INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2012r. (data wpływu 14 lutego 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych tej nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych tej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa z siedzibą w K. wystąpiła do Gminy z wnioskiem o zapłatę kwoty 147.126,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem zwrotu podatku VAT pobranego przy umowach sprzedaży szeregu gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste położonych na osiedlach: … (23 nieruchomości).

Spośród wymienionych przez Spółdzielnię nieruchomości wybrano jedną reprezentatywną. Nieruchomość objęta księgą wieczystą XXXX obejmująca działkę gruntową nr … obr. x jednostka ewidencyjna, została oddana w użytkowanie wieczyste umową z dnia 23.01.2002r. Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest wielomieszkaniowym budynkiem położonym przy ul. S.. Następnie Spółdzielnia w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych ustanowiła na rzecz składających wnioski członków spółdzielni odrębną własność lokali mieszkalnych co oznaczało przeniesienie na ich rzecz własność lokalu wraz z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej.

Zatem:

• umową z dnia 31.03.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• umową z dnia 31.03.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• umową z dnia 29.04.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• umową z dnia 20.06.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu
  
  

Następnie Gmina umową sprzedaży z dnia 13.05.2008r. zbyła na rzecz użytkowników wieczystych w przysługujących im udziałach, tj. Spółdzielni Mieszkaniowej, oraz właścicieli lokali nr …. prawo własności nieruchomości gruntowej położonej przy ul. S..

Przedmiotowa sprzedaż nastąpiła w oparciu o zapis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz użytkowników wieczystych ustalane były w oparciu o operat szacunkowy, a ponadto przy ich ustalaniu uwzględniano bonifikatę przyznaną przez Gminę. Następnie w odniesieniu zarówno do cen sprzedaży ustalonych dla właścicieli wyodrębnionych lokali, jak i w odniesieniu do cen sprzedaży ustalonych dla Spółdzielni został naliczony podatek VAT w stawce 22%.

Obecnie Spółdzielnia Mieszkaniowa wnosi o zwrot pobranego przy umowie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podatku VAT w wysokości 10.661,30 zł od całej ceny sprzedaży, która wynosiła 59.121,76 zł.

Ceny sprzedaży wynosiły odpowiednio dla:

Właściciela lokalu nr 10: 304,60 zł + 67,01 zł. VAT wg stawki 22%,

Właściciela lokalu nr 72: 152,30 zł + 33,51 zł. VAT wg stawki 22%,

Właściciela lokalu nr 4: 304,60 zł + 67,01 zł. VAT wg stawki 22%,

Właściciela lokalu nr 74: 244,91 zł + 53,88 zł. VAT wg stawki 22%,

Spółdzielni Mieszkaniowej: 47 454,05 zł + 10 439,89 zł. VAT wg stawki 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podległa dokonana przez Gminę. 13 maja 2008r. sprzedaż prawa własności nieruchomości gruntowej położonej przy ul. S. na rzecz użytkowników wieczystych: Spółdzielni Mieszkaniowej oraz osób fizycznych posiadających prawo odrębnej własności lokali, w sytuacji gdy prawo użytkowania wieczystego ustanowiono przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Gmina w dotychczasowej praktyce w przypadku sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego powiększała cenę sprzedaży o podatek VAT stojąc na stanowisku, że transakcja sprzedaży stanowi dostawę towaru, w rozumieniu ustawy o VAT. Nie jest ona połączona z dostawą budynków, gdyż właścicielem budynków jest użytkownik wieczysty, zatem podstawę opodatkowania stanowi wyłącznie obrót z tytułu dostawy gruntów. W związku z tym cenę sprzedaży, z uwzględnieniem bonifikaty, prawa własności gruntu stanowiącego własność Gminy, zabudowanego budynkami (stanowiącego własność Spółdzielni Mieszkaniowej oraz osób fizycznych) na rzecz jego użytkowników wieczystych należy powiększyć o podatek VAT.

Podatek jest należny zarówno od Spółdzielni Mieszkaniowej jak i od właścicieli lokali mieszkalnych, na rzecz których Spółdzielnia ustanowiła odrębną własność lokali i przeniosła (ustanowione na rzecz Spółdzielni) w udziale prawo użytkowania wieczystego.

Reasumując powyższe, w ocenie tut. Organu, naliczenie podatku VAT w opisanym przypadku było zasadne.

Interpretacja w powyższej sprawie ma kluczowe znaczenie dla sposobu ustalania ceny sprzedaży przez Gminę w prowadzonych postępowaniach w sprawie sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz ich użytkowników wieczystych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto o podstawy prawne obowiązujące w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, tj. w marcu 2008r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.
   
   

W oparciu o uchwałę składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007r. sygn. I FPS 1/06 także oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jak dostawę towarów.

W ww. art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca definiując dostawę towarów, jako czynność podlegającą opodatkowaniu, posłużył się pojęciem: „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”, co oznacza, że nie utożsamia on dostawy towarów z przeniesieniem prawa własności.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Wobec powyższego, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel”, należy uznać, iż oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów.

