Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-503/15-2/JO
z 14 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wydzielonych działek budowlanych i udziałów ułamkowych w wewnętrznej drodze dojazdowej z nieruchomości nr 6 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wydzielonych działek budowlanych i udziałów ułamkowych w wewnętrznej drodze dojazdowej z nieruchomości nr 6.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Rodzice Wnioskodawcy będący rolnikami, posiadali gospodarstwo rolne od ponad wieku pozostające w Jego rodzinie położone we wsi, a obecnie działka nr 6, które matka Wnioskodawcy przekazała Mu nieodpłatnie w drodze darowizny. Akt własności ziemi Wnioskodawca uzyskał 24 listopada 1975 r. na podstawie art. l, art. 5 i art. 12 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 27, poz. 250).

Jako najstarszy syn od najmłodszych lat Wnioskodawca pomagał rodzicom w prowadzeniu rodzinnego gospodarstwa rolnego, a po nabyciu go w drodze darowizny Wnioskodawca prowadził je samodzielnie do dnia 18 marca 2015 r. W 2002 r. nie z wniosku Podatnika, Urząd uchwalił nowy, nadal obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru zatwierdzony Uchwałą z dnia 27 czerwca 2002 r. (Dz. Urz. Woj. z dnia 4 października 2002 r., poz. 6662), dalej „p.z.p”. Plan ten objął większą część działki Wnioskodawcy. Część jej terenu o pow. 4,0824 ha znajduje się w strefie terenów zabudowy mieszkaniowej i usługowej niskiej intensywności oznaczonej na rys planu symbolem MU-3. Część w strefie zieleni naturalnej oznaczonej symbolem ZZ. Centralny fragment działki znajduje się w projektowanych liniach rozgraniczających ulicy, a zachodni fragment działki znajduje się poza granicami m.p.z.p., na terenie, dla którego nie obowiązuje żaden plan.

Zgodnie z rysunkiem planu działka nr 6 w przeważającej, części znajduje się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu, dla którego obowiązuje rozporządzenie Wojewody z dnia 13 lutego 2007 r. (Dz. Urz. Woj. z 2007 r., Nr 42, poz. 870 z późn. zm.).

Ze względu na zły stan starych (przedwojennych) budynków mieszkalnych, Wnioskodawca postanowił wydzielić, z terenu działki nr 6, działkę pod powiększone siedlisko na budowę dwóch nowych budynków na jego terenie na cele mieszkalne dla siebie i brata oraz sześć działek do zbycia, w celu pozyskania środków na budowę ww. budynków i modernizację starego siedliska, opłatę adiacencką od wydzielonych działek i inne potrzeby osobiste.

W 2015 r. prawomocną decyzją Prezydenta nieruchomość oznaczona jako działka nr 6 uległa podziałowi na 12 działek od nr 6/1 do nr 6/12, w tym na działki nr 6/2 o pow. 1200 m², nr 6/9 o pow. 1600 m², nr 6/6 o pow. 1300 m², nr 6/7 o pow. 1200 m², nr 6/3 o pow. 2000 m², działkę nr 6/11 pod projektowaną ulicę lokalną, działkę nr 6/10 pod poszerzenie tej części ul. przylegającej do działki nr 6, działkę nr 6/5 pod prywatną wewnętrzną drogę dojazdową, oraz działek, które powstały w wyniku wyodrębnienia ww. działek - działkę nr 6/1 o pow. 5683 m², działkę nr 6/4 o pow. 6898 m², działkę nr 6/12 o pow. 9350 m² i działkę zajmowaną pod obecne siedlisko nr 6/8 o pow. 736 m² użytkowanej zawsze tylko w celach prywatnych.

Na ww. nieruchomości otrzymanej od matki, oprócz działki nr 6/8 na terenie, której znajduje się siedlisko wraz z dwoma budynkami mieszkalnymi, zabudowania gospodarcze i staw oraz terenu obecnej działki nr 6/12, wykorzystywanych na potrzeby osobiste, Wnioskodawca prowadził zawsze produkcję rolną, z której płody rolne przeznaczone były zarówno na potrzeby własnej rodziny i sprzedaż na rynku.

Ponadto Wnioskodawca chciał wskazać, że nie był nigdy rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług. Grunty rolne przekształcone na tereny budowlane, będące przedmiotem sprzedaży nie były i nie są udostępniane nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto na przedmiotowych gruntach nie była nigdy prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie będzie uzbrajał byłego terenu działki nr 6, ani partycypował w jego uzbrojeniu wraz z jego nabywcami, ani wykonywał innych działań celem „uatrakcyjnienia” tego terenu, ani działek przeznaczonych na sprzedaż.

