Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1484/14/BS
z 13 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 czerwca 2001 r. aktem notarialnym Rep. A Nr _ nabyła Pani na prawach wspólności małżeńskiej majątkowej niezabudowane działki gruntu o numerach ewidencyjnych __ o łącznej powierzchni 2306 m2 położone w K. gmina B. Zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej w B. nr _ z dnia _. w sprawie zatwierdzenia zmian fragmentów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy B., ww. grunty są przeznaczone pod funkcje rekreacyjne obsługujące m.in. turystyczny ruch związany z drogą nr 16 oraz funkcje mieszkaniowe. Powyższą nieruchomość nabyła Pani (wraz z mężem) z zamiarem budowy domu jednorodzinnego. Działki nie zostały przez Panią uzbrojone, jak również nie występowano o warunki zabudowy. W 2005 r. znalazła Pani działkę nad jeziorem i tam wybudowała (wraz z mężem) dom jednorodzinny.

W dniu 1 lipca 2014 r. aktem notarialnym Rep. A _ nabyła Pani na prawach wspólności małżeńskiej majątkowej niezabudowaną działkę gruntu o numerze ewidencyjnym _ o pow. 3010 m2 oraz udział wynoszący 1/21 część we współwłasności działki _ stanowiącej wewnętrzną drogę dojazdową położonych w D. gmina Z. Zgodnie z oświadczeniem zbywcy ww. działki gruntu znajdują się na obszarze, dla którego nie ma obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 1 lipca 2014 r. aktem notarialnym Rep. A _ nabyła Pani na prawach wspólności małżeńskiej majątkowej niezabudowane działki gruntu o numerze ewidencyjnym _i _ o łącznej pow. 6.130 m2 oraz udział wynoszący 2/26 części we współwłasności działki _ i udział wynoszący 2/7 części we współwłasności działki _ stanowiących wewnętrzne drogi dojazdowe, położonych w S. gmina K. Zgodnie z oświadczeniem zbywcy ww. działki gruntu znajdują się na obszarze, dla którego nie ma obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Działki gruntu nabyte w D. gmina Z. i w S. gmina K. nabyła Pani (wraz z mężem) z zamiarem darowania ich w przyszłości dzieciom.

Na dzień dzisiejszy (wraz z mężem) nie planuje Pani przeprowadzać podziału działek gruntu położonych w D. gmina Z. i w S. gmina K., jak również nie planuje tych działek uzbrajać ani występować o warunki zabudowy. Jednakże nie wie „co może wydarzyć się w przyszłości”.

Obecnie straciła Pani pracę, w związku z czym jej sytuacja finansowa (jak również całej rodziny) uległa znacznemu pogorszeniu. Taki stan faktyczny zmusza Panią do sprzedaży jednej lub obu działek gruntu położonych w K. gmina B. Nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, w związku z czym nie wykorzystywała ww. działek gruntu w tej działalności, jak również nie wykorzystywała ich w działalności rolniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży działek gruntu położonych w K. stanowiących majątek osobisty Pani i męża, stanie się Pani podatnikiem podatku od towarowi usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązanym do zapłaty podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży tych działek?

Pani zdaniem, z tytułu sprzedaży jednej lub dwóch działek gruntu położonych w K. gmina B. stanowiących majątek osobisty nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, a tym samym czynność sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Podatnikami podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. l ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, z ust. 2 art. 15 wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednocześnie ustawodawca w art. 2 pkt 15 ww. ustawy podał definicję legalną „działalności rolniczej”. I tak pod pojęciem „działalności rolniczej” należy rozumieć: produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Zatem w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w tym działalności rolniczej, po spełnieniu warunków ustawowych, dana osoba staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pani zdaniem, czynność odpłatnego zbycia działek gruntu położonych w K. gmina B., stanowiących majątek osobisty, których nie wykorzystywała Pani (i nie zamierza wykorzystywać) do celów działalności gospodarczej, jak również nie wykorzystywała (i nie zamierza wykorzystywać) do jakiejkolwiek działalności rolniczej - nie będzie podlegała regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług, tj. czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w dotychczasowym orzecznictwie sądów krajowych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Jak wskazał TSUE w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 w przypadku wykonywania czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, czynności te nie mogą same z siebie być uważane za prowadzenie działalności gospodarczej. Trybunał zwrócił uwagę na to, że nie jest decydującym dokonanie przez sprzedającego podziału gruntu w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, jak również takiego charakteru nie ma długość okresu w jakim transakcje następowały, ani wysokość osiągniętego ze sprzedaży przychodu, ani sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. W ocenie TSUE, powyższe okoliczności mogą odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Jednocześnie TSUE wskazał, że dopiero, gdy osoba fizyczna podejmuje aktywne działania z zakresu obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE (którego odpowiednikiem jest art. 15 ust. 2 polskiej ustawy o podatku od towarowi usług) - można uznać ją za podatnika podatku od towarowi usług. Przykładowo TSUE wskazał co należy rozumieć pod pojęciem „aktywne działania”. Zdaniem TSUE, aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych, gdyż działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Pod pojęciem „aktywne działania” w zakresie obrotu nieruchomościami, które to działania powodują, że osoba fizyczna działa, jak handlowiec, należy również rozumieć czynności polegające na skupowaniu działek, a następnie ich odsprzedaży.

Mając na uwadze stanowisko wyrażone w ww. wyroku TSUE, krajowe sądy administracyjne przyjmują również, że dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak ewentualne uzbrojenie terenu oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Zdaniem sądów administracyjnych, działania powyższe wskazywać bowiem mogą na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, przybierającą formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Za aktualne i korespondujące z powyżej sformułowanymi tezami przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej są również tezy dotychczas reprezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.:

• wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06, w którym Sąd wskazał tezy, którymi należy kierować się dokonując oceny prawnej zwrotu „działalności gospodarczej i zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy” użytego w art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług,
• wyrokiem z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w którym Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów dokonał interpretacji norm prawnych zawartych w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług na gruncie brzmienia art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 VI Dyrektywy (obecnie art. 2 ust. 1 lit. a) i c); art. 9 ust. l i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE). Dokonując wykładni norm prawa krajowego. Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił również stanowisko Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wyrażone np. w sprawie C-291/92 pomiędzy Finanzamt Ulzen a Dieter Ambrecht.

W Pani ocenie, nie będzie Pani spełniać przesłanek do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług. W związku z tym, odpłatna sprzedaż jednej lub dwóch działek gruntu położonych w K. gmina B. - nie będzie podlegać regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie będzie miała Pani obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu zbycia przedmiotowych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych nieruchomości. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowych nieruchomości będzie Pani działać w charakterze handlowca. Nabyte grunty - jak wskazano - nigdy nie były wykorzystane do działalności gospodarczej i nigdy nie były udostępniane zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie innym osobom. W konsekwencji sprzedając nieruchomości gruntowe, będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem sprzedaż nieruchomości gruntowych należących do majątku prywatnego, oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, bowiem dokonywać będzie Pani zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] - że sprzedaż nieruchomości gruntowej, z majątku osobistego (prywatnego), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, że mamy do czynienia ze zbiorem takich zorganizowanych działań sprzedaż nieruchomości gruntowych należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy - o ile przed sprzedażą nie będą występować ww. działania - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, ze niniejsza interpretacja została wydana w Pani indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania do męża. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określone odmienne od przedstawionego zdarzenie przyszłe, interpretacja nie wywrze w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.