Powyższy pogląd potwierdziły wprowadzone z dniem 1 grudnia 2008r. zmiany przepisów cyt. ustawy o podatku VAT, gdzie ustawodawca w art. 7 ust. 1 pkt 6 uznał oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste za dostawę gruntu.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Kwestie dotyczące prawa wieczystego użytkowania uregulowane zostały w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Na podstawie art. 233 tej ustawy, w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Z art. 234, art. 235 i art. 237 Kodeksu cywilnego wynikają kolejne uprawnienia użytkownika wieczystego ukształtowane na wzór uprawnień właściciela. W wyniku ustanowienia prawa wieczystego użytkowania dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać tym gruntem jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Zatem z regulacji zawartych w ww. ustawie o VAT wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Zgodnie z art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. W myśl art. 32 ust. 2 tejże ustawy, z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej, wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.

Zgodnie z art. 27 ustawy o gospodarce nieruchomościami, sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu w księdze wieczystej.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej następuje na skutek zawarcia umowy w formie aktu notarialnego i dokonania wpisu w księdze wieczystej. W przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia Mieszkaniowa z siedzibą w K. wystąpiła do Gminy z wnioskiem o zapłatę kwoty 147.126,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem zwrotu podatku VAT pobranego przy umowach sprzedaży szeregu gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste położonych na osiedlach:… (23 nieruchomości). Spośród wymienionych przez Spółdzielnię nieruchomości wybrano jedną reprezentatywną. Nieruchomość objęta księgą wieczystą XXXX obejmująca działkę gruntową nr …. jednostka ewidencyjna, została oddana w użytkowanie wieczyste umową z dnia 23 stycznia 2002r. Przedmiotowa nieruchomości zabudowana jest wielomieszkaniowym budynkiem położonym przy ul. S.. Następnie Spółdzielnia w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych ustanowiła na rzecz składających wnioski członków spółdzielni odrębną własność lokali mieszkalnych, co oznaczało przeniesienie na ich rzecz własność lokalu wraz z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej.

Zatem:

• umową z dnia 31.03.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• umową z dnia 31.03.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• umową z dnia 29.04.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu,
• umową z dnia 20.06.2005r. ustanowiona została odrębna własność lokalu nr w budynku położonym przy ul. S. wraz z przeniesieniem udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu.
  
  

Następnie Gmina umową sprzedaży z dnia 13.05.2008r. zbyła na rzecz użytkowników wieczystych w przysługujących im udziałach, tj. Spółdzielni Mieszkaniowej, oraz właścicieli lokali nr ….. prawo własności nieruchomości gruntowej położonej przy ul. S..

Przedmiotowa sprzedaż nastąpiła w oparciu o zapis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami.

Ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz użytkowników wieczystych ustalane były w oparciu o operat szacunkowy, a ponadto przy ich ustalaniu uwzględniano bonifikatę przyznaną przez Gminę. Następnie w odniesieniu zarówno do cen sprzedaży ustalonych dla właścicieli wyodrębnionych lokali, jak i w odniesieniu do cen sprzedaży ustalonych dla Spółdzielni został naliczony podatek VAT w stawce 22%.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy sprzedaż nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy prawo użytkowania wieczystego ustanowiono przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, jak i opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług było ustanowienie w dniu 23 stycznia 2002r. prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości gruntowej na rzecz użytkownika (Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w K.). Z tą bowiem chwilą użytkownik otrzymał już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Okoliczności faktyczne przedmiotowej sprawy świadczą, że przeniesienie na użytkownika wieczystego prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel nastąpiło już w chwili ustanowienia na rzecz pierwotnego użytkownika, tj. Spółdzielni Mieszkaniowej, która nabyła prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości, na podstawie umowy z dnia 23 stycznia 2002r., a więc przez dniem 1 maja 2004r.

Według regulacji prawnych obowiązujących do dnia 1 maja 2004r., czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Użytkownik wieczysty nabył już w sensie ekonomicznym prawo do dysponowania gruntem jak właściciel w momencie jego ustanowienia.

Dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż prawa własności przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie może być zatem traktowana jako ponowna dostawa tej samej nieruchomości, bowiem nie została spełniona dyspozycja art. 7 ust. 1 ustawy, tj. w opisanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływając natomiast na „władztwo do rzeczy”, które pierwotny użytkownik wieczysty uzyskał już w dacie ustanowienia użytkowania wieczystego, a obecny - w dacie jego nabycia.

Mając powyższe na względzie, sprzedaż prawa własności nieruchomości dokonana przez Gminę w dniu 13 maja 2008r. na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych nieruchomości (tj. Spółdzielni Mieszkaniowej oraz osób fizycznych posiadających prawo odrębnej własności lokali), będąca w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, natomiast nie wpływa na „władztwo rzeczy”, które Spółdzielnia już uzyskała w dacie przeniesienia prawa użytkowania wieczystego (z tą bowiem chwilą – 23 stycznia 2002r.- użytkownik ten otrzymał prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem) i nie może być traktowana jako sprzedaż tego samego towaru. Zatem przedmiotowa sprzedaż nie może być traktowana jako ponowna dostawa tej samej nieruchomości, bowiem już doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel W konsekwencji zbycie nieruchomości na rzecz jej dotychczasowych użytkowników wieczystych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.