Obecnie Wnioskodawca skończył 76 lat. Dwa lata temu zmarła Mu matka i najmłodszy brat. Z powodu wypadku, który zdarzył się Wnioskodawcy podczas pracy w Jego gospodarstwie w dniu 18 marca 2015 r., doznał trwałego kalectwa i odniósł znaczny uszczerbek na zdrowiu. Wnioskodawca przeszedł już operacje i zmuszony jest podjąć kosztowną kilkumiesięczną rehabilitację. Spowodowało to upadek sił, pozbawiło Wnioskodawcę możliwości wykonywania dotychczasowej pracy zarobkowej i zwiększyło zadłużenie. W dniu wypadku Wnioskodawca zakończył działalność rolniczą.

Na skutek pogorszenia sytuacji życiowej, starości, chorób, i upadku sił, Wnioskodawca zamierza zbyć tylko tyle z wyodrębnionych sześciu działek budowlanych, ile okaże się przy obecnym poziomie cen za usługi i dobra, niezbędne do pozyskania środków finansowych związanych z nowymi budynkami mieszkalnymi, uregulowania zadłużenia, opłatą adiacencką oraz pozyskania środków na potrzeby własne, oraz na potrzeby rodziny będącej na Jego utrzymaniu.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej innej działalności i nie jest podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zamierza jednak nadal pracować na swoje utrzymanie, o ile pozwoli Mu na to zdrowie.

Pozyskanie nabywców na działki Wnioskodawca zamierza dokonać za pomocą, zwykłych ogłoszeń w Internecie oraz biur obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w u.p.t.u. z tytułu sprzedaży wydzielonych działek budowlanych, będących własnością Wnioskodawcy i udziałów ułamkowych w wewnętrznej drodze dojazdowej (dz. nr 6/5), z nieruchomości stanowiącej dz. ew. nr 6, przekazanej Wnioskodawcy w 1975 r. umową darowizny matki Wnioskodawcy, położonej w ?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest podmiotem, który w związku ze sprzedażą ww. działek jest podatnikiem podatku od towarów i usług, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2. Nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości z przeznaczeniem w planach zagospodarowania przestrzennego jako grunt rolny, nastąpiło w sposób niezamierzony, w drodze darowizny od matki Wnioskodawcy, do Jego majątku osobistego, na potrzeby własne oraz dalszego prowadzenia produkcji rolnej, służącej dostawie produktów rolnych zarówno na rynek jak i dla potrzeb prywatnych Wnioskodawcy, a nie w celu odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej pozarolniczej. Grunt ten, oprócz terenu przeznaczonego na zaspakajanie osobistych potrzeb, nieprzerwanie Wnioskodawca wykorzystywał pracując na nim wraz z matką i braćmi przez 25 lat, a następnie jako jego właściciel przez ponad 40 lat, prowadząc na nim działalność rolniczą, do chwili wypadku w 2015 r. Obecnie grunt ten nie jest już wykorzystywany do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie składał też wniosku, o wydanie obowiązującego obecnie m.p.z.p. Wyodrębnienie działek Wnioskodawca dokonał na potrzeby: budowy własnego domu, uregulowania opłaty adiacenckiej, spłaty zadłużenia i inne potrzeby osobiste.

Planowana sprzedaż ww. działek będzie, więc zbyciem części majątku osobistego Wnioskodawcy, dokonanego w transakcjach okazjonalnych (sporadycznych), za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata, przez osobę fizyczną, nieprowadzącą zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Nie można, zatem uznać, że już w momencie nabycia nieruchomości Wnioskodawca mógł wiedzieć, że jej przeznaczenie zostanie zmienione, jak również, że będzie możliwość jej podziału i sprzedaży jako działki budowlane, gdyż nastąpiło to w wyniku zdarzeń losowych.

Wnioskodawca nie dokonał zakupu gruntu w celu jego dalszej odsprzedaży, jak również w trakcie jego użytkowania nie dokonał na gruncie przeznaczonym do zbycia czynności wskazujących na zamiar rozpoczęcia działalności handlowej.

Działalnością gospodarczą jest tylko taka aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Działalność taka powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonania. Taki obrót gospodarczy powinien być realizowanym w sposób zorganizowany i ciągły bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Wnioskodawca nie będzie ponosił też wydatków związanych z uzbrojeniem działek przeznaczonych na zbycie, ani jakiegokolwiek ich uatrakcyjniania. Wnioskodawca nie działał i nie będzie działał, przy wykonywaniu czynności dotyczących, działek wyodrębnionych do sprzedaży o nr 6/2, 6/3, 6/6, 6/7 i 6/12 jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne rolnik czy wykonujący wolny zawód.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, nie sposób przyjąć, że celem nabycia przez Niego przedmiotowej nieruchomości, a następnie jej przyszłego zbycia i wykonanych w związku z nią działań, było i będzie prowadzenie przez Wnioskodawcę w sposób profesjonalny, działalności gospodarczej, a nie zaspokojenie potrzeb osobistych.

