Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/182/BRT/2013/RD-28807
z 10 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2012 r. Nr IPPB1/415-452/12-4/IF wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2012 r. oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 20 lipca 2012 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia lokalu mieszkalnego oraz udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu. Interpretacja wydana została na wniosek Pani Grażyny K. z dnia 23 kwietnia 2012 r. uzupełnionym wnioskiem z dnia 17 lipca 2012 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22 marca 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze dziedziczenia ustawowego (po matce, jako jedyna spadkobierczyni) lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, usytuowany w budynku wielomieszkaniowym. Z własnością lokalu związany był udział wynoszący 87/10000 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowiło prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właściciela lokalu. W dniu 27 października 2011 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowy lokal mieszkalny.

W dniu 31 października 2011 r. zawiadomiła o sprzedaży lokalu właściwy, ze względu na jej miejsce zamieszkania, urząd skarbowy, składając oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia tj. zameldowaniu na pobyt stały w ww. lokalu w okresie od 13 sierpnia 1976 r. do 29 marca 1993 r., a więc jeszcze przed datą zbycia lokalu przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Do oświadczenia Wnioskodawczyni załączyła kopię aktu notarialnego sprzedaży lokalu oraz kopię wyciągu z akt ewidencji ludności potwierdzający fakt jej zameldowania na pobyt stały w przedmiotowym lokalu we wskazanym powyżej okresie.

W urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni została poinformowana o możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego z tytułu tzw. „ulgi meldunkowej”. Jednocześnie przekazano jej informację, że ulga ta nie dotyczy związanego z lokalem udziału w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego.

Pismem z dnia 16.07.2012 r. (data wpływu 18.07.2012 r.) Wnioskodawczyni poinformowała, iż spadkodawczyni (matka) zmarła 11 lutego 2007 r.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy przychód uzyskany w wyniku jednej transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz ze związanym z tym lokalem prawem użytkowania wieczystego (w części nieruchomości wspólnej), w przypadku złożenia w ustawowym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym, podlega, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b updof, zwolnieniu w całości, czy też zwolnienie dotyczy jedynie przychodu ze sprzedaży lokalu?
2. Czy w sytuacji, gdy częściowy udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia wspólne są niezbywalne (pozostają poza swobodnym obrotem prawnym - nie można ich sprzedać inaczej niż tylko jako całość razem z lokalem) i jako takie nie mają wartości rynkowej, przychód z ich zbycia (w wyniku jednej transakcji wraz z lokalem) jest równy zero?
3. Czy w przedmiotowym przypadku w stosunku do przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz ze związanym z tym lokalem prawem użytkowania wieczystego (w części nieruchomości wspólnej) ma zastosowanie wyłączenie przedmiotowe, o którym mowa w art. 2 ust 1 pkt 4 updof dotyczące niemożliwości zawarcia prawnie skutecznej umowy sprzedaży udziału w nieruchomości wspólnej stanowiącego prawo użytkowania wieczystego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, z „ulgi meldunkowej” mogą korzystać osoby, które sprzedają nieruchomości nabyte w latach 2007-2008, gdy od momentu nabycia do dnia sprzedaży nie minęło 5 lat. Dzięki niej podatnik nie musi płacić 19% podatku od dochodu ze zbywanej nieruchomości. Pierwszym warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest co najmniej 12-miesięczny meldunek na pobyt stały w mieszkaniu. Drugim jest konieczność zawiadomienia w ustawowym terminie naczelnika urzędu skarbowego o korzystaniu z ulgi przez złożenie oświadczenia o spełnieniu ww. ustawowych warunków.

