INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2011r. (data wpływu 19 sierpnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2011r. (data wpływu 17 października 2011r.) oraz pismem z dnia 28 listopada 2011r. (data wpływu 5 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej dla uczniów i pracowników pedagogicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej dla uczniów i pracowników pedagogicznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 października 2011r. (data wpływu 17 października 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 października 2011r znak: IBPP2/443-943/11/UH oraz pismem z dnia 28 listopada 2011r. (data wpływu 5 grudnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 listopada 2011r. znak: IBPP2/443-943/11/UH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały następujący stan faktyczny:

Zespół Szkół Z w X jest szkołą publiczną, jednostką budżetową, dla której organem prowadzącym jest Gmina Y.

Szkoła realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa określonych w ustawie o systemie oświaty. Umożliwia uczniom przede wszystkim zdobywanie wiedzy i umiejętności, wszechstronny rozwój oraz sprawuje opiekę nad uczniami. W szkole odbywają się zajęcia dydaktyczno-wychowawcze. Jako jednostka oświatowa, w celu realizacji zadań opiekuńczych i wspomagania właściwego rozwoju uczniów, szkoła prowadzi również świetlicę i stołówkę szkolną. Zgodnie ze statutem, szkoła umożliwia każdemu uczniowi spożycie gorącego posiłku w stołówce szkolnej. Stołówka prowadzona jest bezpośrednio przez personel szkoły (stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym). Zasady korzystania ze stołówki szkolnej oraz opłat wnoszonych za korzystanie z posiłków w stołówkach szkolnych określa Regulamin Stołówki Zespołu Szkół Z w X z dnia 07.10.2010r. Zgodnie z w/w regulaminem z posiłku w stołówce szkolnej mogą korzystać uczniowie oraz pracownicy szkoły. Opłata wnoszona za korzystanie przez ucznia z posiłku równa jest wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku.

Wysokość odpłatności za posiłek ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym. Pozostałe koszty związane z przygotowaniem obiadu dla ucznia pokrywane są z budżetu szkoły. Koszty posiłku dla niektórych uczniów z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji są pokrywane przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Y oraz prywatnych sponsorów.

Natomiast pracownicy szkoły korzystający z posiłku w stołówce szkolnej wnoszą opłatę w wysokości równej kosztom jego przygotowania ustalonym przez dyrektora szkoły.

Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dokonywana jest wyłącznie na rzecz uczniów i pracowników szkoły, w celu osobistego spożycia.

Stołówka nie prowadzi sprzedaży obiadów na wynos.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Y jest jednostką budżetową.

Pomiędzy Wnioskodawcą a Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Y jest zawarte porozumienie w sprawie dofinansowania przez ten Ośrodek dożywiania uczniów w stołówce szkolnej.

MGOPS przekazuje środki na ten cel na rachunek dochodów budżetowych szkoły, a Wnioskodawca przedstawia MGOPS imienny wykaz (za dany miesiąc) uczniów korzystających z wyżywienia w stołówce szkolnej, których dotyczy zawarte porozumienie.

Wśród pracowników nabywających posiłki w stołówce szkolnej są obecnie wyłącznie nauczyciele.

Wnioskodawca nie wystawia na rzecz sponsorów faktur. Sponsorzy wpłacają środki na konto dochodów budżetowych szkoły z celem dożywiania uczniów (bez wskazania konkretnych uczniów). Szkoła, zgodnie z przyjętą procedurą kwalifikuje poszczególnych uczniów do objęcia pomocą dożywiania.

Szkoła realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa określonych w ustawie z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (tekst jedn. z 2004r. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 z późniejszymi zmianami).

Przepis art. 67a ust. l ustawy o systemie oświaty stanowi, iż w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów szkoła może zorganizować stołówkę. Prowadzenie stołówki szkolnej i wydawanie posiłków stanowi element składowy świadczonej przez szkołę usługi zasadniczej tj. edukacyjnej, jest zadaniem towarzyszącym działalności edukacyjnej. Tak więc czynności, których dotyczy zapytanie są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej.

Celem prowadzenia stołówki szkolnej jest zapewnienie żywienia uczniom szkoły, dla ich prawidłowego rozwoju, nie zaś świadczenie usług gastronomicznych. Szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki szkolnej są skalkulowane na poziomie zapewniającym wyłącznie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłku (tzw. „wsad do kotła").

W piśmie z dnia 28 listopada 2011r. Wnioskodawca stwierdził, iż stołówka szkolna funkcjonuje od września do czerwca tzn. w miesiącach nauki, natomiast w okresie ferii zimowych i letnich jest nieczynna.

