2015.06.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-348/15/MU
z 2 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 5 marca 2015 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 18 maja 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego świadczenia. Wniosek został uzupełniony pismem złożonym w dniu 18 maja 2015 r.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z przeprowadzeniem zwolnień grupowych przez byłego pracodawcę stanowisko pracy zostało wpisane na listę stanowisk likwidowanych a Wnioskodawca został objęty świadczeniami wynikającymi z Regulaminu Zwolnień Grupowych – przyjętego uchwałą zarządu Spółki. Rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło na dzień 30 września 2014 r. Ww. Regulamin określał zakres świadczeń odszkodowawczych z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników. Ponadto Regulamin uwzględniał zasady rozwiązywania stosunku pracy. Zgodnie z ww. Regulaminem rozwiązanie umowy o pracę zrealizowane zostało w formie dwustronnego porozumienia. Świadczenie odszkodowawcze uwzględniało postanowienia Umowy Społecznej obowiązującej w Spółce (jak i układu zbiorowego). Świadczenie obejmowało kwotę 130.000 zł, od której pracodawca pobrał podatek. Kwota świadczenia została podzielona na dwie transze: I transza 25.000 zł brutto – podatek 4.500 zł = 20.500 zł (wypłata dnia 30 września 2014 r.), II transza 105.000 zł brutto – podatek 18.800 zł = 86.120 zł (wypłata dnia 5 stycznia 2015 r.).

Wypłata świadczeń odszkodowawczych, zgodnie z § 7 pkt 4 Regulaminu Zwolnień Grupowych zakładała, że otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo do jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego oraz postanowieniami Umowy Społecznej z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenia przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zasady ustalania otrzymanego przez Niego świadczenia wynikały wprost z postanowień Regulaminu Zwolnień Grupowych (§ 4 Regulaminu). Regulamin ten określał zasady rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika oraz wysokość i zasady wypłaty świadczeń.

Wnioskodawca wskazał również, że mimo, iż w Regulaminie nie nazwano świadczeń literalnie jako odszkodowanie lub zadośćuczynienie, to taką rolę i taki charakter one niewątpliwie pełniły. Zwalniany pracownik otrzymał świadczenie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika. Wypłacone świadczenie miało na celu zadośćuczynić pracownikowi stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy, jednoznacznie wskazuje na to § 11 Regulaminu, który stanowi, że pracownik, który rozwiąże umowę o pracę na warunkach opisanych w Regulaminie nie będzie mógł podjąć ponownie zatrudnienia u pracodawcy i innych pracodawców wchodzących w skład Grupy Kapitałowej; w przypadku podjęcia takiego zatrudnienia, pracownik zobowiązany byłby do zwrotu otrzymanych świadczeń. Ponadto były to świadczenia, które umożliwiać miały pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu. Tym bardziej, że § 7 pkt 4 Regulaminu stanowił, iż otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo do jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego oraz postanowieniami Umowy Społecznej z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenia przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Z powyższego wynika, że świadczenie było więc zadośćuczynieniem i odszkodowaniem, zastępującym otrzymanie przez pracownika jakichkolwiek innych świadczeń przewidzianych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa.

Wnioskodawca wskazał także, że Regulamin stanowi źródło prawa pracy zgodne z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz.1502), który stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Uchwalony Regulamin spełnia powyższe kryteria i jest również zgodny z art. 9 § 2 i § 3 Kodeksu pracy, gdyż jego postanowienia nie są mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu Pracy, innych ustaw i aktów wykonawczych oraz układów zbiorowych pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość świadczenia określonego na podstawie wskazanego Regulaminu Zwolnień Grupowych powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone świadczenie z tytułu zwolnień grupowych spełnia przesłanki odszkodowania i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 powinno być wolne od podatku dochodowego. Zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonaną ustawą z dnia 3 października 2014 r. – określone zostało, że zwolnienie z opodatkowania dotyczy otrzymanych świadczeń (odszkodowań, zadośćuczynień) jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają z układów zbiorowych, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów, statutów. W wyjątkach nie ma zapisu wykluczającego zwolnienie z opodatkowania odszkodowań wypłaconych na podstawie innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, czyli w przypadku Wnioskodawcy ustalonego Regulaminu Zwolnień Grupowych.

Wobec faktu, że odszkodowanie wynikające z Regulaminu zawarte jest w zwolnieniach w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako świadczenie wynikające wprost z Regulaminu oraz z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczenia takowego świadczenia- wartość tego świadczenia korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wysokość i zasady odszkodowań wynikały bezpośrednio z ustalonego przez pracodawcę zbiorowego Regulaminu zwolnień grupowych. Dodatkowo uwzględniały też postanowienia Umowy Społecznej obowiązującej u pracodawcy, którą Wnioskodawca był objęty. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że pracodawca nie powinien od wypłaconego odszkodowania, pobierać podatku dochodowego w roku podatkowym 2014 w kwocie 4.500 zł i w roku podatkowym 2015 w kwocie 18.800 zł (łącznie 23.300 zł) i powyższe kwoty powinny podlegać zwrotowi.

Wnioskodawca wskazuje, że potwierdzeniem Jego stanowiska jest wydana w podobnej sprawie interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 2014 r. Nr IBPBII/1/415-881/14/BD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Powołana wyżej dyspozycja przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Art. 9 § 1 Kodeksu pracy stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z przeprowadzeniem zwolnień grupowych przez byłego pracodawcę stanowisko pracy zostało wpisane na listę stanowisk likwidowanych a Wnioskodawca został objęty świadczeniami wynikającymi z Regulaminu Zwolnień Grupowych – przyjętego uchwałą zarządu Spółki. Rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło na dzień 30 września 2014 r. Ww. Regulamin określał zakres świadczeń odszkodowawczych z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników. Ponadto Regulamin uwzględniał zasady rozwiązywania stosunku pracy. Zgodnie z ww. Regulaminem rozwiązanie umowy o pracę, zrealizowane zostało w formie dwustronnego porozumienia. Świadczenie odszkodowawcze uwzględniało postanowienia Umowy Społecznej obowiązującej w firmie (jak i układu zbiorowego). Świadczenie obejmowało kwotę 130.000 zł od której pracodawca pobrał podatek. Kwota świadczenia została podzielona na dwie transze: I transza 25.000 zł brutto – podatek 4.500 zł = 20.500 zł (wypłata dnia 30 września 2014 r.), II transza 105.000 zł brutto – podatek 18.800 zł = 86.120 zł (wypłata dnia 5 stycznia 2015 r.).

Wypłata świadczeń odszkodowawczych, zgodnie z § 7 pkt 4 Regulaminu Zwolnień Grupowych zakładała, że otrzymanie przez pracownika świadczeń przewidzianych postanowieniami Regulaminu wyłącza jego prawo do jakichkolwiek świadczeń i odszkodowań przewidzianych przepisami prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego oraz postanowienia Umowy Społecznej z tytułu tych samych okoliczności, w związku z którymi wypłacono świadczenia przewidziane postanowieniami Regulaminu, jak również odprawy przewidzianej przepisami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro – jak wskazuje Wnioskodawca – otrzymane przez Niego świadczenie pełniło rolę i miało charakter zadośćuczynienia i odszkodowania, którego zasady ustalania, wysokość i zasady wypłaty wynikały wprost z Regulaminu Zwolnień Grupowych, stanowiącego źródło prawa pracy zgodnie z art. 9 § 1 Kodeksu pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego wartość świadczenia, wypłaconego Wnioskodawcy, korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości tj. jeżeli otrzymane świadczenie nie ma charakteru odszkodowawczego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin