2015.06.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-337/15-4/LS
z 19 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2015 r. (data nadania 16 czerwca 2015 r., data wpływu 18 czerwca 2015 r.) na wezwanie z dnia 9 czerwca 2015 r., Nr IPPB2/4511-337/15-2/LS (data nadania 10 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) należy do Międzynarodowej Grupy P. (dalej: Grupa), na czele której stoi spółka kapitałowa - P. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej (dalej: Spółka zagraniczna), której akcje notowane są na Giełdzie Papierów Wartościowych.

Spółka zagraniczna organizuje i administruje programem motywacyjnym S. Program (dalej: Program), którym obejmowani są określeni pracownicy spółek z Grupy zajmujący wyższe stanowiska w kadrze zarządzającej, w tym także pracownicy Spółki (dalej: Uprawnieni).

Program ma na celu między innymi:

powiązanie interesów finansowych Uprawnionych z interesem Grupy, a tym samym korzyściami akcjonariuszy;
przyciąganie, utrzymywanie oraz motywowanie utalentowanych pracowników, zorientowanych na długoterminowy sukces Grupy;
zapewnienie utrzymania dynamicznego wzrostu wartości Grupy.

Prawo do udziału w Programie przyznawane jest nieodpłatnie, na warunkach i zasadach ściśle określonych przez Spółkę zagraniczną.

Ogólne zasady funkcjonowania Programu, administracji nim oraz zasad przyznawania określonych uprawnień w jego ramach zostały ustalone przez Spółkę zagraniczną w regulaminie Programu. W ramach Programu Uprawnionym przyznawane są jednostki uczestnictwa na warunkach i zasadach określonych w Programie.

W ramach Programu funkcjonuje szereg planów, którymi mogą zostać objęci Uprawnieni. Wybrani pracownicy Spółki są objęci następującymi pianami (dalej: Plany):

Plan S. (dalej: Plan S.);
Plan L. (dalej: Plan L.).

Prawo do uczestnictwa w Planach S. oraz L. nie wynika z treści umów o pracę, regulaminu wynagradzania ani innych tego rodzaju dokumentów obowiązujących w Spółce, w szczególności umowa o pracę nie jest podstawą do wysuwania roszczeń z tytułu uczestniczenia w Planach w stosunku do Spółki. Należy podkreślić, że prawo uczestnictwa przyznawane jest przez Spółkę zagraniczną. Ponadto, podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów z tytułu uczestnictwa Uprawnionych w Programie.

Plan S.

Celem Planu S. jest partycypowanie w wartości, jaka jest kreowana dla akcjonariuszy.

W ramach Planu S., Uprawnionym przypisywane są jednostki uprawniające ich do nieodpłatnego nabycia w przyszłości określonej liczby akcji Akcji uzależnionej od wzrostu wartości rynkowej Akcji w czasie.

Pełna realizacja praw wynikających z przyznania jednostek uczestnictwa w Planie S. jest możliwa po upływie trzech lat od ich przyznania. Prawo to może być realizowane również częściowo - w proporcji 1/3 przyznanej ilości po upływie każdego roku. Należy zaznaczyć, iż w momencie przyznawania nie można określić wartości jednostek, a Uprawnieni nie mogą ich w żaden sposób zbyć.

Uczestnictwo w programie S. polega na nieodpłatnym otrzymaniu Akcji, których liczba ustalana jest w następujący sposób: przyrost ceny rynkowej Akcji w okresie uczestnictwa w Planie S., przemnożony przez ilość przyznanych Uprawnionemu jednostek, przeliczany jest na liczbę Akcji według jej aktualnej ceny rynkowej. W sytuacji, w której cena rynkowa Akcji nie wzrosła przez okres uczestnictwa w Planie S., Uczestnicy nie mogą nabyć Akcji.

Niezrealizowane jednostki S. wygasają po upływie 10 lat od ich przyznania. Jeżeli Uprawniony odejdzie ze Spółki, jednostki uczestnictwa w Planie S., które nie mogą jeszcze zostać zrealizowane z uwagi na brak upływu odpowiedniego czasu wygasają, podczas gdy realizacja jednostek możliwych do zrealizowania musi nastąpić w ciągu 3 miesięcy od rozwiązania stosunku prawnego łączącego Uprawnionego ze Spółką.

Plan L.

W ramach Planu L., Uprawnionym przypisywane są jednostki uprawniające ich do nieodpłatnego nabycia Akcji w przyszłości. Przyznanym jednostkom L. nie można przypisać żadnej wartości, ponadto nie mogą być one zbyte nie dają Uprawnionym żadnych praw związanych z akcjami, w szczególności prawa głosu.