O zawodowym charakterze działalności, przesądza szereg innych okoliczności takich jak np. nabycie gruntu z zamiarem jego dalszej odsprzedaży z zyskiem i kolejne następujące po sobie czynności podjęte w tym samym celu, a więc złożenie wniosku o uchwalenie m.p.z.p. dla terenu nabytych gruntów, podział na działki tego gruntu, zwłaszcza gdy sprzedawca jest już zarejestrowanym podatnikiem w zakresie usług budowlanych, deweloperskich czy innych takich o zbliżonym charakterze, również uzbrojenie gruntu oraz działania marketingowe, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia mogą stanowić o takiej działalności.

Wnioskodawca nie będzie korzystał przy zbyciu działek z działalności marketingowej, celem pozyskania klientów na nie. W tym celu Wnioskodawca zamierza korzystać z biur obrotu nieruchomościami i zwykłych ogłoszenia w Internecie, gdyż sam nie działa w tym zakresie zawodowo, natomiast inaczej sprzedaż działek w obecnej sytuacji na rynku będzie niemożliwa bądź poważnie utrudniona.

Obecna decyzja o sprzedaży działek jest efektem pogorszenia się i zmiany sytuacji życiowej Wnioskodawcy. Nie licząc się w chwili nabycia gruntu, a następnie jego podziału z możliwością częstotliwej sprzedaży działek budowlanych, Wnioskodawca nie podjął też ciągu działań wskazujących na ww. aktywność „handlową” w zakresie obrotu nieruchomościami, gdyż na taką działalność wskazywać musi ciąg przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Wnioskodawca nie jest też podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług budowlanych, handlowych, deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Wnioskodawca nie handluje ziemią, ponadto okoliczności będące, przyczyną transakcji sprzedaży gruntów nie wskazują, iż miały by być wykonywane w sposób częstotliwy. Okoliczność, że Wnioskodawca wykonuje jako osoba fizyczna czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT nie jest wystarczająca do uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT od zbywanych w przyszłości gruntów.

Wnioskodawca nie podjął, więc aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Wnioskodawcy za pomiot prowadzący działalność gospodarczą. Sprzedaż działek i części ułamkowych w wewnętrznej drodze dojazdowej do nich wchodzących w skład otrzymanej w drodze darowizny od matki nieruchomości, nastąpi tym samym w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wynikającym z prawa własności.