Na dzień sporządzenia wniosku tj. na dzień 16 sierpnia 2011r. a także w miesiącach poprzedzających tą datę, w roku szkolnym 2010/2011 pracownikami korzystającymi z posiłków ze stołówki szkolnej byli wyłącznie nauczyciele (pracownicy pedagogiczni) oraz uczniowie szkoły.

Wnioskodawca nadmienił, że od miesiąca września roku szkolnego 2011/2012 osobami korzystającymi ze stołówki szkolnej są wyłącznie nauczyciele (pracownicy pedagogiczni) i uczniowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dla uczniów i pracowników opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług (jeżeli tak to w jakiej wysokości), czy jest zwolniona od tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, jako placówka oświatowa jest ona powołana do świadczenia usług edukacyjnych i opiekuńczych.

Działalność stołówki w szkole jest ściśle związana ze świadczeniem tych usług. Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym.

Prowadzenie stołówki przez personel szkoły dla uczniów i pracowników tej placówki mieści się w grupowaniu PKWiU 85.20.12 – „usługi szkół podstawowych z wyłączeniem usług szkół podstawowych on-line" i znajdują się w wykazie usług zwolnionych od podatku.

Posiłki wydawane przez stołówkę szkolną na rzecz uczniów i pracowników szkoły powinny być zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podkreśla, że podjęta w niniejszej interpretacji ocena stanowiska Wnioskodawcy odnosi się jedynie do kręgu osób, które jak wynika z opisu sprawy, w przedstawionym stanie faktycznym, korzystały z usług stołówki szkolnej Wnioskodawcy tj. uczniów i pracowników pedagogicznych (nauczycieli) Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. przepisu art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy podkreślić, iż od 1 stycznia 2011r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano natomiast opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług – zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., stanowił, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Należy wskazać, iż zgodnie z ww. art. 43 ust. 17 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 8, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r., nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 136, poz. 798) - zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Stosownie do postanowienia § 2 ww. rozporządzenia z dnia 29 czerwca 2011r. – zwolnienie to może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011r.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r.) zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem, że:

1. są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia

(§ 13 ust. 9 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011r. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r.).

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Obowiązujące od dnia 6 kwietnia 2011r. ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. zawiera w § 7 ust. 1 pkt 1, łącznie z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia, regulację dotyczącą usług związanych z wyżywieniem w identycznym brzmieniu.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone, przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegającymi na ich żywieniu mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę.

W konsekwencji usługi te od dnia 1 lipca 2011r. podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26, w związku z § 13 ust. 8 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 czerwca 2011r. Natomiast na podstawie § 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011r. zwolnienie powyższe może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011r.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką budżetową, realizuje cele i zadania wynikające z ustawy o systemie oświaty. Prowadzenie stołówki szkolnej stanowi element składowy świadczonej przez szkołę usługi zasadniczej – edukacyjnej. Szkoła jako jednostka oświatowa, w celu realizacji zadań opiekuńczych i wspomagania właściwego rozwoju uczniów, prowadzi m.in. stołówkę szkolną. Zgodnie ze statutem szkoły, każdy uczeń może otrzymać posiłek w stołówce szkolnej, która prowadzona jest przez personel szkoły, (nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym). Zasady korzystania ze stołówki szkolnej oraz wnoszone opłaty za korzystanie z posiłków określa Regulamin Stołówki, zgodnie z którym ze stołówki szkolnej mogą korzystać uczniowie oraz pracownicy szkoły. Opłata za posiłek dla ucznia jest równa wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Pozostałe koszty związane z przygotowaniem obiadu dla ucznia pokrywane są z budżetu szkoły. Natomiast pracownicy szkoły korzystający z posiłku w stołówce szkolnej wnoszą opłatę w wysokości równej kosztom jego przygotowania ustalonym przez dyrektora szkoły.

Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dokonywana jest wyłącznie na rzecz uczniów i nauczycieli (pracowników pedagogicznych).

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż – o ile stołówka działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty – usługi stołówkowe świadczone na rzecz uczniów szkoły – jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą - od dnia 1 stycznia 2011r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi stołówkowe na rzecz pracowników pedagogicznych szkoły (nauczycieli), które jak wskazano powyżej - należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą - od dnia 1 lipca 2011r. są zwolnione od podatku od towarów i usług - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r., zaś stosownie do § 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011r. zwolnienie to może być stosowane również do ww. usług wykonanych od dnia 1 stycznia 2011r.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż usługi świadczone przez stołówkę szkolną dla uczniów i pracowników pedagogicznych (nauczycieli), należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zauważa się, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne – zgodnie z cyt. art. 5a ustawy.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usług z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU)

Z dniem 1 stycznia 2011r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego a także zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.