Po upływie 3 lat od daty przyznania, jednostki L. podlegają automatycznej realizacji, polegającej na nieodpłatnym nabywaniu Akcji przez Uprawnionych. Liczba nabywanych akcji uzależniona jest od wartości wybranych wskaźników bazowych w każdym roku kalendarzowym trwania Programu w porównaniu do wybranych przedsiębiorstw konkurencyjnych wobec Grupy.

Jeśli w ciągu trzyletniego okresu poprzedzającego realizację Uprawniony odejdzie ze Spółki, przypisane mu Jednostki Uczestnictwa nie mogą zostać zrealizowane.

Podkreślić należy, że w każdym z Planów przyznane jednostki uczestnictwa nie mają wartości, nie mogą być zbyte wygasają wskutek odejścia Uprawnionego ze Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez Uprawnionych z tytułu praw wynikających z uczestnictwa w Programie powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie sprzedaży Akcji przez Uprawnionych, i czy w związku z tym na Spółce będą , ciążyły w tym zakresie jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu UPDOF?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko wnioskodawcy (Spółki)

W opinii Spółki ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uprawnionych z tytułu udziału w Programie powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 UPDOF. Jedynym momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Uprawnionych będzie natomiast sprzedaż akcji nabytych w wyniku realizacji jednostek uczestnictwa. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu UPDOF.

Uzasadnienie:

Wśród źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 UPDOF wskazano kapitały pieniężne i prawa majątkowe (pkt 7). Szczegółowy zakres przychodów należących do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych wynika z art. 17 ust. 1 UPDOF. Zakres ten obejmuje m.in. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 UPDOF).

Natomiast art. 5a pkt 11 UPDOF wskazuje, iż przez pojęcie papierów wartościowych należy rozumieć papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r, poz. 94). Zgodnie z art. 3 pkt 1 tej ustawy papierami wartościowymi są:

akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,
inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Tym samym w świetle przywołanych przepisów należy uznać, iż Uczestnicy otrzymają papiery wartościowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) UPDOF przychód powstaje w momencie, gdy kwota z tytułu odpłatnego zbycia akcji staje się należna. Oznacza to, że samo nabycie papierów wartościowych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Moment ten pojawia się wyłącznie w chwili odpłatnego zbycia, przy czym nie jest istotny moment faktycznego otrzymania wynagrodzenia z tego tytułu.

We wskazanym stanie faktycznym, do momentu sprzedaży akcji uzyskanych w ramach realizacji jednostek uczestnictwa w Planach S. i L. nie ma nawet możliwości określenia choćby potencjalnej wartości przysporzenia po stronie Uprawnionych. Ostateczna wartość przysporzenia uzależniona jest od rynkowej wartości akcji. Przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z Planów S. i L. krystalizuje się w momencie sprzedaży akcji. Dopiero wtedy Uprawnieni mogą de facto uzyskać realne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji, wyznaczenie wcześniejszego momentu powstania obowiązku podatkowego nie jest możliwe.

Podstawą i źródłem potencjalnego przysporzenia dla Uprawnionych jest zatem sprzedaż akcji Spółki zagranicznej. Na wartość Spółki zagranicznej wpływ mają zmienne rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna Grupy jako całości, natomiast czynności wykonywane przez Uprawnionych w ramach obowiązków wynikających z ich relacji prawnej ze Spółką, mogą na nie oddziaływać jedynie w sposób znikomy, jeśli w ogóle. Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tego tytułu do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów i opodatkowania tych przychodów w momencie zbycia Akcji.

Stanowisko to wyraził także Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) w wyroku z dnia 13 lutego 2014 r. o sygn. akt II FSK 685/12: „Objęcie akcji jako zdarzenie powodujące powstanie przychodów zostało wymienione w art. 17 ust. 1 UPDOF, zawierającym katalog zdarzeń, powodujących powstanie przychodów z kapitałów pieniężnych. Konieczne jest jednak, aby objęcie akcji nastąpiło w zamian za wkład niepieniężny (art. 17 ust. 1 pkt . 9 UPDOF). Nie oznacza to jednak, aby objęcie akcji w zamian za wkład pieniężny bądź akcji za cenę niższą od rynkowej bądź nieodpłatnie stanowiło przychód z innego źródła. Przeciwnie, treść art. 17 ust. 1 pkt . 9, art. 20 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt . 38 i art. 24 ust. 11 UPDOF daje podstawy do wyprowadzenia wniosku, że objęcie akcji (nieodpłatnie, częściowo odpłatnie) jest neutralne podatkowo w dacie zdarzenia, ale podlega opodatkowaniu w momencie odpłatnego zbycia udziałów (akcji), stosownie do art. 17 ust. 1 pkt . 6 lit. a UPDOF. Dopiero w tym momencie ujawnia się bowiem rzeczywisty przychód z objęcia akcji”.