Z przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, wynika również, że kwoty uzyskane ze sprzedaży działek, nie będą źródłem dochodu Wnioskodawcy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. podkreślił, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Zakres transakcji nie może stanowić kryterium rozróżnienia, pomiędzy czynnościami dokonywanymi prywatnie które znajdują się poza zastosowaniem dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można również dokonać jako transakcji osobistych. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich dochodów.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowią wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej - Dz. Urz. UEL 347.1 ze zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 u.p.t.u.), jako że jedynym przychodem z takich transakcji noże być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Wszystkie elementy stanu faktycznego i przyszłego towarzyszące sprzedaży przedmiotowych działek, oceniane kompleksowo w świetle brzmienia obowiązujących obecnie przepisów prawa i utrwalonych oraz aktualnych poglądów orzecznictwa, nie wskazują w ocenie Wnioskodawcy na to, że Jego działania były i będą aktywnością porównywalną do aktywności podmiotów profesjonalnie zajmujących się tego rodzaju obrotem, natomiast czynności, które Wnioskodawca wykonał i wykona mieszczą się w ramach zarządu majątkiem własnym, nie mających cech działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek budowlanych i pozostałych nieruchomości z nimi związanych oraz udziałów w nich, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. W rezultacie ww. sprzedaż nie będzie się wiązać z wystąpieniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 19 ustawy – przez rolnika ryczałtowego – rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego – uwzględniając definicję działalności gospodarczej – dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Aby przyjąć, że dany podmiot przy sprzedaży gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) trzeba ustalić, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, wskazującej że czynności danego podmiotu przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny gospodarstwo rolne (działkę nr 6 położoną w dzielnicy) o pow. 4,08 ha, które Wnioskodawca prowadził samodzielnie do dnia 18 marca 2015 r. W 2002 r. - nie z wniosku Podatnika - Urząd uchwalił nowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru, który objął większą część działki Wnioskodawcy nr 6. Część jej terenu o pow. 4,0824 ha znajduje się w strefie terenów zabudowy mieszkaniowej i usługowej niskiej intensywności, część w strefie zieleni naturalnej oznaczonej. Centralny fragment działki znajduje się w projektowanych liniach rozgraniczających ulicy, a zachodni fragment działki znajduje się poza granicami m.p.z.p., na terenie, dla którego nie obowiązuje żaden plan. Ze względu na zły stan starych (przedwojennych) budynków mieszkalnych, Wnioskodawca postanowił wydzielić, z terenu działki nr 6, działkę pod powiększone siedlisko na budowę dwóch nowych budynków na jego terenie na cele mieszkalne dla siebie i brata oraz sześć działek do zbycia, w celu pozyskania środków na budowę ww. budynków i modernizacje starego siedliska, opłatę adiacencką od wydzielonych działek i inne potrzeby osobiste. W 2015 r. prawomocną decyzją Prezydenta nieruchomość oznaczona jako działka nr 6 uległa podziałowi na 12 działek od nr 6/1 do nr 6/12, w tym na działki nr 6/2 o pow. 1200 m², nr 6/9 o pow. 1600 m², nr 6/6 o pow. 1300 m², nr 6/7 o pow. 1200 m², nr 6/3 o pow. 2000 m², działkę nr 6/11 pod projektowaną ulicę lokalną działkę nr 6/10 pod poszerzenie tej części ulicy przylegającej do działki nr 6, działkę nr 6/5 pod prywatną wewnętrzną drogę dojazdową oraz działek, które powstały w wyniku wyodrębnienia ww. działek - działkę nr 6/1 o pow. 5683 m², działkę nr 6/4 o pow. 6898 m², działkę nr 6/12 o pow. 9350 m² i działkę zajmowaną pod obecne siedlisko nr 6/8 o pow. 736 m² użytkowanej zawsze tylko w celach prywatnych. Na przedmiotowej nieruchomości otrzymanej od matki, oprócz działki nr 6/8 na terenie, której znajduje się siedlisko wraz z dwoma budynkami mieszkalnymi, zabudowania gospodarcze i staw oraz terenu obecnej działki nr 6/12, wykorzystywanych na potrzeby osobiste, Wnioskodawca prowadził zawsze produkcję rolną, z której płody rolne przeznaczone były zarówno na potrzeby własnej rodziny i sprzedaż na rynku.

Wnioskodawca zamierza zbyć tylko tyle z wyodrębnionych sześciu działek budowlanych, ile okaże się przy obecnym poziomie cen za usługi i dobra, niezbędne do pozyskania środków finansowych związanych z nowymi budynkami mieszkalnymi, uregulowania zadłużenia, opłatą adiacencką oraz pozyskania środków na potrzeby własne, oraz na potrzeby rodziny będącej na Jego utrzymaniu. Wnioskodawca nie będzie uzbrajał byłego terenu działki nr 6, ani partycypował w jego uzbrojeniu wraz z jego nabywcami, ani wykonywał innych działań celem „uatrakcyjnienia” tego terenu, ani działek przeznaczonych na sprzedaż. Pozyskanie nabywców na działki Wnioskodawca zamierza dokonać za pomocą, zwykłych ogłoszeń w Internecie oraz biur obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że nie był nigdy rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług. Grunty rolne przekształcone na tereny budowlane, będące przedmiotem sprzedaży nie były i nie są udostępniane nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto na przedmiotowych gruntach nie była nigdy prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej innej działalności i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął ciągu działań (takich np. jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców, wystąpienie o warunki zabudowy itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto należy zauważyć, że Zainteresowany otrzymał nieruchomość będąca przedmiotem wniosku (działka nr 6) w drodze darowizny od Swojej matki.

Zatem, Wnioskodawca dokonując sprzedaży wydzielonych działek budowlanych oraz udziałów ułamkowych w wewnętrznej drodze dojazdowej powstałych z podziału nieruchomości nr 6, o której mowa we wniosku, będzie korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Pozbawia to Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę tej nieruchomości – cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Także z powołanego wyroku TSUE (w sprawach C-180/10 i C-181/10) wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną) a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań – sprzedaż nieruchomości należącej do majątku prywatnego – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy wskazać należy, że Wnioskodawca w związku z planowana sprzedażą wydzielonych działek budowlanych oraz udziałów ułamkowych w wewnętrznej drodze dojazdowej powstałych z podziału nieruchomości nr 6, będącej przedmiotem wniosku, będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy oraz nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.