Sprzedaż nieruchomości - lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość - zawsze następuje wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzeń wspólnych. Co więcej, przy sprzedaży jedna cena transakcji obejmuje wszystkie ww. składniki. Nikt nie dokonuje osobnych wycen. Nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych, skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży. Prawo własności lokalu i prawo użytkowania wieczystego gruntu, jako że są ze sobą związane, nie mogą być przedmiotem samodzielnego obrotu gospodarczego. Konsekwencją tego jest fakt, że w sytuacji zbycia lokalu, jego wartość (cena) uwzględnia również wartość części wspólnych budynku oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek został posadowiony.” Zamiarem ustawodawcy nie było, aby zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 updof pojęcie „lokalu mieszkalnego” rozumieć w oderwaniu od gruntu, z którym budynek, w którym znajduje się lokal mieszkalny jest trwale związany. Posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem „lokalu mieszkalnego” wynikało wyłącznie ze względów związanych z konstrukcją ulgi meldunkowej, tj. uzależnienie prawa do ulgi od zameldowania trwającego określony czas. Jak wynika bowiem z odrębnych przepisów meldunku można dokonać jedynie w lokalu lub budynku, a nie na gruncie (niezależnie od tego, czy jest zabudowany, czy niezabudowany). Ustawodawca wskazując na zameldowanie jako na warunek skorzystania ze zwolnienia, nie mógł posłużyć się innym pojęciem niż lokal czy budynek mieszkalny. Zatem zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 126 updof dotyczy całości sprzedanego udziału w nieruchomości, tzn. gruntu czy też udziału w nim i posadowionego na nim budynku czy też lokalu w takim budynku. Lokal stanowiący odrębną własność, to nieruchomość gruntowa, składająca się z dwóch członów: 1) indywidualnej własności samego lokalu; 2) ułamkowego udziału we własności i własności wspólnych części budynku lub budynków. W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, że w skład samodzielnego lokalu mieszkalnego (który może stanowić odrębną nieruchomość) wchodzi zarówno własność lokalu, jak i własność lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym został posadowiony budynek.

Ustawodawca dość szczegółowo określa, w jak i sposób ustalić przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości. Przychodem jest bowiem wartość rynkowa przedmiotu transakcji, którą wycenia się, porównując ceny transakcyjne podobnych nieruchomości. Tymczasem zarówno grunt pod budynkiem, jak i udział w nieruchomości wspólnej są niezbywalne (nie można ich sprzedać inaczej niż jako całość razem z lokalem i budynkiem). Dotyczy to także prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość wraz z częścią składową (budynkiem, budowlami i urządzeniami) albo lokal razem z udziałem w nieruchomości. Zarówno grunt pod budynkiem, jaki udział w nieruchomości wspólnej nie mogą być przedmiotem odrębnej transakcji - nie mają więc wartości rynkowej. Jeżeli przyjmie się „że intencją ustawodawcy było zwolnienie jedynie części przychodu odpowiadającego wartości budynku lub lokalu - to i tak w pozostałej części przychód jest równy zero (pyt. 2).

Warto zwrócić uwagę także na to, że nikt nigdy nie wyceniał w prywatnych transakcjach osobno np. ogrodzenia, podjazdu, krzewów i drzew, wyposażenia mieszkania np. w wannę, umywalkę itd. Taka wycena występuje w działalności gospodarczej - choćby dla celów amortyzacji, ale ma to swoje uzasadnienie w treści przepisów podatkowych. Natomiast w transakcjach prywatnych - aż do czasu wprowadzenia art. 21 ust. 1 pkt 126 - nikt nie myślał o sztucznym wydzielaniu wartości lokalu i wartości nieruchomości wspólnej. W jaki sposób i na jaką kwotę ustalić wartość nieruchomości wspólnej, która obejmuje m.in. schody, windy, trzepak, chodnik, ściany zewnętrzne budynku, dach itd.?