Za powyższym przemawia także dokonywanie wykładni prawa podatkowego zgodnie z Konstytucją RP, w sposób nieprowadzący do podwójnego opodatkowania jednego dochodu. Przyjęcie, że świadczenie Akcji na rzecz Uprawnionych skutkuje powstaniem jakiegokolwiek innego przychodu niż przychód z kapitałów, pieniężnych rozpoznawany w momencie sprzedaży Akcji, prowadzi w przypadku nieodpłatnego nabycia Akcji do podwójnego opodatkowania tego samego przychodu. Tezę tę potwierdza NSA w powoływanym już wyroku w sprawie o sygn. akt. II FSK 685/12: „Organ zdaje się ponadto nie zauważać, że przyjęta przezeń wykładnia art. 11 ust. 1 UPDOF prowadziłaby w przypadku nieodpłatnego nabycia akcji do podwójnego opodatkowania tego samego przychodu. Od przychodów z odpłatnego zbycia tych akcji skarżący nie mógłby odliczyć wartości nieodpłatnego świadczenia, możliwość taką wyłącza bowiem art. 30b ust 2 pkt 1 UPDOF. Wskazując na sposób obliczenia dochodu ze zbycia papierów wartościowych pozwala on na odliczenie kosztów uzyskania przychodów, określonych na podstawie art. 22 ust. 1f i ust. 1g, art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14. Nie ma zatem w tym przypadku zastosowania art. 22 ust. 1d UPDOF, pozwalający na uznanie za koszi uzyskania przychodów wartości przychodu, określonego w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia”.

Podobne stanowisko zostało również uznane za prawidłowe w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 czerwca 2014 r. o sygn. ILPB/415-437/11/14-S/JK, a także w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 sierpnia 2014 r. o sygn. akt I SA/GI 522/14.

W konsekwencji, we wskazanym stanie faktycznym przychód (realne przysporzenie majątkowe) wystąpi dopiero w momencie sprzedaży Akcji uzyskanych poprzez realizację praw wynikających z jednostek uczestnictwa w Planach S. i L. w postaci rynkowej wartości akcji. Uzyskany w ten sposób przychód (dochód), zgodnie z dyspozycją art. 30b UPDOF, powinien być opodatkowany 19% stawką podatkową.

Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na fakt, iż powyższej kwalifikacji źródła przychodów, jak również jego obowiązków w tym zakresie, nie zmienia okoliczność, że na moment przystąpienia do Planów S. i L., jak również realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa w Planach, Uprawnionych łączy ze Spółką stosunek pracy.

Aby dane świadczenie stanowiło bowiem przychód ze stosunku pracy, musi być otrzymane przez pracownika i jednocześnie pozostawać w związku prawnym i faktycznym ze stosunkiem pracy (potwierdza to m.in. NSA w orzeczeniach: z dnia 27 kwietnia 2011 r. o sygn. akt II FSK 1665/10, z dnia 24 czerwca 2009 r. o sygn. akt II FSK 251/10). Związek między stosunkiem pracy a świadczeniem wymaga zatem, aby wypłacającym świadczenie był pracodawca - tylko on bowiem zobowiązany jest w ramach stosunku pracy do jakichkolwiek świadczeń na rzecz pracownika. Z kolei, jak podnoszono wyżej, Spółka nie jest organizatorem Programu ani nie ponosi jego kosztów, nie przekazuje również Uprawnionym Akcji (czynność ta jest wykonywana przez Spółkę zagraniczną, która nie pozostaje w stosunku pracy z pracownikami Spółki). Uczestniczenie pracowników Spółki w Programie nie wynika także z umowy o pracę, regulaminu pracy ani innego podobnego dokumentu regulującego obowiązki stron stosunku pracy w Spółce; Spółka nie ma również żadnego wpływu na warunki Programu. Dlatego też otrzymywanie przez Uprawnionych Akcji od Spółki zagranicznej nie stanowi przychodu ze stosunku pracy.

