; mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda, z wyłączeniem musztardy gotowej” sklasyfikowane w PKWiU ex 10.84.12.0.

Dlatego też uwzględniając ww. zapis wynikający z poz. 41 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie stawki VAT dla Przypraw i Przypraw-Inspiracji należy wskazać, że towary te zostały sklasyfikowane przez Wnioskodawcę odpowiednio w grupowaniu PKWiU 10.84.21.0, 10.84.22.0, 10.84.23.0, które to symbole zostały wyłączone z możliwości opodatkowania preferencyjną stawką VAT w wysokości 8% na podstawie 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż wskazanych towarów – „Przyprawy” i „Przyprawy X.” – opodatkowana jest podstawową stawką podatku 23%, w myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy.

Organ podatkowy nie podziela stanowiska zawartego w powołanych przez Wnioskodawcę wyrokach I FSK 697/12, a na poparcie swojego stanowiska przytacza fragment rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 lipca 2013 r. sygn. I FSK 226/13, oddalającym skargę kasacyjną podatnika. Sąd stwierdził m.in. „Z art. 100 dyrektywy (…) wynika, że Rada co dwa lata na podstawie sprawozdania Komisji dokonuje przeglądu zakresu stosowania stawek obniżonych. Komisja i Rada ma więc pełną kontrolę co do zakresu stosowania stawek obniżonych w poszczególnych państwach członkowskich. Z przytoczonego przez Rzecznika Generalnego w opinii do sprawy C-360/11 sprawozdania Komisji z przeglądu zastosowania stawek obniżonych wynika, że zamiast nie kończących się dyskusji na temat tego, co powinno lub nie powinno zostać uwzględnione w kategorii konieczne jest uzgodnienie przez Radę w zarysie ogólnej definicji każdej kategorii na poziomie wspólnotowym (to jest zasadniczo zdecydowanie o tym, co znajduje się poza zakresem danej kategorii). Pod warunkiem przestrzegania tej ogólnej definicji (poprzez nie powiększanie zakresu kategorii) każde państwo członkowskie będzie mogło następnie w przepisach wykonawczych swobodnie posługiwać się własną definicją kategorii w zależności od tego, jaką grupę produktów lub usług będzie chciało opodatkować po obniżonej stawce podatku>. Ze sprawozdania tego wynika, że istotnym problemem na tle stosowania przez państwo stawek obniżonych jest pojęcie zakresu danej kategorii ze względu na wychodzenie przez poszczególne państwa członkowskie poza zakres kategorii określonych w załączniku. Większość spraw, które były przedmiotem rozpoznania TSUE dotyczyła właśnie rozszerzenia zakresu danej kategorii. Nie można zgodzić się w tej sytuacji ze stanowiskiem Wnioskodawcy, by posługiwanie się przez dane państwo własną definicją towarów samo przez się pozostawało w sprzeczności z przepisami dyrektywy, przewidującymi opcję stosowania stawek obniżonych i w ramach tego opcję stosowania nomenklatury scalonej do precyzyjnego określenia zakresu danej kategorii. Z tego ostatniego sformułowania zawartego w ust. 3 art. 98 dyrektywy wynika, że opcja posługiwania się nomenklaturą scaloną ma służyć precyzyjnemu określeniu zakresu danej kategorii. W sytuacji, gdy Polska posługuje się własną definicją środków spożywczych, dla dokonania stosowania obniżonych stawek, ale nie przekracza zakresu danej kategorii, to nie można zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w tym składzie tylko z tego powodu uznać, że przepisy krajowe naruszają przepisy dyrektywy w zakresie opcji stosowania obniżonych stawek VAT. Nie bez znaczenia dla tej oceny jest też to, że polska klasyfikacja towarów opiera się w większości na nomenklaturze scalonej oraz to, że Komisja i Rada nie zakwestionowały przy stosowaniu stawek obniżonych w odniesieniu do towarów posługiwania się przez Polskę własną definicją, (uczyniły to bowiem jedynie w stosunku do usług), mimo, że jak to wyżej już wskazano, organy te mają pełny pogląd co do stosowania przez Polskę stawek obniżonych. Z wyżej wskazanych względów Naczelny Sąd Administracyjny w tym składzie nie podziela odmiennego poglądu zawartego w wyrokach tego Sądu w orzeczeniach z 28 stycznia 2013 r. sygn. akt I FSK 697/12 i z 16 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 827/12.”

W świetle powyższych analiz, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie polskie przepisy dotyczące kwestii zastosowania obniżonych stawek podatku dla rożnych przypraw i ich mieszanek pozostają w zgodzie z przepisami unijnymi w tym temacie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.