W ocenie Wnioskodawczyni, jeżeli niemożliwe jest określenie wartości rynkowej przychodu, np. z uwagi na fakt pozostawania jego przedmiotu poza swobodnym obrotem prawnym, to przychód podatkowy nie powstaje, niemożliwe jest bowiem ustalenie konkretnego wymiaru finansowego, a jest to element konieczny dla stwierdzenia występowania przychodu. Reasumując, zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b updof dotyczy całości sprzedanej nieruchomości, tzn. samodzielnego lokalu mieszkalnego (który stanowi odrębną nieruchomość) w skład którego wchodzi zarówno własność lokalu, jak i prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym został posadowiony budynek mieszkalny (pyt. 1). Odnosząc się do drugiego pytania - nie można ustalić wysokości przychodu ze sprzedaży częściowego udziału w nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia wspólne gdyż są one odrębnie niezbywalne (nie można ich sprzedać inaczej niż tylko jako całość razem z lokalem) i jako takie nie mają wartości rynkowej. Ponadto ustawodawca wyłączył przedmiotowo stosowanie przepisów ustawy w stosunku do przychodów, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy – a tak właśnie jest w przypadku niedopuszczalności sprzedaży udziału w nieruchomości wspólnej stanowiącego prawo użytkowania wieczystego w oderwaniu od sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość trwale z nim związaną (pyt. 3).

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 20 lipca 2012 r. Nr IPPB1/415-452/12-4/IF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej lokalu mieszkalnego za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu za nieprawidłowe, stwierdzając m.in., że (…)prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulga meldunkowa) będzie przysługiwało wnioskodawcy wyłącznie do wysokości przychodu uzyskanego ze sprzedaży a przypadającego na lokal mieszkalny, pod warunkiem spełnienia przez wnioskodawcę określonych w tym przepisie warunków uprawniających do skorzystania z ulgi meldunkowej. Natomiast przychód ze sprzedaży przypadający na udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest budynek będzie podlegał opodatkowaniu (…).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588, z późn. zm.) od dnia 1 stycznia 2007 r. zmienione zostały zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) od dnia 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.), od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Podatek obliczony od dochodu z odpłatnego zbycia wskazanych nieruchomości i praw płatny jest w terminie złożenia zeznania rocznego za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.), wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
   
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
   
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
   
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 21 ustawy (w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.), zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 8 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zważając na treść powołanych wyżej przepisów wskazać należy, że jeżeli sprzedaż nieruchomości lub praw majątkowych (nabytych lub wybudowanych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.) dokonana została po dniu 31 grudnia 2008 r., to stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 roku. Wówczas oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy podatnicy składają w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Podkreślić należy, że problematyka dotycząca zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego) wraz z udziałem w gruncie oraz prawie użytkowania wieczystego gruntu znalazła odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w dniu 02 kwietnia 2012 r. podjął uchwałę sygn. akt II FPS 3/11, wskazując m.in., że: „(…) ulga meldunkowa przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a/ ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w stanie prawnym obowiązującym w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., obejmowała swoim zakresem nie tylko przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek ten został posadowiony (…) W art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a/ u.p.d.o.f. – jak już wyżej stwierdzono w oparciu o odwołanie do art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. – uregulowano tzw. "ulgę meldunkową", w której zakresie mieści się nieruchomość pojęta jako grunt wraz ze związanym z nim budynkiem mieszkalnym (art. 46 K.c.). Redakcja tego przepisu u.p.d.o.f. wskazuje, że normy prawa cywilnego, zawarte w art. 46 i art. 47 K.c., uzupełniają normę prawa podatkowego i stanowią budulec dla instytucji prawnopodatkowej tzw. "ulgi meldunkowej (…)"

Po podjęciu uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny ugruntowała się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych stanowiąca, iż przedmiotowe zwolnienie od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych obejmuje również przychody uzyskane ze sprzedaży np. lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie np.: wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 1035/10; wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2612/10; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Po 455/12.

Powyższe zwolnienie ma również zastosowanie do odpłatnego zbycia udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu na którym znajduje się budynek mieszkalny, z którego lokal ten został wyodrębniony (wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2012r. sygn. akt II FSK 2612/10).

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, uznać należy za prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie, że (…)przychód ze sprzedaży przypadający na udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest budynek będzie podlegał opodatkowaniu (…), jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.