Należy zauważyć, iż powyższa teza jest szeroko akceptowana także w praktyce organów podatkowych, w których powszechnie postrzega się przyznanie akcji przez zagraniczne spółki w ramach programów motywacyjnych jako nieprzynależących do przychodów ze stosunku pracy. Teza taka pojawiła się m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 lipca 2012 r. o sygn. ITPB2/415-318a/12/IB oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 czerwca 2014 r. o sygn. IPPB2/415-191/14-4/MG.

Powyższa kwalifikacja do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, oznacza, iż na Spółce nie ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z realizacji przez Uprawnionych praw wynikających z Programu, w szczególności obowiązek sporządzania i składania informacji, o której mowa w art. 39 ust. 1 UPDOF, ani też informacji, o których mowa w art. 39 ust. 3 oraz art. 42a UPDOF. Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku z dnia 16 lutego 2012 roku (sygn. akt I SA/Sz 1006/11), w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zajął stanowisko, że w przypadku „nabycia” przez uczestników programu praw nie stanowiących przychodu ze stosunku pracy, spółka nie będzie z tego tytułu płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowo, w świetle takiej klasyfikacji przychodu, na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 UPDOF wyliczony dochód powinien zostać wykazany przez Uprawnionego w odrębnym zeznaniu podatkowym (tj. PIT-38), sporządzonym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie podatek wynikający z zeznania powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego samodzielnie przez Uprawnionych.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uprawnionych w konsekwencji uczestnictwa w Programie powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 UPDOF. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu UPDOF, tj. Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia, poboru oraz wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od ewentualnych dochodów uzyskanych przez Uprawnionych z tytułu uczestnictwa w Programie. Momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Uprawnionych będzie natomiast sprzedaż Akcji otrzymanych w ramach Programu. Uzyskany w ten sposób dochód, jako dochód z kapitałów pieniężnych podlegać będzie opodatkowaniu samodzielnie przez Uprawnionych według 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b UPDOF.

Mając na uwadze przytoczone fakty i argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Wnioskodawcy oraz obowiązków informacyjnych w odniesieniu do zadanego pytania.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

obliczenie,
pobranie,
wpłacenie

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art . 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art . 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z treścią art . 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art . 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art . 31, art . 33 i art . 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art . 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art . 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że P. Poland Sp z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) należy do Międzynarodowej Grupy P. (dalej: Grupa), na czele której stoi spółka kapitałowa - P. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej (dalej: Spółka zagraniczna), której akcje notowane są na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Spółka zagraniczna organizuje i administruje programem motywacyjnym S. Program (dalej: Program), którym obejmowani są określeni pracownicy spółek z Grupy zajmujący wyższe stanowiska w kadrze zarządzającej, w tym także pracownicy Spółki (dalej: Uprawnieni).

Program ma na celu między innymi:

powiązanie interesów finansowych Uprawnionych z interesem Grupy, a tym samym korzyściami akcjonariuszy;
przyciąganie, utrzymywanie oraz motywowanie utalentowanych pracowników, zorientowanych na długoterminowy sukces Grupy;
zapewnienie utrzymania dynamicznego wzrostu wartości Grupy.

Prawo do udziału w Programie przyznawane jest nieodpłatnie, na warunkach i zasadach ściśle określonych przez Spółkę zagraniczną. Ogólne zasady funkcjonowania Programu, administracji nim oraz zasad przyznawania określonych uprawnień w jego ramach zostały ustalone przez Spółkę zagraniczną w regulaminie Programu. W ramach Programu Uprawnionym przyznawane są jednostki uczestnictwa na warunkach i zasadach określonych w Programie. W ramach Programu funkcjonuje szereg planów, którymi mogą zostać objęci Uprawnieni. Wybrani pracownicy Spółki są objęci następującymi pianami (dalej: Plany):

Plan S. (dalej: Plan S.);
Plan L. (dalej: Plan L.).

W każdym z Planów realizacja jednostki uczestnictwa może nastąpić nie wcześniej niż po upływie określonego czasu, przy założeniu spełnienia warunków określonych w danym Planie. Realizacja jednostek uczestnictwa następuje poprzez preferencyjne nabycie przez Uprawnionych określonej liczby akcji Spółki zagranicznej (dalej: Akcje), na zasadach przedstawionych w dalszej części wniosku. Prawo do uczestnictwa w Planach S. oraz L. nie wynika z treści umów o pracę, regulaminu wynagradzania ani innych tego rodzaju dokumentów obowiązujących w Spółce, w szczególności umowa o pracę nie jest podstawą do wysuwania roszczeń z tytułu uczestniczenia w Planach w stosunku do Spółki. Należy podkreślić, że prawo uczestnictwa przyznawane jest przez Spółkę zagraniczną. Ponadto, podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów z tytułu uczestnictwa Uprawnionych w Programie.

Plan S.

Celem Planu S. jest partycypowanie w wartości, jaka jest kreowana dla akcjonariuszy. W ramach Planu S., Uprawnionym przypisywane są jednostki uprawniające ich do nieodpłatnego nabycia w przyszłości określonej liczby akcji Akcji uzależnionej od wzrostu wartości rynkowej Akcji w czasie. Pełna realizacja praw wynikających z przyznania jednostek uczestnictwa w Planie S. jest możliwa po upływie trzech lat od ich przyznania. Prawo to może być realizowane również częściowo - w proporcji 1/3 przyznanej ilości po upływie każdego roku. Należy zaznaczyć, iż w momencie przyznawania nie można określić wartości jednostek, a Uprawnieni nie mogą ich w żaden sposób zbyć. Uczestnictwo w programie S. polega na nieodpłatnym otrzymaniu Akcji, których liczba ustalana jest w następujący sposób: przyrost ceny rynkowej Akcji w okresie uczestnictwa w Planie S., przemnożony przez ilość przyznanych Uprawnionemu jednostek, przeliczany jest na liczbę Akcji według jej aktualnej ceny rynkowej. W sytuacji, w której cena rynkowa Akcji nie wzrosła przez okres uczestnictwa w Planie S., Uczestnicy nie mogą nabyć Akcji. Niezrealizowane jednostki S. wygasają po upływie 10 lat od ich przyznania. Jeżeli Uprawniony odejdzie ze Spółki, jednostki uczestnictwa w Planie S., które nie mogą jeszcze zostać zrealizowane z uwagi na brak upływu odpowiedniego czasu wygasają, podczas gdy realizacja jednostek możliwych do zrealizowania musi nastąpić w ciągu 3 miesięcy od rozwiązania stosunku prawnego łączącego Uprawnionego ze Spółką.

Plan L.

W ramach Planu L. Uprawnionym przypisywane są jednostki uprawniające ich do nieodpłatnego nabycia Akcji w przyszłości. Przyznanym jednostkom L. nie można przypisać żadnej wartości, ponadto nie mogą być one zbyte nie dają Uprawnionym żadnych praw związanych z akcjami, w szczególności prawa głosu. Po upływie 3 lat od daty przyznania, jednostki L. podlegają automatycznej realizacji, polegającej na nieodpłatnym nabywaniu Akcji przez Uprawnionych. Liczba nabywanych akcji uzależniona jest od wartości wybranych wskaźników bazowych w każdym roku kalendarzowym trwania Programu w porównaniu do wybranych przedsiębiorstw konkurencyjnych wobec Grupy. Jeśli w ciągu trzyletniego okresu poprzedzającego realizację Uprawniony odejdzie ze Spółki, przypisane mu Jednostki Uczestnictwa nie mogą zostać zrealizowane. Podkreślić należy, że w każdym z Planów przyznane jednostki uczestnictwa nie mają wartości, nie mogą być zbyte wygasają wskutek odejścia Uprawnionego ze Spółki.

Jak już wskazano przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, tj. jak w niniejszej sprawie - nie jest elementem umowy o pracę zawieranej przez beneficjentów programu z Wnioskodawcą lub regulaminu wynagradzania obowiązującego u Wnioskodawcy, otrzymane od osoby trzeciej (od spółki zagranicznej) - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem (Wnioskodawcą) nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Zatem w związku z realizacją przez Uprawnionych praw wynikających z nieodpłatnie nabytych jednostek uczestnictwa w Programie, Uprawnieni nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego organizatorem oraz administratorem Programu jest spółka zagraniczna i to spółka zagraniczna przyzna Uprawnionym prawo udziału w Programie w postaci nieodpłatnego nabycia akcji. Jak podkreślił Wnioskodawca, nie będzie on ponosił żadnych kosztów z tytułu uczestnictwa Uprawnionych w Programie. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania imiennych informacji PIT-8C.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na to, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie wykonywać wobec swoich pracowników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ podatkowy rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Wnioskodawcy (Uprawnionych) z tytułu udziału w Programie motywacyjnym. Wobec tego tut. organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przy czym, ww. przepisy prawa podatkowego wnioskodawca jest zobowiązany wskazać w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza zatem w szczególności:

stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawcy w kontekście Jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.

W konsekwencji, niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, tj. w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników – uczestników Programu).

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie jest organizatorem Programu. Program organizuje i administruje nim Spółka zagraniczna.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz orzeczeń sądów - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych oraz sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin